Ο απόλυτος οδηγός του
Μουντιάλ 2022

Φτάνοντας μέχρι τα ημιτελικά στο περασμένο Παγκόσμιο Κύπελλο και ούσα φιναλίστ στον τελικό του Euro 2020 που έλαβε χώρα στο σπίτι της, η Αγγλία θα έπρεπε να ταξιδέψει με θετική αύρα στο Κατάρ, ψάχνοντας το βαρύτιμο τρόπαιο, που τόσο λαχταρά μετά το 1966. Η άσχημη πορεία στο Nations League, όπου δεν έκανε νίκη σε έξι ματς και δεν βρήκε γκολ σε ροή αγώνα σε πέντε, έκανε μεγάλο κομμάτι του φίλαθλου κοινού των "τριών λιονταριών" να έχει δεύτερες σκέψεις, αναφορικά με το αγωνιστικό ταβάνι και τη νοοτροπία νικητή της ομάδας. Το 3-3 με τη Γερμανία στο φινάλε ήρθε στο κατάλληλο σημείο για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, με τον Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ να γνωρίζει πως δεν υπάρχουν πλέον παίκτες ηγέτες στιλ Ρίο Φέρντιναντ, Τζον Τέρι, Φρανκ Λάμπαρντ και Στίβεν Τζέραρντ, αλλά να πιστεύει ότι η επιτυχία θα έρθει μέσω του συνόλου. Η ομοιογένεια, ο γκολτζής Χάρι Κέιν και ο θαυματουργός έφηβος Τζουντ Μπέλιγχαμ, που έρχεται με φόρα από την... Ντόρτμουντ, είναι σημαντικά βέλη στη φαρέτρα της Αγγλίας.

Μαζί της στο 2ο όμιλο βρίσκεται ακόμα μία χώρα του Ηνωμένου Βασιλείου, η Ουαλία, η οποία με το 1-0 επί της Ουκρανίας στον τελικό των playoffs έγραψε ιστορία αφού επέστρεψε σε τελική φάση Μουντιάλ ύστερα από 64 χρόνια, δίνοντας τέλος στο μεγαλύτερο διάστημα αναμονής για να βρεθεί κάποια εθνική στο ανώτερο επίπεδο.

Στο Euro 2016 έφτασε ως τους "8" και αυτό της άνοιξε την όρεξη, με τον Γκάρεθ Μπέιλ να είναι έτοιμος στα 33 για μία τεράστια αγωνιστική πρόκληση.

Διεκδικητές της 2ης θέσης στον όμιλο είναι και οι ΗΠΑ, με τους συνδιοργανωτές του Μουντιάλ του 2026 να βλέπουν τα ματς στο Κατάρ ως ευκαιρία για να κάνουν μία "δήλωση" για τη δεδομένη άνοδο του ποδοσφαιρικού επιπέδου στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Διαθέτουν άλλωστε ένα νεανικό και ταλαντούχο σύνολο που έχει τα φόντα να αρπάξει το εισιτήριο για τα νοκ-άουτ. Ο αρχηγός τους είναι μόλις 24 ετών, ο Κρίστιαν Πούλισικ, που απολαμβάνει στάτους ηγέτη στην πατρίδα του σε σύγκριση με εκείνο του αναπληρωματικού στην Τσέλσι.

Το παζλ του ομίλου ολοκληρώνεται με την εθνική Ιράν, που καλείται μέσα σε μία ιδιαίτερα ταραγμένη περίοδο για τη χώρα με σφοδρές κοινωνικές αναταραχές και συγκρούσεις, να δείξει πως η τρίτη σερί συμμετοχή σε Μουντιάλ είναι σημάδι ποδοσφαιρικής προόδου. Η εμπειρία του Κάρλος Κεϊρόζ (ήταν στον πάγκο το 2014 και το 2018) αλλά και της πλειονότητας των διεθνών από ματς υψηλού επιπέδου (μεταξύ αυτών και οι Μίλαντ Μοχαμάντι και Εχσάν Χατζισαφί της ΑΕΚ) μπορούν να της δώσουν την απαιτούμενη ώθηση για το κάτι παραπάνω σε σύγκριση με τις πέντε προηγούμενες συμμετοχές της.

