FORMULA 1
2023

O απόλυτος οδηγός

Ηαγωνία για τη νέα σεζόν της Formula 1 είναι μεγάλη. Θα αναβιώσει η περσινή κόντρα Red Bull – Ferrari; Θα καταφέρει η Mercedes να διεκδικήσει νίκες και τίτλους; Ποια από τις υπόλοιπες ομάδες θα κάνει την έκπληξη; Τι θα κάνει ο Φερνάντο Αλόνσο στη νέα του ομάδα; Και ποιος από τους νεοφερμένους Όσκαρ Πιάστρι, Νικ ντε Βρις και Λόγκαν Σάρτζεαντ θα αρπάξει την ευκαιρία από τα μαλλιά για να διακριθεί στο κορυφαίο σπορ του μηχανοκίνητου αθλητισμού;

Το πρωτάθλημα του 2023 ξεκινά με μικρές τροποποιήσεις στα μονοθέσια και τους κανονισμούς, αλλά με μεγάλες αλλαγές στις συνθέσεις των ομάδων, τόσο σε επίπεδο οδηγών όσο και στους επικεφαλής τους. Πολλοί έχουν να αποδείξουν πολλά και το ενδιαφέρον κορυφώνεται.

Μάθετε τα πάντα για το πρωτάθλημα Formula 1 2023 στον απόλυτο οδηγό του SPORT24 που ετοιμάσαμε ειδικά για εσάς.

F1 2023

Οι νέοι κανονισμοί της FIA

Το porpoising και η κόντρα Red Bull – Mercedes

Το 2022 ήταν χρονιά σταθμός για τη Formula 1, με τα μονοθέσια να αλλάζουν άρδην σχεδιασμό έτσι ώστε να διευκολυνθούν οι προσπεράσεις. Το “ground effect”, η παραγωγή δηλαδή της άντωσης κυρίως μέσω του δαπέδου, έφερε το επιθυμητό αποτέλεσμα, προς όφελος του θεάματος. Έφερε όμως και το πρόβλημα του porpoising, με τις έντονες αναπηδήσεις στις υψηλές ταχύτητες στις ευθείες να ταλαιπωρούν μονοθέσια και οδηγούς.

Το θέμα του porpoising μετατράπηκε σε μια μάχη ισχύος μεταξύ της Mercedes και της Red Bull Racing, στο πρώτο μισό του περσινού πρωταθλήματος. Η πρώτη πίεζε τη FIA να προχωρήσει σε σημαντικές αλλαγές, παραθέτοντας τους κινδύνους των αναπηδήσεων για την υγεία του οδηγού, ενώ η δεύτερη εμμέσως πλην σαφώς κατηγορούσε τη Mercedes ότι προωθεί αυτές τις αλλαγές για να αποκομίσει οφέλη απόδοσης της προβληματικής W13 σε σχέση με τις Red Bull RB18 και Ferrari F1-75 που διαχειρίζονταν πολύ καλύτερα τις αναπηδήσεις και είχαν έτσι σημαντικό προβάδισμα.

Ένα πρώτο πακέτο μέτρων για την αντιμετώπιση του προβλήματος εφαρμόστηκε τελικά τον Αύγουστο του ‘22. Από το GP Βελγίου και μετά, επεβλήθη από την FIA η τεχνική οδηγία 39 που προβλέπει τη μέτρηση της κάθετης ταλάντωσης του δαπέδου. Κάθε ομάδα που ξεπερνούσε το όριο ταλάντωσης, θα έπρεπε να κάνει αλλαγές στο μονοθέσιό της για να μπει εντός των ορίων.

Για το 2023 εφαρμόζεται ένα ακόμη μέτρο: οι άκρες του δαπέδου ανυψώνονται κάθετα κατά 15 χιλιοστά και αυξάνεται το ύψος του κεντρικού τούνελ που οδηγεί στο διαχύτη. Όπως εξηγεί ο διευθυντής του τμήματος μονοθεσίων της FIA, Νικόλας Τομπάζης, τα αυτοκίνητα F1 της φετινής σεζόν θα χάσουν 5%-7% της άντωσης με τις δύο αυτές σχεδιαστικές αλλαγές στο δάπεδο, γεγονός που υπολογίζει πως θα τους κοστίσει περίπου μισό δευτερόλεπτο στο γύρο. Αναμένεται ωστόσο αυτό να αντισταθμιστεί από τη φυσιολογική εξέλιξη των μονοθεσίων.


Η διοίκηση της F1 στον Νικόλα Τομπάζη

Θυμίζουμε πως ο Νικόλας Τομπάζης, εκτός από την αναβάθμιση σε διευθυντή του τμήματος μονοθεσίων της FIA από φέτος, έχει αναλάβει και την καθημερινή επαφή με τις ομάδες. Υπό το βάρος της αυξανόμενης πίεσης που δεχόταν από την κάτοχο των εμπορικών δικαιωμάτων της F1, Liberty Media, αλλά και από τις ομάδες, ο πρόεδρος της FIA Μοχάμεντ μπεν Σουλαγέμ απέστειλε στις τελευταίες επιστολή με την οποία τις ενημέρωνε πως εγκαταλείπει την καθημερινή του ενασχόληση με το σπορ, και ότι "η καθημερινή σας επαφή για τα θέματα που σχετίζονται με τη F1 θα είναι ο Νικόλας (Τομπάζης) και η ομάδα του".


