Οι αλήθειες της Premier League
Η εικόνα των πρώτων 11 αγωνιστικών
Διάλειμμα τέλος. Η διακοπή του Νοεμβρίου ολοκληρώθηκε, η επόμενη στάση για αγώνες των εθνικών ομάδων είναι στα τέλη Μαρτίου.
Όπως όλα τα πρωταθλήματα, η Premier League πατάει γκάζι και τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να αναλύσουμε τη φετινή μάχη στο Broadway του ποδοσφαίρου.
Έντεκα αγωνιστικές έχουν ολοκληρωθεί, δείγμα αρκετά μεγάλο για μια ματιά που θα μας δώσει απαντήσεις.
Γιατί είναι πρώτη η Τσέλσι; Πως τα πάει η Σίτι που δεν πήρε ούτε Κέιν ούτε Κριστιάνο; Γιατί έχει αμυντικό πρόβλημα η Λίβερπουλ;
Πόσο χάλια είναι τα πράγματα στη Γιουνάιτεντ, πως ανέβηκε στην 5η θέση η Άρσεναλ μετά το 0/3 στην αρχή; Πόσο χαμηλά παίρνει την Τότεναμ ο Κόντε, αξίζει την 3η θέση η Γουέστ Χαμ;
Ποια ομάδα του Top-6 κάνει τις πιο επικίνδυνες τελικές του πρωταθλήματος και ποια έχει τόσο κακή αμυντική λειτουργία που δέχεται τις πιο επικίνδυνες της Premier League;
Ποια ομάδα έχει φάει εννέα(!) γκολ λιγότερα από τα expected και ποια έχει βάλει τέσσερα περισσότερα από τα προσδοκώμενα;
Η ανάλυση θα προσπαθήσει να δώσει απαντήσεις σε όλα, πάντα με τη χρήση των αριθμών και των expected goals, πάντα σε infographic για την καλύτερη δυνατή απεικόνιση.
Θα τα δούμε με την εξής σειρά:
- Η εικόνα των 20 ομάδων σε άμυνα και επίθεση
- Η πραγματική κατάταξη με βάση την απόδοση
- Η εικόνα στις τελικές Υπέρ/Κατά
- Η ρέντα των ομάδων του Top-6 στην αποτελεσματικότητα σε άμυνα και επίθεση.
- Ξεχωριστό κείμενο για κάθε ομάδα του Top-6, με σύγκριση με τις περσινές και προπέρσινες επιδόσεις της.
Αρχίζουμε με τις επιδόσεις όλων των ομάδων σε άμυνα και επίθεση.
Αυτή είναι η εικόνα των 20 ομάδων της Premier League σε επίθεση και άμυνα στις πρώτες 11 αγωνιστικές.
Όσο πιο δεξιά βρίσκεται μια ομάδα, τόσο περισσότερο απειλητική είναι. Όσο πιο κάτω βρίσκεται μια ομάδα, τόσο λιγότερο απειλείται από τους αντιπάλους της.
Οι "ουρές" που καταλήγουν στα σήματα των Σίτι, Λίβερπουλ, Τσέλσι, Γουέστ Χαμ, Λέστερ, Άρσεναλ, Γιουνάιτεντ, Άστον Βίλα και Τότεναμ προέρχονται από τις επιδόσεις που είχαν την περσινή σεζόν.
Μπορείτε έτσι με μια ματιά να δείτε πόσο βελτιώθηκαν/χειροτέρευσαν οι συγκεκριμένες ομάδες σε άμυνα/επίθεση σε σχέση με τον περσινό τους εαυτό.
Αυτό είναι το άλμα των Σίτι και Λίβερπουλ. Οι δύο τελευταίες πρωταθλήτριες της Premier διατήρησαν σχεδόν ίδια την αμυντική τους λειτουργία, αλλά έγιναν πολύ πιο απειλητικές.
Η Σίτι από το περσινό 1.75 xGoals πήγε στο 2.17, ενώ η Λίβερπουλ εκτινάχθηκε από το 1.78 στο εντυπωσιακό 2.52.
Η Τσέλσι από την άλλη, βελτιώθηκε κι εκείνη επιθετικά (από το 1.49 στο 1.65), αλλά χειροτέρευσε στην αμυντική λειτουργία: από το περσινό 0.79, ανέβηκε φέτος στο 0.97.
Άρσεναλ και Γιουνάιτεντ έχουν χειροτερεύσει λίγο στην επίθεση και πάρα πολύ στην άμυνα, "εκτοξεύτηκαν" προς το πάνω μέρος του γραφήματος
Η ομάδα του Αρτέτα είναι κάτω από τον μέσο όρο και στην επίθεση και στην άμυνα, ενώ εκείνη του Σόλσκιερ πέρυσι δεχόταν 1.03 xGoals ανά αγώνα και φέτος βρίσκεται στο 1.51, την 6η χειρότερη αμυντική επίδοση του πρωταθλήματος.
Η Γουέστ Χαμ είναι στο φετινό της ξεκίνημα βελτιωμένη και στους δύο τομείς: απειλεί περισσότερο, απειλείται λιγότερο.
Η Λέστερ έχει "πετάξει" προς τα εμπρός στην επίθεση, αλλά ταυτόχρονα δέχεται πολύ μεγαλύτερη απειλή.
