Ο Ομάρ Ελαμπντελαουί βγήκε στο φως και κοιτά κατάματα τη ζωή
Παραμονή Πρωτοχρονιάς 2021. Κωνσταντινούπολη. Μια στιγμή, δευτερόλεπτα, ίσως και κλάσματα δευτερολέπτου.
Από τη χαρά, την προσμονή εν μέσω πυροτεχνημάτων για το νέο χρόνο, στο έρεβος. Το απόλυτο σκότος που νομοτελειακά ήρθε να δώσει και πάλι τη θέση του στο φως. Με την επιστημονική συνδρομή, αλλά κυρίως με κάτι περισσότερο.
Ο Ομάρ Ελαμπντελαουί δεν το έβαλε κάτω, διέψευσε τα προγνωστικά και νίκησε τους δαίμονες των αρνητικών σκέψεων που έβρισκαν χώρο στο μυαλό του. Τα κατάφερε όχι για το πίστεψαν οι υπόλοιποι - και ήταν πολλοί φίλοι, συμπαίκτες, αλλά και αντίπαλοι - αλλά γιατί κυρίως το πίστεψε ο ίδιος.
Το SPORT24 τον συνάντησε στην Κωνσταντινούπολη. Ο 30χρονος Νορβηγός δεξιός μπακ ανοίχτηκε χωρίς φόβο για την περιπέτεια με την όρασή του.
Θυμήθηκε με χαρά το πέρασμά του από τον Ολυμπιακό και επέλεξε το κορυφαίο παιχνίδι με τα ερυθρόλευκα. Αποθέωσε τον "μικρό αδερφό" του, Κώστα Τσιμίκα και περιέγραψε το φαινόμενο Χάαλαντ. Μίλησε για τον γιο του και το σύνδρομο Down που δεν τον τρομάζει.
Ως άνθρωπος και ποδοσφαιριστής θα πω ότι είμαι συνηθισμένος στην πίεση και στο να παλεύω για τίτλους. Είναι κάτι φυσιολογικό για μένα.
Την πίεση τη διαχειρίζεσαι με τη δουλειά. Εγώ, αλήθεια, είμαι εμμονικός με τη δουλειά. Νομίζω ότι η δουλειά ήταν και ο κύριος λόγος για τον οποίον στάθηκα ικανός να επιστρέψω μετά από τη δύσκολη περιπέτεια που πέρασα με το ατύχημα.
Ήμουν έξι χρόνια στον Ολυμπιακό, ήξερα ότι έπρεπε η ομάδα να κατακτά τίτλους και να παίζει στις κορυφαίες ευρωπαϊκές διοργανώσεις, όπως συμβαίνει σε όλες τις ομάδες αυτού του επιπέδου, σε όλες τις χώρες.
Αν είσαι πιστός στις αρχές σου και στη δουλειά σου, θα πετύχεις ό,τι θέλεις.
Ο Ολυμπιακός σημαίνει πάρα πολλά για μένα. Είναι οι καλύτερες ποδοσφαιρικές αναμνήσεις μου. Τα παιχνίδια που δώσαμε, οι τίτλοι που κατακτήσαμε. Περάσαμε πάρα πολύ ωραία χρόνια, παίζοντας εξαιρετικό ποδόσφαιρο.
Το κυριότερο είναι ότι απολαμβάναμε το ποδόσφαιρο και οι φίλαθλοι ήταν χαρούμενοι. Ο Ολυμπιακός θα είναι πάντα ένα ξεχωριστό κομμάτι στη ζωή μου.
Η αναγνώριση ακόμη και από φιλάθλους αντίπαλων ομάδων ήταν επίσης κάτι σημαντικό για μένα. Ήθελα πάντα να νικώ, να κατακτώ τίτλους, αλλά επίσης είναι εξαιρετικά ξεχωριστό να σε εκτιμούν και οι αντίπαλοι. Το ένιωσα αυτό.
Για παράδειγμα, θυμάμαι, ότι νικήσαμε στην έδρα του ΠΑΟΚ ή του Παναθηναϊκού και οι αντίπαλοι μου έδειξαν σεβασμό, αυτό σημαίνει πολλά.
Θεωρώ ότι ο Ολυμπιακός θα πρωταγωνιστήσει και φέτος. Ο πρόεδρος, με τον οποίον έχω μια ιδιαίτερη, πολύ εξαιρετική σχέση, αγαπά την ομάδα, είναι από τους μεγαλύτερους φιλάθλους του Ολυμπιακού.
