Οι αλήθειες της Super League Interwetten

Σ'αυτήν την εικόνα θα τα δούμε όλα. Στον οριζόντιο άξονα είναι η επίθεση, τα xGoals υπέρ, και στον κάθετο η άμυνα, τα xGoals κατά.

Όσο πιο δεξιά είναι μια ομάδα, τόσο μεγαλύτερη είναι η η επιθετική της απειλή. Όσο πιο χαμηλά βρίσκεται, τόσο καλύτερη είναι η αμυντική της λειτουργία.

Προσοχή: Οι "ουρές" στα σήματα των ομάδων "δείχνουν" το που ήταν στο περσινό πρωτάθλημα.

Μπορείτε έτσι με μια ματιά να δείτε ταυτόχρονα την εικόνα των ομάδων στον πρώτο γύρο της φετινής Super League Interwetten και τη σύγκριση με τις περσινές επιδόσεις της.

Ο Ολυμπιακός είναι οριακά η πιο απειλητική ομάδα του πρώτου γύρου, αλλά με μεγάλη πτώση σε σχέση πέρυσι.

Οι ερυθρόλευκοι έχουν χάσει μεγάλη από την επιθετική τους ισχύ, ενώ έχουν χειροτερεύσει και λίγο αμυντικά.

Όχι βέβαια όσο η ΑΕΚ, που έχει μικρή βελτίωση προς τα μπροστά στην επίθεση, αλλά μεγάλο πρόβλημα στην αμυντική λειτουργία: μόνο Βόλος και Παναιτωλικός τα έχουν πάει χειρότερα στον 1ο γύρο.

Ο Αστέρας από την άλλη είναι η ομάδα με τη μεγαλύτερη βελτίωση σε όλα: άλμα προς τα δεξιά και προς τα κάτω, έχει την καλύτερη αμυντική λειτουργία του 1ου γύρου και είναι πολύ πιο επιθετικός σε σχέση με πέρυσι.

Καμία ομάδα δεν έχει χειροτερεύσει όσο ο ΠΑΟΚ, με δραματική πτώση σε άμυνα και επίθεση.

Παναθηναϊκός και Άρης έχουν σχεδόν ταυτόσημη παρουσία στον πρώτο γύρο. Σε σχέση με πέρυσι, η ομάδα του Γιοβάνοβιτς απειλείται λιγότερο, ενώ εκείνη του Μάντζιου είναι η μοναδική του Big-5 με επιθετική βελτίωση, αλλά βέβαια έχει χειροτερεύσει λίγο αμυντικά.

Ο ΠΑΣ σταθερά καλός και λίγο βελτιωμένος επιθετικά, ο Αναστασίου πήρε τον Παναιτωλικό ως την λιγότερο απειλητική ομάδα της περσινής σεζόν και έχει κάνει άλμα προς τα δεξιά.

Ο Βόλος και η Λαμία σχεδόν στα ίδια, ο Ατρόμητος έχει τη χειρότερη αμυντική λειτουργία του πρωταθλήματος.

ΟΦΗ και Απόλλωνας απειλούνται λιγότερο από πέρυσι, αλλά έχουν πέσει επιθετικά.

Ξεκινάμε από την επίθεση, στην ποσότητα των τελικών που κάνει κάθε ομάδα και στο πόσο καλές είναι αυτές οι ευκαιρίες.

Όσο πιο δεξιά βρίσκεται μια ομάδα, τόσο περισσότερες τελικές κάνει και όσο πιο ψηλά βρίσκεται, τόσο πιο επικίνδυνη είναι κατά μέσο όρο κάθε τελική της.

Ο Ολυμπιακός είναι και φέτος η ομάδα που κάνει τα περισσότερα σουτ, όμως έχει μειωθεί κατά πολύ η ποιότητα αυτών των ευκαιριών, που στον 1ο γύρο ήταν κάτω κι από το μέσο όρο του πρωταθλήματος.

Ο Παναθηναϊκός από την άλλη κάνει κατά μέσο όρο τις πιο επικίνδυνες τελικές του πρωταθλήματος, αλλά αυτές είναι λίγες.

Αντίστροφη εικόνα για τον ΟΦΗ, που είναι στον μέσο όρο της λίγκας στην ποσότητα, αλλά κάνει τις πιο ακίνδυνες τελικές του πρωταθλήματος.