Κι εδώ τα χάλια των Άστον Βίλα και Τότεναμ.
Και οι δύο ομάδες έχουν χάσει τεράστιο όγκο από την επιθετική τους απειλή και ταυτόχρονα έχουν χειροτερεύσει και στην αμυντική τους λειτουργία.
Η πραγματική κατάταξη
Αν πρέπει να διαλέξουμε μόνο έναν αριθμό για να αξιολογήσουμε μια ομάδα, αυτός είναι η Expected Goals Difference.
Το νούμερο του xGoalsDifference προκύπτει όταν από τον μέσο όρο των xGoals Υπέρ κάθε ομάδας αφαιρέσουμε αυτόν των xGoals Κατά.
Η πράξη μας δίνει το xGoalsDifference κάθε ομάδας, δηλαδή το πόσο καλύτερη/χειρότερη είναι κάτα μέσο όρο στα παιχνίδια της μέχρι τώρα.
Οι ομάδες που κατά μέσο όρο απειλούν τον αντίπαλο περισσότερο απ'όσο απειλούνται θα έχουν θετικό xGoalsDifference, ενώ εκείνες που δεν πάνε καλά στο χορτάρι, θα έχουν αρνητικό xGoalsDifference.
Αυτή είναι η κατάταξη των 20 ομάδων με βάση την απόδοσή τους, δηλαδή το πόσο καλύτερες ή χειρότερες είναι κατά μέσο όρο στα παιχνίδια τους μετά τις 11 πρώτες αγωνιστικές.
Με κόκκινες μπάρες θα δείτε τις ομάδες που είναι καλύτερες από τον αντίπαλο, με μπλε αυτές που είναι χειρότερες.
Ξεκινάμε με τις καλύτερες τέσσερις ομάδες.
Η πρώτη τετράδα της βαθμολογίας βρίσκεται και στις πρώτες τέσσερις θέσεις της απόδοσης, αλλά με διαφορετική σειρά.
Η Σίτι είναι λίγο μπροστά από τη Λίβερπουλ, αλλά αυτές οι δύο ομάδες είναι (και φέτος) μίλια μπροστά από τον ανταγωνισμό: πολύ καλύτερες κατά μέσο όρο από τον αντίπαλό τους, με εικόνα για να κάνουν πολλές νίκες και να πάνε σε μεγάλη συγκομιδή βαθμών.
Η Τσέλσι είναι 3η με 0.68 xGoalsDifference, επίδοση πολύ μακριά από το 1.51 και το 1.41 των Σίτι - Λίβερπουλ. Το πώς η ομάδα του Τούχελ βρίσκεται στην πρώτη θέση θα το εξηγήσουμε όταν θα δούμε την αποτελεσματικότητα, γιατί εκεί έχει κάνει τη διαφορά.
Η Γουέστ Χαμ είναι 4η στην απόδοση, άρα είναι απολύτως δίκαιη η παρουσία της στην 3η θέση, η ομάδα του Μόγιες αξίζει να βρίσκεται τόσο ψηλά.
Πάμε να δούμε τι γίνεται πιο κάτω.
Αυτές είναι οι ομάδες που κινούνται "οριακά".
Η Μπρέντφορντ είναι η θετική έκπληξη των ομάδων που ανέβηκαν φέτος, ενώ Γουλβς και Λέστερ έχουν θετικό πρόσημο, αν και μικρό.
Πάλας, Έβερτον και Σαουθάμπτον βρίσκονται στο "ίσα βάρκα-ίσα πανιά" και απειλούν όσο απειλούνται, χωρίς να υπερτερούν ή να υστερούν από τον αντίπαλο.
Η Γιουνάιτεντ και η Τότεναμ έχουν "καταφέρει" να απειλούνται περισσότερο απ'όσο απειλούν. Η ομάδα του Σόλσκιερ γιατί έχει κάκιστη αμυντική λειτουργία, οι Λονδρέζοι γιατί ήταν άθλιοι επιθετικά με τον Σάντο στον πάγκο.
Η Μπράιτον και Λιντς είναι μακριά από την περσινή τους εικόνα, ενώ η ¨Αρσεναλ μπορεί να τρέχει καλό σερί αποτελεσμάτων, αλλά έχει δρόμο ακόμα.
Πέρυσι τέτοια εποχή, η Άστον Βίλα ήταν στις κορυφαίες ομάδες και πλέον ανήκει στο τελευταίο γκρουπ, ενώ η Μπέρνλι κάνει ο,τι κάνει πάντα: αρκείται στο να είναι λίγο καλύτερη απ'αυτούς που θα παλέψουν για τη σωτηρία.
Γουότφορντ και Νόριτς την έχουν άσχημα και ήταν λογικό να αλλάξουν προπονητή, ενώ οι Σαουδάραβες θα πρέπει πρώτα να σώσουν τη Νιουκάστλ πριν την κάνουν υπερδύναμη.
Η εικόνα των τελικών
Πριν εστιάσουμε ξεχωριστά σε κάθε ομάδα του Top-6, μια ακόμα ματιά στη συνολική εικόνα των ομάδων.
Θα δούμε την ποσότητα των τελικών που κάνουν/δέχονται οι ομάδες σ'αυτές τις πρώτες 11 αγωνιστικές, αλλά κυρίως την επικιδυνότητα.