Πάντα είναι δύσκολο να βρίσκεται συνέχεια στην κορυφή, διότι τα ρόστερ αλλάζουν από χρονιά σε χρονιά. Αλλά, μιλώντας, για τον Μαρτίνς, τα πήγε εξαιρετικά καλά με τον Ολυμπιακό. Πέτυχε πολλά και είναι επίσης ξεχωριστός και για μένα προσωπικά. Πέτυχε, δίχως αμφιβολία, πολλά.
Είμαι σίγουρος ότι η ομάδα θα ξαναβρεί το καλό της μομέντουμ. Όλα τα ρόστερ σε όλες τις ομάδες κάνουν κύκλους που κλείνουν. Αλλά νομίζω ότι με τους παίκτες που έχει και φέτος ο Ολυμπιακός θα βρίσκεται στο δρόμο των επιτυχιών. Δεν έχω αμφιβολία. Θα με κάνει κι εμένα χαρούμενο αυτό. Μετά την επιστροφή του Μίτσελ βρίσκεται σε πολύ καλά χέρια πλέον.
Έχω πολλούς φίλους στην ομάδα και βρίσκομαι σε τακτική επικοινωνία με πρώην συμπαίκτες μου. Δεν θα έλεγα ότι είναι απλοί φίλοι, είναι αδέρφια μου.
Είναι δύσκολο να επιλέξω το πιο ξεχωριστό παιχνίδι μου. Είχαμε πολλές ιδιαίτερες στιγμές στο Champions League, νικήσαμε τη Γιουβέντους, την Ατλέτικο, την Άρσεναλ.
Τα ματς με την Άρσεναλ ίσως να είναι τα μεγαλύτερα, αν μπορούσα να διαλέξω.
Δεν είναι πάντως εύκολο να καταλήξω σε ένα, γιατί νικήσαμε σε ντέρμπι εντός και εκτός έδρας.
Θυμάμαι τον Τσιμίκα όταν ήταν στην ακαδημία του Ολυμπιακού και ήρθε να προπονηθεί στην πρώτη ομάδα μαζί μας. Ήταν ο Μάρκο Σίλβα τότε προπονητής.
Θυμάμαι ότι με το που τον είδα, πλησίασα τον Μάρκο και του είπα: "Κοίτα, ο μικρός είναι πολύ καλός".
Έκανε τις πρώτες του προπονήσεις με την πρώτη ομάδα τότε, ήταν κάπως ντροπαλός. Ήταν και... εξτρέμ ακόμη τότε. Έδειχνε ότι είχε μεγάλες προοπτικές.
Για μένα, ο Τσιμίκας είναι ο μικρός αδερφός μου και το γνωρίζει, είμαι απίστευτα υπερήφανος που τον βλέπω στη Λίβερπουλ, δεν έχει όρια αυτό το παιδί.
Αν συνεχίσει να δουλεύει έτσι και να κρατά χαμηλά το κεφάλι, θα δείτε ότι θα φτάσει ακόμη ψηλότερα. Είμαι περήφανος για καθένα παιδί που ήμασταν μαζί και μπόρεσε να παίξει σε μια μεγάλη ομάδα.
Αν περίμενα ότι θα παίξει στη Λίβερπουλ; Στο ποδόσφαιρο, γνωρίζουμε όλοι, ότι είναι πιθανόν να συμβούν τα πάντα. Είχε το ταλέντο, τις δυνατότητες, τον χαρακτήρα.
Έβαλε μαζί τη δουλειά, είχε μαζί του τους σωστούς ανθρώπους να τον καθοδηγούν, είχε και το μομέντουμ σύμμαχο και ήρθε!
Για μένα δεν ήταν έκπληξη ο Μπακασέτας. Έπαιξα ως αντίπαλος μαζί του στην Ελλάδα και αντιλαμβανόμουν ότι ήταν εξαιρετικός παίκτης.
Μερικές φορές είναι το στιλ παιχνιδιού, η διάταξη της ομάδας, μικροί παράγοντες, ικανοί όμως να σε κάνουν να ξεχωρίσεις και να αλλάξεις επίπεδο. Το ποδόσφαιρο μπορεί να αλλάξει γρήγορα και μπορεί να σε αλλάξει και εσένα γρήγορα.
Γενικά, πιστεύω ότι ένας παίκτης που παίζει με αυτοπεποίθηση είναι άλλο, εντελώς διαφορετικό πράγμα, από τον ίδιο παίκτη που παίζει χωρίς αυτοπεποίθηση.
