Ο άνθρωπος της ζωής μας

Η αθλητική αναγέννηση του Έλληνα έχει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του.

Ο Νίκος Γκάλης στο παρκέ ήταν το τέλειο στην απόλυτη διαστολή του και το ατόφιο σε μέγιστη καθαρότητα και συμπύκνωση. Τέλειος και ατόφιος αθλητής.

Ένας σταρ ασύλληπτης, αλλά και ζωτικής ακτινοβολίας για τον ελληνικό αθλητισμό, τον οποίο έβγαλε από το αναλογικό πλαίσιό του και τού έδωσε διαστάσεις ψηφιακές.

Είναι ένας ζωντανός θρύλος, μια άφθαρτη ανάμνηση σαν την Εμμονή της Μνήμης του Νταλί. Όσα ρολόγια κι αν λιώσουν στα χέρια μας, όσα χρόνια κι αν γραφτούν στη ράχη μας η εικόνα του ιπτάμενου Νίκου Γκάλη, του ανίκητου παιδικού ήρωά μας, θα μάς συντροφεύει ως ένα από τα ομορφότερα σουβενίρ της ζωής μας.

Είναι ο δικός μας Air, αλλά και ο δικός μας -πραγματικά άξιος για τον τίτλο του-Sir.

Εισήλθε στη ζωή μας σαν ουράνιο σώμα τη δεκαετία του '80. Μαρτύριο για τους αντιπάλους του. Προσέκρουαν πάνω στον αδάμαστο και απτόητο απ' τους αιθέρες "πλανήτη Γκάλη" σαν θραύσματα από κομήτες.

Διάλεξε τον Άρη, επειδή αγάπησε την απλωσιά των δρόμων της Θεσσαλονίκης, αλλά και επειδή πλήρωνε καλύτερα. Έπρεπε να συντηρήσει τη φτωχή οικογένειά του.

Οι γονείς του ήταν η έγνοια του. Ένας λόγος που η ομιλία του γίνεται πιο ζωηρή όταν αναφέρεται στον Γιάννη Αντετοκούνμπο είναι αυτός: η κοινή αφετηρία των φτωχικών παιδικών χρόνων.

Ο ακριβοθώρητος “γκάνγκστερ” που εξακολουθεί να αποφεύγει τους λεκτικούς εκτροχιασμούς, αλλά και τα κοινότοπα λόγια παραχώρησε μια μεγάλη συνέντευξη στο SPORT24 και στον Παντελή Βλαχόπουλο.

Δεν μίλησε μόνο για τον Γιάννη, αλλά και για τους σταθμούς της αξιοθαύμαστης διαδρομής του, φυσικά για το Ευρωμπάσκετ του 1987, για το γεγονός ότι δεν υπήρχε άμυνα να τον σταματήσει και για τις κρίσιμες αποφάσεις του, αυτές που δεν θα άλλαζε ούτε σήμερα.

Αναφέρθηκε στους συνοδοιπόρους του και οραματίστηκε πώς θα ήταν η συνύπαρξή του στον Παναθηναϊκό με αυτόν που τον χαρακτήρισε "διάβολο", τον Ντράζεν Πέτροβιτς.

Γιατί ο Νίκος Γκάλης είναι ο άνθρωπος της ζωής μας και ως μπασκετικός Θεός ξέρει πάντα τι να κάνει τη μπάλα.

- Δεν ξέρω πώς να σας προσφωνώ. Μου είπατε να σας μιλάω στον ενικό, αλλά μου είναι δύσκολο.

Όπως μου μιλάει όλος ο κόσμος, άνετα. Νίκο να με λες.

- Είμαι εδώ και κάθομαι σε αυτή την θέση, γιατί εσύ ήρθες από την Αμερική και έπαιξες μπάσκετ στην Ελλάδα. Αν δεν ερχόσουν το 1979 εδώ να μας εμπνεύσεις, σίγουρα θα έκανα κάτι άλλο στην ζωή μου. Και όχι μόνο εγώ, αλλά πολλά παιδιά.

Κάποιος πρέπει να κάνει την αρχή. Όταν ήρθα το 1979 από τις Ηνωμένες Πολιτείες, η Θεσσαλονίκη ήταν σαν χωριό, αλλά μου άρεσε τόσο πολύ.

