Η Μαρία των Παρισίων

Δίπλα στον αθόρυβο Σηκουάνα -που κυλά σχεδόν ψιθυριστά- έχει τοποθετήσει τα πιο όμορφα όνειρά της η Μαρία Σάκκαρη.

Το Roland Garros είναι σαν το Μουντιάλ του τένις σύμφωνα με τη δική της αθλητική ορολογία, την οποία ξεδίπλωσε μαζί με το πλατύ χαμόγελό της στο SPORT24.

To γαλλικό Όπεν για τους Παριζιάνους είναι σαν ένα ανέγγιχτο από το χρόνο άγαλμα, που ξεθάβει αρχαιολόγος στις αρχές κάθε καλοκαιριού. Τόσο σπουδαίο.

Είναι ένα από τα πολύτιμα μαργαριτάρια της Πόλης του Φωτός και θέλει να το αποκτήσει η 27χρονη κορυφαία Ελληνίδα τενίστρια. Εκεί, βρίσκεται τώρα, περιμένοντας την έναρξη του Roland Garros.

Από το Παρίσι μίλησε στο SPORT24 και στον Παντελή Βλαχόπουλο για το μεγάλο όνειρό της, για τη μοναξιά της Βαρκελώνης που την ωρίμασε απότομα και την έκανε γυναίκα, για τον Μέσι του τένις, τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς και για την ανοσία που έχει αποκτήσει στα δημοσιεύματα, τα οποία σχετίζονται με την προσωπική ζωή της.

Κυρίως στάθηκε στο μεγάλο “θέλω” της. Επιθυμεί να κρατήσει στα χέρια της το ασημένιο τρόπαιο της νικήτριας του τουρνουά, το “Suzanne-Lenglen”.

Αλλά, προσθέτει κι άλλες λέξεις στην όμορφη ιστορία της. Θέλει πολύ να τη ζήσει και δημιουργεί ένα αριστούργημα που μοιάζει να έχει ξεπηδήσει από τις πιο ευχάριστες και ζωηρές σελίδες του Αλέξανδρου Δουμά.

Στο Παρίσι, στα ίδια κορτς, τα οποία φιλοξενούν το Roland Garros ονειρεύεται να στεφθεί και Ολυμπιονίκης το 2024 είτε στο απλό, είτε στο μεικτό μαζί με τον Στέφανο Τσιτσιπά.

Η ζωή του τενίστα είναι ίσως η πιο απαιτητική από όλων των άλλων αθλητών από την άποψη των πολλών ταξιδιών και του ελεύθερου χρόνου.

Ταξιδεύουμε σχεδόν 45 εβδομάδες τον χρόνο! Ο χρόνος μας, όταν είμαστε εκτός γηπέδου, είναι πάρα πολύ πολύτιμος.

Όταν δεν έχω αγώνες και έχω κάποιες μέρες που μπορώ να ξεκουραστώ, προτιμώ να τις περάσω με την οικογένειά μου και να ασχοληθώ με πράγματα που δεν μπορώ να κάνω όταν είμαι στο τουρνουά.

Δεν αποφεύγω -σε καμία περίπτωση- τα ΜΜΕ, απλά υπάρχουν κάποιες προτεραιότητες, τις οποίες βάζω στον ελεύθερο χρόνο που έχω.

Η μητέρα μου χαίρεται με την επιτυχία μου, δεν παρεξηγείται όταν της λένε ότι την ξεπέρασα

Η μητέρα μου -και αυτό είναι κάτι που όλοι το λένε και δεν θα ακουστώ ''η ψωνάρα η κόρη της''-, ήταν αυτή που έβαλε το τένις στον χάρτη της Ελλάδας. Η Αγγελική Κανελλοπούλου ήταν η σταρ της εποχής της.

Σίγουρα, μετά ακολούθησε και η Λένα Δανιηλίδου, αλλά και άλλοι αθλητές που είχαν πολύ μεγάλες καριέρες.

Αυτό που έχουμε καταφέρει εγώ και ο Στέφανος είναι τεράστιο για τη χώρα

Λες και ήταν γραφτό να γίνει, εγώ κι εκείνος να είμαστε στο Νο2 και το Νο3 της παγκόσμιας κατάταξης την ίδια στιγμή και η Ελλάδα να είναι για κάποιο χρονικό διάστημα η μόνη χώρα που είχε δύο εκπροσώπους στο TOP10.