Με τον Σιώπη ήμασταν μαζί στην προετοιμασία του Ολυμπιακού. Τότε δεν είχε βρει χώρο λόγω των παικτών που υπήρχαν ήδη στο ρόστερ και βρίσκονταν πιο μπροστά.
Στην Τουρκία έτυχε στη συγκυρία της ομάδας που βρήκε χώρο και χρόνο, καταφέρνοντας να ξεδιπλώσει τα χαρακτηριστικά του.
Υπάρχουν πολλές τέτοιες περιπτώσεις παγκοσμίως. Έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Είναι αστάθμητοι παράγοντες που επηρεάζουν την πορεία ενός ποδοσφαιριστή, όπως των παιδιών που αναφέρατε.
Είναι ο προπονητής, το σύστημα που παίζει, οι παίκτες που έχει στο ρόστερ, τραυματισμοί, τιμωρίες, όλα αυτά.
Είμαι χαρούμενος για όλα αυτά τα Ελληνόπουλα που διαπρέπουν και στην Τουρκία και σε άλλες χώρες.
Θα ήταν, σίγουρα, πολύ ωραίο να βρίσκεται η εθνική Νορβηγίας στο Κατάρ και στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Αλλά ας κοιτάξουμε λίγο πιο μακριά.
Αυτή τη στιγμή στη Νορβηγία βγαίνει μια εξαιρετική φουρνιά, μια συναρπαστική γενιά. Δεν θα είναι σε αυτήν την τελική φάση, αλλά είναι βέβαιο πως αυτοί οι παίκτες θα πρωταγωνιστήσουν με την εθνική ομάδα σε μεγάλα τουρνουά στο μέλλον.
Αν είναι ο Έρλινγκ άνθρωπος ή ρομπότ; Ο Χάλαντ είναι άνθρωπος και μάλιστα πολύ καλός άνθρωπος, για όποιον έχει την τύχη να τον γνωρίσει.
Ποδοσφαιρικά, οι αριθμοί του μιλούν από μόνοι τους. Είναι απίστευτος. Χάρηκα πολύ που πήγε στη Μάντσεστερ Σίτι, γιατί φόρεσα τη φανέλα της για πέντε χρόνια και είναι ένα ιδιαίτερο κλαμπ για μένα.
Μπορεί να χάσει και ευκαιρίες, όπως συνέβη κόντρα στη Λίβερπουλ. Αλλά αυτό είναι φυσιολογικό. Και οι κορυφαίοι χάνουν. Ο Κριστιάνο, ο Μέσι, όλοι έχουν χάσει ευκαιρίες, πέναλτι.
Οι αριθμοί που έχει σε αυτήν την ηλικία δείχνουν ότι μπορεί να γίνει ένας εκ των κορυφαίων στην ιστορία του ποδοσφαίρου.
Αλλά για να γίνει πραγματικότητα αυτό, πρέπει να διατηρηθεί σε αυτό το επίπεδο για πολλά, πολλά χρόνια. Αυτό δηλαδή που έκαναν ο Κριστιάνο και ο Μέσι. Αυτό είναι και το πιο δύσκολο.
Μπορείς να είσαι στην κορυφή για ένα-δύο χρόνια, αλλά είναι εξαιρετικά δύσκολο να το κάνεις για δέκα σερί.
Με βλέπετε να γελάω, αλλά δεν είναι ένα... φυσιολογικό γέλιο. Το ατύχημα ήταν μια πολύ δύσκολη στιγμή. Από εκεί που είχα τα πάντα, που ήμουν 100% καλά, όλα σκοτείνιασαν. Πυκνό σκοτάδι.
Οι πρώτες σκέψεις; Η αλήθεια είναι ότι δεν έχεις μόνο μία σκέψη. Αν είχες μόνο μία σκέψη θα ήταν καλά. Κάνεις εκατομμύρια αρνητικές σκέψεις.
Ήμουν τρομαγμένος, φοβισμένος για το τι θα συνέβαινε, ήταν, χωρίς αμφιβολία, η πιο δύσκολη στιγμή της ζωής μου.
Το πιο δύσκολο πράγμα σε αυτήν την ιστορία είναι ότι το μυαλό σου γίνεται ένα πολύ σκοτεινό και επικίνδυνο μέρος.
Είναι το μέρος όπου συγκεντρώνονται όλα αυτά τα διαφορετικά πράγματα που σκέφτεσαι. Ήταν πολλές οι ημέρες με μόνο αρνητικές και καμία θετική σκέψη.