Ξεκινάμε από την επίθεση στο πρώτο γράφημα. Όσο πιο δεξιά βρίσκεται μια ομάδα, τόσο περισσότερες τελικές κάνει και όσο πιο ψηλά βρίσκεται, τόσο πιο επικίνδυνη είναι κατά μέσο όρο κάθε τελική της.
Η Λίβερπουλ τα έχει όλα: κάνει 19.5 τελικές ανά ματς και ταυτόχρονα τις πιο επικίνδυνες του πρωταθλήματος, με τη Σίτι να ακολουθεί λίγο πιο πίσω.
Η Τσέλσι είναι πιο χαμηλά σε ποσότητα/επικινδυνότητα, η Γουέστ Χαμ είναι εκεί που πρέπει σε ποσότητα, αλλά πρέπει να αυξήσει την ποιότητα των τελικών της, ενώ όπλο της Λέστερ είναι το γεγονός πως έχει κατά μέσο όρο τις πιο επικίνδυνες τελικές μετά τη Λίβερπουλ.
Γιουνάιτεντ και Άρσεναλ έχουν "καταφέρει" να έχουν τελικές κάτω από τον μέσο όρο της επικινδυνότητας, ενώ η Τότεναμ ήταν τόσο άθλια επιθετικά με τον Σάντο, που είχε περισσότερες τελικές μόνο από τη Νόριτς.
Πάμε να ρίξουμε την ίδια ματιά στην άμυνα. Στις τελικές δηλαδή που δέχονται οι ομάδες και στο πόσο επικίνδυνες είναι αυτές.
Εδώ το γράφημα λειτουργεί αντίστροφα. Όσο πιο αριστερά βρίσκεται μια ομάδα, τόσο λιγότερες τελικές δέχεται ανά αγώνα. Κι όσο πιο χαμηλά βρίσκεται, τόσο πιο ακίνδυνες είναι κατά μέσο όρο αυτές οι τελικές.
Η Σίτι είναι μίλια μακριά από τους άλλους, αφού δέχεται μόλις 6.5 τελικές ανά αγώνα στις πρώτες 11 αγωνιστικές.
Λίβερπουλ και Τσέλσι είναι κοντά στην ποσότητα των τελικών που δέχονται, αλλά η ομάδα του Κλοπ έχει θέμα με την επικινδυνότητα: χαρίζει καλές ευκαιρίες στους αντιπάλους της.
Όχι βέβαια σαν τη Γιουνάιτεντ. Η ομάδα του Σόλσκιερ δέχεται κατά μέσο όρο τις πιο επικίνδυνες τελικές τους πρωταθλήματος και ταυτόχρονα είναι και στον μέσο όρο της ποσότητας.
Τέλος, ο Σάντο άφησε την Τότεναμ ως την ομάδα που δέχεται τις πιο ακίνδυνες τελικές, αλλά τι να το κάνεις όταν είναι τόσο πολλές και με τέτοια άθλια εικόνα στην επίθεση.
Συνολικές ματιές τέλος, πάμε να δούμε τι έχει γίνει στην αποτελεσματικότητα των ομάδων του Top-6.
Η εικόνα του Top-6
Είδαμε τι έχουν κάνει Σίτι, Λίβερπουλ, Τσέλσι, Γιουνάιτεντ, Άρσεναλ και Τότεναμ στην απόδοση, αλλά υπάρχει και η αποτελεσματικότητα, η φόρμα, η ρέντα.
Άλλο πράγμα οι ευκαιρίες που είχες κι άλλο τα γκολ που έβαλες με αυτές. Με τον ίδιο τρόπο, άλλο πράγμα το πόσο απειλείσαι κι άλλο το πόσο συχνά μαζεύεις την μπάλα από τα δίχτυα σου.
Στα επόμενα γραφήματα θα δούμε αυτό ακριβώς, τα xGoals και τα γκολ. Αυτά δηλαδή που "έπρεπε" να βάλουν/δεχθούν οι ομάδες του Big-6 με βάση τις ευκαιρίες που είχαν κι αυτά που έβαλαν/δέχθηκαν τελικά.
Μία απαραίτητη σημείωση: στα γκολ σε επίθεση και άμυνα δεν υπολογίζουμε αυτά που μπήκαν με πέναλτι/αυτογκόλ. Μετράνε μόνο τα γκολ που μπήκαν με "κανονικές" τελικές από τις ομάδες.
Ξεκινάμε με την επίθεση. Οι κόκκινες μπάρες είναι τα γκολ που θα "έπρεπε" να βάλει κάθε ομάδα με βάση τις ευκαιρίες που είχε στις πρώτες 11 αγωνιστικές.
Μακράν πιο απειλητική η Λίβερπουλ με ευκαιρίες για 28 γκολ, από κοντά η Σίτι με 24, μόνο αυτές έχουν 20+ στα xGoals μετά από 11 αγώνες.
Η Τσέλσι είναι στην 3η θέση της απειλής, την ώρα που Γιουνάιτεντ και Άρσεναλ βρίσκονται πιο κάτω, αλλά δεν έχουν και τα χάλια της Τότεναμ.
Οι Σπερς είναι η μοναδική ομάδα του Top-6 που δεν έχει έστω 1.00 xG ανά παιχνίδι, αφού σε 11 αγώνες έφτασε μόλις τα 10 xGoals.