Άρης και ΑΕΚ είναι ακριβώς στα ίσια στην ποσότητα των τελικών, αλλά αυτές της Ένωσης είναι πιο επικίνδυνες, την ώρα που ο ΠΑΟΚ είναι λίγο πάνω από τον μέσο όρο τόσο στην ποσότητα, όσο και στην ποιότητα.

Να και οι υπόλοιπες ομάδες. Ατρόμητος και Παναιτωλικός είναι ακριβώς στους μέσους όρους.

Αστέρας και Βόλος βασίζονται στην ποσότητα (περισσότερες τελικές από τον ΠΑΟΚ), την ώρα ο ΠΑΣ κάνει λίγες τελικές, αλλά έχει καλές ευκαιρίες.

Πάμε και στην άμυνα, στις τελικές που δέχονται οι ομάδες. Εδώ το γράφημα λειτουργεί αντίστροφα.

Όσο πιο αριστερά βρίσκεται μια ομάδα, τόσο λιγότερες τελικές δέχεται ανά αγώνα. Κι όσο πιο χαμηλά βρίσκεται, τόσο πιο ακίνδυνες είναι κατά μέσο όρο αυτές οι τελικές.

Πρωτιά σε όλα στην Τρίπολη. Ο Αστέρας είναι η ομάδα που δέχεται και τις λιγότερες και τις πιο ακίνδυνες τελικές.

Αρνητική πρωτιά για τον ΠΑΟΚ. Ο Δικέφαλος είναι η ομάδα που δέχεται κατά μέσο όρο τις πιο επικίνδυνες τελικές του πρωταθλήματος.

Ολυμπιακός και Άρης δέχονται και οι δύο λίγες τελικές, με αυτές των Κίτρινων να είναι πιο επικίνδυνες, ενώ ο Παναθηναϊκός απειλείται λίγο πιο συχνά, αλλά και με λίγο πιο ακίνδυνες τελικές.

Η ΑΕΚ στο προβληματικό γκρουπ. Μόνο Ατρόμητος και ΠΑΟΚ δέχονται κατά μέσο όρο πιο επικίνδυνες τελικές από την Ένωση, που έχει ζήτημα και με την ποσότητα, αφού είναι πάνω από τον μέσο όρο και στον αριθμό των σουτ που τις κάνουν οι αντίπαλοι σε κάθε ματς.

Ξεκινάμε από την επίθεση.

Οι κόκκινες μπάρες δείχνουν τα γκολ που θα "έπρεπε" να βάλει κάθε ομάδα με βάση τις ευκαιρίες που είχε στον 1ο γύρο της Super League Interwetten.

Ολυμπιακός και ΑΕΚ στα ίσια, με 16 xGoals, ενώ πιο κάτω στα 14 είναι "ευθυγραμμισμένοι" ΠΑΟΚ, Παναθηναϊκός και Άρης.

Αυτή ήταν η απειλή τους, ας δούμε και πόσα γκολ έβαλαν τελικά.

Όλες οι ομάδες του Big-5 είχαν αποτελεσματικότητα που τους έδωσε παραπάνω γκολ απ'αυτά που "άξιζαν", εκτός από τον Άρη, που έβαλε δύο λιγότερα.

Μάξιμουμ ρέντα στην αποτελεσματικότητα για την ΑΕΚ, που έβαλε έξι γκολ περισσότερα από τα προσδοκώμενα.

Η ώρα της άμυνας. Εδώ οι κόκκινες μπάρες δείχνουν το σύνολο των γκολ που θα "έπρεπε" να δεχθεί κάθε ομάδα με βάση τις τελικές που είχαν οι αντίπαλοί της στον 1ο γύρο.

Η ΑΕΚ έχει δεχθεί τη μεγαλύτερη απειλή, με ευκαιρίες για 15 γκολ, από κοντά ο ο ΠΑΟΚ με φάσεις για να "φάει" 13 γκολ.

Ολυμπιακός, Παναθηνα¨ϊκός και Άρης έχουν δεχθεί φάσεις για εννέα γκολ έκαστος, πάμε να δούμε τι έγινε τελικά.

Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός και Άρης δέχθηκαν τα γκολ που "έπρεπε", με τους ερυθρόλευκους να έχουν δεχθεί ένα λιγότερο.