Βελτίωση της ασφάλειας και διευθέτηση των ποινών θέσεων

Η FIA ανακοίνωσε επίσης μια σειρά από αλλαγές στους κανονισμούς της Formula 1 για το 2023 και παράλληλα διευθέτησε το πρόβλημα της σύγχυσης που προκύπτει στα GP με πολλαπλές ποινές σε οδηγούς για αλλαγή μηχανικών μερών. Μια από τις αλλαγές αφορά στο μέγεθος των δύο καθρεπτών των μονοθεσίων, με στόχο τη βελτίωση της ορατότητας των οδηγών, τον περιορισμό των "τυφλών σημείων"και κατά συνέπεια την αναβάθμιση της ασφάλειας.

Η FIA αποφάσισε επίσης την περαιτέρω ενίσχυση της ανθεκτικότητας του roll-hoops, του προστατευτικού πλαισίου που περικλύει τον κυκλικό αεραγωγό πάνω από το κράνος του οδηγού, μετά από τη λεπτομερή έρευνα που διεξήγαγε για το τρομακτικό ατύχημα του Γκουάνιου Τσόου στην εκκίνηση του GP Βρετανίας 2022, στο Σίλβερστοουν.

Αλλαγές έχουμε και σε ότι έχει να κάνει με την παρουσία των γερανών και άλλων οχημάτων ανάσυρσης των ακινητοποιημένων μονοθεσίων στη διάρκεια των GP, μετά από το συμβάν του GP Ιαπωνίας 2022 , με το τρακτέρ που βρισκόταν στην άκρη της πίστας ενώ περνούσε ο Πιέρ Γκασλί με μεγάλη ταχύτητα, ξυπνώντας μνήμες από το δυστύχημα του Ζιλ Μπιανκί, σε πανομοιότυπες συνθήκες, επίσης στην πίστα της Σουζούκα το 2014.

Τέλος, η FIA έλαβε μέτρα και για να διορθώσει το αλαλούμ που προέκυψε στο GP Βελγίου, αλλά και στη Μόντσα, σχετικά με τις θέσεις εκκίνησης στην ουρά του grid σε περιπτώσεις που πολλοί και διαφορετικοί οδηγοί δέχονται ποινές αλλαγής μηχανικών μερών. Αρχικά, το σχετικό άρθρο των κανονισμών πλέον προβλέπει ότι ένας οδηγός που δέχεται ποινή 15 θέσεων -για αλλαγή συγκεκριμένων μηχανικών μερών- δεν είναι υποχρεωμένος να πέσει στο τέλος της εκκίνησης. Η τροποποίηση αυτή προέκυψε βάσει της απόφασης της Ferrari να αλλάξει πολλαπλά εξαρτήματα της μονάδας ισχύος του Σαρλ Λεκλέρ στο Βέλγιο, αλλά το έκανε σε διαφορετική χρονική στιγμή για κάθε εξάρτημα ώστε να αποφύγει την τελευταία θέση της εκκίνησης.

Πλέον, ο κανονισμός αναφέρει πως αν ένας οδηγός “έχει συγκεντρώσει ποινή άνω των 15 θέσεων στην εκκίνηση, ή που έχει τιμωρηθεί να εκκινήσει τελευταίος, θα εκκινεί πίσω από κάθε άλλον οδηγό που έχει λάβει κατάταξη”. Αντίθετα, κάθε οδηγός που έχει δεχθεί ποινή 15 ή λιγότερων θέσεων, οι θέσεις της ποινής θα προστίθενται στο αποτέλεσμα που έχει πετύχει στις κατατακτήριες. Σε περίπτωση, τώρα, που δύο οδηγοί βρεθούν στην ίδια θέση βάσει της ποινής τους, ο οδηγός που ήταν ταχύτερος στις κατατακτήριες θα ανεβαίνει μια θέση πιο μπροστά.

Τέλος, αν ένας οδηγός εγκαταλείψει το μονοθέσιό του στην πίστα σε οποιαδήποτε περίοδο ελεύθερων ή κατατακτήριων δοκιμών, δεν θα έχει το δικαίωμα -όταν το μονοθέσιο επιστρέψει στα πιτς- να μπει ξανά στις δοκιμές αυτές. Αντιθέτως, κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει στους αγώνες Sprint, όπως και στο κυρίως GP, "αρκεί να μην εγκατέλειψε από μηχανικό πρόβλημα, ζημιά στο αυτοκίνητο ή για να αποκομίσει κάποιο πλεονέκτημα".

F1 2023

Οι ομάδες

Το μεταγραφικό παζάρι και οι τελικές συνθέσεις των ομάδων

Το 2022 βιώσαμε ένα ντόμινο μεταγραφών οδηγών στη Formula 1, το οποίο πυροδότησε η απόφαση του Σεμπάστιαν Φέτελ να αποχωρήσει από το σπορ στο τέλος της σεζόν. Αμέσως μετά την ανακοίνωση του Γερμανού τον Ιούλιο, η Aston Martin ανακοίνωσε τη μεταγραφή-σοκ του Φερνάντο Αλόνσο για το 2023, στη θέση του Φέτελ.

Οι αντιδράσεις ήταν αλυσιδωτές. Η Alpine ανακοίνωσε πως ο νεαρός Όσκαρ Πιάστρι θα πάρει τη θέση του Αλόνσο. Ο 21χρονος Αυστραλός όμως έσπευσε να διαψεύσει. Με ανάρτησή του στα social media είπε πως δεν έχει καμία συμφωνία, “αδειάζοντας” τους Γάλλους!

