EuroLeague 2022-23
Ο απόλυτος οδηγός

Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε πριν από το πρώτο τζάμπολ

Άλλη μια δυνατή EuroLeague
χωρίς Ρώσους και Μπερτομέου

Δεν είναι μια συνηθισμένη σεζόν της EuroLeague αυτή που αρχίζει το διήμερο. Και μόνο η αποχώρηση του Τζόρντι Μπερτομέου, του "αφεντικού" της διοργάνωσης από την ίδρυσή της και μέχρι πρότινος, φτάνει και περισσεύει. Προσθέστε και την απουσία των ρωσικών κλαμπ, εξαιτίας του πολέμου της Ουκρανίας, για να βγάλετε μια πρώτη πολύ διαφορετική εικόνα σε σχέση με τα όσα ξέραμε!

Μερικά απ' αυτά πρέπει να τα ξεχάσουμε κιόλας. Η αποχώρηση Μπερτομέου, που αντικαταστάθηκε από το δίδυμο Ντέγιαν Μποντιρόγκα και Μάρσαλ Γκλίκμαν σημαίνει κατ' αρχήν την έξοδο της διοργάνωσης από την εσωστρέφεια και τον συγκεντρωτισμό που επιφέρει πάντα η πολύχρονη εξουσία του ενός.

Κι ο Τζόρντι, έμεινε στην καρέκλα του για 22 χρόνια. Πάρα πολλά για να αποφύγει τη φθορά, το παρασκήνιο και την εμπλοκή στους βυζαντινισμούς.

Προφανώς η EuroLeague έφτασε στο σημείο που βρίσκεται και με τη δική του συμβολή, ως γνωστόν όμως εχθρός του καλού είναι το καλύτερο, ενδεχομένως και το πιο... διαφανές - όπως σκέφτηκαν σε καιρούς κρίσης και απώλειας εσόδων λόγω πανδημίας οι ιδιοκτήτες των περισσότερων κλαμπ.

Η επιστροφή των ομάδων σε κεντρικό ρόλο για τη λήψη των αποφάσεων είναι και η κεντρική ιδέα της EuroLeague που έμοιαζε να μετατρέπεται σε προτεκτοράτο του Μπερτομέου με το ισπανικό μέτωπο (όπως αποδείχθηκε και στις σχετικές ψηφοφορίες) να τον στηρίζει σχεδόν απροκάλυπτα.

Το αν θα γίνουν πραγματικότητα όσα διαρρέουν εδώ και αρκετό καιρό θα το δούμε στην εξέλιξη της χρονιάς. Ήδη πάντως οι 13 μέτοχοι (Βιλερμπάν και Μπάγερν συμμετέχουν, πλέον, κανονικά στο ΔΣ της εταιρείας και απομένουν κάποιες τυπικές λεπτομέρειες για να λογίζονται ως ισότιμα μέλη με τα υπόλοιπα 11 κλαμπ) ετοιμάζονται για ένα ταξίδι μέχρι το Ντουμπάι.

Όχι για ένα ταξίδι αναψυχής, αλλά για την παρουσίαση -εκ μέρους επιχειρηματιών του Εμιράτου- του πρότζεκτ συμμετοχής επαγγελματικής ομάδας στην EuroLeague από την επόμενη κιόλας περίοδο.

Υπάρχει έντονο αραβικό ενδιαφέρον για το μπάσκετ, αυτή την εβδομάδα θα παίξουν στο Ντουμπάι δυο φιλικούς αγώνες οι Μιλγουόκι Μπακς του Γιάννη Αντετοκούνμπο και οι Ατλάντα Χοκς και την ερχόμενη καταφτάνουν οι ευρωπαϊκές ομάδες για να μάθουν τα καθέκαστα.

Λέγονται κι άλλα. Για αύξηση των εσόδων στο έπακρο, νέες τηλεοπτικές συμφωνίες (στην Ελλάδα αρχίζουν συζητήσεις το χειμώνα με μάχη των δυο συνδρομητικών καναλιών), αλλαγές και σε πρόσωπα (ερωτηματικό αν θα παραμείνει ο Ρίτσαρντ Στόουκς ως υπεύθυνος διαιτησίας) και καινοτομίες που έχουν κατά νου οι μέτοχοι.

Κάποιες θα τις μάθουμε μέσα στον Οκτώβριο, με πρώτη βέβαια την ανακοίνωση για την έδρα του Final Four που μετακομίζει πιθανότατα από την Κωνσταντινούπολη (την οποία είχε επιλέξει ο Τζόρντι Μπερτομέου) στο Κάουνας, ίσως και σε κάποια άλλη ευρωπαϊκή πόλη.

Όλοι θα είναι καλύτεροι

Σε αγωνιστικό επίπεδο η EuroLeague αναμένεται ακόμη πιο δυνατή. Κι ας λείπουν ΤΣΣΚΑ, Ζενίτ και Χίμκι, που δεν μπορούν να αγωνιστούν λόγω της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία.

Η Βίρτους Μπολόνια, η Παρτίζαν αλλά και η Βαλένθια δεν είναι καθόλου αμελητέες. Έχουν επενδύσει χρήματα και σίγουρα η δυναμική της λίγκας -από την απουσία των ρωσικών κλαμπ- δεν υποβαθμίζεται. Υπό προϋποθέσεις μάλιστα μπορεί να συμβεί το αντίθετο.

Έπεσε χρήμα (στα μέτρα του ευρωπαϊκού μπάσκετ, να εξηγούμαστε) σχεδόν απ' όλους. Η Μονακό, για παράδειγμα, που πέρσι έβγαλε το λάδι του Ολυμπιακού στα πλέι οφ, εκτόξευσε το μπάτζετ της στα 20 εκατομμύρια ευρώ και μπαίνει ακόμη πιο φιλόδοξη στη χρονιά.

Όπως συνηθίζεται, ο πρωταθλητής είναι πάντα αυτός που ξεκινάει από την pole position και δικαίως η Αναντολού Εφές βρίσκεται εκεί. Κράτησε το δίδυμο Λάρκιν - Μίτσιτς, ενισχύθηκε ακόμη περισσότερο (Κλάιμπερν , Ζίζιτς) και πιστεύει ότι είναι ικανή να πετύχει πρώτη απ' όλες τις σύγχρονες ομάδες το επίτευγμα της Γιουγκοπλάστικα με τρεις συνεχόμενους τίτλους.

Την πρώτη αμφισβήτηση, ωστόσο, η Εφές θα τη νιώσει εκ των έσω και τη ολόφρεσκη Φενέρμπαχτσε του Δημήτρη Ιτούδη, που πήρε μαζί του και τον Νικ Καλάθη, αλλά και τον Σκότι Γουίλμπεκιν.

Την ίδια ώρα ο Γιαν Βέσελι έπαιρνε το δρόμο για τη Βαρκελώνη, προκειμένου να ενταχθεί στην Μπαρτσελόνα, η οποία ξόδεψε πάλι ένα σκασμό εκατομμύρια για να φτάσει επιτέλους εκεί που ονειρεύεται ο Γιασικεβίτσιους.

Ο Σάρας εξοστράκισε τον Καλάθη, έδωσε τα ηνία στον Σατοράνσκι, κράτησε τον Λαπροβίτολα, πήρε τον Κάλινιτς και έφτιαξε πάλι μια σούπερ ομάδα η οποία προβάλλει μέσα στα μεγάλα φαβορί της χρονιάς. Θα της λείψει, ωστόσο, για αρκετό καιρό ο Νίκολα Μίροτιτς που έπαθε ζημιά στον αχίλλειο.

Η Ρεάλ, πάντως, της έκοψε τον βήχα στο πρόσφατο Supercopa της Ισπανίας και παρότι ο Πάμπλο Λάσο δεν κάθεται πια στον πάγκο της, έχει ένα σπουδαίο ρόστερ, που ενισχύθηκε από τον τρελό Βόσνιο σουτέρ Μούσα (MVP πέρσι στην ACB), πήρε τον Χεζόνια (να τον... χαίρεται) και περιμένει στη γωνία για την τελευταία "βόμβα", μια ενδεχόμενη επιστροφή του Φακούντο Καμπάσο.

Πολύ πιο δυνατή αναμένεται και η Αρμάνι Μιλάνο, με τον Μεσίνα να διαλέγει δοκιμασμένα καλούς παίκτες (Ντέιβις, Πάνγκος, Φόγκτμαν), ενώ η Μακάμπι που πήρε σχεδόν μια ολόκληρη ομάδα στις μεταγραφές θέλει να επιστρέψει στην ελίτ.

Με ενδιαφέρον περιμένουμε τις ομάδες που θα παρουσιάσουν ο Ομπράντοβιτς με την Παρτίζαν (του Ιωάννη Παπαπέτρου και των 11.500 διαρκείας), αλλά και η Βίρτους Μπολόνια του πρωταθλητή στο EuroBasket 2022, Σέρτζιο Σκαριόλο, σε μια διοργάνωση στην οποία όλα τα ματς είναι δυνατά, κάθε νίκη έχει αξία και το επίπεδο είναι πλέον πολύ ξεχωριστό και κυρίως όχι για όλους. Υπάρχει πλέον και είναι διακριτό το μπάσκετ, αλλά και οι παίκτες EuroLeague που κάνουν τις ομάδες της λίγκας καλύτερες.

Οι δυο αιώνιοι ξεκινούν από διαφορετικό σημείο. Ο Ολυμπιακός θέλησε να βελτιώσει την ομάδα με την οποία έφτασε πέρσι στο Final Four ώστε να παραμείνει στην πρώτη γραμμή, ο Παναθηναϊκός επιχείρησε να βελτιωθεί τόσο όσο για ν' αγγίξει, αν μπορέσει, την πρόκριση στους "8". Και των δυο η διαδρομή δεν θα 'ναι εύκολη!