Η Αργεντινή είναι το μεγάλο όνομα του 3ου ομίλου, όχι μόνο γιατί συνιστά μία από τις παραδοσιακές δυνάμεις του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, αλλά και γιατί έχει στο ρόστερ της τη μεγαλύτερη ατραξιόν που θα μπορούσε να διαθέτει: τον Λιονέλ Μέσι που μετράει αντίστροφα για το 5ο και τελευταίο Μουντιάλ της καριέρας του. Ο Pulga έχει κερδίσει τα πάντα σε συλλογικό επίπεδο, είναι κορυφαίος σε γκολ και συμμετοχές με την εθνική και το μόνο που του λείπει για να ολοκληρώσει μία μυθική καριέρα είναι να αναδειχτεί πρωταθλητής κόσμου με την αλμπισελέστε. Άγγιξε το τρόπαιο αλλά δεν το κράτησε στα χέρια του το 2014, με την ήττα από τη Γερμανία στον τελικό, όμως τώρα πηγαίνει πιο ήρεμος στο Κατάρ, έχοντας για "προίκα" το τρόπαιο του Copa America που σήκωσε πέρυσι στα γήπεδα της Βραζιλίας ως αρχηγός (δίνοντας τέλος στα 28 χρόνια... φαγούρας της Αργεντινής) αλλά και το εκπληκτικό αήττητο σερί 36 αγώνων που τρέχει η ομάδα του Λεονέλ Σκαλόνι από το 2019. Γύρω από τον σούπερ σταρ της Παρί έχει χτιστεί μία ταλαντούχα και εργατική ομάδα παικτών, που έχει ως στόχο να φτάσει στη βρύση και να ξεδιψάσει.

Το Μεξικό είναι η πιο... προβλέψιμη εθνική από το 1990 και μετά αφού σε επτά διαδοχικές παρουσίες στην τελική φάση πέρασε ισάριθμες φορές τα νοκ άουτ αλλά αποκλείστηκε στους "16".

Ο καημός των φιλάθλων της "Τρι" είναι να δουν την ομάδα τους στα προημιτελικά για πρώτη φορά μετά από το 1986 (διοργανώτρια τότε), με τον Τάτα Μαρτίνο να δέχεται αυστηρή κριτική τόσο για τις τρεις ήττες από τις ΗΠΑ μέσα στο 2021 όσο και για την επιμονή του να στηρίζεται σε αρκετούς βετεράνους παίκτες για τη δημιουργία του "πυρήνα" της ομάδας. Σε αυτόν ανήκει και ο Ορμπελίν Πινέδα της ΑΕΚ.

Σοβαρός αντίπαλος για τους Μεξικανούς είναι η Πολωνία, η οποία χρειάστηκε τη διαδικασία των playoffs (νίκησε με 2-0 την Σουηδία) για να σφραγίσει το εισιτήριο για το Κατάρ και η οποία θέλει να βρεθεί στα νοκ-άουτ για πρώτη φορά μετά από το 1986. Ο "πολύς" Ρόμπερτ Λεβαντόβσκι στο τελευταίο Μουντιάλ της καριέρας του και οι Βόιτσιεχ Σέσνι, Κάμιλ Γκλικ, Γκζέγκοζ Κριχόβιακ και Πιοτρ Ζιελίνσκι συνθέτουν τη ραχοκοκαλιά της ομάδας του Τσέσλαβ Μίχνιεβιτς.