Αυτό δημιούργησε μια φημολογία πως ο Πιάστρι είχε ήδη συμφωνήσει να κάνει το ντεμπούτο του στην F1 με τη McLaren, παίρνοντας τη θέση του Ντάνιελ Ρικιάρντο. Κάτι που τελικά επιβεβαιώθηκε στις αρχές Σεπτεμβρίου, όταν η McLaren ανακοίνωσε επίσημα πως team-mate του Λάντο Νόρις από το 2023 θα είναι ο Όσκαρ Πιάστρι. Πολλοί στη Formula 1 εκφράζουν την εκτίμηση ότι το φιάσκο με την Alpine και η ενορχήστρωση της παντελώς αναπάντεχης μεταγραφής του Πιάστρι στη McLaren έγιναν με τρόπο που δεν θα μπορούσε παρά να φέρει μόνο μια μία υπογραφή: του Φλάβιο Μπριατόρε.

Αυτή η εξέλιξη άφησε τον Ρικιάρντο χωρίς μπάκετ για φέτος. Ο Αυστραλός βρήκε καταφύγιο στη Red Bull, ως τρίτος οδηγός. Η Alpine από την πλευρά της ανακοίνωσε ότι τη θέση του Αλόνσο το 2023 θα πάρει ο Πιέρ Γκασλί. Για να συμβεί αυτό βέβαια, χρειάστηκε η Alpine να φτάσει σε συμφωνία με τη Red Bull Racing για την αποδέσμευση του Γκασλί από την Alpha Tauri.

Λίγη ώρα μετά την ανακοίνωση της Alpine, η Alpha Tauri ανακοίνωσε με τη σειρά της ότι τη θέση του Γκασλί στην ομάδα της θα πάρει ο Νικ ντε Βρις. Ο Ολλανδός είχε στενές σχέσεις με τη Mercedes, με την οποία έκανε δοκιμές στη Formula 1 και κέρδισε το περσινό πρωτάθλημα της Formula E, αλλά ο Τότο Βολφ είχε πει πρόσφατα ότι δεν είχε τι άλλο να κάνει για να πάει παραπέρα την καριέρα του Ντε Βρις. H Red Bull δεν άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη. Αφορμή ήταν, φυσικά, η εξαίρετη επίδοση του 27χρονου στο παρθενικό GP της καριέρας του, όταν κλήθηκε να αντικαταστήσει τον ασθενή Άλεξ Άλμπον το 2022 στην Ιταλία.

Ένας ακόμη οδηγός που θα μείνει εκτός μάχης φέτος είναι ο Μικ Σουμάχερ, καθώς η Haas τον αποδέσμευσε για να πάρει στη θέση του τον Νίκο Χούλκενμπεργκ, ο οποίος επιστρέφει τρία χρόνια μετά την τελευταία πλήρη σεζόν του στο σπορ. Ο Σουμάχερ με τη σειρά του θα είναι ο τρίτος οδηγός της Mercedes αλλά και της McLaren για φέτος.

Η Williams, τέλος, διέκοψε τη συνεργασία της με τον Νίκολας Λατίφι, τον οποίο αντικατέστησε με τον Λόγκαν Σάρτζεαντ. Ο 21χρονος είναι ο πρώτος Αμερικανός οδηγός που θα κάνει πλήρη σεζόν στη F1 μετά τον Σκοτ Σπιντ με την Toro Rosso το 2007, σε μια εποχή που η διείσδυση του σπορ στις ΗΠΑ γίνεται όλο και βαθύτερη - μιας και το ίδιο το σπορ ανήκει πλέον στον αμερικανικό γίγαντα Liberty Media.

Πολλές αλλαγές συνέβησαν και σε επίπεδο επικεφαλής των ομάδων. Όλα άρχισαν με την αποχώρηση του Ματία Μπινότο από τη Ferrari. Τον Ιταλό αντικατέστησε ο Φρεντερίκ Βασέρ από την Sauber/Alfa Romeo. Ακολούθησε ένα ντόμινο, με τον Αντρέα Στέλλα να γίνεται ο νέος αγωνιστικός διευθυντής της McLaren, στη θέση του Αντρέας Στιλ που ανέλαβε διευθύνων σύμβουλος της Sauber. Θυμίζουμε πως τον έλεγχο της Sauber έχει πλέον η Audi, η οποία ανακοίνωσε πως θα μπει στο σπορ το 2026. Αυτό σημαίνει πως αυτή είναι η τελευταία σεζόν συνεργασίας της Alfa Romeo με την Sauber.

Αλλαγές είχαμε τέλος στη Williams. Από την ιστορική ομάδα, που πλέον ανήκει στο Αμερικανικό fund Dorilton Capital, αποχώρησαν ο επικεφαλής Γιοστ Καπίτο και ο τεχνικός διευθυντής Φρανσουά-Χαβιέ Ντεμεζόν. Tο ρόλο του αγωνιστικού διευθυντή ανέλαβε ο Τζέιμς Βάουλς από τη Mercedes, και του επικεφαλής σχεδιασμού ο Έλληνας σχεδιαστής Άγγελος Τσιαπάρας.

Ας δούμε στη συνέχεια τις συνθέσεις και τα μονοθέσια των ομάδων για το 2023.

