Domagoj Vida, The Leader
Πέρασαν τέσσερα χρόνια από την τελευταία φορά που ο Ντομαγκόι Βίντα παραχώρησε συνέντευξη σε οποιοδήποτε Μέσο.
Κάποια λόγια του που παρερμηνεύτηκαν, κάποια σχόλια που τον ενόχλησαν, η απειλή αποκλεισμού από τα τελευταία ματς του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 2018 κι ενώ η Κροατία είχε προκριθεί στα ημιτελικά της διοργάνωσης για ένα σύνθημα, τον έκαναν να αποστασιοποιηθεί από τις δημόσιες τοποθετήσεις, οποιουδήποτε περιεχομένου.
Όμως το SPORT24, τον πέτυχε στην πιο κατάλληλη στιγμή, σε μια περίοδο που ο ίδιος δηλώνει ενθουσιασμένος για την παρουσία του στην Ελλάδα και στην ΑΕΚ, συναίσθημα που ήθελε να μοιραστεί.
Άλλωστε του έγινε και μια σχετική 'πλύση εγκεφάλου' προκειμένου να αποδεχθεί αυτή την πρόταση και να δει μέσα από την προοπτική που του παρουσιάστηκε το περασμένο καλοκαίρι, ότι θα έπαιρνε την πιο σωστή απόφαση για ένα από τα τελευταία συμβόλαια της πολύ σημαντικής καριέρας του.
Ο Βίντα μιλάει με πολύ θερμό τρόπο για τον προπονητή της ομάδας, Ματίας Αλμέιδα, απαριθμώντας τους λόγους για τους οποίους ταιριάζουν απόλυτα σε φιλοσοφία και νοοτροπία.
Αναφέρεται στη χημεία που γρήγορα απέκτησαν με τον Αρόλντ Μουκουντί στο κέντρο της «κιτρινόμαυρης» άμυνας.
Αναλύει γιατί το ελληνικό πρωτάθλημα είναι ανταγωνιστικό και ενδιαφέρον, δίνει τα φώτα του στα νέα παιδιά τονίζοντας ότι η πραγματική ζωή είναι έξω από τα social Media, μοιράζεται μαζί μας τις σκληρές και χαρούμενες στιγμές στην καριέρα του και εξηγεί γιατί ο πιο δύσκολος αντίπαλος επιθετικός που αντιμετώπισε ποτέ δεν είναι κανείς εκ των Μέσι, Ρονάλντο ή Εμπαπέ.
Ήταν ένα τρελό καλοκαίρι, είχε τελειώσει το συμβόλαιό μου με τη Μπεσίκτας και το τηλεφώνό μου χτυπούσε ασταμάτητα.
Υπήρχαν πολλές προτάσεις, ομάδες από διάφορα πρωταθλήματα έδειχναν ενδιαφέρον, ομολογώ ότι μπήκα σε μεγάλο δίλημμα, δεν ήξερα που να πάω, δυσκολευόμουν να αποφασίσω.
Κάποια στιγμή, με κάλεσε ο ατζέντης και φίλος μου Νέρμιν Τσέγκιτς και μου μίλησε για το ενδιαφέρον της ΑΕΚ και ότι οι άνθρωποι της ομάδας ήθελαν να κάνουμε μια συζήτηση.
Δεν θα ήταν όμως μόνο μία... Ομολογώ ότι, έκτοτε, δέχθηκα μεγάλη πίεση. Με έπαιρναν πέντε φορές την ημέρα τηλέφωνο, μου έλεγαν για τους φιλάθλους, την ιστορία της ομάδας, την προοπτική του νέου γηπέδου.
Σήμερα μπορώ να πω ότι οι άνθρωποι της ΑΕΚ είχαν δίκιο σε όλα, γι' αυτό και είμαι πολύ ικανοποιημένος με την επιλογή μου
Δεν ήταν εύκολο, υπήρχαν πολλές προτάσεις για μένα.
Με ήθελαν ομάδες από χώρες της Αραβίας, σύλλογοι από την Ευρώπη και συγκεκριμένα από την Ιταλία, την Ισπανία και την Αγγλία, όλοι όμως ήταν από τη μέση και κάτω στη κατάταξη των πρωταθλημάτων τους.
Όταν μίλησα με τον Αλμέιδα, συνειδητοποίησα τους στόχους του club και τη φλόγα του προπονητή.