Αυτή ήταν η απειλή τους και τώρα θα δούμε τι έγινε στην αποτελεσματικότητα, τι έκαναν με τις ευκαιρίες που έφτιαξαν.
Η Λίβερπουλ κατάφερε να βάλει δύο γκολ περισσότερα απ'αυτά που θα "έπρεπε", την ώρα που η Σίτι έχει under-performance τεσσάρων γκολ, έχει βάλει 20 αντί για τουλάχιστον 24.
Τη μεγάλη διαφορά την έχει κάνει η Τσέλσι. Η ομάδα του Τούχελ είχε ευκαιρίες για 18 γκολ, αλλά με αυτές έβαλε 24: κάπως έτσι έχει πετύχει τέσσερα γκολ περισσότερα από τη Σίτι, αντί για έξι λιγότερα.
Η Άρσεναλ είναι στο "ίσα βάρκα-ίσα πανιά", η Γιουνάιτεντ έχει τέσσερα γκολ περισσότερα από τα expected, ενώ η Τότεναμ δεν φτάνει που έχει τη μικρότερη απειλή, έχει και τρία γκολ λιγότερα από τα προσδοκώμενα.
Πάμε να δούμε την εικόνα και στην άμυνα.
Η ώρα της άμυνας. Εδώ οι κόκκινες μπάρες δείχνουν τα γκολ που θα "έπρεπε" να δεχθούν οι ομάδες με βάση τις ευκαιρίες των αντιπάλων τους στα πρώτα 11 ματς.
Η Σίτι είναι με διαφορά η ομάδα με την καλύτερη αμυντική λειτουργία, έχει δεχθεί ευκαιρίες για μόνο επτά γκολ.
Ακολουθούν Τσέλσι, Λίβερπουλ και Τότεναμ, την ώρα που Άρσεναλ και Γιουνάιτεντ δέχονται απειλή που δεν αρμόζει σε ομάδα του Top-6.
Πάμε να δούμε τι έγινε μπροστά από τους τερματοφύλακες των ομάδων, πόσα γκολ δέχθηκαν τελικά οι ομάδες.
Πέντε από τις έξι ομάδες έχουν δεχθεί λιγότερα γκολ από τα expected, αλλά καμία δεν έχει πετύχει το κατόρθωμα της Τσέλσι.
Οι πρωταθλητές Ευρώπης έχουν δεχθεί φάσεις για 11 γκολ και έχουν φάει μόνο δύο. Τύχη ή τα βγάλει όλα ο Μεντί; Θα το δούμε όταν θα εστιάσουμε στους Μπλε.
Σίτι, Λίβερπουλ και Γιουνάιτεντ έχουν δεχθεί δύο γκολ λιγότερα από τα προσδοκώμενα, η Άρσεναλ τρία, ενώ η Τότεναμ έχει φάει κι ένα παραπάνω.
Είναι σαφές πλέον το γιατί η Τσέλσι είναι πρώτη στη βαθμολογία όταν η απόδοση της είναι τόσο κάτω από εκείνη των Σίτι και Λίβερπουλ. Η ομάδα του Τούχελ έχει σημαντικό over-performance στην επίθεση και τεράστιο στην άμυνα.
Τσέλσι
Με έλεγχο και ρέντα
Μετά την κατάκτηση του Champions League, ο στόχος είναι το πρωτάθλημα. Η Τσέλσι οδηγεί την κούρσα στη βαθμολογία και δείχνει έτοιμη να σπάσει το δίπολο Σίτι-Λίβερπουλ που έχει πάρει τις τελευταίες τέσσερις Premier League.
Είναι όμως η Τσέλσι τόσο βελτιωμένη με τον Τούχελ όσο χρειάζεται για να κόψει πρώτη το νήμα σε μαραθώνιο 38 αγωνιστικών;
Είδαμε πως τα έχει πάει σε σχέση με τους αντιπάλους της, ώρα να κάνουμε κάτι άλλο. Να συγκρίνουμε τη φετινή της εικόνα με αυτήν που είχε στην Premier League τις προηγούμενες δύο σεζόν.
Στην επίθεση η Τσέλσι απειλεί περισσότερο από πέρυσι και αγγίζει τα επίπεδα της σεζόν 2019-20, όμως το ίδιο συμβαίνει και στην άμυνα, στα xGoals Κατά.
Ο Τούχελ πέρυσι ανέλαβε μια ομάδα που με τον Λάμπαρντ δεχόταν 1.01 xG ανά αγώνα. Με τον Γερμανό στον πάγκο, η Τσέλσι δέχθηκε μόλις 0.57 xG ανά αγώνα και έτσι ο μέσος όρος της περσινής απειλής που δεχόταν έπεσε στο 0.79 xG.
Φέτος μπορεί οι Μπλε να έχουν δεχθεί μόλις τέσσερα γκολ (τα δύο με πέναλτι), όμως στην πραγματικότητα δεν έχουν την περσινή αμυντική ασφάλεια: δέχονται 0.97 xG ανά αγώνα, επίδοση κοντά στο 0.99 της σεζόν 2019-20.
Κάπως έτσι, στη διαφορά των xGoals η Τσέλσι δεν έχει φέτος μεγάλη διαφορά από την περσινή και την προπέρσινη εικόνα της.