Ένα βήμα μπροστά

Η γνωστή συνταγή "η καλή ομάδα δεν αλλάζει" έχει και συνέχεια: "Γίνεται και καλύτερη". Κάπως έτσι σκέφτηκαν στον Ολυμπιακό αυτό το καλοκαίρι, έχοντας από τη μια τον κορμό μιας ομάδας που κατέκτησε το νταμπλ στην Ελλάδα και πήγε στο Final Four στο Βελιγράδι κι από την άλλη την ευκαιρία να κάνουν τις διορθωτικές κινήσεις προς το καλύτερο.

Οι ερυθρόλευκοι έλυσαν τα συμβόλαια των Χασάν Μάρτιν, Λιβιό Ζαν Σαρλ και Κουίνσι Έισι, πρέσαραν αλλά δεν έπεισαν τον Τάιλερ Ντόρσεϊ να μην μετακομίσει στο ΝΒΑ και νωρίτερα είχαν αποχαιρετήσει εν χορδαίς και οργάνοις τον αρχηγό Γιώργο Πρίντεζη.

Δεν είχε πολλούς γρίφους να λύσει ο Γιώργος Μπαρτζώκας, αντιθέτως μπορούσε να επιλέξει χωρίς βιασύνη με στόχο την ποιοτική αναβάθμιση του ρόστερ του. Να παίξει το μπάσκετ που του αρέσει με καλύτερα εργαλεία.

Ο Ολυμπιακός απολαμβάνει αυτό που ο ίδιος έχτισε, μετά τη θυελλώδη διετία 2018-20, προσπαθώντας, κάθε σεζόν, να γίνεται καλύτερος από την προηγούμενη.

Ο πρώτος στόχος του Μπαρτζώκα, όταν επέστρεψε στο ΣΕΦ, ήταν να ξαναφτιάξει την ομάδα εξ αρχής. Ο δεύτερος να την μετατρέψει σε πρωταγωνίστρια και ο τρίτος να την οδηγήσει σε τίτλους. Πέτυχε και τους τρεις.

Για να πετύχει και τον τέταρτο, την κορυφή, ήξερε ότι οι κινήσεις έπρεπε να είναι μετρημένες και να έχουν χειρουργική ακρίβεια. Όλα κρίνονται, βέβαια, εκ του αποτελέσματος, ακόμη είμαστε στην αρχή, τα πρώτα δείγματα ωστόσο δείχνουν προς την κατεύθυνση που προσανατολίστηκαν φέτος στον Πειραιά.

Η πρώτη αξιολόγηση του recruiting

Οι προσθήκες του Τζόελ Μπολομπόι και του Άλεκ Πίτερς, έκαναν αμέσως τη φροντ λάιν ένα κλικ καλύτερη. Ο πρώτος δεν ήταν ένα στοίχημα όπως ο Μάρτιν, αλλά μια δοκιμασμένη (και ακριβή) επιλογή με θητεία στην ΤΣΣΚΑ, εγνωσμένης αξίας και έτοιμος με το καλημέρα να καλύψει το "5" μαζί με τον Μουσταφά Φαλ.

Όχι με τον τρόπο του γιγαντόσωμου Γάλλου, αλλά με πολλή έκρηξη, παιχνίδι πάνω από το στεφάνι και ακόμα πιο πολλά πικ εν ρολ με -τον μετρ του είδους- Κώστα Σλούκα.

Ο δεύτερος καλύπτει το "4" με τον Ολυμπιακό να έχει ξαφνικά έναν δεύτερο … Βεζένκοβ στον πάγκο του. Η ευκολία με την οποία ο δοκιμασμένος επίσης σε επίπεδο EuroLeague (ΤΣΣΚΑ, Εφές, Μπασκόνια) Αμερικανός σκοράρει από μακριά θυμίζει πάρα πολύ τον MVP της περσινής σεζόν (και υποψήφιο και για την επόμενη).

Ο Πίτερς θα δίνει συνήθως ανάσες στον Βεζένκοβ που δεν χρειάζεται πλέον να παίζει τριαντάλεπτα. Στον Αμερικανό φτάνουν δέκα - δώδεκα λεπτά για να κάνει τη διαφορά με τους εύκολους πόντους που προσφέρει ένας σουτέρ με ποσοστό καριέρας από το τρίποντο στο 43.2%. Καμιά φορά μπορεί και να τους βλέπουμε μαζί στην ίδια πεντάδα, όπως έγινε σε ένα μικρό διάστημα του ημιτελικού στο Super Cup εναντίον του Προμηθέα.

Σε αυτούς τους δυο ο Μπαρτζώκας πρόσθεσε και τον Ταρίκ Μπλακ, η περίπτωση του οποίου προέκυψε στην πορεία και προφανώς ο Ολυμπιακός δεν μπορούσε να την αφήσει να περάσει απαρατήρητη. Ο 30χρονος Αμερικανός, με τα 220 ματς στο ΝΒΑ και τη θητεία του σε Μακάμπι και Ζενίτ θα είναι ο τρίτος σέντερ σε μια πληρέστατη πλέον γραμμή ψηλών.

Στη θέση του Ντόρσεϊ ο Ολυμπιακός πήρε τον παίκτη με τις τρεις εκδοχές του επιθέτου του, αλλά εμείς θα τον λέμε Κάνααν. Όχι ακριβώς στο απρόβλεπτο στιλ του Τάιλερ, έναν γκαρντ που βγαίνει να σουτάρει μέσα από τα συστήματα, πιο κοντός από τον προκάτοχο του, αλλά και πιο σταθερός στο μακρινό σουτ, εφόσον βέβαια έχει την αυτοπεποίθηση με την οποία αγωνιζόταν σε Καζάν και Γαλατασαράι.

Αυτοί οι τέσσερις, συν τον ομογενή γκαρντ Τζορτζ Πάπας που εμφανίστηκε σχεδόν από το πουθενά αλλά κέρδισε μια θέση στο ρόστερ, προστέθηκαν στον δοκιμασμένο κορμό,με Σλούκα και (τον αρχηγό πλέον) Παπανικολάου να διανύουν την περίοδο της χρυσής ωριμότητάς τους, τον Βεζένκοβ να συνεχίζει από κει που σταμάτησε πέρσι, τον Λαρεντζάκη να κερδίζει τα πάντα με το σπαθί του, τον Λούντζη ιδανικό τρίτο πόιντ γκαρντ και τρεις ξένους - Γουόκαπ, Φαλ, Μακ Κίσικ- το ίδιο κομβικούς και καλύτερους σε σχέση με πέρσι.

Όλα ξεκινούν με τις καλύτερες προοπτικές για τον Ολυμπιακό, αν και τα πάντα, ως γνωστόν, κρίνονται πάνω στο παρκέ

Ο άσος στο μανίκι

Δεν υπάρχει κάτι κρυφό στον εφετινό Ολυμπιακό. Ο Μπαρτζώκας δεν πάει πλέον σε επιλογές - λαχεία και ένα από τα βασικά κριτήρια για να φορέσει ένας παίκτης στο ΣΕΦ είναι η θητεία του σε επίπεδο EuroLeague.

Θα λέγαμε ότι το πιο μεγάλο φανερό ή κρυφό, πείτε το όπως θέλετε, όπλο της ερυθρόλευκης ομάδας είναι η ομοιογένεια που διαθέτει, καθώς δουλεύεται εδώ και δυόμισι χρόνια και βελτιώνεται, όπως όλες οι ομάδες που ακολουθούν αυτόν τον δρόμο. Συνήθως είναι αυτές μάλιστα που στο τέλος δικαιώνονται.

Η σημαντικότερη αδυναμία

Ο Ολυμπιακός νίκησε σε όλα τα φιλικά (και επίσημα) που έδωσε, άρα δεν είδαμε κάποια φανερή ή όχι αδυναμία.

Εικάζουμε ότι το μέγεθος του Κάνααν είναι μια απ' αυτές, αν και ο βραχύσωμος γκαρντ είναι πολύ δυνατός ακόμη και με ψηλότερους αντιπάλους. Δύσκολα πάντως θα συνυπάρχει με τον Σλούκα στο ίδιο σχήμα.

Τα αργά πόδια του Πίτερς είναι επίσης ένα αμυντικό θέμα, που ενδεχομένως να τα κρύψει μια άμυνα με προσαρμογές. Γενικά πάντως ο Ολυμπιακός θέλησε να καλύψει τα κενά του και να μην δείχνει κάπου ευάλωτος. Μένει, φυσικά, να τον δούμε και απέναντι στις ομάδες από το πρώτο ράφι της EuroLeague.

Το καλό σενάριο

Πέρσι ο Ολυμπιακός έκανε 19 νίκες στα 28 ματς που μέτρησαν, τερμάτισε δεύτερος, πήγε με αβαντάζ έδρας στα πλέι οφ και προκρίθηκε στο Final Four. Το καλό σενάριο, λοιπόν, δεν μπορεί να είναι παρά μια επανάληψη σε βελτιωμένη εκδοχή. Άλλωστε τα ματς θα είναι ξανά 34, αφού οι ρωσικές ομάδες αντικαταστάθηκαν και η κανονική περίοδος αυξήθηκε.

Οι ερυθρόλευκοι δεν θέλουν να χάσουν τη δύναμή τους μέσα στο ΣΕΦ (ρεκόρ 13-1 πέρσι), άρα περιμένουν και τον κόσμο στο πλευρό τους. Αν κρίνουμε από την τεράστια εκδρομή στο Βελιγράδι και την κίνηση των διαρκείας, εαυτό πρέπει να θεωρείται κάτι περισσότερο από δεδομένο πλέον.