Red Bull Racing

Μονοθέσιο/Κινητήρας:
RB19 / Honda RBPT

Οδηγοί:
Μαξ Φερστάπεν
Σέρτζιο Πέρεζ

Scuderia Ferrari

Μονοθέσιο/Κινητήρας:
SF-23 / Ferrari

Οδηγοί:
Σαρλ Λεκλέρ
Κάρλος Σάινθ

Mercedes-AMG F1 Team

Μονοθέσιο/Κινητήρας:
W14 / Mercedes

Οδηγοί:
Λιούις Χάμιλτον
Τζορτζ Ράσελ

Alpine F1 Team

Μονοθέσιο/Κινητήρας:
A523 / Renault

Οδηγοί:
Εστεμπάν Οκόν
Πιέρ Γκασλί

McLaren F1 Team

Μονοθέσιο/Κινητήρας:
MCL60 - Mercedes

Οδηγοί:
Λάντο Νόρις
Όσκαρ Πιάστρι

Alfa Romeo F1 Team

Μονοθέσιο/Κινητήρας:
C43 - Ferrari

Οδηγοί:
Βάλτερι Μπότας
Γκουάνιου Τσόου

Aston Martin F1 Team

Μονοθέσιο/Κινητήρας:
AMR23 - Mercedes

Οδηγοί:
Φερνάντο Αλόνσο
Λανς Στρολ

Haas F1 Team

Μονοθέσιο/Κινητήρας:
VF-23 - Ferrari

Οδηγοί:
Κέβιν Μάγκνουσεν
Νίκο Χούλκενμπεργκ

Scuderia AlphaTauri

Μονοθέσιο/Κινητήρας:
AT04 - Honda RBPT

Οδηγοί:
Γιούκι Τσουνόντα
Νικ ντε Βρις

Williams Racing

Μονοθέσιο/Κινητήρας:
FW45 - Mercedes

Οδηγοί:
Άλεξ Άλμπον
Λόγκαν Σάρτζεαντ

F1 2023

Το πρόγραμμα των αγώνων


H φετινή σεζόν της Formula 1 ξεκινά επίσημα στις 5 Μαρτίου με το GP του Μπαχρέιν και τελειώνει στις 26 Νοεμβρίου στο Άμπου Ντάμπι. Συνολικά, το πρόγραμμα περιλαμβάνει 23 Γκραν Πρι, αριθμός που αποτελεί ρεκόρ για το σπορ, παρότι δεν διεξαχθεί τελικά το GP Κίνας. Το Κινεζικό Γκραν Πρι ήταν αρχικά προγραμματισμένο για τις 16 Απριλίου, ωστόσο ακυρώθηκε για τέταρτη συνεχή χρονιά, λόγω της πανδημίας του Covid-19.

Το φετινό καλεντάρι περιλαμβάνει και έναν εντελώς νέο αγώνα, αυτόν του Λας Βέγκας, στις 18 Νοεμβρίου, ο οποίος μάλιστα θα διεξαχθεί το βράδυ του Σαββάτου αντί για Κυριακή μεσημέρι. Είναι ο τρίτος αγώνας που θα γίνει στις ΗΠΑ, μαζί με τα GP του Μαϊάμι και του Τέξας. Στο πρόγραμμα του 2023 επιστρέφει επίσης το GP του Κατάρ, ενώ αυτό της Γαλλίας δεν συμπεριλαμβάνεται στο φετινό καλεντάρι της F1.

Φέτος θα έχουμε και 6 αγώνες Sprint: στα GP Αζερμπαϊτζάν (29 Απριλίου), GP Αυστρίας (1 Ιουλίου), GP Βελγίου (29 Ιουλίου), GP Κατάρ (7 Οκτωβρίου), GP ΗΠΑ (21 Οκτωβρίου) και GP Βραζιλίας (4 Νοεμβρίου).

Το πρόγραμμα αγώνων της Formula 1 για το 2023, συνοπτικά:
5 Μαρτίου - Μπαχρέιν
19 Μαρτίου - Σαουδική Αραβία
2 Απριλίου - Αυστραλία
30 Απριλίου - Αζερμπαϊτζάν
7 Μαΐου – ΗΠΑ (Μαϊάμι)
21 Μαΐου - Εμίλια Ρομάνια (Ίμολα)
28 Μαΐου - Μονακό
4 Ιουνίου - Ισπανία
18 Ιουνίου - Καναδάς
2 Ιουλίου - Αυστρία
9 Ιουλίου - Βρετανία
23 Ιουλίου - Ουγγαρία
30 Ιουλίου - Βέλγιο
27 Αυγούστου - Ολλανδία
3 Σεπτεμβρίου - Ιταλία
17 Σεπτεμβρίου - Σιγκαπούρη
24 Σεπτεμβρίου - Ιαπωνία
8 Οκτωβρίου - Κατάρ
22 Οκτωβρίου - ΗΠΑ (Τέξας)
29 Οκτωβρίου - Μεξικό
5 Νοεμβρίου - Βραζιλία
18 Νοεμβρίου - ΗΠΑ (Λας Βέγκας)
26 Νοεμβρίου - Άμπου Ντάμπι

5 Μαρτίου
GP Μπαχρέιν, Σακχίρ

Πρώτο GP: 2004
Μήκος πίστας: 5,412 km
Γύροι: 57
Συνολική διαδρομή: 308,232 km
Ρεκόρ γύρου: Πέδρο ντε λα Ρόσα, 1:31.447 (2005)
Νικητής 2022: Σαρλ Λεκλέρ / Ferrari

Νυχτερινός αγώνας στον οποίο ευνοούνται οι προσπεράσεις, και με τον άνεμο να παίζει το ρόλο του, διότι σηκώνει ριπές άμμου, εμποδίζοντας ορισμένες φορές τους οδηγούς να έχουν καλή εικόνα. Όταν η άμμος κάθεται στο οδόστρωμα, δημιουργεί ζητήματα πρόσφυσης των ελαστικών. Το πιο δύσκολο σημείο της πίστας είναι το σφιχτό, κατηφορικό, στην αριστερή στροφή 10, ενώ στη γρήγορη στροφή 12 οι οδηγοί αισθάνονται τα μονοθέσια να ζωντανεύουν.