Στο χορτάρι οι πρωταθλητές Ευρώπης δεν έχουν πληρώσει αυτήν την εικόνα, αφού όπως είδαμε έχουν δεχθεί μόλις δύο γκολ αντί για τα 11 που ¨"έπρεπε" να έχουν πετύχει οι αντίπαλοί της.
Και όχι, τα εννέα γκολ λιγότερα δεν πιστώνονται στον Μεντί. Ο τερματοφύλακας των Μπλε τα πάει καλά, έχει δεχθεί τρία γκολ λιγότερα από τα προσδοκώμενα με βάση τις τελικές που πήγαν στην εστία του.
Αυτό σημαίνει πως για τα υπόλοιπα έξι γκολ που "λείπουν" ευθύνεται η τύχη που έχει στείλει άουτ τις τελικές των αντιπάλων.
Κανείς δεν γνωρίζει ποια θα είναι η εικόνα της Τσέλσι στη συνέχεια. Θα είναι όμως πολύ δύσκολο να τερματίσει στην 1η θέση με την απόδοση που έχει μέχρι τώρα.
Η ρέντα κάποια στιγμή τελειώνει, αν και βέβαια οι Μπλε το έχουν κάνει ξανά, όταν με τέτοια εικόνα πήραν τον τίτλο του 2017.
Η Τσέλσι πρέπει να πάρει το δώρο της ρέντας στο ξεκίνημα και να βελτιωθεί στη συνέχεια, ώστε να εκμεταλλευτεί τα ζητήματα που έχουν Σίτι και Λίβερπουλ.
Το ρόστερ έχει λύσεις παντού, ο Λουκάκου έχει επιστρέψει "καυτός", αλλά η αλήθεια είναι πως η παρουσία του έχει αφαιρέσει κάτι από τη "ρευστότητα" που είχε η επίθεση με Χάβερτς, Μάουντ και Βέρνερ.
Σίτι
Με όπλο το "δεν θα μας πλησιάσετε την εστία μας"
Οι πρωταθλητές είναι εδώ, πιστοί στη συνταγή που τους επανέφερε πέρυσι στην κορυφή της Premier League.
Το μότο του Πεπ στο περσινό pandemic football ήταν "πολύ λιγότερο γκάζι, πολύ περισσότερος έλεγχος". Η Σίτι είχε μακράν της 2ης την καλύτερη αμυντική λειτουργία και αυτόν τον δρόμο ακολουθεί και φέτος.
Η περσινή επίθεση της Σίτι ήταν (για τα δεδομένα της) πεσμένη, αλλά φέτος έχει επανέλθει σε υψηλά επίπεδα, στο 2.17 xG ανά αγώνα.
Το σημαντικότερο όμως είναι πως η Σίτι έχει διατηρήσει την ικανότητα μέσω του ελέγχου των αγώνων να απειλείται ελάχιστα: 0.63 xG Κατά πέρυσι, 0.66 φέτος.
Η ομάδα του Γκουαρδιόλα πορεύεται με το ίδιο πλάνο για ένα 2ο back-to-back, αλλά έχει κι αυτή τα ζητήματά της.
Η Σίτι είναι ικανή για μια παράσταση σαν κι αυτήν στο "Στάμφορντ Μπριτζ", όταν πήγε στην έδρα της πρωταθλήτριας Ευρώπης και έφυγε με το διπλό χωρίς να αφήσει στην Τσέλσι περιθώριο για την παραμικρή αντίδραση.
Ταυτόχρονα, δείχνει να κουβαλάει ακόμα το κουσούρι της ομάδας που μπορεί να γκελάρει αν βρεθεί πίσω στο σκορ ή αν αρχίσει να χάνει ευκαιρίες.
Αυτό έγινε στην ήττα της πρεμιέρας από την Τότεναμ, στο 0-0 με τη Σαουθάμπτον και στην εντός έδρας ήττα από την Πάλας.
Κάθε φορά ο κόσμος εστιάζει στο γεγονός πως το καλοκαίρι δεν ήρθε ο Κέιν ή ο Ρονάλντο, ενώ σταμάτησε ο Αγκουέρο. Η αλήθεια είναι πως πέρυσι ο Αργεντινός έβαλε μόλις τρία γκολ (χωρίς πέναλτι) στο πρωτάθλημα και η Σίτι το πήρε.
Είναι δεδομένο πως φέτος ο Πεπ ήθελε να δοκιμάσει κάτι διαφορετικό και να αποκτήσει σημείο αναφοράς στην επίθεση, αλλά είναι επίσης δεδομένο πως ξέρει καλύτερα από τον καθένα πως να φτιάξει μια φουλ επιθετική ομάδα χωρίς καθαρό φορ.
Δεν θα είναι εύκολο ένα δεύτερο σερί πρωτάθλημα με πρώτο σκόρερ της ομάδας έναν παίκτη σαν τον Γκιντογκάν, όπως έγινε πέρυσι.
Όμως, η Σίτι έχει επανέλθει σε πολύ υψηλά επίπεδα επιθετικής απειλής, ο Φεράν Τόρες ξεκίνησε καλά και οι ευκαιρίες είναι εκεί για να τις τελειώσουν όλοι οι παίκτες.
Λίβερπουλ
Τέρμα γκάζι, πρόβλημα στα φρένα
Υπάρχει η γενική αίσθηση πως η περσινή κρίση τραυματισμών "γονάτισε" τη Λίβερπουλ επειδή της διέλυσε την άμυνα.