Βίοι αντίθετοι για ΑΕΚ και ΠΑΟΚ. Η Ένωση έχει φάει τρία γκολ λιγότερα από τα προσδοκώμενα, ο Δικέφαλος έχει δεχθεί τρία περισσότερα από τα expected.

Στο ειδικό section για τους τερματοφύλακες θα δούμε κάτα πόσο έχουν παίξει ρόλο οι γκολκίπερ ή η τύχη που έστειλε εκτός εστίας τις τελικές των αντιπάλων.

Αρχίζουμε με τα high turnovers. Ως high turnovers η Opta ορίζει τις κατοχές που ξεκινάει μια ομάδα 40 ή λιγότερα μέτρα από την αντίπαλη εστία.

Με λίγα λόγια, τις φορές που μια ομάδα κλέβει την μπάλα ψηλά, αρχίζει μια νέα επίθεση ψηλά στο γήπεδο.

Η κάθετη διακεκομμένη γραμμή ορίζει τον μέσο όρο του πρωταθλήματος, ώστε με μια ματιά να βλέπετε ποιες ομάδες είναι πάνω/κάτω απ'αυτόν.

Παναθηναϊκός και Άρης είναι οι δύο ομάδες που είχαν μέσο όρο πάνω από έξι τέτοια κλεψίματα στον πρώτο γύρο.

Ακολουθούν ΑΕΚ, Βόλος και ΠΑΟΚ, με τον Ολυμπιακό να έχει μεγάλη πτώση για τα δικά του στάνταρ.

Στις δύο τελευταίες σεζόν οι ερυθρόλευκοι είχαν σταθερά 7+ κλεψίματα ψηλά στο γήπεδο, φέτος έχουν πέσει στα 5.6.

Ακολουθεί το μέσο ύψος έναρξης των κατοχών. Εδώ μετράμε την απόσταση ανάμεσα στο σημείο που αρχίζει μια νέα κατοχή και την εστία της ομάδας που την ξεκινάει.

Με αυτόν τον τρόπο αποτυπώνεται αυτό που λέμε "πόσο ψηλά παίζει στο γήπεδο", πόσο μακριά από το δικό της τέρμα.

Ναι, ο Αστέρας είναι στην πρώτη θέση. Οι Αρκάδες κατά μέσο όρο αρχίζουν τις νέες κατοχές τους στα 18.83 μέτρα από την εστία τους.

Ακολουθούν οι ομάδες που είδαμε ότι τους αρέσει να πιέζουν ψηλά, Άρης και Παναθηναϊκός, με τον Απόλλωνα να είναι έκπληξη στην 4η θέση.

Ο Ολυμπιακός είναι η τελευταία ομάδα πάνω από τον μέσο όρο, ενώ για ΑΕΚ και ΠΑΟΚ αποτυπώνεται η ευκολία με την οποία πέφτουν χαμηλά στο γήπεδο για να διαφυλάξουν ένα προβάδισμα που έχουν.

Και η Ένωση και ο Δικέφαλος είναι κάτω από το μέσο όρο του πρωταθλήματος.

Πάμε στις κατοχές με 10+ πάσες ανά αγώνα. Στις φάσεις δηλαδή που μια ομάδα αλλάζει 10 και περισσότερες πάσες στην κανονική ροή του παιχνιδιού.

Πρώτος ο Παναθηναϊκός, με 12.8 τέτοιες κατοχές ανά αγώνα. Ακολουθούν Ολυμπιακός και ΠΑΟΚ, αυτοί συμπληρώνουν την τριάδα των ομάδων που έχουν διψήφιο αριθμό κατοχών με 10+ πάσες.

Από κοντά ο Άρης που πλησιάσει τη διψήφια επίδοση, ενώ ο Αστέρας βρίσκεται πάνω από τον μέσο όρο, στην πεντάδα.

Στις 6.5 κατοχές με 10+ πάσες αποτυπώνεται η διάθεση για άμεσο παιχνίδι από την ΑΕΚ.

Είδαμε τις κατοχές με 10+ πάσες, ώρα να δούμε αν αυτό το στιλ έχει αποτέλεσμα. Στις επιθέσεις με build up μετράμε τις φορές που μια κατοχή με 10+ πάσες οδηγεί σε τελική προσπάθεια ή έστω σε ενέργεια μέσα στην αντίπαλη περιοχή.