19 Μαρτίου
GP Σαουδικής Αραβίας, Τζέντα

Πρώτο GP: 2021
Μήκος πίστας: 6,174 km
Γύροι: 50
Συνολική διαδρομή: 308,45 km
Ρεκόρ γύρου: Λιούις Χάμιλτον, 1:30.734 (2021)
Νικητής 2022: Μαξ Φερστάπεν / Red Bull Racing

Ο αγώνας γίνεται κοντά στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, τη Τζέντα και είναι η ταχύτερη πίστα σε δρόμους πόλης και η δεύτερη ταχύτερη στο καλαντάρι, μετά τη Μόντσα. Η μέση ωριαία ταχύτητα κυμαίνεται στα 250 km/h. Επίσης, αυτό είναι το GP της F1 με τις περισσότερες στροφές: 27! Όπως και στα γκραν πρι του Μπαχρέιν, της Σιγκαπούρης και του Άμπου Ντάμπι, ο αγώνας πραγματοποιείται το βράδυ με φώτα.

2 Απριλίου
GP Αυστραλίας, Άλμπερτ Παρκ

Πρώτο GP: 1996
Μήκος πίστας: 5,278 km
Γύροι: 58
Συνολική διαδρομή: 306,124 km
Ρεκόρ γύρου: Σαρλ Λεκλέρ, 1:20.260 (2022)
Νικητής 2022: Σαρλ Λεκλέρ / Ferrari

Το φιλόξενο Άλμπερτ Παρκ αποτελεί το κύριο μέρος του σιρκουί, με πολύ πρασινάδα και ωραία στιγμιότυπα. Από τις πλέον γρήγορες πίστες του πρωταθλήματος, αν και σε κάποια σημεία της προκαλεί αναπηδήσεις στα μονοθέσια.

30 Απριλίου
GP Αζερμπαϊτζάν, Μπακού

Πρώτο GP: 2016
Μήκος πίστας: 6,003 km
Γύροι: 51
Συνολική διαδρομή: 306,049 km
Ρεκόρ γύρου: Σαρλ Λεκλέρ, 1:43.009 (2019
Νικητής 2022: Μαξ Φερστάπεν / Red Bull Racing

Το Μπακού είναι ένα ακόμη Grand Prix πόλης, ακολουθώντας τα χνάρια του Μονακό, της Μελβούρνης και της Σιγκαπούρης. Στην αρχή, όταν διεξήχθη το πρώτο Grand Prix το 2016, ονομάστηκε «Ευρωπαϊκό Γκραν Πρι» και έκτοτε έχει προσφέρει αρκετές συγκινήσεις. Η διαδρομή του αγώνα περνά από την παλιά πόλη του Icheri Sheher, από τα μεσαιωνικά τείχη της πόλης του Μπακού συνδυάζοντας ανοιχτές καμπές και πολύ κλειστές στροφές, στις οποίες το παραμικρό λάθος μπορεί να αποβεί μοιραίο. Η ευθεία της πίστας θεωρείται η Μέκκα του slipstreaming…

7 Μαΐου
GP Μαϊάμι, Μαϊάμι

Πρώτο GP: 2022
Μήκος πίστας: 5,412 km
Γύροι: 57
Συνολική διαδρομή: 308,326 km
Ρεκόρ γύρου: Μαξ Φερστάπεν, 1:31.361 (2022)
Νικητής 2022: Μαξ Φερστάπεν / Red Bull Racing

Το GP του Μαϊάμι μπήκε το 2022 για πρώτη φορά στο πρόγραμμα της Formula 1. Ένας ακόμη αγώνας σε δρόμους πόλης αλλά με σχεδιασμό που θυμίζει κανονική πίστα, με 19 στροφές, 3 ευθείες, δυνατότητα για τρεις ζώνες DRS και εκτιμώμενη τελική ταχύτητα 320 km/h. Ενδιαφέρον έχει το σικέιν στις στροφές 14-15, με ανωφέρεια στην αρχή και κατηφόρα στην έξοδο.

21 Μαΐου
GP Εμίλια Ρομάνια, Ίμολα

Πρώτο GP: 1980
Μήκος πίστας: 4,909 km
Γύροι: 63
Συνολική διαδρομή: 309,049 km
Ρεκόρ γύρου: Λιούις Χάμιλτον, 1:15.484 (2020)
Νικητής 2022: Μαξ Φερστάπεν / Red Bull Racing

Η αριστερόστροφη πίστα είναι πολύ γρήγορη και μια από τις αγαπημένες των πιλότων, με στροφές όπως οι Acque Minerali και Piratella να ανεβάζουν την αδρεναλίνη στα ύψη. Όσα όμως κι αν γίνουν σε αυτή τη πίστα, ένα γεγονός θα μείνει για πάντα στην ιστορία. Η απώλεια του “θεού” Αϊρτον Σένα, την Πρωτομαγιά του 1994, αλλά και του Ρόλαντ Ρατσενμπέργερ, μια μέρα πριν.