Αυτό θεωρώ πως ήταν ένα τεράστιο επίτευγμα που κανένας μας δεν πρέπει να ξεχνάει. Aκόμα κι εγώ πολλές φορές κοιτάω τον εαυτό μου και σκέφτομαι άσχημα και αρνητικά πράγματα, αλλά αυτό που έχουμε καταφέρει είναι φοβερό.

Πλέον όλα τα γήπεδα τένις είναι γεμάτα και αυτό με κάνει χαρούμενη, επειδή έχω προσφέρει κι εγώ σ' αυτό και βλέπω ότι είμαι ένα μεγάλο κομμάτι αυτής της ιστορίας.

Εντάξει, εγώ ήμουν πάρα πολύ τυχερή που είχα και τον παππού και την μητέρα μου, οι οποίοι ήταν στον χώρο και μπορούσαν να με συμβουλεύσουν σωστά.

Η μητέρα μου πήρε τις σωστές αποφάσεις για μένα, όταν ήμουν μικρή και αυτό ήταν πολύ σημαντικό.

Θεωρώ ότι δεν θα ήμουν εδώ που είμαι σήμερα, αν δεν είχα την καθοδήγησή της και όχι μόνο την δική της, επειδή νομίζω ότι και και ο πατέρας μου -παρόλο που δεν είναι στον χώρο του τένις-, με βοήθησε.

Και οι δυο τους έκαναν πράγματα για μένα για τα οποία, θα τους ευγνωμονώ για μία ζωή. Το ξέρω ότι είναι είναι οι γονείς μου και το έκαναν μ' όλη την την καρδιά τους και την αγάπη τους. Όμως αυτό που είμαι σήμερα τούς το χρωστάω.

Στα 18 μου η μητέρα μου αποφάσισε να πάω στο προπονητικό καμπ στην Βαρκελώνη, έμεινα τέσσερα χρόνια εκεί.

Νομίζω πως ήταν όπως όταν ένα παιδί πάει να σπουδάσει στο εξωτερικό. Ξεκίνησα από το μηδέν. Εγώ ήμουν τυχερή, επειδή βρέθηκα σε μία ακαδημία όπου ήξερα όλα τα παιδιά εκεί.

Οι προπονητές ήταν πολύ κοντά μου, είχα το διαμέρισμά μου. Γενικά ήταν ένα βήμα και θα το ξαναέκανα με κλειστά μάτια.

Νομίζω ήταν αυτό που με έκανε γυναίκα και με έκανε να μπορώ να ζω μόνη μου, να περνάω χρόνο μόνη μου, κάτι το οποίο αν δεν μπορείς να κάνεις είναι πολύ σκληρό

Πρέπει να μάθεις να περνάς χρόνο με τον εαυτό σου και να είσαι καλά με τον εαυτό σου.

Ο παππούς μου μού λείπει πάρα πολύ! Δεν ήταν ο άνθρωπος με τον οποία ξεκίνησα το τένις. Όμως, ήταν αυτός που, αφού άρχισα το τένις και είπα στην μητέρα μου ότι θέλω να ασχοληθώ λίγο παραπάνω, με πήρε και μου έδωσε όλες τις γερές βάσεις, ώστε να γίνω αυτό που είμαι σήμερα.

Υπάρχουν και τενιστικές διαφωνίες με την μητέρα μου, αλλά και πράγματα που βλέπουμε το ίδιο.

Έχει πολύ καλό μάτι, είναι μεγάλο αβαντάζ να έχεις μία μητέρα, η οποία ξέρει πότε να επέμβει και πότε όχι.

Πλέον, όταν την παίρνω τηλέφωνο και έχω χάσει μου λέει "καλά παιδάκι μου, μην κάνεις έτσι δεν έγινε κάτι" και εγώ τής απαντάω "τι μου λες να μην κάνω έτσι, έχασα το ματς".

Είναι αυτή η οποία τα βλέπει όλα ήρεμα, θετικά και καθαρά. Εγώ πλέον είμαι αυτή που τα βλέπει όλα λίγο πιο έντονα.