Η Σαουδική Αραβία έχει την ταμπέλα του αουτσάιντερ αλλά και πίστη λόγω της πορείας στα προκριματικά, όπου τερμάτισε πάνω από Ιαπωνία και Αυστραλία στον τελευταίο προκριματικό όμιλο. Ουδείς διεθνής αγωνίζεται στο εξωτερικό, με την εθνική να στηρίζεται κυρίως σε παίκτες της Αλ Χιλάλ, που αναδείχτηκε δύο φορές πρωταθλήτρια Ασίας την τελευταία τριετία.

Ως η ομάδα που κατέκτησε το Μουντιάλ πριν από τέσσερα χρόνια και το Nations League 2021, η Γαλλία φιλοδοξεί να φτάσει μέχρι το τέλος του δρόμου και στο Κατάρ και να γίνει η πρώτη μετά από τη Βραζιλία το 1962 που θα κάνει back-to-back επιτυχία στο κορυφαίο επίπεδο. Με το ταλέντο και την ποιότητα να ξεχειλίζει σε όλες τις γραμμές και διαθέτοντας στις τάξεις της τον Κιλιάν Εμπαπέ (αλλά όχι τον Καρίμ Μπενζεμά που τέθηκε νοκ άουτ τελευταία στιγμή), ο Ντιντιέ Ντεσάμπ έχει κάθε λόγο να αισιοδοξεί για την πορεία των μπλε στο τουρνουά, ωστόσο υπάρχουν "ζητήματα" που ενδεχομένως να αποτελέσουν τροχοπέδη στην προσπάθεια για μία νέα διάκριση. Όπως για παράδειγμα η πρόσφατη κόντρα του Εμπαπέ με τη γαλλική ποδοσφαιρική ομοσπονδία για τα δικαιώματα της εικόνας του, η δυσκολία του Αντουάν Γκριεζμάν να βρει αρκετή "ελευθερία" στο σύστημα του Ντιέγκο Σιμεόνε στην Ατλέτικο και οι αρκετά συντηρητικές τακτικές του Ντεσάμπ που τον έχουν βάλει στο στόχαστρο μίντια και φιλάθλων, με τον Ζινεντίν Ζιντάν να βρίσκεται στον προθάλαμο για να τον διαδεχτεί έπειτα από 10 χρόνια στην τεχνική ηγεσία.

Άκρως ανταγωνιστική αναμένεται να είναι και η έτερη εκπρόσωπος της ηπείρου στον 4ο όμιλο, με την Δανία να κουβαλάει ως παρακαταθήκη την παρουσία της στα ημιτελικά του Euro 2020, τις εννέα σερί νίκες στην προκριματική φάση του Μουντιάλ και την πρόσφατη εκτός έδρας νίκη επί της Γαλλίας στο Nations League.

Η παρουσία του Κρίστιαν Έρικσεν στην αποστολή μετά από την περιπέτεια με την καρδιά του είναι ένα ακόμα ψυχολογικό μπουστάρισμα για τους Σκανδιναβούς του Κάσπερ Χιούλμαντ, που δεν αρνούνται πως έχουν ισχυρές βλέψεις στο τουρνουά.

Σε αντίθετη τροχιά βρίσκεται η Τυνησία, η οποία όχι απλά προβάλλει ως η ασθενέστερη εκπρόσωπος της Αφρικής σε αυτό το Μουντιάλ αλλά και μία από τις πιο αδύναμες της "μαύρης ηπείρου" που έχουν πάρει μέρος σε τελική φάση. Χρειάστηκε να βρεθεί σε εύκολο προκριματικό όμιλο και να έχει τύχη μετέπειτα στα χιαστί για να προκριθεί, με το δυνατό σημείο της να είναι κυρίως η άμυνα και οι αντεπιθέσεις. Η παρουσία του Γουαζντί Κεσρίντα του Ατρομήτου στην αποστολή, καθώς και των Γιασίν Μεριά και Μοχάμεντ Ντρέγκερ, δείχνουν τη δυναμική της ομάδας, που ως αστέρι έχει τον Γουαχμπί Καζρί για ακόμα μία διοργάνωση.