28 Μαΐου
GP Μονακό, Μονακό

Πρώτο GP: 1950
Μήκος πίστας: 3,337 km
Γύροι: 78
Συνολική διαδρομή: 260,286 km
Ρεκόρ γύρου: Λιούις Χάμιλτον, 1:12.909 (2021)
Νικητής 2022: Σέρτζιο Πέρεζ / Red Bull Racing

Εδώ οι προσπεράσεις είναι ουσιαστικά αδύνατες. Το στενό σιρκουί πόλης αποτελεί μια πρόκληση ταχύτητας και ακρίβειας για τους οδηγούς που για να κινηθούν γρήγορα περνούν με τα μονοθέσιά τους ξυστά στις μπαριέρες. Ξεχωρίζουν το πέρασμα μέσα στο τούνελ, κάτω από το Γκραν Οτέλ, όταν οι οδηγοί από τις λάμπες βγαίνουν με τον ήλιο κατάματα, το πέρασμα μπροστά από το περίφημο καζίνο, το πέρασμα από τη γνωστή «πισίνα» και η απονομή στα σκαλοπάτια της πριγκιπικής κατοικίας.

4 Ιουνίου
GP Ισπανίας, Βαρκελώνη

Πρώτο GP: 1991
Μήκος πίστας: 4,675 km
Γύροι: 66
Συνολική διαδρομή: 308,424 km
Ρεκόρ γύρου: Μαξ Φερστάπεν, 1:18.149 (2021)
Νικητής 2022: Μαξ Φερστάπεν / Red Bull Racing

Από τα πλέον εμβληματικά, το Circuit de Barcelona-Catalunya , κατασκευάστηκε στο πλαίσιο του προγράμματος ανάπτυξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Βαρκελώνης του 1992 κι αποτελεί παράδειγμα για το πώς οι Ολυμπιακές εγκαταστάσεις αξιοποιήθηκαν στο έπακρο. Από τις αγαπημένες των οδηγών αφού εδώ περνάνε αρκετό χρόνο στα πλαίσια των χειμερινών δοκιμών. Προσφέρει εναλλαγές στροφών, υψηλής και χαμηλής ταχύτητας, που δίνουν την ευκαιρία σε οδηγούς και μηχανικούς να στήσουν την ισορροπία του μονοθεσίου, εν όψει του πρωταθλήματος.

18 Ιουνίου
GP Καναδά, Μόντρεαλ

Πρώτο GP: 1978
Μήκος πίστας: 4,361 km
Γύροι: 70
Συνολική διαδρομή: 305,27 km
Ρεκόρ γύρου: Βάλτερι Μπότας, 1:13.078 (2019)
Νικητής 2022: Μαξ Φερστάπεν / Red Bull Racing

Γρήγορη πίστα που αρέσει στους οδηγούς. Απαιτητική για τα φρένα, με αρκετά σφικτά σικέιν και την θρυλική φουρκέτα. Φέρει το όνομα ενός από τους αδικοχαμένους πιλότους της Formula 1, του Γαλλοκαναδού Ζυλ Βιλνέβ που έχασε τη ζωή του με Ferrari στο Ζόλντερ του Βελγίου το 1982. Ο αγώνας φιλοξενείται στο τεχνητό νησί της Νοτρ Νταμ, στη μέση του ποταμού St Lawrence, που δημιουργήθηκε για την Παγκόσμια Έκθεση του 1967, Expo 67.

2 Ιουλίου
GP Αυστρίας, Red Bull Ring

Πρώτο GP: 1970
Μήκος πίστας: 4,318 km
Γύροι: 71
Συνολική διαδρομή: 306,452 km
Ρεκόρ γύρου: Κάρλος Σάινθ, 1:05.619 (2020)
Νικητής 2022: Σαρλ Λεκλέρ / Ferrari

Η πίστα της Red Bull, εξέλιξη του παλιού A1-Ring, βρίσκεται ανάμεσα στα βουνά της Στυρίας, σχετικά κοντά στο Γκρατς. Συνδυάζει σχεδόν τα πάντα στον σχετικά σύντομο γύρο των 4,3 km. Το πρώτο κομμάτι με τις τρεις ευθείες αναδεικνύει τους δυνατούς κινητήρες, ενώ στη συνέχεια μια σειρά από γρήγορες στροφές απαιτούν ένα καλοστημένο πλαίσιο.

9 Ιουλίου
GP Μ. Βρετανίας, Σίλβερστοουν

Πρώτο GP: 1950
Μήκος πίστας: 5,891 km
Γύροι: 52
Συνολική διαδρομή: 306,198 km
Ρεκόρ γύρου: Μαξ Φερστάπεν, 1:27.097 (2020)
Νικητής 2022: Κάρλος Σάινθ / Ferrari

Ο,τι είναι η Μόντσα για την Ιταλία, είναι το Σίλβερστοουν για τη Μ. Βρετανία: η Μέκκα του μηχανοκίνητου αθλητισμού της χώρας. Το στρατιωτικό αεροδρόμιο RAF Silverstone, του 1942, έγινε μια από τις μεγαλύτερες πίστες αγώνων του κόσμου. Στις 13 Μαΐου 1950, φιλοξενήθηκε ο εναρκτήριος αγώνας του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος της F1, με νικητή τον Τζιουζέπε Φαρίνα, με μια Alfa Romeo του 158. Στο Grand Prix του 2018, ο Λιούις Χάμιλτον συνέκρινε έναν γύρο στο Silverstone με την πτήση με μαχητικό αεροσκάφος.