Το κακό σενάριο

Προφανώς να γίνουν τα ακριβώς αντίθετα από το καλό σενάριο. Να μην ρολάρει δηλαδή η ομάδα, να έρθουν κάποιες απρόσμενες ήττες ή να μην αντέξει στην πολύ μεγάλη σεζόν η οποία μόλις τώρα αρχίζει και ουδείς γνωρίζει ποτέ και πώς ακριβώς θα εξελιχθεί.

Πέρυσι ο Ολυμπιακός, εκτός των άλλων, ευτύχησε να αποφύγει σοβαρούς τραυματισμούς, κάτι που πιστώνεται όλο το τιμ που δουλεύει μαζί με τον Μπαρτζώκα. Ο στόχος παραμένει ίδιος, όμως θα πρέπει να βοηθήσουν και οι συγκυρίες.

Η σχέση εμπιστοσύνης
με τον κόσμο πάνω απ' όλα

Η διετία που προηγήθηκε στην EuroLeague ήταν εφιαλτική για τον Παναθηναϊκό. Όχι μόνο λόγω των αποτελεσμάτων, αλλά -πολύ περισσότερο- λόγω της εικόνας, η οποία (ειδικά πέρσι) απείχε πολύ από το να χαρακτηριστεί ανταγωνιστική.

Το γεγονός πως κέρδισε μόλις το 32.3% των αγώνων που έδωσε στη διοργάνωση τις δύο προηγούμενες σεζόν καταδεικνύει το μέγεθος του προβλήματος.

Όπως καταλαβαίνετε, το κυριότερο ζητούμενο είναι η επιστροφή στην αγωνιστική ομαλότητα, σε βαθμό που θα καταστήσει τον Παναθηναϊκό ανταγωνιστικό. Χωρίς φυσικά την υποχρέωση της πρόκρισης στην post season.

Για αρχή, αυτό που χρειάζεται ο σύλλογος είναι να πατήσει (πιο) γερά στα πόδια του, σε ό,τι έχει να κάνει με το αγωνιστικό κομμάτι, κι εν συνεχεία να χτίσει ξανά γέφυρες εμπιστοσύνης με τον κόσμο.

Προς αυτή την κατεύθυνση, το φετινό καλοκαίρι έγιναν αλλαγές. Πολλές. Τόσο σε επίπεδο προπονητή (ο Ντέγιαν Ράντονιτς ανέλαβε τα ηνία, με τον Γιώργο Βόβορα να βρίσκεται πλέον στο επιτελείο ως assistant coach) όσο και σε επίπεδο προσώπων εντός του αγωνιστικού χώρου.

Η πρώτη αξιολόγηση του recruiting

Οι αλλαγές που προέκυψαν σε ό,τι αφορά στο έμψυχο δυναμικό δεν ήταν μόνο πολλές, αλλά κι έντονες. Πολύ απλά γιατί αποχώρησαν οι δύο παίκτες (Ιωάννης Παπαπέτρου - Νεμάνια Νέντοβιτς) που κουβαλούσαν αγωνιστικά τον Παναθηναϊκό, σε επίπεδο ευθυνών και υποχρεώσεων.

Αυτό και μόνο καταδεικνύει την αλλαγή κατεύθυνσης που θα υπάρξει τη νέα αγωνιστική περίοδο, τόσο σε άμυνα (λιγότερο όσο και σε επίθεση).

Το βασικότερο μέλημα του Αργύρη Πεδουλάκη και του Ντέγιαν Ράντονιτς πάντως ήταν άλλο: η οχύρωση της ομάδας στη θέση του πόιντ γκαρντ.

Γι' αυτό, οι πράσινοι στράφηκαν σε δύο παίκτες με δεδομένη εμπειρία από τη διοργάνωση, με τον Νέιτ Γουόλτερς και τον Πάρις Λι να φτάνουν στο ΟΑΚΑ για να προσφέρουν την απαιτούμενη ασφάλεια στην οργάνωση και την καθοδήγηση του παιχνιδιού -κάτι που έλειπε σημαντικά τα προηγούμενα χρόνια.

Το δεύτερο -σε βαθμό ανάγκης- ήταν ο παίκτης που θα βοηθήσει τον Γιώργο Παπαγιάννη να αποφύγει τη φθορά, ως ο μοναδικός σέντερ που μπορεί να πάρει μπόλικα λεπτά συμμετοχής στην EuroLeague.

Κάπως έτσι επελέγη ο Αρτούρας Γκουντάιτις, ο οποίος κουμπώνει πολύ πιο εύκολα σε βαριά κορμιά της διοργάνωσης, τα οποία σε κάποιες περιπτώσεις δεν μπορούσε να ματσάρει κοντά στο καλάθι ο Γιώργος Παπαγιάννης.

Από εκεί και πέρα, το βασικότερο χαρακτηριστικό γνώρισμα όσων ξένων αποκτήθηκαν (πλην του Άντριου Άντριους) ήταν η εμπειρία από την EuroLeague.

Μαζί η ικανότητα να λειτουργούν μέσα σε ένα σύνολο με ξεκάθαρη δομή και οργάνωση, με την προσήλωση στην προπονητική εντολή και λεπτομέρεια να αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό γνώρισμα όλων -τουλάχιστον αυτό υποδεικνύει το βιογραφικό τους.

Ο άσος στο μανίκι

Εν αντιθέσει με ό,τι προηγήθηκε το 2020/21 και το 2021/22, αυτή τη φορά ο Παναθηναϊκός γέμισε σε πρόσωπα που γνωρίζουν καλά τις δυσκολίες και τις ιδιαιτερότητες της EuroLeague. Κι αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τον προπονητή, αλλά και με τους παίκτες.

Εν προκειμένω, το μείζον για τους πράσινους είναι το γεγονός πως έφεραν δύο αθλητές με το ταλέντο, την ικανότητα και τον χαρακτήρα να ηγηθούν και ν' αποτελέσουν πυξίδα για τη φετινή πορεία. Ο λόγος για τον Μάριους Γκριγκόνις και τον Ματέους Πονίτκα, οι οποίοι διαθέτουν σημαντική προϋπηρεσία στη διοργάνωση και δεδομένα ηγετικά χαρακτηριστικά.

Μπορεί να μην είναι οι ηγέτες, με τη συνηθισμένη έννοια, αλλά έχουν την προσωπικότητα για να τραβήξουν το κάρο από την λάσπη και να το επαναφέρουν στον δρόμο των επιτυχιών.

Η σημαντικότερη αδυναμία

Εν αντιθέσει με την προηγούμενη διετία, ο Παναθηναϊκός δεν έχει τόσο μεγάλη ανοιχτή πληγή σε ό,τι αφορά στο recruiting. Αυτό βέβαια μένει να φανεί στην πράξη καθότι το περιφερειακό σουτ αποτελεί ένα ερωτηματικό για κάθε ομάδα, όταν ξεκινά η αγωνιστική περίοδος.

Πέραν τούτου, θα μπορούσε να σταθεί κάποιος στο γεγονός πως δεν υπάρχει ισχυρή ελληνική βάση για να κουβαλήσει την ομάδα στις δύσκολες στιγμές. Όπως αντίστοιχα, το γεγονός πως ο Ντέγιαν Ράντονιτς μοιάζει υποχρεωμένος να δουλέψει με επτά (μίνιμουμ) ή οκτώ (μάξιμουμ) ξένους στο rotation προκειμένου να μην υπάρχουν προβλήματα στο κομμάτι της λειτουργίας.

Δεν θα πρέπει να παραβλέπουμε άλλωστε πως πίσω από τον Ντέρικ Γουίλιαμς δεν υφίσταται άλλος παίκτης με δεδομένη ικανότητα να "σταθεί" στο ύψος των (πολύ υψηλών) παραστάσεων στην EuroLeague.

Τουλάχιστον μέχρι την στιγμή που ο Αργύρης Πεδουλάκης με τον Ντέγιαν Ράντονιτς θα καταλήξουν στο τελευταίο κομμάτι, που θα μπει στα πράσινα αποδυτήρια.

Το καλό σενάριο

Όπως αναφέρθηκε, το μείζον για τον Παναθηναϊκό είναι να ξαναχτίσει την σχέση εμπιστοσύνης με το κοινό του. Να δημιουργήσει μιαταυτότητα με την οποία θα ξανακάνει ελκυστικό προορισμό το ΟΑΚΑ.

Τούτο δεν είναι ούτε εύκολο, ούτε απλό. Μαζί δεν είναι κάτι που μπορεί να γίνει από την μια στιγμή στην άλλη. Το κάθε άλλο, θα χρειαστεί χρόνος προκειμένου ο Ντέγιαν Ράντονιτς να βάλει το τρένο στις ράγες και να ξεκινήσει η ομαλή λειτουργία του εγχειρήματός του.

Αν συμβούν αυτά, ο Παναθηναϊκός θα έχει ως βασικό μέλημα να παρουσιαστεί ανταγωνιστικός και -γιατί όχι;- να καθορίσει τις εξελίξεις σε ό,τι αφορά στην οκτάδα. Όχι ως φαβορί για να "τρυπώσει" στο γκρουπ των ομάδων που μοιάζουν (στα χαρτιά) να έχουν τον πρώτο λόγο, αλλά ως ένα αουτσάιντερ, που δυνητικά έχει το ταλέντο και τις ικανότητες να εκπλήξει ευχάριστα το κοινό.

Το κακό σενάριο

Για μια ομάδα που έχει ταλαιπωρηθεί τόσο πολύ τα τελευταία χρόνια, οτιδήποτε θα παραπέμπει σε όσα προηγήθηκαν την προηγούμενη διετία θα είναι επώδυνο για τον κόσμο της.

Καλώς ή κακώς, η επένδυση που έγινε το καλοκαίρι έφερε τη φυσιολογική αισιοδοξία για μια πολύ καλύτερη πορεία, πλην όμως συνεπάγεται επίσης την κριτική με σαφώς αυστηρότερα κριτήρια.