Η Αυστραλία έκανε την έκπληξη αποκλείοντας στα πέναλτι το Περού στα διηιπειρωτικά play offs και προκρίθηκε για πέμπτη διαδοχική φορά σε τελική φάση Μουντιάλ. Έχοντας μόλις δύο νίκες σε αυτό το επίπεδο και με τη χρυσή γενιά των Μαρκ Βίντουκα και Χάρι Κιούελ να αποτελεί πλέον μακρινή ανάμνηση, ο πήχης των προσδοκιών και των απαιτήσεων είναι χαμηλός. Ονόματα όπως Ματ Ράιαν, Μίλος Ντέγκενεκ και Αϊντίν Χρούστιτς δεν κάνουν γκελ και μόνο το σύνολο μπορεί να διασώσει την ομάδα του Γκράχαμ Άρνολντ.

Οι δύο ευρωπαϊκές χώρες που κυριάρχησαν στο FIFA ranking κατά τον 21ο αιώνα (μαζί με το Βέλγιο) βρέθηκαν στον ίδιο όμιλο. Η αιτία προφανής και αφορά στην πτώση μιας εκ των δύο, της Ισπανίας, όμως δεν οφείλεται στην τρέχουσα φουρνιά της. Το παρελθόν, πετυχημένο ή αποτυχημένο, έμεινε πίσω και στο Κατάρ η "φούρια ρόχα" ταξίδεψε για να γυρίσει σελίδα. Χωρίς Σέρχιο Ράμος ή Φερνάντο Τόρες, χωρίς Βιθέντε ντελ Μπόσκε, αλλά με "τον καλύτερο προπονητή του κόσμου" κατά δήλωσή του, Λουίς Ενρίκε, και μία γενιά που μεταξύ άλλων περιλαμβάνει τους 20χρονους Άνσου Φάτι και Νίκο Γουίλιαμς, τον 19χρονο Πέδρι και τον 18χρονο Γκάβι. Ακόμα κι οι έμπειροι όπως ο Κόκε και ο Πάμπλο Σαράμπια αναμένεται να κάνουν χώρο στα νιάτα και στους παίκτες σε ιδανική ηλικία όπως ο Ρόδρι. Ένα ερώτημα αφορά στον σκόρερ, που στο πρόσφατο Euro έδειχνε να απαντάται από τη συλλογική προσπάθεια και όχι από τον Άλβαρο Μοράτα. Ένα άλλο ερώτημα αφορά στον τερματοφύλακα, με τους πολυσυζητημένους Νταβίδ ντε Χέα και Κέπα εκτός αποστολής.

Η Γερμανία δεν ψάχνει απάντηση στο δεύτερο. Ο Μάνουελ Νόιερ ξεπέρασε τα προβλήματα τραυματισμών και φυσικά υπάρχει πάντα κι ο Μαρκ Αντρέ τερ Στέγκεν, ψάχνοντας ακόμη και τώρα θέση βασικού στην εθνική του. Το πρώτο ερώτημα, σχετικά με τον σκόρερ, ο Χάνσι Φλικ το απαντά περίπου με τον ίδιο τρόπο με τη "ρόχα". Απουσιάζει ο "μπομπέρ" από το ρόστερ, αλλά όχι αυτοί που θα στείλουν την μπάλα στα δίχτυα.

Ο Τόμας Μίλερ είναι 8ος σκόρερ στην ιστορία του Μουντιάλ, Λιρόι Σανέ και Νίκλας Φίλκρουγκ είναι σε καλή φόρμα, Καρίμ Αντεγέμι και Γιουσουφά Μουκοκό (ενηλικιώνεται στην πρεμιέρα του Μουντιάλ) αποτελούν το μέλλον. Η επιστροφή του Μάριο Γκέτσε σε μεγάλη διοργάνωση προσφέρει περαιτέρω εμπειρία, όμως η μεγάλη συζήτηση αφορά τα μετόπισθεν. Δεν υπάρχει παίκτης άνω των 30, δεν υπάρχει κάποιος ηγέτης.