Γεννήθηκα στη Νέα Υόρκη και μετά έζησα στο Νιού Τζέρσεϊ και εκεί είχε τόσο κόσμο, τόση φασαρία. Και ήρθα εδώ και στους κεντρικούς δρόμους κυκλοφορούσαν μόνο 30 αυτοκίνητα.

Αλλά μου άρεσε τόσο πολύ και είπα ότι ταιριάζει η Θεσσαλονίκη στον χαρακτήρα μου. Είχα σκοπό να έρθω για λίγα χρόνια στην Ελλάδα και μετά να πάω στο ΝΒΑ.

- Δύσκολες γειτονιές τότε; Νέα Υόρκη και Νιου Τζέρσεϊ;

Ναι, δύσκολα. Η οικογένειά μου δεν είχε χρήματα, αλλά αυτή η κατάσταση σε βοηθάει ως άνθρωπο, να γίνεις πιο σκληρός. Και να φτιάξεις το μέλλον σου με άλλο μάτι.

Αλλά ασχολήθηκα από μικρός με όλα τα σπορ, αν εξαιρέσεις το baseball που το θεωρούσα βαρετό. Διάλεξα τελικά το μπάσκετ και καλά έκανα.

- Ο πατέρας σου;

Ο πατέρας μου ήταν από την Ρόδο. Έφυγε μικρό παιδί από την Ελλάδα, με ιταλικό διαβατήριο, για να βρει την τύχη του στην Αμερική.

Ήταν δυνατός και σκληρός άνθρωπος και ασχολήθηκε με την πυγμαχία. Το όνομά του ήταν Γιώργος Γεωργaλής, αλλά του έκοψαν το όνομα στις ΗΠΑ και το έκαναν Γκάλης.

- Σου λείπουν η μητέρα σου και ο πατέρας σου;

Ναι, πάρα πολύ. Ήμασταν δεμένη οικογένεια κι αυτός ήταν ένας βασικός λόγος που ήρθα στην Ελλάδα. Γιατί εδώ μου προσέφεραν περισσότερα χρήματα και ήθελα να τους βοηθήσω.

Και τον θυμάμαι τον πατέρα μου όταν πήραμε το ευρωπαϊκό το 1987 και είχε βγει τηλεφωνικά στην ΕΡΤ και είχε συγκινηθεί.

- Ναι από αυτή τη συνέντευξη νιώσαμε ότι δεν είχε καταλάβει τι είχε συμβεί ακριβώς στην Ελλάδα.

Ναι, δεν το είχε καταλάβει. Κοίτα, εγώ ήμουν και ντροπαλό παιδί. Οι γονείς μου την πρώτη φορά που με είδαν να παίζω ήταν στο Πανεπιστήμιο, όταν είχα αγωνιστεί στο Madison Square Garden.

Ο πατέρας μου μπορεί να ήταν επαγγελματίας πυγμάχος, αλλά δεν ήξερε πολλά από μπάσκετ.

- Θα σου πω μία ιστορία τώρα. Το 1999 όταν ήμουν στον ΣΚΑΙ είχα έρθει εδώ στη Χαλκιδική για να σε βρω και να σου ζητήσω μία συνέντευξη.

Μου είπες "δεν δίνω συνεντεύξεις, αλλά έλα μέσα στο καμπ να το συζητήσουμε". Όντως με έβαλες σε ένα τραπέζι με φίλους σου και δύο ώρες πίναμε και τρώγαμε.

Στο τέλος σε ρωτάω κύριε Γκάλη "τι θα γίνει με τη συνέντευξη". Και μου είπες έλα αύριο στις 17:00 να στην δώσω.

Εγώ ήρθα την επόμενη ημέρα από τις 14:00 με την κάμερα μου και περίμενα. Πάει 5, πάει 6, πάει 7 και δεν είχες έρθει. Λίγο αργότερα εμφανίζεσαι.

Σταματάς με το αυτοκίνητο, σου λέω "Κύριε Γκάλη είμαστε έτοιμοι" και μου απαντάς "τελικά δεν έχω κάτι να πω"!

Αλήθεια, δεν το θυμάμαι. Αλλά μου κάνει εντύπωση αυτό που μου λες, γιατί εγώ αν πω κάτι γίνεται.

Μήπως δεν πίστεψα ότι ήσουν δημοσιογράφος;

Επειδή σε είδα μικρό είπα τώρα τι μου λέει αυτός; Σε κέρασα όμως είδες, δεν σε άφησα παραπονεμένο.