Όταν δηλαδή το passing game έχει χειροπιαστό αποτέλεσμα, όταν οδηγεί την ομάδα σε σουτ ή έστω σε είσοδο μέσα στο κουτί.

Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός και ΠΑΟΚ ήταν πρώτοι στις κατοχές με 10+ πάσες, είναι πρώτοι και στις κατοχές που οδηγούν σε επίθεση, με την ομάδα του Γιοβάνοβιτς να έχει βέβαια κορυφαία επίθεση με 3 επιθέσεις με build-up ανά αγώνα.

Ο Αρης συμπληρώνει την 4άδα, ενώ η ΑΕΚ κερδίζει κάποιες θέσεις σε σχέση με το που ήταν στο προηγούμενο γράφημα, αλλά βρίσκεται κι εδώ κάτω από τον μέσο όρο.

Κλείνουμε με τις άμεσες επιθέσεις.

Ως τέτοιες ορίζονται οι φορές που μια ομάδα μεταφέρει κάθετα την μπάλα από το δικό της μισό του γηπέδου στην επίθεση και φτάνει σε τελική ή σε ενέργεια στην αντίπαλη περιοχή.

Πρώτος ο ΠΑΣ, που διατηρεί με τον Μεταξά στον πάγκο στην περσινή ικανότητα για γρήγορη μετάβαση μπροστά.

Ακολουθεί λογικά ο Ιωνικός, που σε αυτό το παιχνίδι βασίζεται και ο Ολυμπιακός. Οι ερυθρόλευκοι πιέζουν λιγότερο ψηλά, έχουν "πέσει" φέτος πιο χαμηλά στο γήπεδο, αλλά διατηρούν την ικανότητα να φύγουν γρήγορα μπροστά.

Αυτοί είναι οι πιο απειλητικοί παίκτες μετά την ολοκλήρωση του 1ου γύρου. Φέτος κατεβάσαμε το μίνιμουμ των λεπτών συμμετοχής στα 540, δηλαδή στα έξι 90λεπτα.

Βασιλιάς ξανά ο Ελ Αραμπί. Ο Μαροκινός του Ολυμπιακού είναι και φέτος ο πιο απειλητικός παίκτης του πρωταθλήματος, παρά την πτώση από το 0.65 xG που είχε πέρυσι.

Ακολουθεί ο Άκπομ και οι Καρέλης - Καρλίτος, που κάνουν εξαιρετική σεζόν.

Ο Αραούχο είναι αυτό που ήθελε η ΑΕΚ όταν τον έκανε επιτέλους δικό της, ενώ ο Περέα έχει κάνει άλματα προόδου στο παιχνίδι του και είναι κομβικός για τον ΠΑΣ, όπως είναι κι ο Τουράμ για τον Ιωνικό.

Ο Τικίνιο απέδειξε πως ήταν καλή κίνηση των ερυθρόλευκων, ο Μπαράλες είναι σταθερή αξία, ενώ ο Μασούρας είναι κι αυτός πεσμένος σε σχέση με πέρυσι.

Αυτοί είναι οι κορυφαίοι δημιουργοί του πρωταθλήματος στην κανονική ροή και από στημένες φάσεις.

Όσο πιο δεξιά βρίσκεται ένας παίκτης, τόσο περισσότερες ευκαιρίες φτιάχνει στην κανονική ροή των αγώνων, στο open play.

Όσο πιο ψηλά βρίσκεται, τόσο περισσότερες ευκαιρίες δημιουργεί με εκτελέσεις στημένων, φάουλ και κόρνερ.

Η ΑΕΚ έχει τις πρωτιές. Στην κορυφή της δημιουργίας από στημένες φάσεις ο Μάνταλος, που όμως είναι κάτω από τον μέσο όρο στη δημιουργία στο open play.

Εκεί βασιλιάς είναι ο Λιβάι Γκαρσία, που φτιάχνει τις περισσότερες ευκαιρίες στο open play, με λίγο πίσω του τον εκπληκτικό Σίτο του Αστέρα.

Ο Γκάμα έχει την καλύτερη ισορροπία δημιουργίας σε open και set play αφού είναι ψηλά και στα δύο, ο Νέιρα είναι ο 2ος παίκτης εκτός Big-5 μετά τον Σίτο.

Ο Μαντσίνι έχει έφεση στα στημένα, ο Ζίβκοβιτς στη δημιουργία στην κανονική ροή του αγώνα.