Η πραγματικότητα είναι πως το ντόμινο των απουσιών που χάλασε την άμυνα και το κέντρο των Κόκκινων επηρέασε τελικά περισσότερο την επίθεσή τους.
Στη σεζόν του πρωταθλήματος, η Λίβερπουλ είχε 2.06 xG Υπέρ και πέρυσι έπεσε στο 1.78. Την ίδια ώρα στην άμυνα απειλήθηκε το ίδιο, από το 1.02 στο 1.03.
Φέτος, η επιθετική απειλή έχει εκτιναχθεί σε ύψη που ποτέ δεν είχε φτάσει η ομάδα του Κλοπ με εκείνον στον πάγκο.
Σαλάχ, Μανέ, Ζότα και Φιρμίνο είναι και οι τέσσερις στις πρώτες επτά θέσεις των πιο απειλητικών παικτών του πρωταθλήματος. Ο Αιγύπτιος οργιάζει, ο Μανέ δείχνει να έχει ξεπεράσει το περσινό "μπλοκάρισμα" μπροστά από την εστία.
Όμως, δεν παύει να είναι ορατό το ζήτημα της αμυντικής λειτουργίας. Τα 1.11 xGoals που δέχεται η Λίβερπουλ σε κάθε ματς δεν είναι καλή επίδοση, ενώ είδαμε στο section των τελικών ότι οι Κόκκινοι επιτρέπουν καλές ευκαιρίες στον αντίπαλο.
Κόσμος και Τύπος συζητούν δύο πράγματα. Τη φυγή του Βαϊνάλντουμ που δεν αναπληρώθηκε στο κέντρο και το γεγονός πως ο Φαν Ντάικ δεν έχει ακόμα επιστρέψει στο επίπεδο που βρισκόταν πριν ο Πίκφορντ του διαλύσει τον χιαστό.
Αμφότερα ισχύουν, όμως κανένα από τα δύο δεν ευθύνεται για τα αμυντικά ζητήματα της Λίβερπουλ. Το θέμα είναι συστημικό.
Οι Κόκκινοι δεν έχουν αλλάξει διάταξη, 4-3-3 παίζουν και φέτος, αλλά με πολύ διαφορετικές οδηγίες. Στις δύο σεζόν που έφεραν το Champions League και το πρωτάθλημα στο Άνφιλντ, η τριάδα του κέντρου ήταν ένας συμπαγής πυρήνας.
Φαμπίνιο, Χέντερσον, Βαϊνάλντουμ (οι τρεις που έπαιζαν περισσότερο) έδιναν ψυχή και σώμα για να κλέψουν την μπάλα και μετά να την κρατήσουν.
Η Λίβερπουλ ούτε ζητούσε, ούτε έπαιρνε από εκείνους προωθήσεις, δημιουργία, πατήματα στην περιοχή. Τα δύο γκολ του Τζίνι με την Μπαρτσελόνα ήταν μέρος της αναγκαιότητας για ένα θαύμα, όχι κανόνας.
Φέτος η Λίβερπουλ δεν παίζει έτσι. Το 8άρι που αγωνίζεται στα δεξιά προωθείται διαρκώς, φτάνει σχεδόν να παίζει ως εξτρέμ, ώστε να λειτουργήσει η ιδέα του Κλοπ που θέλει τον Αλεξάντερ-Άρνολντ να έρχεται πιο κεντρικά, να μη δίνει το πλάτος.
Αυτός είναι ο λόγος που ο 18χρονος Έλιοτ ήταν βασικός στην αρχή της σεζόν και μέχρι να τραυματιστεί στον αγώνα με τη Λιντς.
Τα φρένα έσπασαν, η επίθεση είναι καλύτερη από ποτέ, αλλά η Λίβερπουλ βρίσκεται διαρκώς σε προβληματική αμυντική ισορροπία όταν χάνει την μπάλα.
Στη φετινή Premier, ακόμα δεν έχει νίκη σε ματς που έχει δεχθεί γκολ. Ο Γκουαρδιόλα (και ο Τούχελ) ποντάρουν στον έλεγχο, ο Κλοπ πατάει τέρμα το γκάζι.
Αν δεν υπήρχε το Copa Africa, θα λέγαμε ότι με μικρή βελτίωση στην άμυνα η Λίβερπουλ θα είναι έτοιμη διεκδικήτρια.
Όμως, τι θα κάνουν οι Κόκκινοι ένα μήνα χωρίς Σαλάχ και Μανέ;
Άρσεναλ
Επιτέλους σταθερότητα
Η περίπτωση της Άρσεναλ θέλει προσοχή στην ανάγνωση. Και πως να μη θέλει, με τόσο αντιφατικές αναγνώσεις.
Ήταν τελευταία με 0/3, είναι πλέον στην 5η θέση και ταυτόχρονα έχει -0.33 στη xGoalsDifference, εξακολουθεί να είναι μια ομάδα που απειλείται περισσότερο από όσο απειλεί.
Μπορεί να κάνει καλή σεζόν με αυτούς τους δείκτες;
Εδώ θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Ναι, το 1.49 xGoals Κατά της Άρσεναλ είναι τραγική επίδοση, απαγορευτική για καλή πορεία.