Ο Παναθηναϊκός δεν θα κρίνεται σε κάθε αγώνα ως μια ομάδα που παλεύει να μείνει όρθια με έσοδα/έξοδα, αλλά ως εκείνη που προχώρησε σε ριζικές αλλαγές και οικονομικές ενέσεις με στόχο να διαφοροποιηθεί ριζικά η ιστορία.

Όπως καταλαβαίνετε, πέραν της ουσίας του πράγματος (θέση στην κατάταξη), μείζονα ρόλο θα παίξει κι η εικόνα που θα παρουσιάσουν οι παίκτες του Ντέγιαν Ράντονιτς στη regular season της EuroLeague.

Εργκίν Αταμάν - Εφές

Το back to back θα μνημονεύεται για πολλά ακόμη χρόνια, δεδομένου πως πρόκειται για ένα κατόρθωμα που δεν είναι... συνηθισμένο. Ο Εργκίν Αταμάν κατάφερε -πάνω απ όλα- να διαχειριστεί τις τεράστιες προσωπικότητες με τις οποίες συνυπάρχει, με τέτοιο τρόπο ώστε να μην καλύπτει η μία την άλλη.

Το "Ataman Basketball" με τον γρήγορο ρυθμό, τα iso και την έμφαση στην επίθεση έχει αποδώσει τα μέγιστα εδώ και τέσσερα χρόνια, όντας το όπλο το οποίο θα εμπιστευτεί ξανά με στόχο το three peat. Για να μπει η Αναντολού Εφές δίπλα στην Γιουγκοπλάστικα.

Ρεκόρ στην EuroLeague: 169 νίκες - 154 ήττες (52.3%)

Ίσραελ Γκονθάλεθ - Άλμπα

Ο 47χρονος τεχνικός ανέλαβε τα ηνία της γερμανικής ομάδας την περσινή σεζόν, διαδεχόμενος τον -μέχρις εκείνη την στιγμή- προϊστάμενό του, Αΐτο Ρενέσες.

Η απόφαση του front office της Άλμπα Βερολίνου να τον εμπιστευτεί δικαιολογήθηκε απόλυτα από τα αποτελέσματα, δεδομένου πως το έργο του Αΐτο Ρενέσες συνεχίστηκε με την ίδια ένταση και αποτελεσματικότητα. Μαζί με την ίδια ικανότητα στην ανάδειξη νέων αθλητών, δεδομένου πως ο Όσκαρ Ντα Σίλβα κέρδισε ένα μεγάλο συμβόλαιο στην Μπαρτσελόνα.

Ρεκόρ στην EuroLeague: 14 νίκες - 20 ήττες (41.2%)

Σάσα Ομπράντοβιτς - Μονακό

Μετά από την πολύ σύντομη θητεία στον Ερυθρό Αστέρα και το σίριαλ που ακολούθησε με την αποζημίωσή του, ο Σάσα Ομπράντοβιτς πήρε τα "κλειδιά" της Μονακό στα μισά σχεδόν της περσινής σεζόν και τη βοήθησε να φτάσει σαράντα λεπτά μακριά από το Final Four του Βελιγραδίου.

Φέτος οι ευθύνες και οι υποχρεώσεις θα είναι απείρως περισσότερες, τόσο γιατί αυξήθηκαν οι απαιτήσεις μετά απ' όσα συνέβησαν πέρσι όσο κι επειδή η διοίκηση του συλλόγου αποφάσισε να προχωρήσει σε αύξηση του ετήσιου προϋπολογισμού κατά 47% -για να ξεπεράσει πλέον τα 20 εκατομμύρια ευρώ.

Ρεκόρ στην EuroLeague: 42 νίκες - 60 ήττες (41.1%)

Έτορε Μεσίνα - Αρμάνι Μιλάνο

Ο Έτορε Μεσίνα έχει βάλει την "σφραγίδα" του σε ό,τι αφορά στην αγωνιστική μετάλλαξη της Αρμάνι Μιλάνο τα τελευταία χρόνια, καθιστώντας τον ιταλικό σύλλογο άμεσο διεκδικητή μιας θέσης στο Final Four.

Το φετινό καλοκαίρι έγιναν μεγάλες επενδύσεις σε επίπεδο προσώπων (βλ. Κέβιν Πάνγκος, Γιοχάνες Φόγκτμαν, Μπράντον Ντέιβις), σε μια προσπάθεια να επιστρέψει σε Final Four μετά από το περσινό διάλειμμα.

Ο "Έκτορας" είναι η εγγύηση της επιτυχίας για τους κόκκινους, οι οποίοι φέτος έχουν ακόμη υψηλότερες προσδοκίες σε ό,τι αφορά στην EuroLeague.

Ρεκόρ στην EuroLeague: 279 νίκες - 118 ήττες (70%)

Τζοάν Πεναρόγια - Μπασκόνια

Ο πρώτος εκ των rookies που θα εμφανιστούν φέτος στη διοργάνωση. Σε ηλικία 53 ετών έχει να επιδείξει πολύ καλά δείγματα γραφής, με αποκορύφωμα τη διετία στην Μπούργκος (2019-'21), με την οποία κατέκτησε τον τίτλο στο Basketball Champions League για δύο διαδοχικές σεζόν.

Μπορεί πέρσι να μην κατάφερε να πετύχει κάτι εξίσου μεγάλο (ή τουλάχιστον κάπου κοντά) με τη Βαλένθια, στην Ισπανία όμως εκτιμάται ως ένας εκ των κορυφαίων προπονητών που βγαίνουν στο προσκήνιο.

Ρεκόρ στην EuroLeague: -

Σάρας Γιασικεβίτσιους - Μπαρτσελόνα

Η περσινή σεζόν δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως επιτυχημένη για την Μπαρτσελόνα, η οποία ηττήθηκε στον ημιτελικό του Final Four από τη Ρεάλ Μαδρίτης κι εν συνεχεία έχασε τον τίτλο στη Liga Endesa, από την ίδια αντίπαλο.

Ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους μπαίνει στον τρίτο -και τελευταίο- χρόνο του συμβολαίου του, με την εξέλιξη της φετινής αγωνιστικής περιόδου να κρίνεται ως καθοριστική για το μέλλον του.

Ρεκόρ στην EuroLeague: 122 νίκες - 97 ήττες (55.7%)

Βλάντιμιρ Γιοβάνοβιτς - Ερυθρός Αστέρας

Ο νεότερος εκ των προπονητών που θα ξεκινήσουν τη φετινή σεζόν σε πάγκο της EuroLeague, ο 38χρονος προπονητής πήρε το διαβατήριο για τον πάγκο του Ερυθρού Αστέρα μετά από μια πολύ καλή τριετία στην FMP (2017-'20) και την περσινή εμπειρία στην Τσιμπόνια (2021-'22).

Στην κροατική ομάδα έμεινε για σχεδόν ένα χρόνο (2 Φεβρουαρίου 2021 - 8 Ιανουαρίου 2022), με θετικό πρόσημο σε νίκες/ήττες (39/25). Η EuroLeague όμως είναι κάτι πολύ διαφορετικό, με τον ίδιο να καλείται να διατηρήσει τον Ερυθρό Αστέρα σε ανταγωνιστικό επίπεδο.

Ρεκόρ στην EuroLeague: -

Δημήτρης Ιτούδης - Φενέρμπαχτσε

Μετά από μία σπουδαία οκταετία στον πάγκο της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, ο Δημήτρης Ιτούδης μετακόμισε στη Φενέρμπαχτσε, με στόχο να την επαναφέρει στον δρόμο της ευρωπαϊκής καταξίωσης. Ο τουρκικός σύλλογος δεν είχε σταθερότητα την τελευταία διετία (με τον Ιγκόρ Κοκόσκοβ και τον Σάσα Τζόρτζεβιτς στον πάγκο), παρά το γεγονός πως η οικονομική επένδυση που είχε γίνει, ήταν σημαντική.

Ο Δημήτρης Ιτούδης θέλει να αλλάξει την ιστορία του πρόσφατου παρελθόντος, επαναφέροντας τη Φενέρμπαχτσε σε Final Four, στο οποίο άλλωστε βρισκόταν ο ίδιος ανελλιπώς όσο βρισκόταν στον πάγκο της ΤΣΣΚΑ Μόσχας -μοναδική εξαίρεση η περσινή σεζόν, κατά την οποία προέκυψε η αποβολή της "αρκούδας" από τη διοργάνωση λόγω του πολέμου στην Ουκρανία.

Ρεκόρ στην EuroLeague: 190 νίκες - 64 ήττες (74.8%)

Αντρέα Τρινκιέρι - Μπάγερν

Επί των ημερών του, η Μπάγερν έχει κάνει πολλά βήματα προόδου, φτάνοντας στο σημείο να πανηγυρίζει την πρόκριση στην post season σε δύο διαδοχικές σεζόν. Κι όλα αυτά δίχως να διαχειρίζεται ένα μεγάλο πορτοφόλι, αλλά με προσεκτικές κινήσεις στην αγορά και την επένδυση -σε μεγάλο βαθμό- σε ξένους που δεν βρίσκονται ακριβώς στο... προσκήνιο της EuroLeague.

Η ουσία μετράει βέβαια, με τον Αντρέα Τρινκιέρι να κερδίζει την εμπιστοσύνη, τον σεβασμό και την καθολική αναγνώριση στον γερμανικό σύλλογο.

Ρεκόρ στην EuroLeague: 81 νίκες - 96 ήττες (45.8%)

Γιώργος Μπαρτζώκας - Ολυμπιακός

Η επιστροφή στο Final Four ήταν η απόδειξη πως η δουλειά που γίνεται στο ΣΕΦ αποδίδει εξαιρετικά. Το προπονητικό πρόγραμμα του Ολυμπιακού έχει συνέχεια και αυτό είναι που κάνει επί της ουσίας τη διαφορά, σε σύγκριση με τον ανταγωνισμό. Οι ερυθρόλευκοι επέστρεψαν στη λογική του χτισίματος ανά σεζόν, φτάνοντας πλέον σε σημείο να αποτελούν μέρος της συζήτησης για το Final Four της φετινής αγωνιστικής περιόδου.