Ήμουν εντελώς τυφλός κι όταν ανοίγεις τα μάτια και δεν βλέπεις τίποτα, πολλά πράγματα περνούν από το μυαλό σου.
Βεβαίως προσπάθησα να μείνω όσο θετικός και δυνατός μπορούσα και προσπάθησα να πείσω τον εαυτό μου ότι αυτές οι σκοτεινές μέρες είναι εδώ, αλλά δεν θα τις αφήσω να με πάρουν μαζί τους.
Ούτε πέρασε ποτέ από το μυαλό μου ότι θα μπορούσα να εγκαταλείψω αυτήν την προσπάθεια. Από την πρώτη στιγμή είπα θα παλέψω και ό,τι γίνει.
Από την πρώτη στιγμή, δεν καθυστέρησα καθόλου. Και το γεγονός ότι το έκανα νωρίς, είναι ο κύριος λόγος που είμαι εδώ, κάθομαι μαζί σας και σας μιλώ ως ποδοσφαιριστής.
Όταν σου συμβαίνει ένα τόσο μεγάλο κακό, νομίζω ότι είναι σημαντικό το κίνητρο να είναι μεγαλύτερο και από εσένα τον ίδιο.
Αν μιλούσα για μένα μόνο, θα ήταν πιο εύκολο να το παρατήσω. Μιλούσα, όμως, για τα παιδιά μου, τη σύζυγό μου, τους γονείς μου, την οικογένειά μου, τους συμπαίκτες μου, τον καθένα που με βοήθησε.
Κυρίως όμως τα παιδιά μου και η σύζυγός μου, η οικογένειά μου. Είπα ότι θα δώσω τα πάντα και όπου βγει.
Η σκέψη να μεγαλώσω τα παιδιά μου ήταν μεγάλο κίνητρο. Πάντα είχα τη δική μου θεώρηση για το τι είδους πατέρας θα μπορούσα να γίνω, πώς θα ήθελα να μεγαλώσω τα παιδιά μου, πώς να τα βοηθήσω.
Ήταν ένα μεγάλο κίνητρο να σταθώ όρθιος και να παλέψω. Ο τρόπος με τον οποίον πάλεψα, να είναι παράδειγμα για τους ίδιους.
Προφανώς και αλλάζεις όταν κάτι τέτοιο σου συμβαίνει, πιστεύω, όμως, ότι είμαι ο ίδιος, προσπαθώ να είμαι ο ίδιος.
Πιστεύω ότι ήμουν θετικός άνθρωπος πριν και παραμένω θετικός άνθρωπος και τώρα. Να είμαι φιλικός με τους ανθρώπους και να διατηρώ την αποφασιστικότητά μου εντός και εκτός παιχνιδιού.
Εκείνες τις στιγμές σκεφτόμουν αν είχα πληγώσει και εγώ ανθρώπους στο παρελθόν. Ξέρετε αν κάτι σε ενοχλεί, ακόμη και να είναι μικρό ή ασήμαντο - όταν κάτι σε ενοχλεί είναι ικανό να σε πάει πίσω - πρέπει να το βάλεις σε μια προοπτική.
Να δεις τα πράγματα αλλιώς, να βάλεις το θέμα στη σωστή του διάσταση. Είναι πολύ σημαντικό, νομίζω, για τους ανθρώπους να μην δηλητηριάζουν το μυαλό τους.
Το μυαλό, και το έμαθα μέσα από όλο αυτό, μπορεί να είναι πολύ δυνατό, αλλά και πολύ επικίνδυνο μέρος.
Πιστεύω ότι είμαι και θέλω να είμαι ένα παράδειγμα για πολλούς ανθρώπους. Όταν πολλοί σου λένε δεν είναι δυνατόν ή τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα, τότε είναι που αναμετράσαι με τον εαυτό σου.
Πρέπει σκέφτεσαι θετικά, να δρας θετικά, να το δουλεύεις. Πρέπει να το πιστεύεις εσύ περισσότερο και όχι να το πιστεύουν οι άλλοι.
Έλαβα πολλά μηνύματα από την Ελλάδα, μηνύματα απ' όλον τον κόσμο. Από Τουρκία και Ελλάδα, από φίλους αντίπαλων ομάδων από αυτές που έπαιζα. Ήταν πολύ συγκινητικό.
Όταν μου διάβαζαν τα μηνύματα αυτά, σκεφτόμουν, ότι είμαι ζωντανός και με έκανε χαρούμενο.