Τα φαβορί για την πρόκριση ταξίδεψαν στο Κατάρ με δύο προπονητές που κάνουν ντεμπούτο σε τελική φάση της διοργάνωσης. Δεν ισχύει το ίδιο με την Κόστα Ρίκα, η οποία έχει στον πάγκο της τον Λουίς Σουάρες, που βρίσκεται στο τουρνουά με τρίτη διαφορετική χώρα, ύστερα από το Εκουαδόρ (2006) και την Ονδούρα (2014). Η προϋπηρεσία του αποτελεί το πλεονέκτημα αυτής της εθνικής, η οποία διατηρεί αρκετούς από τους παίκτες που απέκλεισαν την Ελλάδα πριν από οκτώ χρόνια (όπως οι Κέιλορ Νάβας, Τζόελ Κάμπελ και Μπράιαν Ρουίς), χωρίς να έχει φρέσκα αστέρια, έστω κι αν τα πήγε καλά στα προκριματικά.

Χωρίς μεγάλα αστέρια παρατάσσεται και η τέταρτη ομάδα του συλλόγου, η Ιαπωνία, που βρίσκεται σε τελική φάση Μουντιάλ για έβδομο διαδοχικό τουρνουά και ίσως για πρώτη χωρίς να μοιάζει απειλητική. Η σπίθα των Τακεφούσα Κούμπο και Τακούμι Μιναμίνο δεν μπορεί να βοηθήσει τα 39 χρόνια του Έιτζι Καβασίμα και τα 36 του Γιούτο Ναγκατόμο.

Η κορυφαία χώρα του κόσμου στο τέλος κάθε έτους από το 2018 μέχρι και το 2021 βάσει FIFA Ranking κατάφερε να φτάσει στην κορυφή μόνο εκεί. Η "χρυσή γενιά" του Βελγίου που θα προσέφερε το πρώτο τρόπαιο της ιστορίας του γέρασε χωρίς να πετύχει το στόχο. Παίκτες όπως οι Μαρουάν Φελαϊνί, Κέβιν Μιραλάς και Κριστιάν Μπεντέκε τέθηκαν στο περιθώριο, άλλοι όπως οι Τόμπι Αλντεβάιρελντ, Γιαν Βερτόνχεν εξελίχθηκαν σε συμπληρωματικούς. Υπάρχουν και αυτοί που έχουν μία τελευταία ευκαιρία, όπως οι Κέβιν ντε Μπρόινε, Ρομέλου Λουκάκου, Τιμπό Κουρτουά, Άξελ Βίτσελ, Ντρις Μέρτενς και φυσικά ο αρχηγός Εντέν Αζάρ. Κάποτε, θεωρήθηκε η πιο "καυτή" ομάδα. Τώρα είναι η πιο γερασμένη, σε μία τελευταία παράσταση, πριν φτάσει να κινείται με αναθυμιάσεις.

Το Βέλγιο του 2022 θυμίζει αρκετά την Κροατία του 2019. Ορισμένοι αστέρες που την έφτασαν στον τελικό της Ρωσίας αποσύρθηκαν, άλλοι έχασαν τη θέση τους και κάποιοι συνέχισαν. Ο Λούκα Μόντριτς μοιάζει ακμαίος στα 37 και δικαιωματικά αποτελεί τον ηγέτη αυτής της ομάδας, η οποία προχώρησε σε ανανέωση. Ο Ζλάτκο Ντάλιτς βρίσκει στο πρόσωπο των Γιόσιπ Στάνισιτς, Γιόσιπ Σούταλο και Γιόσκο Γκβάρντιολ αμυντικούς που θα πάρουν την μπαγκέτα από τους Ντομαγκόι Βίντα και Ντέγιαν Λόβρεν, ενώ στο κέντρο ο Μαρτσέλο Μπρόζοβιτς βρίσκεται στην πιο καλή φάση της καριέρας του κι έχει συμπαράσταση από τους νεαρούς Λόβρο Μάγερ και Λούκα Σούτσιτς.