Στην Ελλάδα έχουμε πολλά χωμάτινα γήπεδα, τις περισσότερες προπονήσεις μας τις κάνουμε στο χώμα. Υπάρχει μία βάση στο παιχνίδι μας σ' αυτή την επιφάνεια.

Μετά, όσο εξελίσσεσαι σαν παίκτης πρέπει να βελτιώσεις το παιχνίδι σου και στην σκληρή επιφάνεια, επειδή το μεγαλύτερο μέρος της σεζόν είναι στα σκληρά. Αλλά, το σώμα δεν ξεχνάει.

Έχει μνήμη και νομίζω ότι επειδή ήμασταν παιδιά όταν αρχίσαμε σ' αυτήν την επιφάνεια, είναι κάτι που μάς ταιριάζει πάρα πολύ.

Το Roland Garros είναι το αγαπημένο μου Grand Slam, μαζί βέβαια με το Αυστραλιανό, όπου έχουμε την ελληνική κοινότητα και την υποστήριξη που δεν βρίσκουμε πουθενά αλλού.

Πολλοί λένε ότι το Wimbledon έχει άλλη αύρα λόγω της ιστορίας του, αλλά για μένα το Roland Garros έχει κάτι διαφορετικό, κάτι ξεχωριστό και θα ήθελα πάρα πολύ να το κατακτήσω

Είμαι στο Παρίσι αυτή τη στιγμή και ανυπομονώ για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024 που θα γίνουν εδώ, στα γήπεδα του Roland Garros.

Έχω έναν ενθουσιασμό μέσα μου που δεν μπορώ να τον κρύψω, πέρασα πολύ ωραία στους προηγούμενους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Ήμουν με όλα τα παιδιά στο ίδιο κτήριο, στο εστιατόριο, γνωρίσαμε κόσμο.

Είναι μία γιορτή για τον αθλητισμό. δεν μπορώ να το πω διαφορετικά. Πολύ περισσότερο για εμάς τους Έλληνες που έχουμε αυτή την ιστορία πίσω μας. Για μένα είναι κάτι που δεν μπορώ να περιγράψω, είναι ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα στο Τόκιο.

Θα ήθελα πάρα πολύ να κερδίσω ένα Ολυμπιακό μετάλλιο είτε αυτό είναι στο μονό, είτε είναι στο μεικτό με τον Στέφανο, θα είναι κάτι απίστευτο

Ο Στέφανος είναι ένα πάρα πολύ καλό παιδί. Περάσαμε πολύ χρόνο μαζί στο United Cup, κατάλαβα τον τρόπο με τον οποίο σκέφτεται μέσα στο γήπεδο, κατάλαβα πώς έχει φτάσει εκεί πού έχει φτάσει.

Το τένις IQ του Στέφανου και ο τρόπος που βλέπει το τένις είναι κάτι το απίστευτο

Όσα μου έλεγε για να με βοηθήσει, επειδή θυμάμαι ότι αντιμετώπιζα κάποια προβλήματα με το σερβίς μου σε ορισμένα ματς, οι συμβουλές που μου έδωσε και στο μεικτό και στο μονό, με βοήθησαν πάρα πολύ

Δεν είναι τυχαίο ότι έχει φτάσει τόσο ψηλά. Πιστεύω ότι έχει πάρα πολλά να δώσει και πάρα πολλά να καταφέρει και να κερδίσει.

Πλέον, έχω αποκτήσει ανοσία στην εύκολη και άδικη κριτική από τα ΜΜΕ, αλλά δυσκολεύτηκα για να φτάσω σ' αυτό το σημείο.

Υπήρχαν φάσεις που με ενοχλούσαν πάρα πολύ διάφορα δημοσιεύματα, όχι τόσο για την προσωπική ζωή μου. Μ' ενοχλεί όταν ένας άνθρωπος που δεν ξέρει από αθλητισμό και δεν έχει ασχοληθεί ποτέ σοβαρά με τα σπορ, να κάθεται στον καναπέ του και να σχολιάζει τον κάθε αθλητή, είτε αυτός είναι τενίστας είτε είναι μπασκετμπολίστας είτε ποδοσφαιριστής.