Ήταν πολύ συγκινητικό, γιατί περνάς εκείνη τη στιγμή πολύ δύσκολα. Έλαβα πολλά μηνύματα από φίλους του Παναθηναϊκού, του ΠΑΟΚ, της ΑΕΚ.
Θυμάμαι ένα μήνυμα, για παράδειγμα, που μου έγραφε: "Είμαι φίλος της ΑΕΚ, αλλά έχω τρέφω μεγάλο σεβασμό, ελπίζω να είσαι καλά και προσεύχομαι να γίνεις καλά".
Όλα αυτά σημαίνουν πολλά, πάρα πολλά.
Μιλώ ανοιχτά για το σύνδρομο Down γιατί το παιδί μου είναι κάτι πολύ σημαντικό για μένα. Είναι ο άγγελός μου. Ο λόγος που μιλάω είναι, διότι γνωρίζω τι φοβούνται οι άνθρωποι με αντίστοιχες περιπτώσεις πολλές φορές. Ξέρω τι σκέφτονται.
Για μένα δεν υπάρχει κανένας φόβος και τίποτα αρνητικό σε αυτό.
Προφανώς και πολλές φορές υπάρχει παραπάνω δουλειά που πρέπει να κάνουν οι γονείς, αλλά πίσω από αυτό υπάρχει ο άνθρωπος. Δεν έχω καμία αμφιβολία ως προς αυτό.
Δεν πιστεύω ότι ο αθλητής πρέπει να μιλάει, για το πρέπει εννοώ. Βεβαίως μερικές φορές είναι καλό να χρησιμοποιείς τη φωνή σου και το βήμα που σου δίνεται, ιδιαίτερα όταν μπορείς να βοηθήσεις, όπως για παράδειγμα όταν μιλάω εγώ και βοηθάω μια άλλη οικογένεια.
Πρέπει ως κοινωνία να αποδεχόμαστε τα άτομα που έχουν σύνδρομο Down και να τα βοηθάμε.
Με κάνει πολύ χαρούμενο να με θυμούνται οι οπαδοί του Ολυμπιακού.
Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, παίκτες πηγαίνουν και έρχονται σε όλες τις ομάδες και είναι εξαιρετικά σημαντικό να σε θυμούνται οι φίλοι μιας ομάδας, ακόμη και όταν φύγεις.
Όλη η σκληρή δουλειά και η αφοσίωση εκτιμήθηκαν, αναγνωρίστηκαν.
Αντιλήφθηκαν οι φίλοι της ομάδας ότι έδωσα όλο μου το είναι, το 100% κάθε μέρα.
Μου λείπει που δεν είμαι εκεί, έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που ήρθα τελευταία φορά στην Ελλάδα. Μοιραστήκαμε πολλές όμορφες στιγμές μαζί και τις θυμάμαι όλες αυτές.
Καθ' όλη τη διάρκεια της περιπέτειάς μου, μου ήρθαν στο μυαλό μου και μου έφεραν αυτά τα ωραία συναισθήματα.
Θα μπορούσα να ζήσω μόνιμα και στην Αθήνα και στην Κωνσταντινούπολη. Στην Αθήνα γιατί πέρασα τα καλύτερα χρόνια της ποδοσφαιρικής καριέρας μου, στην Κωνσταντινούπολη γιατί πέρασα τη μεγαλύτερη πρόκληση στη ζωή μου γενικότερα.
Δεν ξέρει κανείς τι θα συμβεί στο μέλλον. Έφυγα από τη Νορβηγία στα 15 μου, πέρασα τη μισή ζωή μου στο εξωτερικό. Στο μυαλό μου τώρα, όταν τελειώσει η καριέρα μου, είναι να επιστρέψω στη Νορβηγία. Αγαπώ την πατρίδα μου και θα ήθελα να αναπληρώσω το χαμένο χρόνο.
Αλλά, κανείς δεν ξέρει. Η Αθήνα και γενικά η Ελλάδα είναι δύο μέρη που θα έχω στην καρδιά μου.
Εύχομαι τα καλύτερα γι' αυτή τη σεζόν και τις σεζόν που θα ακολουθήσουν. Πάμε, πάμε Ολυμπιακέ, σ' αγαπώ πολύ.
Image Design: Κωνσταντίνος Μπαντούνας
Photo Credits: Intime, Eurokinissi, AP
*ευχαριστούμε τον Γιοκσούν Γιλμπασάρ για όλη τη βοήθεια που παρείχε στην πραγματοποίηση της συνέντευξης