Ο Αλμέιδα ήθελε να έρθω στην ΑΕΚ για να ηγηθώ, να είμαι ο leader στο γήπεδο και στα αποδυτήρια και αυτό με έφερε πιο κοντά στην απόφαση
Μου είπε ότι ήθελε έναν νικητή στην ομάδα, γιατί γνώριζε ότι είχα κατακτήσει πρωταθλήματα στην Κροατία, στην Ουκρανία και στην Τουρκία, σαφώς και για την εμπειρίες που έχω συλλέξει από την Εθνική Κροατίας.
Τώρα διαπιστώνω ότι πρόκειται για έναν τεχνικό που έχει τη νοοτροπία που μου αρέσει. Είναι έξυπνος, μαχητής, θέλει να είναι νικητής, όπως εγώ.
Ο κόουτς μου είπε ότι δεν ήρθε στην Ελλάδα για να είναι δεύτερος και τρίτος, ότι θέλει να είναι πρώτος και αυτό μου ταιριάζει απόλυτα
Έχω συνεργαστεί με πολλούς προπονητές, όλοι είχαν τα προτερήματα και τις ιδιαιτερότητές τους.
Ξέχωρα από τη φιλοσοφία και τις αρετές του Αλμέιδα, αυτό που μου αρέσει πολύ είναι ότι πρόκειται για έναν πραγματικό κύριο.
Προσπαθεί πάντοτε να σου εξηγήσει ότι αυτό που αποφασίζει προκύπτει βάσει γεγονότων και αποδείξεων.
Είναι ευθύς και ξεκάθαρος, ισορροπεί πολύ καλά μεταξύ της φιλίας που θέλει να έχει με τους ποδοσφαιριστές αλλά και της γραμμής που πρέπει να θυμίζει σε όλους ότι εκείνος είναι το αφεντικό.
Όταν έρθει η στιγμή για να αστειευτούμε στην προπόνηση, θα το κάνουμε, όταν όμως δουλεύουμε, δεν υπάρχει τίποτε άλλο.
Γενικότερα, το πρότζεκτ που μου παρουσιάστηκε ως η αφετηρία μιας νέας προσπάθειας για πρωταθλητισμό ήταν και αυτό μου έδωσε το κίνητρο που αναζητούσα.
Έπαιζα σε ομάδες που κατακτούσαν τίτλους και αυτή ήταν η προτεραιότητά μου, εφόσον μπορούσα να βρω ξανά κάτι τέτοιο.
Ασφαλώς υπήρχαν και μεγαλύτερες οικονομικά προτάσεις, όμως το χρήμα δεν είναι για μένα το παν. Η επιθυμία να παίζω για να είμαι πρώτος μέτρησε περισσότερο και αυτή ήταν που με έκανε να επιλέξω την ΑΕΚ.
Η φιλοδοξία της ΑΕΚ να επιστρέψει στην κορυφή ταίριαξε με τη δική μου να γίνω ξανά πρωταθλητής
Μέτρησαν κι άλλα πράγματα, μου αρέσει πολύ η Αθήνα, οι θερμοκρασίες εδώ είναι καταπληκτικές, όμως τίποτα περισσότερο δεν είχε βαρύτητα από το να κατακτήσω τίτλους.
Ζήτησα και τη γνώμη παικτών που έχουν παίξει εδώ, μίλησα με τον Μάρκο Λιβάγια και τον Μάριο Γκαλίνοβιτς και άκουσα καλά πράγματα, οπότε όλα συνηγόρησαν στο να έρθω στην Ελλάδα.
Έχουμε δείξει στα παιχνίδια μας ότι διαθέτουμε και το υλικό και τη νοοτροπία για να είμαστε εμείς οι πρωταθλητές.
Θα μπορούσαμε να έχουμε και τρεις βαθμούς επιπλέον και δεν αναφέρομαι στο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό και κάποιες αποφάσεις που πάρθηκαν από το διαιτητή, δεν μιλάω γι αυτό.
Δεν ήμασταν κι εμείς όπως έπρεπε σε εκείνο το ματς, κάναμε κάποια λάθη και τα πληρώσαμε.
Περισσότερο με στεναχώρησε το παιχνίδι με το Βόλο, ήταν στην έδρα μας, έπρεπε να το πάρουμε κι ας μην παίζαμε ακόμα στο δικό μας γήπεδο
Όμως υπάρχουν πολλά ματς μπροστά, είναι ακόμα νωρίς και είμαι αισιόδοξος.
Η ΑΕΚ διαθέτει πολλούς ποδοσφαιριστές με ποιότητα, όμως δεν πρέπει να λησμονούμε ότι δεν παίζουμε μόνοι μας.