Το up tempo και το transition είναι κομμάτια του παιχνιδιού που θέλει να δει φέτος ο Γιώργος Μπαρτζώκας, ο οποίος, παρεμπιπτόντως, αποφάσισε να πορευτεί με επτά ξένους -ο Ταρίκ Μπλακ αποκτήθηκε γι αυτόν τον ρόλο.

Ρεκόρ στην EuroLeague: 149 νίκες - 122 ήττες (55%)

Τι Τζέι Πάρκερ - Βιλερμπάν

Για τρίτη διαδοχική σεζόν, ο 38χρονος τεχνικός θα καθοδηγήσει τους Πρωταθλητές Γαλλίας. Σε αυτό το διάστημα, οι ασπρόμαυροι έχουν παρουσιάσει τη δική τους αγωνιστική ταυτότητα, επενδύοντας πολύ στην ταχύτητα, την αθλητικότητα και το ανοιχτό γήπεδο.

Υπάρχει όμως αρκετή απόσταση για να διανύσει ακόμη η Βιλερμπάν έως ότου φτάσει στο σημείο να θεωρεί εαυτόν ως διεκδικητή μιας θέσης στην οκτάδα.

Ρεκόρ στην EuroLeague: 23 νίκες - 43 ήττες (34.8%)

Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς - Παρτίζαν

Μετά από μία διετία μακριά από την EuroLeague, ο "Ζοτς" επιστρέφει στη διοργάνωση, για να καθοδηγήσει την αγαπημένη του ομάδα. Οι ασπρόμαυροι δεν άλλαξαν πολλά σε σχέση με πέρσι, έκαναν λίγες (και καλές) κινήσεις στην αγορά, με αποκορύφωμα την απόκτηση των Ντάντε Έξουμ και Ιωάννη Παπαπέτρου.

Η συζήτηση περί πρόκρισης στην post season δεν είναι εύκολο να συμπεριλαμβάνει την Παρτίζαν, η παρουσία του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς στην άκρη του πάγκου αρκεί όμως για να οδηγήσει άπαντες να… υπολογίσουν τον σερβικό αστάθμητο παράγοντα.

Ρεκόρ στην EuroLeague: 313 νίκες - 141 ήττες (68.9%)

Ντέγιαν Ράντονιτς - Παναθηναϊκός

Για δεύτερη φορά στην καριέρα του, ο 52χρονος τεχνικός θα εργαστεί μακριά από τις χώρες της Γιουγκοσλαβίας. Η πρώτη ήταν στο διάστημα που βρέθηκε στην Μπάγερν, με την οποία είχε αξιόλογη πορεία στην EuroLeague.

Το μπασκετικό δόγμα που πρεσβεύει είναι αυτός της απόλυτης αμυντικής πειθαρχίας και των λίγων κατοχών στους αγώνες, στοιχεία που είδαμε ήδη στα παιχνίδια του Super Cup της Ρόδου. Από την άλλη, το γεγονός πως έχει να διαχειριστεί μια ομάδα με δέκα νέους παίκτες, οι επτά εκ των οποίων είναι ξένοι -κι ενώ απομένει η απόκτηση ακόμη ενός πάουερ φόργουορντ.

Ρεκόρ στην EuroLeague: 77 νίκες - 108 ήττες (41.6%)

Τσους Ματέο - Ρεάλ Μαδρίτης

Μετά από… μια ζωή στο πλευρό του, ο 53χρονος τεχνικός επιστρέφει στη διοργάνωση ως head coach. Η εμπειρία που διαθέτει ως κουμανταδόρος σε αυτό το επίπεδο δεν είναι μεγάλη, από την άλλη όμως γνωρίζει πολύ καλά τη λειτουργία και τις ιδιαιτερότητες της "Βασίλισσας".

Είναι σαφές πως ο πήχης μπαίνει πολύ ψηλά, αφού διαδέχεται τον πλέον επιτυχημένο προπονητή στην ιστορία του συλλόγου. Μένει να φανεί αν (θα) έχει την ίδια ικανότητα στη διαχείριση των μεγάλων (σπουδαίων) προσωπικοτήτων που βρίσκονται στα αποδυτήρια του WiZink Center. Πολύ απλά γιατί δεν έχουν να κάνουν όλα (μόνο) με τα συστήματα και το rotation.

Ρεκόρ στην EuroLeague: 5 νίκες - 12 ήττες (29.4%)

Όντεντ Κάτας - Μακάμπι

Το δείγμα γραφής του Όντεντ Κάτας στην EuroLeague είναι μικρό, δεδομένου πως έχει καταγράψει μόλις δύο (σύντομες) παρουσίες, σε Μακάμπι Τελ Αβίβ (2007-'08) και Παναθηναϊκό (2020-'21). Εν αντιθέσει με αυτές όμως, φέτος οι απαιτήσεις θα είναι πολύ υψηλότερες και θα φτάνουν μέχρι το Final Four.

Η "ομάδα του λαού" έκανε πολύ μεγάλη οικονομική επένδυση, με παίκτες όπως ο Λορέντζο Μπράουν, ο Γουέιντ Μπάλντγουιν και ο Άλεξ Πόιθρες, με στόχο να επιστρέψει στη συζήτηση για τη διεκδίκηση ενός εισιτηρίου για το μεγάλο ραντεβού του Μαΐου.

Ρεκόρ στην EuroLeague: 11 νίκες - 14 ήττες (44%)

Άλεξ Μουμπρού - Βαλένθια

Αυτός κι αν είναι rookie στη διοργάνωση! Ο 43χρονος τεχνικός έχει πολύ μικρή προϋπηρεσία στους πάγκους (μόλις τέσσερα χρόνια), έχοντας όμως παρουσιάσει εξαιρετικά δείγματα προπονητικής γραφής στην Μπιλμπάο. Ήταν άλλωστε εκείνος που την οδήγησε στην επιστροφή στη Liga Endesa, με τη Βαλένθια να αποφασίσει να του δώσει το χρίσμα και τη δυνατότητα να δοκιμαστεί στο υψηλότερο επίπεδο.

Η περίπτωσή του παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον στην Ισπανία, δεδομένου πως πολλοί τον θεωρούν ικανό να φτάσει ακόμη ψηλότερα και να προπονήσει μία από τις “μεγάλες ομάδες” της χώρας.

Ρεκόρ στην EuroLeague: -

Σέρτζιο Σκαριόλο - Βίρτους Μπολόνια

Έπρεπε να περάσουν οκτώ χρόνια για να ξαναβρεθεί στην EuroLeague ο Σέρτζιο Σκαριόλο. Μετά από το 2013/14 (Μπασκόνια) δεν εργάστηκε ξανά σε σύλλογο της διοργάνωσης, περνώντας το μεγαλύτερο διάστημα στο ΝΒΑ με τους Τορόντο Ράπτορς και την Εθνική Ισπανίας.

Πέρσι, πήρε την απόφαση να γυρίσει σε ευρωπαϊκό συλλογικό πάγκο, οδηγώντας τη Βίρτους Μπολόνια στην κατάκτηση του τίτλου στο EuroCup και κατ' επέκταση στη συμμετοχή στην EuroLeague. Παλιά καραβάνα των πάγκων.

Ρεκόρ στην EuroLeague: 103 νίκες - 94 ήττες (52.3%)

Κάζις Μακσβίτις - Ζάλγκιρις

Το καρέ των rookies των πάγκων ολοκληρώνεται/συμπληρώνεται με τον Κάζις Μακσβίτις, ο οποίος πήρε το χρίσμα μετά από το φινάλε της περσινής regular season. Σε ηλικία 45 ετών, έκανε δύο διαδοχικά μεγάλα άλματα στην καριέρα του, αφού πέραν της Ζάλγκιρις, ανέλαβε επίσης την Εθνική Λιθουανίας, δεδομένου πως αντιμετωπίζεται ως ο επόμενος σπουδαίος προπονητής της χώρας.

Η Ζάλγκιρις θα ξεκινήσει τη σεζόν ως μία από τις πλέον αδύναμες ομάδες, οπότε ο ίδιος θα πρέπει να κάνει πολλά πράγματα σε υψηλό βαθμό για να αλλάξει την ιστορία της φετινής σεζόν για τους πράσινους.

Ρεκόρ στην EuroLeague: -

Σέμι Οτζελέγιε - Βίρτους Μπολόνια
28 χρόνων, 1.98 μέτρα, φόργουορντ

Η Βίρτους Μπολόνια έριξε μία από τις έξυπνες "βόμβες" με την απόκτηση του Σέμι Οτελέγιε, προλαβαίνοντας αρκετές ομάδες που πιθανότατα δεν ήξεραν καν ότι ήταν διαθέσιμος.

Ο -για 20 παιχνίδια συμπαίκτης του Γιάννη Αντετοκούνμπο την περσινή σεζόν- Οτζελέγε είναι μία από τις πλέον ενδιαφέρουσες περιπτώσεις παικτών.

Αποτελεί τον ορισμό του "3-and-D" παίκτη (αν και είναι περισσότερο σουτέρ ημέρας). Είναι ένας combo φόργουορντ που από το 2017 έως και 2022 κέρδιζε το ψωμί του στο NBA έχοντας την φήμη του αμυντικού εξολοθρευτή.

Σε μία ομάδα με μπόλικη φινέτσα, ο Οτζελέγε έρχεται να δώσει σκληράδα και μέγεθος. Αν παίξει με βάση το βιογραφικό του, η Βίρτους θα έχει χτυπήσει "φλέβα χρυσού" και ο ίδιος μάλλον ένα ακόμα καλύτερο συμβόλαιο.