Μία εθνική ομάδα που δεν χρειάζεται ανανέωση διότι διαθέτει μία από τις πιο νεανικές 26άδες του τουρνουά είναι ο Καναδάς. Με εξαίρεση τον 39χρονο αρχηγό Ατίμπα Χάτσινσον, η πλειονότητα των διεθνών είναι κάτω των 30 και εκεί οφείλεται η ορμητική παρουσία της χώρας στα προκριματικά, όπου τερμάτισε στην κορυφή του τελικού ομίλου. Ο Αλφόνσο Ντέιβις είναι ο αδιαμφισβήτητος αστέρας αυτής της ομάδας και ο Τζον Χέρντμαν δεν θα τον περιορίσει σε θέση αριστερού μπακ, αλλά θα τον βάλει στην επίθεση. Στέφεν Εουστάκιο και Τατζόν Μπουκάναν ξεπετάχθηκαν στο φετινό Champions League με Πόρτο και Μπριζ, ενώ στο ρόστερ υπάρχει και ο 24χρονος στόπερ Ντέρεκ Κορνέλιους του Παναιτωλικού και ο Έλληνας ομογενής τερματοφύλακας Τζέιμς Παντέμης.

Ο Καναδάς είναι η 41η καλύτερη ομάδα του κόσμου σύμφωνα με το FIFA Ranking, κάτι που σημαίνει ότι είναι 19 φορές χειρότερη από το Μαρόκο. Μπορεί να είναι αλήθεια, μπορεί όχι, αφού τα "λιοντάρια του Άτλαντα" αποτελούν ομάδα μυστήριο. Ο Βαχίντ Χαλίλχοτζιτς που βρισκόταν στα ηνία απολύθηκε τον Αύγουστο, πληρώνοντας την κόντρα με το αστέρι της ομάδας, Χακίμ Ζιγές. Ο εξτρέμ της Τσέλσι επέστρεψε στην εθνική ύστερα από την απομάκρυνση του Βόσνιου τεχνικού, όπως και ο Νουσαΐρ Μουζραουί, όμως ουδείς μπορεί να ποντάρει σε μία ομάδα που τα πήγε καλά στα προκριματικά μεν, αλλά χωρίς φορμαρισμένους σταρ και ποιότητα.

Η μοναδική περίοδος που η Βραζιλία περίμενε 24 χρόνια για ένα τρόπαιο ήταν το 1970-1994. Το 1930-1958 περιελάμβανε Παγκόσμιο Πόλεμο και δωδεκαετή παύση οπότε δεν υπολογίζεται, ενώ το 2002-2022 βρίσκει την πιο πετυχημένη χώρα της διοργάνωσης να προσπαθεί να μην φτάσει ξανά στο 24. Η αλήθεια είναι ότι η "γενιά" του Νεϊμάρ έσβησε αρκετές μαύρες κηλίδες στην ιστορία της "σελεσάο". Το Copa América 2019 ύστερα από δώδεκα χρόνια αναμονής, τα πρώτα χρυσά ολυμπιακά μετάλλια (2016, 2020) κι αν δεν ήταν ο τραυματισμός του Βραζιλιάνου και του Τιάγκο Σίλβα το 2014, ουδείς μπορεί να ποντάρει τι θα συνέβαινε σε εκείνον τον ημιτελικό. Αμφότεροι βρίσκονται ακόμα στο ρόστερ, μαζί με πρωταθλητές Νότιας Αμερικής, πρωταθλητές Ευρώπης, πιο ακριβές μεταγραφές καλοκαιριού, καλύτερους παίκτες στις θέσεις τους. Ένα σύνηθες μουντιαλικό ρόστερ Βραζιλίας δηλαδή και με έναν προπονητή υποτιμημένο στην εδώ όχθη του Ατλαντικού, που όμως μπορεί να αποτελεί και το μεγάλο ατού αυτής της ομάδας. Ο πιο "Ευρωπαίος" Βραζιλιάνος προπονητής, ο Τίτε, με ένα ρόστερ που θεωρείται φαβορί για την κατάκτηση.