Όμως, ο μέσος όρος των Κανονιέρηδων έχει διαμορφωθεί από το "ξύλο" που έφαγε η Άρσεναλ στα δύο ματς με Τσέλσι και Σίτι, όταν οι αντίπαλοι της είχαν 2.90 και και 3.80 xG αντίστοιχα.
Στα οκτώ ματς που ακολούθησαν, η ομάδα του Αρτέτα έχει έξι νίκες και δύο ισοπαλίες, με μέσο όρο απειλής το 1.05 xG. Δεν είναι επίδοση εφάμιλλη της Σίτι, αλλά είναι αυτή που έχει φέτος η Λίβερπουλ και ελαφρώς βελτιωμένη από το περσινό 1.11 της Άρσεναλ.
Οι Λονδρέζοι συνήλθαν από τραγικό 0/3 στο ξεκίνημα, δεν διαλύθηκαν, αντιθέτως εκμεταλλεύτηκαν τα στραβοπατήματα των άλλων και χωρίς να κάνουν θόρυβο βρέθηκαν στην 5η θέση, μόλις δύο βαθμούς πίσω από τη Λίβερπουλ.
Όχι, κανείς δεν μπορεί να βάλει το χέρι του στη φωτιά πως η Άρσεναλ έγινε ξανά ομάδα τετράδας, έτοιμη να επιστρέψει στο Champions League.
Όμως, για πρώτη φορά μετά από καιρό υπάρχει μια σχετική σταθερότητα, η αίσθηση πως, έστω και αργά, η Άρσεναλ κάνει βήματα προς τα εμπρός. Η έστω μένει σταθερή σε κάτι, δεν κατρακυλά.
Σημαντικό κομμάτι στην εικόνα στο χορτάρι, αλλά και στην αύρα γύρω από την ομάδα έχει παίξει η παρουσία του Εμίλ Σμιθ-Ρόου.
Ο 21χρονος ξεπετάχτηκε στο 2ο μισό της περσινής σεζόν, πήρε το 10 και φέτος λάμπει ολοένα και περισσότερο.
Άγουρος ακόμα για μια τόσο απαιτητική θέση, αλλά λόγος για τους οπαδούς της ομάδας να βλέπουν με χαμόγελο και αισιοδοξία τους αγώνες.
Ειδικά από τη στιγμή που ο μικρός άρχισε να βρίσκει γκολ και ασίστ. Ο Σμιθ-Ρόου έχει τέσσερα γκολ και τρεις ασίστ στις τελευταίες τέσσερις νίκες της Άρσεναλ στο πρωτάθλημα.
Είναι μάλλον νωρίς για να επιστρέψει φέτος η Άρσεναλ στην πρώτη τετράδα, κάτι τέτοιο θα είναι μεγάλη έκπληξη.
Έχει όμως τον Σμιθ-Ρόου και τον Σάκα (που συνέρχεται από το hangover του Euro), έχει τις βάσεις για να κάνει τη φετινή σεζόν μια αφετηρία σταδιακής βελτίωσης, ένα τέρμα στην ελεύθερη πτώση.
Γιουνάιτεντ
Glory glory Man Ronaldo
Η Γιουνάιτεντ είναι μπλεγμένη και δεν της φταίει κανείς. Και για να καταλάβει κανείς τι συμβαίνει φέτος, πρέπει πρώτα να κατανοήσει τι έγινε πέρυσι.
Η Γιουνάιτεντ πέρυσι τερμάτισε 2η, 12 βαθμούς πίσω από τη Σίτι, με τον κόσμο της να λέει πως η τελική διαφορά μεγάλωσε επειδή η ομάδα του Σόλσκιερ έκανε δύο ήττες και μια ισοπαλία στα τελευταία τέσσερα ματς, όταν και έριξε το βάρος στο Europa League.
Η βαθμολογία είπε "βελτίωση", στο χορτάρι δεν συνέβη ποτέ κάτι τέτοιο. Η περσινή Γιουνάιτεντ ήταν ίδια και απαράλλακτη με αυτήν του 2019-20.
Δείτε τις κόκκινες και τις μπλε μπάρες. Ίδια επίθεση, ίδια άμυνα, ίδια διαφορά. Η 2η θέση ήρθε λόγω της καθίζησης της Λίβερπουλ, οι έξτρα βαθμοί ήρθαν χάρις σε οριακές νίκες.
Και τώρα ρίξτε μια ματιά στις γκρι μπάρες, στο τι γίνεται φέτος. Η επίθεση κυμαίνεται στα ίδια επίπεδα και η αμυντική λειτουργία κατέρρευσε: από δύο σερί χρονιές με παθητικό 1.03 xG ανά παιχνίδι, η Γιουνάιτεντ φέτος είναι στο 1.51.
Γιατί; Γιατί η ανεπάρκεια του Σόλσκιερ συνδυάστηκε με την επιστροφή του Κριστιάνο.
Η Γιουνάιτεντ είχε και πέρυσι ζητήματα αμυντικής ισορροπίας. Μπορεί να ήρθε ο Βαράν το καλοκαίρι, αλλά το πρόβλημα ήταν στο κέντρο, όχι στην τελευταία γραμμή.
Δεν γινόταν ποτέ η Γιουνάιτεντ να έχει καλή ισορροπία στο γήπεδο με τον Φερνάντες στο 10 και τον Πογκμπά στο 8, χωρίς έναν πραγματικά καλό μέσο στο γήπεδο.