Ο Παναθηναϊκός είναι ένας πολύ δυνατός ανταγωνιστής και ο Ολυμπιακός συνεχώς θα βελτιώνεται
Δεν θα είναι εύκολο, όμως στο δικό μας μυαλό πρέπει να υπάρχει μόνο ένα πράγμα: παίζουμε για να είμαστε στο τέλος οι πρωταθλητές.
Δεν ξέρω τι υπήρχε πριν, ποια κατάσταση επικρατούσε, δεν ήμουν εδώ. Στις ομάδες που ήμουν, τις σεζόν που κατακτούσαμε τα πρωταθλήματα και τα Κύπελλα, είχαμε πολύ καλή ατμόσφαιρα στα αποδυτήρια.
Δεν γίνεται να καταφέρεις κάτι αν δεν υπάρχει ενότητα κι αν δεν δουλεύουν όλοι για τον ίδιο σκοπό, για το καλό της ομάδας.
Πάντοτε η ατμόσφαιρα έχει αντίκτυπο στο αποτέλεσμα. Σίγουρα θα προκύπτουν μικροδιαφορές, όμως αυτές πρέπει να τελειώνουν την ίδια στιγμή που δημιουργούνται.
Αυτό είναι ένα πολύ βασικό συστατικό για να πετύχεις στο τέλος
Το ελληνικό πρωτάθλημα είναι πολύ καλό, ίσως να μην είναι στο επίπεδο των χωρών που βρισκόμουν μέχρι πρότινος, όμως σε κάθε ομάδα υπάρχουν καλοί ποδοσφαιριστές, ικανοί να σε προβληματίσουν και να σου κάνουν ζημιά.
Ασχέτως από το επίπεδο, είναι μια λίγκα ανταγωνιστική και τα παιχνίδια με το Βόλο και τον Αστέρα είναι μια ξεκάθαρη απόδειξη.
Μία - δύο απροσεξίες μπορεί να στοιχίσουν βαθμούς και αυτό συνεπάγεται ότι πρέπει να είσαι απόλυτα συγκεντρωμένος σε κάθε παιχνίδι, απέναντι σε κάθε αντίπαλο.
Εγώ αυτό το βρίσκω ενδιαφέρον, είναι ένα καλό σημάδι για το πρωτάθλημα γενικότερα.
Η συνεργασία μου με τον Μουκουντί ξεκίνησε κάπως απότομα, στη διάρκεια του παιχνιδιού με τον Παναιτωλικό.
Με τον Μουκουντί βρήκαμε πολύ γρήγορα χημεία, μπήκε στην ενδεκάδα και απέδειξε ότι είναι πολύ ποιοτικός αμυντικός
Ωστόσο οφείλω να ομολογήσω ότι για να συμβεί αυτό βοήθησε όλη η ομάδα και ο τρόπος που παίζουμε.
Πρέπει να ευχαριστήσω και τους άλλους δύο στόπερ, τον Τζαβέλλα και τον Μήτογλου διότι καθημερινά προσπαθούν πολύ, δουλεύουν καλά στις προπονήσεις για να είναι ανταγωνιστικοί και περιμένουν τις δικές τους ευκαιρίες.
Από εκεί και πέρα, είναι η απόφαση του προπονητή.
Μέχρι και το ματς με τον Παναθηναϊκό είναι αλήθεια ότι ψαχνόμασταν
Υπήρχαν πολλοί νέοι παίκτες, κάποιοι μόλις είχαν μπει στην ομάδα και ο προπονητής προσπαθούσε να μας περάσει τη φιλοσοφία του.
Αυτά τα πράγματα δεν επιτυγχάνονται μέσα σε μια νύχτα, ούτε αρκούν οι προπονήσεις, χρειάζονται και οι αγώνες.
Η αλήθεια είναι ότι μετά από εκείνο το ματς, αρχίσαμε να βρισκόμαστε καλύτερα, η απόδοσή μας ανέβηκε και σταθεροποιήθηκε στα επίπεδα που ο προπονητής θέλει.
Ακόμα και στα παιχνίδια που αντιμετωπίζουμε δυσκολίες, έχουμε το ίδιο πνεύμα, τον ίδιο ρυθμό και παίζουμε σωστά. Στο χέρι μας είναι να συνεχίσουμε έτσι.
Το νέο γήπεδο της ΑΕΚ μας δίνει ώθηση, η ατμόσφαιρα είναι φανταστική, όντως είναι προτέρημα για την ομάδα να έχει το δικό της σπίτι, να παίρνει έξτρα δύναμη από τον κόσμο.