Κάρσεν Έντουαρντς - Φενέρμπαχτσε
24 χρονών, 1.80 μέτρα, γκαρντ

Παίκτης που επιλέχθηκε από τους -γνωστούς για το τμήμα σκάουτινγκ- Σέλτικς στο NBA Draft (Νο33 το 2019) δεν μπορεί να είναι κακός.

Ο Κάρσεν Έντουαρντς ήταν πάντα σκόρερ. Αυτή ήταν η ταυτότητά του. Όπως πολλοί undersized γκαρντ όμως που είναι πρακτικά σούτινγκ γκαρντ σε σώμα πόιντ γκαρντ δεν μπόρεσε να καθιερωθεί στο NBA κι ας έκανε στο μεσοδιάστημα... όργια στην G-League (πέρυσι είχε 25.2 πόντους με τους Σολτ Λέικ Σταρς).

Ο Έντουαρντς είναι ένας γεννημένος σκόρερ. Ένας απίστευτος σουτέρ μετά από ντρίμπλα, ο οποίος πρώτα εκτελεί και μετά σκέφτεται.

Το γεγονός ότι ο Δημήτρης Ιτούδης -που γενικά προτιμάει να δουλεύει με έμπειρους παίκτες με ευρωπαϊκή παρουσία- τον εμπιστεύτηκε σίγουρα λέει αρκετά για το πόσο πιστεύουν στην Φενέρ την περίπτωσή του και το "πάντρεμά" του με τους Σκότι Γουίλμπεκιν και Νικ Καλάθη στις θέσεις των γκαρντ.

Ναζ Μήτρου-Λονγκ - Αρμάνι Μιλάνο
29 χρονών, 1.93 μέτρα, γκαρντ

Ο "καλύτερος ρούκι" του ιταλικού πρωταθλήματος την σεζόν 2021/22 θα έχει την ευκαιρία να αγωνιστεί για πρώτη φορά στην καριέρα του στην EuroLeague για χάρη της Αρμάνι, περιμένοντας στο μεσοδιάστημα την έκδοση του ελληνικού διαβατηρίου του.

Ο Ναζ Μήτρου-Λονγκ έφτασε 29 χρονών για να πάρει απόφαση ότι του ταιριάζει περισσότερο η Ευρώπη από το NBA, αλλά άξιζε τον κόπο.

Κοντρολαρισμένος, ικανός να παίξει και στις δύο θέσεις των γκαρντ, με την δυνατότητα να σουτάρει καλά μετά από ντρίμπλα και να παίξει καλά το Pick and Roll, αναμένεται να έχει σημαντικό ρόλο στην Αρμάνι Μιλάνο του Έτορε Μεσίνα.

Πετρ Κορνελί - Ρεάλ Μαδρίτης
27 χρονών, 2.12 μέτρα, φόργουορντ/σέντερ

Η γαλλική παροικία βρήκε ακόμα ένα μέλος στη Ρεάλ. Ο Πετρ Κορνελί είναι ο τέταρτος Γάλλος της ισπανικής ομάδας και θα έχει παρέα τους Γιαμπουσελέ και Πουαριέ κάτω από το καλάθι, με τους Μαδριλένους να έχουν μία γραμμή ψηλών... made in France - και τον Φαμπιάν Κοζέρ στην περιφέρεια.

Ο Κορνελί είναι ένας ψηλός με ενδιαφέροντα στοιχεία. Πατάει τόσο στο "5" όσο και στο "4", είναι μακρύς, μπορεί να ποστάρει σε συμπαθητικό βαθμό, αλλά και να σουτάρει με μία (σχετική) συνέπεια από την περιφέρεια. Το "πάντρεμά" του με τους συμπατριώτες του και τον Ταβάρες κάτω από το καλάθι δίνει ακόμα ένα μεγάλο κορμί στην Ρεάλ.

Μάρκους Χάουαρντ - Μπασκόνια
23 χρονών, 1.78 μέτρα, γκαρντ

Πολυβόλο. Αυτή είναι η πρώτη σκέψη όσων έχουν παρακολουθήσει τον Μάρκους Χάουαρντ την εποχή που αγωνιζόταν στο κολέγιο του Μαρκέτ, στο οποίο μεταξύ άλλων αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του NCAA την σεζόν 2019/20 (την τελευταία του) με 27.8 πόντους και 41.2% στα τρίποντα.

Στο ΝΒΑ o Χάουαρντ δεν μπόρεσε ποτέ να βρει χώρο στο γεμάτο γκαρντ ρόστερ των Νάγκετς τη διετία 2020-2022. Αποτέλεσμα ήταν να αποφασίσει να ξενιτευτεί, με την Μπασκόνια -που παραδοσιακά της αρέσει να παίρνει ρίσκα αποκτώντας παίκτες με προοπτική- να σπεύδει να τον αρπάξει.

Για την ιστορία, ο Χάουαρντ έχει ξαναβρεθεί στην Ισπανία, καθώς ήταν μέλος της Team USA στο Παγκόσμιο Κύπελλο U17 το 2016 στη Σαραγόσα, κατακτώντας το χρυσό μετάλλιο με συμπαίκτες (μεταξύ άλλων) τον Γουέντελ Κάρτερ των Μάτζικ, τον Κόλιν Σέξτον των Τζαζ και τον Τζάρεν Τζάκσον των Γκρίλις.

Τζόναθαν Μότλεϊ - Φενέρμπαχτσε
27 χρονών, 2.06 μέτρα, φόργουορντ/σέντερ

Προερχόμενος από μία τρομερή σεζόν με τη Λοκομοτίβ Κουμπάν -την πρώτη του στην Ευρώπη- ο Τζόναθαν Μότλεϊ ήταν περιζήτητος, με τη Φενέρμπαχτσε του Δημήτρη Ιτούδη να είναι τελικά αυτή που απέσπασε την υπογραφή του.

Ο Μότλεϊ αποτελεί μία από τις πλέον ενδιαφέρουσες περιπτώσεις πρωτοεμφανιζόμενων παικτών στην εφετινή EuroLeague. Πολύ καλός αθλητής, μακρύς, μπορεί να παίξει με πρόσωπο και πλάτη στο καλάθι, ενώ είναι καλός και σε καταστάσεις Pick and Roll και έχει καλά τελειώματα.

Οι συνεργασίες του με τον Νικ Καλάθη σίγουρα θα έχουν ενδιαφέρον.

Κάσιους Γουίνστον - Μπάγερν
24 χρονών, 1.88 μέτρα, γκαρντ

Ο Αντρέα Τρινκιέρι πάντα σκέφτεται διαφορετικά σε σχέση με τους υπόλοιπους. Έχοντας συνήθως να ανταγωνιστεί ομάδες με πολλαπλάσιο μπάτζετ είναι υποχρεωμένος να το κάνει.

Αυτό απέδειξε και φέτος το καλοκαίρι, φέρνοντας στην Μπάγερν τον Κάσιους Γουίνστον, ο οποίος είχε επιλεγεί στο Νο53 του NBA Draft 2020 (από τους Θάντερ για χάρη των Γουίζαρντς).

Ο Γουίνστον δεν έχει τη λάμψη των Χάουαρντ και Έντουαρντς, δύο παικτών δηλαδή με παρόμοια στοιχεία με τον ίδιο που επίσης θα είναι ρούκι φέτος. Είναι όμως ένας εξαιρετικός πόιντ γκαρντ.

Ένας παίκτης που μπορεί να βάλει την μπάλα στο καλάθι χωρίς να κάνει υπερβολές,αλλά και να οργανώσει το παιχνίδι της ομάδας του.

Βλέποντας κάποιος την εξέλιξη που είχαν στα χέρια του Τρινκιέρι στο πρόσφατο παρελθόν γκαρντ όπως ο Μπάλντουιν, ο Γιάραμαζ, ο Γουόλντεν και ο Σίσκο είναι λογικό να υπάρχει μία προσμονή για τον Γουίνστον.

Ντάλτον Χομς - Μπασκόνια
26 χρονών, 2.03 μέτρα, φόργουορντ

Είναι ο παίκτης που θα κληθεί να καλύψει  το κενό του Άλεκ Πίτερς στην Μπασκόνια. Το γεγονός ότι ανακοινώθηκε σχεδόν την ίδια στιγμή που έγινε γνωστό ότι ο Πίτερς αποχώρησε για χάρη του Ολυμπιακού ήταν και πρακτικό, αλλά και… συμβολικό.

Ο Ντάλτον Χομς έχει εμπειρία από Ευρώπη, αφού την σεζόν 2020/21 αγωνίστηκε στην Κρεμόνα, πριν επιστρέψει πέρυσι στην G-League.

Όσο για το τι κάνει καλά; Σουτάρει, σουτάρει και... σουτάρει. Από στάση, βγαίνοντας από σκριν, σε κατάσταση Pick and Pop. Ο Χομς είναι ο ορισμός του Stretch-4 και σκοπεύει να το αποδείξει φέτος.

Μπόνζι Κόλσον - Μακάμπι
26 χρονών, 1.98 μέτρα, φόργουορντ

Υπάρχει αρκετός κόσμος που πιστεύει ότι ο Μπόνζι Κόλζον θα έπρεπε να βρεθεί στην EuroLeague τουλάχιστον έναν χρόνο νωρίτερα, αφού ήταν από τους πλέον συνεπείς παίκτες στην Ευρώπη κατά την τελευταία τριετία. Όπως και να 'χει, έμελλε τελικά να κάνει φέτος το μεγάλο βήμα.