Ο αθλητής μπαίνει στο γήπεδο και κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί, δεν μπορείς εσύ από τον καναπέ να τον σχολιάζεις

Πιστέψτε με δεν θέλει να παίξει άσχημα, δεν θέλει να χάσει, κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί. Εσύ γιατί πρέπει να το σχολιάσεις;

Αν ο άλλος μπει μέσα και "πετάξει" το ματς και δεν τον νοιάζει τότε εννοείται να τον σχολιάσεις, αλλά δεν μπορείς εσύ να κριτικάρεις έναν άνθρωπο που παλεύει, προσπαθεί κάθε μέρα και δεν είναι ρομπότ.

Αυτό με εκνευρίζει πάρα πολύ και νομίζω ότι αν ρωτήσεις κάθε αθλητή θα σου πει το ίδιο πράγμα.

Είμαι Ολυμπιακός, αυτό το ξέρουν όλοι, αλλά δεν είμαι αντι- Παναθηναϊκός, αντι-ΑΕΚ, κτλ

Και θέλω να σού πω κάτι ακόμα. Είμαι και πάρα πολύ μεγάλη φαν του Γιοβάνοβιτς, του προπονητή του Παναθηναϊκού στο ποδόσφαιρο, παρόλο που έχασαν το πρωτάθλημα φέτος.

Τον συμπαθώ και τον θαυμάζω πάρα πολύ, επειδή μιλάει μόνο για ποδόσφαιρο και αθλητισμό.

Η adidas έχει κάνει μία μεγάλη προσπάθεια, εδώ και αρκετά χρόνια. Έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό διάφορες καμπάνιες για την προστασία του περιβάλλοντος.

Φτιάχνει ρούχα από ανακυκλωμένα προϊόντα και αυτό είναι εντυπωσιακό.

H τελευταία καμπάνια της adidas, η "Move For The Planet" στην οποία συμμετέχω κι εγώ, είναι κάτι στο οποίο μπορούν πολλοί να προσφέρουν

Αρκούν μόνο 10 λεπτά άσκησης και γ' αυτά τα 10 λεπτά πηγαίνει 1 ευρώ σ' αυτήν την καμπάνια και στη συγκεκριμένη προσπάθεια.

Eίμαι μέρος αυτής της καμπάνιας, τρέχω αρκετά μέσα στο γήπεδο και προσπαθώ να τρέξω ακόμα περισσότερο!

Είμαι περήφανη που είμαι μέλος αυτής της προσπάθειας, επειδή πολλά αλλάζουν με την κλιματική αλλαγή και γενικότερα πολλά πράγματα συμβαίνουν στον κόσμο

Δεν έχω γούρια, προσπαθώ να τα αποφεύγω όσο περισσότερο γίνεται και να μην είμαι τόσο μανιακή μ' αυτά τα πράγματα.

Πολλές φορές, ανάλογα με το τουρνουά, αλλάζουν οι ρουτίνες σου.

Είναι δύσκολη ερώτηση για το ποιος είναι ο Μέσι του τένις. Ο Αργεντινός είναι πάρα πολύ ταλαντούχος ααν τον Φέντερερ, αλλά αυτό που κατάφερε φέτος, το έχει καταφέρει και ο Τζόκοβιτς όπως και ο Ναδάλ.

Νομίζω, όμως, ότι ο Φέντερερ λόγω ταλέντου μοιάζει περισσότερο με τον Μέσι

Και οι άλλοι δύο όμως είναι κορυφαίοι, προς Θεού. Δεν θα είχαν καταφέρει αυτά που έχουν καταφέρει. Απλά έχουν άλλη προσωπικότητα, άλλο στυλ παιχνιδιού.

Ο Μέσι και ο Φέντερερ έχουν αυτό το πιο "ανάλαφρο" μέσα στο γήπεδο.

Συνέντευξη: Παντελής Βλαχόπουλος
Επιμέλεια: Μαρία Καούκη
Art Director: Κωνσταντίνος Μπαντούνας
Video montage: Κωνσταντίνος Ασημακόπουλος
Photo Credits: Eurokinissi, Intime, Alamy/Visualhellas.gr, AP