Αλλά ας είμαστε και ρεαλιστές. Οι έμπειροι παίκτες όπως εγώ αλλά και τόσοι άλλοι που παίζουν στις μεγάλες ελληνικές ομάδες, δεν δίνουμε ιδιαίτερη βάση στην εξέδρα, δεν επηρεαζόμαστε από την ατμόσφαιρα.
Είμαι έτοιμος για όλα τα ντέρμπι, οπουδήποτε, είναι τα παιχνίδια που περιμένω, δεν υπάρχει τίποτα να με τρομάζει
Σίγουρα για τους νεότερους είναι πιο δύσκολο, όμως αγώνα με τον αγώνα και εκείνοι το συνηθίζουν.
Στην τελική, εμείς παίζουμε για τους φιλάθλους, αυτούς θέλουμε εκεί, να φωνάζουν και να ευχαριστούνται το ποδόσφαιρο, είτε είναι οι δικοί μας, είτε οι αντίπαλοι.
Πάντως, η OPAP Arena μου θυμίζει πολύ σε ένταση, παλμό και ντεσιμπέλ την ατμόσφαιρα στο γήπεδο της Μπεσίκτας.
Όταν ξεκίνησα να παίζω ποδόσφαιρο, κάπου στα 6 χρόνια μου, ήθελα να μοιάσω στον πατέρα μου, ο οποίος ήταν σέντερ φορ.
Μεγαλώνοντας και κάνοντας όνειρα θαύμαζα τον Ριβάλντο, όμως δεν ήταν το πεπρωμένο μου να παίξω επίθεση
Στα 13 μου, όταν ήμουν στην Όσιγιεκ μου είπαν ότι θα έπρεπε να γίνω δεξί μπακ. Το έκανα, άρχισα να παίζω περισσότερο και τελικά έγινα κεντρικός αμυντικός.
Με βοήθησε το ότι ξεκίνησα από την επίθεση να διαβάζω τους αντίπαλους φορ.
Πάντα μελετάω την ανάλυσή τους πριν από τα παιχνίδια, με ποιο πόδι παίζουν και πως κινούνται μέσα στο γήπεδο, αλλά γενικά, ξέρω τι πρέπει να κάνω για να τους αντιμετωπίσω.
Έχω παίξει αντίπαλος με τον Ρονάλντο, με τον Μέσι, με τον Εμπαπέ, όμως πάντοτε θα λέω ότι ο πιο δύσκολος επιθετικός που αντιμετώπισα ποτέ είναι ο Ιμπραχίμοβιτς
Είναι ψηλός, δυνατός, τρομερά τεχνίτης, είναι πολύ δύσκολο έστω και να τον πλησιάσεις.
Ο τελικός του Μουντιάλ το 2018, κόντρα στη Γαλλία, ήταν η πιο σκληρή στιγμή στην καριέρα μου
Αλλά το κλάμα δεν ωφελεί, το ξεχνάς και πηγαίνεις παρακάτω κι ας ξέρεις ότι ίσως αυτή να ήταν η μοναδική ευκαιρία που θα μπορούσες να έχεις για κάτι τόσο μεγάλο. Ίσως και όχι όμως...
Στη ζωή όταν πέφτεις, πρέπει να σηκώνεσαι. Άλλωστε, αμέσως μετά ήρθαν οι πιο όμορφες στιγμές που έχω ζήσει στο ποδόσφαιρο, όταν επιστρέψαμε στην πατρίδα από τη Μόσχα.
Μας πήρε επτά ώρες για να φτάσουμε από το αεροδρόμιο στην κεντρική πλατεία της πόλης, στους δρόμους είχαν βγει περισσότεροι από 500.000 άνθρωποι, κάτι πρωτοφανές για την Κροατία.
Αυτές οι στιγμές και εκείνη με το γιο μου μέσα στο γήπεδο, μετά την πρόκριση στον τελικό επί της Αγγλίας, θα με ακολουθούν σε όλη τη ζωή μου.
Δεν μπορώ να πω από τώρα αν το Μουντιάλ του Κατάρ θα είναι η τελευταία μεγάλη μου διοργάνωση με την Κροατία
Ίσως και να είναι έτσι, αλλά αυτό θα το δω μετά το τέλος, θα κρίνω και θα αποφασίσω. Τώρα σκέφτομαι μόνο πως θα πάμε όσο πιο μακριά γίνεται, όπως το 2018.
Έχουμε μια ομάδα με διαφορετική σύνθεση και παίξαμε πολύ καλά στα τελευταία επίσημα παιχνίδια.