Ο Κόλσον είναι ένας φόργουορντ - δυναμίτης. Ένας combo φόργουορντ που μπορεί να απειλήσει από την περιφέρεια, να βάλει την μπάλα στο παρκέ αν χρειαστεί, αλλά και να ποστάρει, όντας την ίδια στιγμή ανεκτός αμυντικός στην πίσω γραμμή του παρκέ χάρη στα μακριά του χέρια.

Στο περιβάλλον της Μακάμπι θεωρητικά θα έχει την ευκαιρία να είναι ο εαυτός του, κάτι απαραίτητο για να είναι αποδοτικός.

Φρέντι Γκιλέσπι - Μπάγερν
25 χρονών, 2.06 μέτρα, σέντερ

Έπρεπε κάποιος να είναι πολύ καλά διαβασμένος για να ξέρει ποιος είναι ο Φρέντι Γκιλέσπι και γιατί αρκετός κόσμος αιφνιδιάστηκε όταν τον ανακοίνωσε η Μπάγερν.

Όντας ένας παίκτης-εργάτης, ο Γκιλέσπι έκανε πάντα την βρώμικη δουλειά του στη... σκιά, γεγονός που τον βοήθησε την περασμένη διετία να πάρει κάποια παιχνίδια στο NBA (20 με τους Ράπτορς την σεζόν  2020/21 και άλλα 9 με τους Μάτζικ την σεζόν  2021/22), κάτι που εκτίμησε η βαυαρική ομάδα.

Ο Γκιλέσπι είναι ένας αθλητικός ψηλός, γεμάτος ενέργεια, που ξέρει να τελειώνει δυναμικά τις φάσεις και παράλληλα είναι συνεπής αμυντικός και καλός μπλοκέρ. Σε μία Μπάγερν που ξεκινάει από την άμυνα, θα έχει την δυνατότητα να εξελιχθεί και να δείξει τα καλά του στοιχεία.

Ρόκας Γιοκουμπάιτις - Μπαρτσελόνα
22 χρονών 1.93 μέτρα, πόιντ γκαρντ

Ο κορυφαίος "EuroLeague Rising Star" της περσινής σεζόν θέλει να… υπερασπιστεί τον τίτλο του.

Ο Λιθουανός αγωνίζεται τόσα χρόνια στην EuroLeague που κάποιοι ενδεχομένως να πίστευαν ότι είναι μεγαλύτερος, αλλά είναι μόλις 22 ετών και θέλει φέτος να κάνει το βήμα παραπάνω στη δεύτερη σεζόν του στη Βαρκελώνη υπό τις οδηγίες του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους.

Ο Γιοκουμπάιτις -τον οποίο παρακολουθούν οι Νικς που έχουν τα δικαιώματά του στο NBA- είναι ένας αριστερόχειρας θρασύς γκαρντ, ο οποίος μπορεί να παίξει καλά το Pick and Roll και να δημιουργήσει. Αν βελτιώσει το σουτ του θα ανέβει επίπεδο.

Γκαμπριέλε Πρόσιντα - Άλμπα
20 χρονών, 1.95 μέτρα, γκαρντ/φόργουορντ

Ο Ιταλός γκαρντ/φόργουορντ ξεπετάχτηκε πριν από δύο χρόνια στην εγχώρια αγορά, φτάνοντας να επιλεγεί στο φετινό NBA  Draft στο Νο36 από τους Μπλέιζερς (για χάρη των Πίστονς).

Άλλο που δεν ήθελε η Άλμπα, η οποία έσπευσε να τον αποκτήσει, ελπίζοντας ότι ο -πέρυσι συμπαίκτης του Βασίλη Χαραλαμπόπουλου στη Φορτιτούντο Μπολόνια- θα εξελιχθεί στον νέο Σιμόνε Φοντέκιο ή Ρόκας Γκιεντράιτις, οι οποίοι επίσης εξελίχθηκαν στο Βερολίνο.

Ο Πρόσιντα είναι ένας "3-and-D" παίκτης. Καλός αθλητής για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, κάνει μεγαλύτερη ζημιά στο ανοιχτό γήπεδο, σουτάρει συμπαθητικά από στάση και κινείται καλά χωρίς την μπάλα, ενώ παράλληλα είναι συνεπής αμυντικός.

Παίζοντας στο περιβάλλον της Άλμπα -και όντας συμπαίκτης με τον πανέξυπνο Σίκμα- μπορεί να ξεχωρίσει φέτος. 

Άλεν Σμάιλαγκιτς - Παρτίζαν
22 χρονών, 2.08 μέτρα, φόργουορντ/σέντερ

Πριν από μερικά χρόνια οι Γουόριορς μπήκαν σε μεγάλο κόπο προκειμένου να αποκτήσουν τον Άλεν Σμάιλαγκιτς. Πρώτα τον πήραν από την 3η κατηγορία της Σερβιας, στέλνοντάς τον στην θυγατρική τους στην G-League (Σάντα Κρουζ Γουόριορς, 2018/19) και κατόπιν τον επέλεξαν στο Νο39 του NBA Draft 2019 με τη βοήθεια των Πέλικανς, αντί δύο μελλοντικών ντραφτ πικ δεύτερου γύρου και μετρητά.

Μία σειρά από ατυχίες ωστόσο δεν άφησαν τον  Σέρβο να καθιερωθεί στο NBA. Μια ευνοϊκή συγκυρία για την Παρτίζαν, που έσπευσε να τον αποκτήσει πέρυσι.

Ο Σμάιλαγκιτς είναι ένας ψηλός με καλό μπασκετικό I.Q. Μαχητής, έχει τον τρόπο του να σκοράρει στο post και έχει δείξει ψήγματα δυνατοτήτων ως σουτερ και πασέρ. Το γεγονός ότι δουλεύει με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς μόνο καλό θα του κάνει.

Νίκο Μάνιον - Βίρτους Μπολόνια
21 χρονών, 1.90 μέτρα, γκαρντ

Σε μία ομάδα γεμάτη έμπειρους γκαρντ (Τεόντοσιτς, Χάκετ, Μπελινέλι, Λούντμπεργκ) ο Νίκο Μάνιον είναι -μαζί με τον 23χρονο Πάγιολα- η μία ανάσα... νιάτων της ομάδας.

Ο δρόμος προς την καθιέρωση θα είναι δύσκολος για τον άλλοτε παίκτη των Γουόριορς, ο οποίος ξέρει ότι θα πρέπει να παλέψει για κάθε λεπτό συμμετοχής, αλλά έχει στοιχεία που τραβούν το ενδιαφέρον.

Ο Μάνιον είναι ένα "μαμούνι" σε άμυνα και επίθεση. Παίζει συνήθως στα κόκκινα, έχει την δυνατότητα να  σουτάρει μετά από ντρίμπλα (αλλά είναι ασταθής σουτέρ), παίζει σε καλό βαθμό το Pick and Roll και είναι καλός αμυντικός πάνω στην μπάλα.

Όλα αυτά όμως πρέπει να τα κάνει σε υπερθετικό βαθμό για να καταφέρει να βρεθεί με συνέπεια στο παρκέ όταν έχει να ανταγωνιστεί παίκτες υψηλού επιπέδου στην θέση του.

Τζέιμς Νάτζι - Μπαρτσελόνα
18 χρονών, 2.08 μέτρα, σέντερ

Ο δυναμικός σέντερ εμφανίστηκε ξαφνικά πέρυσι σε κάποιους αγώνες της Μπαρτσελόνα και εντυπωσίασε τον κόσμο με το παρουσιαστικό του. Το γεγονός ότι η Μπαρτσελόνα ανακάλυψε τον Νιγηριανό σέντερ στην Ουγγαρία αποδεικνύει επίσης γιατί είναι σημαντικό για μία ομάδα να έχει τμήμα σκάουτινγκ, αλλά αυτή είναι μία άλλη ιστορία.

Ο Νάτζι είναι ένα θαύμα της φύσης. Σωματικά θα μπορούσε ήδη να σταθεί σε επίπεδο EuroLeague, αφού είναι ένα τέρας δύναμης και εξαιρετικός αθλητής. Παράλληλα όμως είναι πιο κοντρολαρισμένος από ότι θα περίμενε ο κόσμος, με ένα συμπαθητικό παιχνίδι με πλάτη στο καλάθι και κάποιες καλές στιγμές σε καταστάσεις Pick and Roll, αν και γενικά παραμένει άγουρος.

Ακόμα κι έτσι πάντως, δεν παύει να ενθουσιάζει η προοπτική του, με τις ομάδες του NBA ήδη να τον κοιτούν, αν και δεν είναι σίγουρο ότι θα τον… δουν φέτος, αφού δύσκολα θα πάρει σημαντικό χρόνο συμμετοχής.

Γιαμ Μάνταρ - Παρτίζαν
22 χρονών, 1.90 μέτρα, πόιντ γκαρντ

Το γεγονός ότι η Παρτίζαν του Ζέλικο Ομπράντοβιτς απέκτησε την περσινή σεζόν έναν 21χρονο Ισραηλινό για τη θέση του πόιντ γκαρντ λέει πολλά σχετικά με την προοπτική του Γιαμ Μάνταρ. Το ότι ο Μάνταρ αγωνιζόταν πέρυσι σχεδόν 20 λεπτά ανά αγώνα σε Αδριατική Λίγκα και EuroCup ίσως λέει ακόμα περισσότερα σχετικά με το πώς κατάφερε να δικαιώσει τους Σέρβους.

Ο Ισραηλινός δεν είναι βέβαια τυχαία περίπτωση. Στο NBA Draft 2021 οι Σέλτικς χαράμισαν για χάρη του το Νο47, αφού τον είδαν να κάνει απίστευτα πράγματα με την Χάποελ Τελ Αβίβ στο Ισραήλ την σεζόν 2020/21.