Είδες, αυτή του τραπεζιού ήταν καλύτερη συνέντευξη απ' ότι θα ήταν με την κάμερα.

Αλλά, την κάνουμε τώρα 24 χρόνια μετά, στη χρωστούσα.

- Εντάξει, είπαμε όλα αυτά για τις σχέσεις σου με τους δημοσιογράφους, αλλά δημοσιογράφο παντρεύτηκες.

Ναι, ήταν στο χώρο. Είμαστε μαζί πάνω από 20 χρόνια.

- Τι ερωτεύτηκες στην Ελένη Παναγιώτου;

Κοίτα, τι να σου πω τώρα. Εννοείται ότι κάτι ερωτεύτηκα. Γιατί η αλήθεια είναι ότι είχα γνωρίσει πολλές γυναίκες στη ζωή μου.

Έχουμε ταιριάξει απόλυτα. Είναι σαν να μιλάω στον εαυτό μου, έχει το ίδιο σκεπτικό με το δικό μου.

- Ποιο είναι το μεγαλύτερο ντέρμπι Άρης - ΠΑΟΚ ή Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός;

Νομίζω το Άρης - ΠΑΟΚ γιατί παίζαμε και οι δύο στην ίδια πόλη και παίζαμε για το πρωτάθλημα.

Τότε ήμασταν και δύο δυνατοί γιατί είχαν πέσει οι ομάδες της Αθήνας. Πάντως εκτός από τις βρισιές δεν υπήρχε τίποτα αν αναλογιστεί ότι οι οπαδοί των δύο ομάδων ήταν μαζί στο ίδιο γήπεδο.

Αυτός είναι ο αθλητισμός, δεν είναι πόλεμος να βγάλουμε μαχαίρια.

- Ναι, αλλά όταν σας έριχναν οι οπαδοί διάφορα αντικείμενα μέσα στο γήπεδο γιατί δεν λέγατε τίποτα. Γιατί ένας δεν σηκώθηκε να φύγει, από εσάς τους μεγάλους του ελληνικού μπάσκετ.

Δεν είναι η θέση του αθλητή να κάνει αυτό το πράγμα. Είναι δουλειά των παραγόντων.

Σε ένα ματς Άρης - ΠΑΟΚ σούταρα βολές και μου πέταξαν μία βρύση.

Αν με έβρισκε στο κεφάλι δεν ξέρω τι θα γινόταν, ευτυχώς έσκασε δίπλα μου.

- Δεν φοβήθηκες;

Εκείνη τη στιγμή όταν είσαι "αναμμένος" δεν φοβάσαι. Όχι, όταν είσαι μέσα στον αγώνα δεν το σκέφτεσαι, ακόμη και τις βρισιές δεν τις άκουγα.

- Τα κίτρινα χαρτάκια στο Αλέξανδρειο δεν σου έδιναν φτερά;

Ναι, ήταν φανταστικό. Ο κόσμος του Άρη ξέρει μπάσκετ, το αγαπούσε από παλιά. Ακόμη και τώρα που δεν πηγαίνει τόσο καλά η ομάδα, οι οπαδοί το γεμίζουν το γήπεδο.

Αν και μου άρεσε να παίζω καλά και εκτός έδρας. Όταν με έβριζαν έπαιζα καλύτερα.

- Τελικά πόσο ύψος έχεις; 1.83 ή 1.85;

Ε, κάπου εκεί ανάμεσα, στο 1.84 είμαι.

- Ποιο είναι το καλύτερο παιχνίδι της ζωής σου.

Σίγουρα στα παιχνίδια του 1987 ήμουν σε διαβολική φόρμα. Όμως με αντίπαλο τον Σαμπόνις και την Σοβιετική Ένωση στο Ζάγκρεμπ το 1989 είχα κάνει εκπληκτικό παιχνίδι.

- Αλλά μεγάλο παιχνίδι και αυτό με αντίπαλο την Μπαρτσελόνα στη Βαρκελώνη στις 3 Δεκεμβρίου του 1987 όταν είχες βάλει 45 πόντους.

Μετά από αυτό το ματς ο Όντι Νόρις αποφάσισε να ονομάσει το γιο του Νίκο.