Τι σημαίνει αυτό για τον όμιλο; Ότι οι υπόλοιποι τρεις μάχονται επί ίσοις όροις για μία θέση. Η Ελβετία ουσιαστικά άφησε εκτός τουρνουά την Ιταλία στα προκριματικά και μοιάζει η πιο σεβαστή παρουσία, έχοντας χάσει μόνο τέσσερα μεγάλα τουρνουά από το 1994. Στο Euro 2020 έφτασε στα προημιτελικά όπου λύγισε στα πέναλτι από τους Ισπανούς, χωρίς να στηρίζεται σε αστέρια, αλλά σε σύνολο.

Γι' αυτό και οι Γκρανίτ Τζάκα και Τζερντάν Σακίρι αντέχουν ακόμα στην ομάδα, η οποία περιλαμβάνει και τα ταλέντα των Μπριλ Εμπολό και Νόα Οκαφόρ.

Περισσότερο ταλέντο εντοπίζει κανείς στη Σερβία, όπου ο Ντράγκαν Στόικοβτς έχει να επιλέξει στα φορ μεταξύ Ντούσαν Βλάχοβιτς, Λούκα Γιόβιτς και Αλεκσάνταρ Μίτροβιτς. Ο Σεργκέι Μιλίνκοβιτς Σάβιτς κάνει εξαιρετική σεζόν, ο Φίλιπ Κόστιτς βρήκε ξανά τον εαυτό του, ο Ντούσαν Τάντιτς θα κάνει ξανά καλύτερους τους συμπαίκτες του και μόνο τα μετόπισθεν προκαλούν ερωτήματα, όπου δεν υπάρχει η ποιότητα και η εμπειρία σε μεγάλες διοργανώσεις.

Ο Άντριγια Ζίβκοβιτς του ΠΑΟΚ βρίσκεται στο ρόστερ και διεκδικεί φανέλα βασικού, όπως κάνουν δύο παίκτες της Super League που κλήθηκαν στην αποστολή του Καμερούν. Ο Νικολά Ενκουλού του Άρη είναι ο δεύτερος σε διεθνείς συμμετοχές με τα "αδάμαστα λιοντάρια", πίσω μόνο από τον αρχηγό Βενσάν Αμπουμπακάρ. Ο Πιερ Κούντε του Ολυμπιακού έχει μικρότερη εμπειρία, αλλά σίγουρα περισσότερη από τους έντεκα παίκτες που κάλεσε ο Ριγκομπέρτ Σονγκ (με... φυσιολογικό κούρεμα), που δεν έχουν πάνω από πέντε διεθνείς συμμετοχές. Ο πιο "καυτός" επιθετικός του τελευταίου διμήνου στην Ευρώπη, ο Ερίκ Μαξίμ Τσούπο Μότινγκ της Μπάγερν, είναι το μεγάλο όπλο της ομάδας, αλλά και ο τερματοφύλακας της Ίντερ Αντρέ Ονανά, μαζί με τον μέσο Αντρέ Φρανκ Ζαμπό Ανγκισά, που πριν από τον τραυματισμό του ήταν καταπληκτικός για τη Νάπολι.