23 Ιουλίου
GP Ουγγαρίας, Ουγκαρόρινγκ

Πρώτο GP: 1986
Μήκος πίστας: 4,381 km
Γύροι: 70
Συνολική διαδρομή: 306,63 km
Ρεκόρ γύρου: Λιούις Χάμιλτον, 1:16.627 (2020)
Νικητής 2022: Μαξ Φερστάπεν / Red Bull Racing

Η έλλειψη μεγάλων ευθειών κάνει το Ουγκαρόρινγκ να μοιάζει με πίστα καρτ. Έτσι, η έμφαση δίνεται στην κάθετη δύναμη των μονοθεσίων παρά στην ταχύτητα στις ευθείες. Κλειδί για την επίτευξη γρήγορου γύρου είναι ο καλός ρυθμός.

30 Ιουλίου
GP Βελγίου, Σπα

Πρώτο GP: 1950
Μήκος πίστας: 7,004 km
Γύροι: 44
Συνολική διαδρομή: 308,052 km
Ρεκόρ γύρου: Βάλτερι Μπότας, 1:46.286 (2018)
Νικητής 2022: Μαξ Φερστάπεν / Red Bull Racing

Το Σπα είναι η μεγαλύτερη πίστα στο καλεντάρι της F1 και μια από τις πιο αγαπημένες, με συνδυασμό μεγάλων ευθειών και προκλητικών γρήγορων στροφών. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι σε ένα σημείο της πίστας μπορεί να βρέχει ενώ σε άλλο το οδόστρωμα να είναι στεγνό, αλλάζοντας σημαντικά την πρόσφυση. Επικό είναι το “S” της Eau Rouge.

27 Αυγούστου
GP Ολλανδίας, Ζάντβουρτ

Πρώτο GP: 1952
Μήκος πίστας: 4,259 km
Γύροι: 72
Συνολική διαδρομή: 306,587 km
Ρεκόρ γύρου: Λιούις Χάμιλτον, 1:11,097 (2021)
Νικητής 2022: Μαξ Φερστάπεν / Red Bull Racing

Ιδιαίτερα απαιτητική πίστα για τους οδηγούς. Μια ταχύτατη διαδρομή ανάμεσα στους αμμόλοφους της παραθεριστικής πόλης Zandvoort που θυμίζει ρόλερ-κόστερ σε λούνα παρκ. Παρότι πλήρως εκσυγχρονισμένη, διατηρεί αρκετά ιστορικά κομμάτια.

3 Σεπτεμβρίου
GP Ιταλίας, Μόντσα

Πρώτο GP: 1950
Μήκος πίστας: 5,793 km
Γύροι: 53
Συνολική διαδρομή: 306,72 km
Ρεκόρ γύρου: Ρούμπενς Μπαρικέλο, 1:21,046 (2004)
Νικητής 2022: Μαξ Φερστάπεν / Red Bull Racing

Από τις πλέον γρήγορες πίστες της F1, καθώς στο 80% της διαδρομής οι οδηγοί κινούνται με το γκάζι στο πάτωμα. Η ευθεία εκκίνησης/τερματισμού είναι μεγάλη με μήκος 1,1 km, επιτρέποντας στα μονοθέσια να φτάσουν την τελική τους ταχύτητα, ενώ στη συνέχεια τα φρένα καταπονούνται πολύ στα σφικτά σικέιν του ιστορικού πάρκου.

7 Σεπτεμβρίου
GP Σιγκαπούρης, Μαρίνα Μπέι

Πρώτο GP: 2008
Μήκος πίστας: 5,063 km
Γύροι: 61
Συνολική διαδρομή: 308,706 km
Ρεκόρ γύρου: Κέβιν Μάγκνουσεν, 1:41,905 (2018)
Νικητής 2022: Σέρτζιο Πέρεζ / Red Bull Racing

Το 2008, η Σιγκαπούρη είχε την τιμή να φιλοξενήσει τον πρώτο νυχτερινό αγώνα στην ιστορία της F1, με τον Φερνάντο Αλόνσο να παίρνει μια αμφιλεγόμενη νίκη. Ηταν το περίφημο σκάνδαλο Crashgate, όταν αποκαλύφθηκε ότι ο Νέλσον Πικέ Τζιούνιορ, δεύτερος οδηγός της Renault, πήρε εντολή από τον διευθυντή της ομάδας Φλάβιο Μπριατόρε και τον αρχιμηχανικό Πατ Σάιμοντς, να προκαλέσει ατύχημα ώστε να ευνοηθεί, εν αγνοία του, ο Αλόνσο και να κερδίσει. Το ανώμαλο οδόστρωμα σε συνδυασμό με την υψηλή υγρασία, ανεβάζει πολύ το βαθμό δυσκολίας για τους οδηγούς, οι οποίοι χάνουν μέχρι και 3 κιλά κατά τη διάρκεια του αγώνα.

24 Σεπτεμβρίου
GP Ιαπωνίας, Σουζούκα

Πρώτο GP: 1987
Μήκος πίστας: 5,807 km
Γύροι: 53
Συνολική διαδρομή: 307,471 km
Ρεκόρ γύρου: Λιούις Χάμιλτον, 1:30.983 (2019)
Νικητής 2022: Μαξ Φερστάπεν / Red Bull Racing

Το 1962, ο Σοϊχίρο Χόντα, θέλοντας να μετατρέψει τη Honda σε κατασκευαστή αυτοκινήτων, αποφάσισε ότι η εταιρεία του θα πρέπει να έχει τη δική της πίστα δοκιμών. Η Σουζούκα έκανε την πρώτη της εμφάνιση το 1987, στην F1. Η πίστα διακρίνεται για την ταχύτητά της και την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα χάραξη, αποτελώντας μια πραγματική πρόκληση για τους οδηγούς.