- Για το 1987 τα έχεις πει σχεδόν όλα. Θα ήθελα να μου πεις τι γινόταν στα αποδυτήρια μετά τους αγώνες.

Ευφορία, αυτή είναι η λέξη. Εγώ τους έλεγα όμως, να μην ενθουσιαζόμαστε ακόμη, έχουμε κι άλλο αγώνα.

Δεν θυμάσαι που είχα πει στον Βασίλη Σκουντή είναι η μεγαλύτερη νίκη μέχρι την επόμενη;

Και έτσι είναι. Γιατί σήμερα νίκησες, αλλά αν χάσεις αύριο, όλα τελειώνουν.

Όλα τα παιδιά εκείνης της ομάδας ήταν μετρημένα, δεν πήραν τα μυαλά μας αέρα.

- Πες μου πώς το έκανες το τριπλό σπάσιμο στον τελικό.

Ούτε εγώ ξέρω πώς το έκανα! (γέλια) Με ρωτούν πολλοί πώς το έκανες. Και τους εξηγώ ότι το μπάσκετ είναι και σκάκι. Δεν είναι μόνο να βάζουμε το καλάθι και να πηδάμε ψηλά. Κάνεις αυτό που σου δίνει ο αντίπαλος.

Και εννοείται ότι πρέπει να σκεφτείς και γρήγορα, σε δευτερόλεπτα, δεν έχεις χρόνο να σκεφτείς.

- Αυτά τα καλάθια που έχεις στη μπλούζα σου είναι καλάθια δικά σου; Πώς μπορώ να πάρω μια τέτοια μπλούζα;

Ναι δικά μου καλάθια είναι, ετοιμάζουμε κάτι γι' αυτό θα ενημερωθείτε σύντομα.

- Δεν ξέρουμε πολλά για την ζωή σου. Αγαπημένος σου ηθοποιός;

Θα πάω στους παλιούς. Ρόμπερτ Ντε Νίρο και Αλ Πατσίνο. Και ο Άντονι Χόπκινς μου αρέσει.

- Αγαπημένος τραγουδιστής.

Μικρός μου άρεσε ο Μάικλ Τζάκσον. Και η μουσική του αλλά κυρίως επειδή χόρευε και τραγουδούσε μαζί, ήταν ένας legend.

Πήγαινα εδώ και στα μπουζούκια, αλλά δεν τρελαινόμουν τόσο. Ακούω τα πάντα, ανάλογα με το τι νιώθω την συγκεκριμένη στιγμή.

- Αγαπημένο ποτό.

Δεν πίνω τόσο. Μάλλον το ουίσκι.

- Τσιγάρο;

Όταν σταμάτησα, έκανα κανά πούρο, αλλά δεν μου αρέσει το τσιγάρο, ερασιτέχνης είμαι.

- Όταν ήμασταν μικροί όλοι παίρναμε παπούτσια Pony για να σου μοιάσουμε, έχεις κρατήσει κανα ζευγάρι;

Νομίζω ότι κάπου στο Hall of Fame είναι. Δεν έχω κρατήσει, όχι. Τα έδινα στα παιδιά μετά τους αγώνες. Και μου τα ζητούσαν και οι αντίπαλοι και τους τα έδινα.

- Ωραίο το νέο look με το ξυρισμένο κεφάλι.

Όταν ξέσπασε ο κορονοϊός και είμαστε όλη μέρα σπίτι είπα στην Ελένη "θα τα πάρω". Είχαν γίνει όλα άσπρα έτσι κι αλλιώς.

Τα ξύρισα και άρεσε στη σύζυγο και στην κόρη μου και το άφησα.

Σε κάνει πιο μικρό μου είπαν. Κάνω και οικονομία (γέλια).

- Να σου πω κάποια ονόματα για να μου πεις την άποψή σου; Γιάννης Ιωαννίδης.

Ο Γιάννης είναι φίλος και έξυπνος άνθρωπος. Είναι κρίμα τώρα, έχει κάποια προβλήματα υγείας. Είχαμε πολύ καλή συνεργασία.

- Και στα time out με τις βρισιές του τι έκανες;

Κοίτα, ο Γιάννης είναι έξυπνος, ήθελε να βρίσει κάποιον , αλλά έβριζε άλλον για να ακούσει ο πρώτος.

Αυτό είναι μέσα στον αγώνα. Θα βρίσει ο προπονητής. Αλλά πρέπει να υπάρχει ένα μέτρο.