Κριστιάνο Ρονάλντο. Οτιδήποτε γραφτεί στη συνέχεια ίσως και να περιττεύει. Ο 37χρονος επιθετικός στην πέμπτη και τελευταία παρουσία του σε Μουντιάλ, επισκίασε ακόμα και την ίδια διοργάνωση σε ένα βαθμό με τη συνέντευξή του για τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Οι συμπαίκτες του τον στήριξαν, όπως κάνουν τόσα χρόνια εντός κι εκτός αγωνιστικού χώρου. Τώρα τους έχει ανάγκη ακόμη περισσότερο, όπως αποδείχθηκε και στο Euro 2020, όπου η Πορτογαλία αποκλείστηκε στη φάση των 16. Το οξύμωρο είναι πως όσο γερνάει ο CR7, η Πορτογαλία ανανεώνει το ρόστερ της με εξαιρετικούς παίκτες, με συνέπεια στο Κατάρ να ταξιδέψουν Μπερνάρντο Σίλβα, Αντρέ Σίλβα, Ραφαέλ Λεάο, Ρούμπεν Νέβες, Ζοάο Κανσέλο, Ρούμπεν Ντίας, Ζοάο Φέλιξ και Μπρούνο Φερνάντες. Ακόμα και στο τέρμα που πάντα υπήρχε ένα κενό, ο φετινός Ντιόγκο Κόστα και ο περσινός Ζοζέ Σα παρέχουν εγγυήσεις. Ο Φερνάντο Σάντος δε αναμένεται να μην ξεφύγει από την πεπατημένη του 1-0 που του έδωσε δύο τρόπαια στη θητεία του ως ομοσπονδιακός τεχνικός.

Στα χαρτιά, αντίπαλος των Πορτογάλων για την πρωτιά του ομίλου θα είναι η Ουρουγουάη. Όχι γιατί διαθέτει αρκετούς παίκτες στην κατάλληλη ηλικία των 25-28, αλλά διότι διαθέτει και τους "γερόλυκους" με την εμπειρία της 4ης θέσης το 2010. Οι Λουίς Σουάρες, Έντινσον Καβάνι, Μαρτίν Κάσερες, Ντιέγκο Γκοδίν και Φερνάντο Μουσλέρα ανήκαν στην κορυφαία σύγχρονη Ουρουγουάη.

Δίπλα τους θα έχουν παίκτες όπως ο Ντάργουιν Νούνιες και Ρόναλντ Αραούχο που αναμένεται να πάρουν τη "σκυτάλη", αλλά παίζουν με την ίδια ψύχωση που έχει κάθε διεθνής της "σελέστε" όταν εκπροσωπεί αυτή τη μικρή χώρα της Νότιας Αμερικής.

Η περίπτωση της Νότιας Κορέας είναι πιο άγνωστη, έστω κι αν υπάρχουν αρκετοί γνώριμοι. Προπονητής είναι ο Πάουλο Μπέντο και στο ρόστερ υπάρχουν οι Ίνμπομ Χουάνγκ και Ουί Τζο Χουάνγκ του Ολυμπιακού. Η παρουσία του Χέουνγκ Μιν Σον προσθέτει έναν σούπερ σταρ και μάλιστα φορμαρισμένο, όμως στις υπόλοιπες θέσεις υπάρχει ένδεια ποιότητας. Εξαίρεση το κέντρο της άμυνας με τον φανταστικό φέτος στη Νάπολι Μιν Τζάε Κιμ.

Η συνύπαρξη της Γκάνας με δύο χώρες που δεν γεμίζουν το μάτι, αναπτερώνουν τις ελπίδες πρόκρισης, που έμοιαζαν μηδαμινές με βάση τη φετινή εικόνα των "μαύρων αστεριών". Ο Μίλοβαν Ράγεβατς απολύθηκε για να αναλάβει ο βοηθός του, Ότο Άντο, και να σώσει την πρόκριση στα τελικά, όμως αυτή ήρθε χωρίς νίκη (δύο ισοπαλίες) κόντρα στη Νιγηρία. Ττο 2022 έχει δύο νίκες σε 14 παιχνίδια, παρότι στο ρόστερ υπάρχει πληθώρα παικτών από προηγμένα πρωταθλήματα. Οι αδερφοί Αντρέ και Ζορντάν Αγιού, ο Τόμας Πάρτεϊ ξεχωρίζουν από το παρελθόν, ο Ινιάκι Γουίλιαμς (άφησε την εθνική Ισπανίας για την Γκάνα), ο Μοχάμεντ Κουντούς και ο Καμάλ Σογουά από το παρόν.