Ως Κροάτες, έχουμε υψηλή αυτοπεποίθηση και πηγαίνουμε εκεί για να κάνουμε πάλι μεγάλα πράγματα.
Ασφαλώς το βασικό είναι να μπούμε με το δεξί στη διοργάνωση, να πάρουμε το πρώτο ματς με το Μαρόκο όπου ίσως βρούμε απέναντί μας και τον Άμραμπατ, αλλά σίγουρα έχουμε πολύ καλή ποιότητα για να πάμε μακριά.
Συχνά μου κάνουν μια συγκεκριμένη ερώτηση, πως γίνεται η Κροατία, μια χώρα περίπου 4 εκατ. ανθρώπων να έχει τέτοιες επιτυχίες στο ποδόσφαιρο, στο μπάσκετ, στον αθλητισμό γενικότερα.
Μία εξήγηση υπάρχει για την Κροατία, είναι στο DNA μας
Έχουμε τεράστια αγάπη για τη χώρα και ανυπομονούμε να ανταμώσουμε για να δώσουμε χαρά στον κόσμο.
Έχουν περάσει τεράστιες φιγούρες, όμως για μένα ο κορυφαίος όλων θα είναι πάντα ο Λούκα Μόντριτς
Είχα την ευτυχία να βρίσκομαι μαζί του στα αποδυτήρια για 12 χρόνια και δεν έχει υπάρξει άλλος σαν τον Λούκα.
Ένας απίστευτος παίκτης αλλά και σπουδαίος άνθρωπος, πάντοτε εκεί για να μας μιλήσει και να μας προστατεύσει, ένας ωραίος οικογενειάρχης και χαρακτήρας.
Ο στόπερ με τον οποίο ταίριαξα περισσότερο στην Εθνική, είναι ο Λόβρεν, βρήκαμε μια σπάνια χημεία κι αυτό αποδείχθηκε μέσα από την πορεία της ομάδας μέχρι τον τελικό του Μουντιάλ του 2018.
Ανήκω στην παλιά σχολή ποδοσφαιριστών, σήμερα τα πράγματα κάπως έχουν αλλάξει, ειδικά με τη χρήση των Social Media.
Θέλω να είμαι κοντά στα νέα παιδιά, να τα συμβουλεύω και να τα καθοδηγώ, είμαι leader. Κάποτε ήμουν εγώ στη θέση τους και χρειαζόμουν αυτή τη βοήθεια.
Απλώς θέλω να συμβουλέψω τα νέα παιδιά να ακούν περισσότερο τους παλαιότερους, να δίνουν μεγαλύτερη βάση σε αυτά που τους λένε, όπως κάναμε κι εμείς.
Μας μιλούσαν και ρουφούσαμε κάθε λέξη τους, κάθε συμβουλή τους.
Το ποδόσφαιρο και η ζωή δεν είναι στο TikTok και στο Instagram
Αυτό το λέω γενικά, για όσα βλέπω να αλλάζουν τα τελευταία χρόνια. Ισχύει για όλους μας, πάντα έχουμε κάτι καινούργιο να διδαχθούμε για τη ζωή από τους μεγαλύτερους, πρέπει να τους σεβόμαστε.
Η οικογένεια είναι το παν στη ζωή μου, έτσι με έμαθαν οι γονείς μου. Η μητέρα μου ήταν πάντα δίπλα στον πατέρα μου όταν ήταν ποδοσφαιριστής, μετά οι δυο τους έκαναν το καλύτερο για μένα και τώρα έχω τη δική μου οικογένεια να με στηρίζει σε κάθε βήμα μου.
Αυτοί οι άνθρωποι ήταν, είναι και θα είναι πάντα μαζί μου και στα καλά και στα άσχημα.
Θα μπορούσα να πω τα πάντα για τον πόλεμο στην Ουκρανία, aλλά δεν ξέρω να πω κάτι έξυπνο που να μην μου δημιουργήσει πρόβλημα
Kατά τη διάρκεια του Μουντιάλ κινδύνεψα με αποκλεισμό επειδή απλά είπα ένα σύνθημα.
Έχω φίλους εκεί, αγάπησα τη χώρα, έχω μόνο ωραία πράγματα να θυμάμαι και με πονάει το γεγονός. Θα πω μακάρι να τελειώσει γρήγορα ο πόλεμος και τίποτε άλλο.
Συνέντευξη: Βαγγέλης Αρναούτογλου
Επιμέλεια: Θέμης Καίσαρης
Φωτογράφιση: Μενέλαος Μυρίλλας / SOOC
Built with Shorthand