- Ντράζεν Πέτροβιτς.

Απίστευτος, φοβερός αθλητής. Δεν ήταν αθλητικός παίκτης.

Δεν είχε το άλμα που είχα εγώ, αλλά μέσα στο γήπεδο ήταν αρχηγός. Ήξερε πώς να χειριστεί μία ομάδα.

- Παύλος Γιαννακόπουλος.

Ένας άνθρωπος που αγαπούσε πάρα πολύ την ομάδα, θα έδινε τα πάντα για την ομάδα του και γι αυτό με κάθε τρόπο ήθελε να με αποκτήσει στον Παναθηναϊκό και μέχρι που έφυγε από την ζωή έλεγε ότι την μεγαλύτερη μεταγραφή που έκανα ήταν αυτή του Γκάλη.

Εμείς στρώσαμε τον δρόμο για τα νέα παιδιά. Έλεγες πριν για χρήματα. Αυτά τα παιδιά που έπαιξαν μετά έβγαλαν περισσότερα χρήματα από εμάς.

Ο Παύλος Γιαννακόπουλος ήταν ένας απλός άνθρωπος και θα έκανε τα πάντα για να πετύχει η ομάδα του.

- Ο Πέτροβιτς θα ερχόταν τότε στον Παναθηναϊκό;

Ναι, έτσι έλεγαν. Το γνώριζα. Έτσι έλεγε ο Παύλος και ο Θανάσης.

Θα ήταν ενδιαφέρον να παίζαμε μαζί.

- Βασίλης Σπανούλης

Τον έχω γνωρίσει, ήταν καλός παίκτης, σκληρός παίκτης και της τελευταίας στιγμής. Δεν φοβόταν στο τέλος.

Και μεγάλη προσφορά στην Εθνική. Ο Βασίλης μου είχε πει ότι με είχε αφίσα πάνω από το κρεβάτι του.

- Δημήτρης Διαμαντίδης

Και αυτός πολύ καλός παίκτης. Ήρεμο παιδί και καλό παιδί.

- Γιάννης Αντετοκούνμπο

Τον συνάντησα μια φορά, πολύ καλό παιδί.

Και έχει ρίξει το βάρος στην προπόνηση και δουλεύει πολύ σκληρά. Και δείχνει ότι αν και έφτασε στην κορυφή δεν αφήνει τον εαυτό του και δουλεύει περισσότερο.

Είναι φοβερός παίκτης.

- Μάικλ Τζόρνταν.

Λένε οι Αμερικάνοι για τον ΛεΜπρόν.

Ο Τζόρνταν έφερε άλλη εποχή στο ΝΒΑ, πώς λες εσύ ότι εγώ έφερα άλλη εποχή εδώ. Δεν μπορεί, λοιπόν, να συγκρίνεται με τον ΛεΜπρόν.

Ο Τζόρνταν έστρωσε τον δρόμο για να έρθουν οι υπόλοιποι. Ο ΛεΜπρόν λίγο κρύβεται στις τελευταίες στιγμές.

- Θέλω να κλείσουμε με κάτι που είχε γράψει ο Νίκος Καζαντζάκης και νομίζω σε αντιπροσωπεύει απόλυτα: "Φτάσε όπου δεν μπορείς παιδί μου! Μην ντραπείς αν έπαιξες καλά κι έχασες. Να ντραπείς αν έπαιξες κακά και κέρδισες".

Να είσαι καλά, ευχαριστώ.

- Και θέλω να κάνω αυτό που θέλουν να κάνουν όλοι οι Έλληνες κάθε ηλικίας. Να σε αγκαλιάσουν και να σου πουν ότι είσαι ένας δικός μας άνθρωπος.

- Σας ευχαριστώ πολύ.

Συνέντευξη - project manager: Παντελής Βλαχόπουλος
Φωτογράφιση: Κωνσταντίνος Τσακαλίδης
Αρχισυνταξία: Θέμης Καίσαρης
Πρόλογος: Μαρία Καούκη 
Filming: Medio Multimedia - Περικλής Παναγιωτίδης
Επιμέλεια Video: Δημήτρης Κουλελής
Μοντάζ: Βαγγέλης Καραπέτσας
Φωτογραφίες: Intime - Eurokinissi

Ευχαριστούμε το Miraggio Thermal Spa Resort στη Χαλκιδική