Ο μέσος δεν ήρθε ποτέ και ο ερχομός του Κριστιάνο ξεκίνησε το ντόμινο. Για κάποιο λόγο Γιουνάιτεντ και Σόλσκιερ πίστευαν πως μπορεί να πάρουν τον Ρονάλντο χωρίς να χρειαστεί να αλλάξουν κάτι στην ομάδα, πως θα συνέχιζαν να παίζουν 4-2-3-1, με αυτόν στην κορυφή.
Ο Πορτογάλος βέβαια παίζει ως 2ος φορ από την άνοιξη του 2014, όταν και ο Αντσελότι βρήκε τη συνταγή, που ακολούθησε και μετά ο Ζιντάν.
Ο Σόλσκιερ τον έβαλε κορυφή στο 4-2-3-1 και έτσι η Γιουνάιτεντ νίκησε μόνο τη Νιουκάστλ που έχει 4 βαθμούς και τη Γουέστ Χαμ στο 90'. Μετά ήρθαν ή γκέλες ή τα ματς του Champions League που η Γιουνάιτεντ έχανε με το 4-2-3-1 και το έπαιρνε στο τέλος ο Ρονάλντο, αφού βέβαια πρώτα είχε μπει στο ματς ο Καβάνι, για να υπάρχει και 2ος φορ.
Φταίει η Κριστιάνο; Όχι βέβαια. Αυτός ξελασπώνει τη Γιουνάιτεντ με την τεράστια κλάση του. Αλλά ταυτόχρονα η παρουσία του και η ανεπάρκεια του Σόλσκιερ είναι κομμάτια της λάσπης που ο ίδιος ο Ρονάλντο καθαρίζει στο τέλος.
Ο Νορβηγός έμεινε, ο Κόντε πήγε στην Τότεναμ και η Γιουνάιτεντ έχει στον πάγκο έναν απόφοιτο Λυκείου που πρέπει να λύσει εξίσωση που θα ήταν δύσκολη ακόμα και για καθηγητή του MIT.
Πως πετυχαίνεις στο ποδόσφαιρο του pressing με τον Ρονάλντο και έναν ακόμη φορ, με τον Φερνάντες δεκάρι, που χωράς Ράσφορντ, Γκρινγουντ και Σάντσο, τι κάνεις με τον Πογκμπά, ποιος από τους ΜακΤόμινι και Φρεντ αντέχει να τρέχει για όλους, πως να βρεθεί ισορροπία ώστε να μην είναι διαρκώς εκτεθειμένη η άμυνα;
Οι απαντήσεις θα έπρεπε να υπάρχουν όταν αποφασίστηκε η επιστροφή του Ρονάλντο, όχι να αναζητούνται τώρα.
Τότεναμ
"Αντόνιο, σώσε μας"
Τα κακά νέα είναι πως η Τότεναμ του Σάντο ήταν ένα άθλιο πράγμα, με εμμονή στην άμυνα, δυστυχισμένους ποδοσφαιριστές και ποδοσφαιρικό στιλ που έφερε τα Σπιρούνια να έχουν 112 τελικές στις πρώτες 11 αγωνιστικές, μόλις μία περισσότερη από την ουραγό Νόριτς.
Τα καλά νέα είναι πως η εικόνα στο χορτάρι δεν γίνεται να χειροτερεύσει, τα ακόμα καλύτερα είναι πως ήρθε ο Κόντε.
Με τέτοια αλλαγή προπονητή η Τότεναμ έχει λόγο να αισιοδοξεί και εμείς δεν έχουμε λόγο να ξοδέψουμε χρόνο στο τι είδαμε μέχρι τώρα.
Σημασία έχει το τι θα δούμε από εδώ και πέρα, από έναν προπονητή που έχει ένα από τα κοινά χαρακτηριστικά των elit του επαγγέλματος: βλέπεις γρήγορα την αλλαγή που φέρνει στο χορτάρι.
Όχι αλλαγή στην ψυχολογία και παροδική βελτίωση των αποτελεσμάτων, αλλά ορατή αλλαγή στην οργάνωση και τα μπορώ της ομάδας στο γήπεδο, όπως πχ έκανε ο Κλοπ πριν καν έρθουν οι σημαντικές μεταγραφές της Λίβερπουλ, όπως έκανε πέρυσι ο Τούχελ στην Τσέλσι.
Το ακόμα καλύτερο για την Τότεναμ είναι πως μπορεί η εικόνα στο χορτάρι να θέλει πολλή δουλειά, η απόσταση όμως από την τετράδα είναι μικρή.
Η άθλια Τότεναμ είναι μόλις έξι βαθμούς πίσω από τη Λίβερπουλ, τέσσερις από την Άρσεναλ και έναν από τη Γιουνάιτεντ.
Ο Κέιν δεν γίνεται να συνεχίσει να περιφέρει ασκόπως το κορμί του όπως έκανε μετά το καλοκαιρινό φιάσκο της φυγής προς τη Σίτι, ο Κόντε είδε βλέπει σ'αυτόν και το Σον το δίδυμο που θα αναστήσει στην επίθεση.
Photo Credits: AP Photo
Art Director: Κωνσταντίνος Μπαντούνας
Infographics/Data analysis: Θέμης Καίσαρης
xG Data: fbref.com
Built with Shorthand