Κλείνουμε με την τριάδα των παικτών που είναι χαμηλά στα στημένα και δημιουργούν σχεδόν αποκλειστικά στο open play.

Άλλοι δύο παίκτες της ΑΕΚ τα πάνε καλά. Η Ένωση έχει αφήσει τα στημένα στον Μάνταλο και Λιβάι, Τζούμπερ και Άμραμπατ έχουν αναλάβει τη δημιουργία στην κανονική ροή.

Τέλος, ο Σούντγκρεν είναι ο κορυφαίος αμυντικός της λίστας.

Πάμε τώρα να αξιολογήσουμε τις ευκαιρίες που φτιάχνουν οι παίκτες.

Δεν είναι το ίδιο να εκτελείς ένα κόρνερ που φέρνει μια κεφαλιά εκτός μικρής περιοχής με το να περνάς μια κάθετη για τετ-α-τετ ή να πασάρεις για εκτέλεση για κενή εστία.

Γι'αυτή τη δουλειά υπάρχουν οι Expected Assists της Opta που μετράνε την ποιότητα των ευκαιριών που δημιουργεί ένας παίκτης.

Αυτοί είναι οι 15 κορυφαίοι παίκτες του πρώτου γύρου στις xAssists ανά 90'.

Ο Ζίβκοβιτς παίρνει την πρωτιά, από τα δικά του πόδια προέρχεται η καλύτερη δημιουργία του 1ου γύρου, σημαντική επίδοση αν σκεφτεί κανείς τα αγωνιστικά θέματα του ΠΑΟΚ.

Ο Γκάμα έχει βοηθηθεί από τη μεγαλύτερη διάθεση του Άρη για επίθεση και ο Μάνταλος συμπληρώνει την τριάδα των παικτών που ξεπερνούν το 0.20 στις xAssists.

Ο Σίτο είναι ο κορυφαίος εκτός του Big-5, ο Μουνίθ μοιάζει να παλεύει μόνος του στον Ατρόμητο.

Τσούμπερ και Λιβάι ολοκληρώνουν την τριπλή εκπροσώπηση της ΑΕΚ, ενώ η παρουσία του Εμβιλά και του Αγκιμπού Καμαρά αποτυπώνουν το κενό του Φορτούνη (και του Βαλμπουενά) και την πτώση του Μαντί Καμαρά.

Αρχίζουμε με τις κόκκινες μπάρες, που δείχνουν πόσα γκολ λιγότερα από τον μέσο τερματοφύλακα έχουν δεχθεί οι γκολκίπερ που τα έχουν πάει καλά στον 1ο γύρο.

Σημειώνουμε ότι δεν υπολογίζονται τα πέναλτι.

Όχι, δεν έχει γίνει κάποιο λάθος. Όντως, μόνο δύο τερματοφύλακες έχουν καταφέρει να φάνε λιγότερα από τα γκολ που θα έτρωγε στη θέση τους ένας μέσος τερματοφύλακας.

Κι αυτοί χωρίς να βγάλουν μάτια. Ο Βατσλίκ με το 0.7 πλησιάζει το να έχει φάει ένα γκολ λιγότερο, ο Μπρινιόλι απλώς έχει θετικό πρόσημο.

Και όλοι έχουν αυτοί έχουν φάει λίγα ή πολλά παραπάνω από τα γκολ που θα έτρωγε ένας μέσος τερματοφύλακας.

Τα περισσότερα όλων ο Πασχαλάκης, που πλησιάζει το να έχει φάει πέντε γκολ περισσότερα από τα προσδοκώμενα, Κλέιμαν και Τσιφτσής έχουν κι αυτοί δεχθεί τέσσερα γκολ περισσότερα απ'αυτά που θα έτρωγε ένας μέσος τερματοφύλακας.

Είδαμε στο section της αποτελεσματικότητας πως η ΑΕΚ έχει φάει τρία γκολ λιγότερα απ'αυτά που θα έπρεπε με βάση τις τελικές των αντιπάλων της.

Δεν το οφείλει στον Στάντκοβιτς. Ο Αυστριακός έχει φάει περισσότερα γκολ απ'αυτά που θα έπρεπε με βάση τα σουτ που βρήκαν την εστία τους, η ¨¨Ένωση οφείλει τα -3 γκολ στην αστοχία των αντιπάλων.