Ο Μάνταρ είναι ένας παίκτης που δεν ξέρει τι θα πει φόβος. Θρασύς, αλλά καλός οργανωτής (αν και κάνει κάποια εύκολα λάθη), δεν φοβάται να πάει μέχρι μέσα στο καλάθι και να τελειώσει φάσεις με διάφορους τρόπους, ενώ έχει βελτιωθεί και ως σουτέρ.

Την ίδια στιγμή, αυτό που τον κάνει να ξεχωρίζει όμως είναι η προσήλωσή του στην άμυνα και η πίεσή του πάνω στην μπάλα, κάτι που εξηγεί γιατί ο Ομπράντοβιτς δεν φοβάται να του δώσει χρόνο συμμετοχής.

Λευτέρης Μαντζούκας - Παναθηναϊκός
19 χρονών, 2.07 μέτρα, φόργουορντ

Ο Λευτέρης Μαντζούκας είναι πολλά χρόνια στο προσκήνιο, ωστόσο είναι μόλις 19 ετών και ψάχνει πλέον την κατάλληλη ευκαιρία για να καθιερωθεί.

Σ' έναν Παναθηναϊκό που προσπαθεί ξανά να βάλει τις βάσεις για να ανέβει επίπεδο δεν είναι σίγουρο ότι ο άλλοτε παίκτης του Προμηθέα θα τα καταφέρει, ωστόσο -θεωρητικά- έχει πιθανότητες να κερδίσει ευκαιρίες φέτος.

Ο Μαντζούκας άρχισε την πορεία του ως combo φόργουορντ, αλλά τον τελευταίο χρόνο δείχνει να ακουμπάει περισσότερο στην θέση του πάουερ φόργουορντ απ' όσο σε αυτή του σμολ φόργουορντ.

Σωματικά μπορεί πράγματι να ανταπεξέλθει σε αυτή την θέση - είναι από τους πιο γυμνασμένους παίκτες της γενιάς του στην Ευρώπη. Είναι ένας παίκτης που σουτάρει καλά από στάση, μπορεί να επιτεθεί σε close out άμυνα και να ποστάρει σε καλό επίπεδο. Μένει τώρα να μπορέσει να τα δείξει ολα αυτά.

Τρίσταν Βούκτσεβιτς - Παρτίζαν
19 χρονών, 2.09 μέτρα, φόργουορντ/σέντερ

Ο γιος του Ντούσαν Βούκτσεβιτς πήρε πέρυσι την μεγάλη απόφαση να αφήσει τη Ρεάλ για χάρη της Παρτίζαν, ελπίζοντας ότι θα πάρει περισσότερες ευκαιρίες. Σε έναν βαθμό δικαιώθηκε, ωστόσο θα πρέπει φέτος να προσπαθήσει ακόμα περισσότερο για να πάρει χρόνο συμμετοχής, σε μια γραμμή ψηλών με Σμάιλαγκιτς, ΛεΝτέι, Λεσόρ και Κοπρίβιτσα.

Ο Βούκτσεβιτς έχει πολλά στοιχεία που ενδιαφέρουν. Είναι μακρύς, μπορεί να αγωνιστεί και στις δύο θέσεις των ψηλών, σουτάρει καλά από στάση, διαθέτει ένα βασικό παιχνίδι με πλάτη στο καλάθι και ξέρει να αμύνεται καλά ψηλά. Το μόνο που χρειάζεται πλέον είναι χώρο για να τα δείξει όλα αυτά, έχοντας το βλέμμα στο NBA.

Ματ Στράζελ - Μονακό
20 χρονών, 1.82 μέτρα, γκαρντ

Σε μία Γαλλία που εδώ και χρόνια μοιάζει να βγάζει γκαρντ με το... κιλό, ο Ματ Στράζελ αποτελεί μία από τις πλέον ιδιαίτερες περιπτώσεις για έναν απλό λόγο: σε αντίθεση με την πλειοψηφία των άλλων παικτών που έχουν εμφανιστεί από το πρόγραμμα των "τρικολόρ" τα τελευταία χρόνια (Μαλεντόν, Χέιζ, Ντιλικινά) -παικτών δηλαδή με μέγεθος που μπορούν να κάνουν διάφορες δουλειές στο παρκέ- αυτός είναι ένας undesized γκαρντ που έχει ως βασικό προσόν το σουτ.

Ο Στράζελ πάλεψε αρκετά για να μεταβληθεί από combo γκαρντ σε πόιντ γκαρντ. Με ύψος 1.82 μέτρα δεν είχε εξάλλου και άλλη επιλογή. Αυτό ωστόσο τον βοήθησε στο να γίνει κάτι παραπάνω από έναν παίκτη που σουτάρει καλά μετά από ντρίμπλα από… παντού (ακόμα και αρκετά πίσω από την γραμμή του τριπόντου), αφού βελτιώθηκε στο διάβασμα του παιχνιδιού σε καταστάσεις Pick and Roll, ενώ παραμένει ένας καλός αμυντικός πάνω στην μπάλα.

Σε μία Μονακό γεμάτη εκρηκτικούς γκαρντ (Τζέιμς, Οκόμπο, Λόιντ) θα πρέπει να αποδείξει ότι αξίζει να βρίσκεται στο παρκέ μαζί τους.

Αλέξανδρος Σαμοντούροβ - Παναθηναϊκός
17 χρονών, 2.10 μέτρα, πάουερ φόργουορντ

Μοιάζει εξαιρετικά δύσκολο να πάρει φέτος χρόνο συμμετοχής ο Αλέξανδρος Σαμοντούροβ. Είναι εξίσου δύσκολο ωστόσο να μην συμπεριληφθεί σε αυτή τη λίστα, ακόμα και αν λογικά θα περάσει το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου ανάμεσα σε πάγκο και εξέδρα. 

Ο πρώην παίκτης της ακαδημίας "ΔΕΚΑ" είναι ένας σύγχρονος φόργουορντ. Μακρύς, με συμπαθητικά (όχι ελίτ) αθλητικά προσόντα, υψηλό μπασκετικό I.Q και εξαιρετική αντίληψη του παιχνιδιού, ο οποίος έχει δείξει προοπτική ως σουτέρ (αν και είναι ασταθής ακόμα), ο Σαμοντούροβ έχει ένα ενδιαφέρον πακέτο.

Είναι σαφές ότι πρέπει να δουλέψει το κορμί του και το σουτ του, αλλά και να προσθέσει περισσότερες κινήσεις στο ρεπερτόριό του με πλάτη στο καλάθι. Έχει όμως πολλά καλά στοιχεία που τον έχουν βάλει στο στόχαστρο ομάδων του NBA. 

Πρεμιέρα, ντέρμπι
και ημερομηνίες - κλειδιά

6 Οκτωβρίου 2022
Η έναρξη της regular season

11 - 14 Νοεμβρίου 2022
Παράθυρο προκριματικών Παγκοσμίου Κυπέλλου

18 Δεκεμβρίου 2022
Οι παίκτες της EuroLeague γίνονται διαθέσιμοι για μεταγραφή σε άλλο σύλλογο της διοργάνωσης

28 Δεκεμβρίου 2022
Τελευταία ημέρα μεταγραφών από μία ομάδα της EuroLeague σε άλλη

30 Δεκεμβρίου 2022
Ο Παναθηναϊκός υποδέχεται τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ

9 Φεβρουαρίου 2023
Τελευταία ημέρα μεταγραφών για παίκτες εκτός της EuroLeague

23 - 27 Φεβρουαρίου 2023
Παράθυρο προκριματικών Παγκοσμίου Κυπέλλου

31 Μαρτίου 2023
Ο Ολυμπιακός φιλοξενεί τον Παναθηναϊκό στο ΣΕΦ

14 Απριλίου 2023
Ολοκλήρωση της regular season

*Ο τόπος και το τριήμερο του Final Four δεν έχουν οριστεί ακόμη. Το Κάουνας κρατά το προβάδισμα πλέον για το χρίσμα με πιθανότερη εκδοχή διεξαγωγής το διάστημα 19-21 Μαΐου.

Το πρόγραμμα της 1ης αγωνιστικής

6/10, 21:00 Βιλερμπάν - Αρμάνι Μιλάνο
(Novasports Start, LIVE από το SPORT24)

6/10, 21:00 Παναθηναϊκός - Ρεάλ Μαδρίτης
(Novasport Prime, LIVE από το SPORT24)

6/10, 21:05 Μακάμπι - Ζάλγκιρις
(Novasports 4 HD, LIVE από το SPORT24)

6/10, 21:30 Βαλένθια - Μπασκόνια
(Novasports 5 HD, LIVE από το SPORT24)

6/10, 21:30 Μπάγερν - Φενέρμπαχτσε
(Novasports 2 HD, LIVE από το SPORT24)

7/10, 20:30 Αναντολού Εφές- Ερυθρός Αστέρας
(Novasports 4 HD, LIVE από το SPORT24)

7/10, 21:00 Άλμπα - Παρτίζαν
(Novasports Start, LIVE από το SPORT24)

7/10, 21:30 Βίρτους Μπολόνια - Μονακό
(Novasports 5 HD, LIVE από το SPORT24)

7/10, 21:30 Μπαρτσελόνα - Ολυμπιακός
(Novasports Prime, LIVE από το SPORT24)

Το πλήρες πρόγραμμα της EuroLeague 2022-23

*Όλη η διοργάνωση καλύπτεται τηλεοπτικά στην Ελλάδα από τα κανάλια της NOVA


Επιμέλεια: Γιάννης Ζωιτός/Αλέξανδρος Τρίγκας
Art Director: Κωνσταντίνος Μπαντούνας
Photo Credits: Ιntime, Eurokinissi, Tourette Photography, Olympiacos BC, ABA League/Dragana Stjepanovic, FIBA, Cibona/Marin Sucic, Olimpia Milano, © Anadolu Efes, ©FCBayernBasketball, Fenerbahce.org, Baskonia, AP Photo/Paul Sancya