8 Οκτωβρίου
GP Κατάρ, Λοσάιλ

Πρώτο GP: 2021
Μήκος πίστας: 5,380 km
Γύροι: 57
Συνολική διαδρομή: 308,826 km
Ρεκόρ γύρου: Μαξ Φερστάπεν, 1:23.196 (2021)
Νικητής 2022: -

Το Lusail International Circuit βρίσκεται στα περίχωρα της Ντόχα, πρωτεύουσας του Κατάρ. Κατασκευάστηκε σε μόλις ένα χρόνο, για να φιλοξενήσει το MotoGP το 2004. Είναι ένας από τους πιο πρόσφατους αγώνες στη Formula 1, με το πρώτο GP να διεξάγεται εδώ το 2021.

Σχεδιασμένη κυρίως με γνώμονα τους αγώνες μοτοσικλετών, η πίστα μήκους 5,4 χιλιομέτρων είναι γρήγορη και με ροή, με πολλές στροφές μεσαίας και υψηλής ταχύτητας. Πάνω από ένα χιλιόμετρο του συνολικού μήκους της πίστας αποτελείται από την κύρια ευθεία, η οποία παρέχει πολλές ευκαιρίες προσπέρασης στη στροφή 1.

22 Οκτωβρίου
GP ΗΠΑ, Όστιν

Πρώτο GP: 2012
Μήκος πίστας: 5,513 km
Γύροι: 56
Συνολική διαδρομή: 308,405 km
Ρεκόρ γύρου: Σαρλ Λεκλέρ, 1:36.169 (2019)
Νικητής 2022: Μαξ Φερστάπεν / Red Bull Racing

Στη χώρα των πιο extreme αγώνων του μηχανοκίνητου αθλητισμού, η Formula 1 έμοιαζε βαρετή. Όμως, τελικά, το 2012 μπήκε στο καλεντάρι, με το Circuit of The Americas που φιλοξένησε το πρώτο γκραν πρι των ΗΠΑ, έπειτα από το αγώνα του 2007 στην Ινδιανάπολη. Η πολύ, πολύ φαρδιά στροφή 1 ευνοεί τις προσπεράσεις, ενώ πολλές στροφές θυμίζουν αντιγραφή από άλλες πίστες.


29 Οκτωβρίου
GP Μεξικού, Μέξικο Σίτι

Πρώτο GP: 1963
Μήκος πίστας: 4,304 km
Γύροι: 71
Συνολική διαδρομή: 305,354 km
Ρεκόρ γύρου: Βάλτερι Μπότας, 1:17.774 (2021)
Νικητής 2022: Μαξ Φερστάπεν / Red Bull Racing

Το Autodromo Hermanos Rodriguez βρίσκεται πάνω από 2 χιλιόμετρα από την επιφάνεια της θάλασσας, βάζοντας σε τεράστια δοκιμασία οδηγούς και κινητήρες, λόγω του μειωμένου οξυγόνου. Η χάραξη ακολουθεί στο μεγαλύτερο μέρος την αρχική πίστα του 1959.

5 Νοεμβρίου
GP Βραζιλίας, Ιντερλάγκος

Πρώτο GP: 1973
Μήκος πίστας: 4,309 km
Γύροι: 71
Συνολική διαδρομή: 305,879 km
Ρεκόρ γύρου: Βάλτερι Μπότας, 1:10.540 (2018)
Νικητής 2022: Τζορτζ Ράσελ / Mercedes

Στην πατρίδα του “Θεού” Αϊρτον Σένα, έχουν διαδραματιστεί εντυπωσιακές σκηνές, καθώς η Βραζιλία έκλεινε, ορισμένες χρονιές, τη χρονιά της F1. Η πιο χαρακτηριστική στιγμή, είναι ο χαμένος τίτλος του Φελίπε Μάσα, με τη Ferrari, το 2008. Το Autodromo Jose Carlos Pace ή Interlagos, όπως το ξέρουν οι περισσότεροι, κατασκευάστηκε το 1938. Το πρώτο γκραν πρι πραγματοποιήθηκε το 1973, με νικητή τον Βραζιλιάνο Εμερσον Φιτιπάλντι. Το σιρκουί είναι εντυπωσιακό και μια στροφή φέρει το όνομα του αείμνηστου Αϊρτον Σένα.

18 Νοεμβρίου
GP Λας Βέγκας, Λας Βέγκας

Πρώτο GP: 2023
Μήκος πίστας: 6,120 km
Γύροι: 50
Συνολική διαδρομή: 305,880 km
Ρεκόρ γύρου: -
Νικητής 2022: -

Η Formula 1 επιστρέφει στο Λας Βέγκας το 2023 προσθέτοντας ένα ακόμη σιρκουί πόλης στο πρόγραμμά της. Προηγουμένως είχαν διεξαχθεί δύο αγώνες F1 στους δρόμους της “πόλη της αμαρτίας”, στις αρχές της δεκαετίας του ’80 (1981 και 1982). Η σύγχρονη διαδρομή είναι εντελώς νέα, βρίσκεται στο κέντρο της πόλης και έχει μήκος 6,12 χιλιομέτρων με 14 στροφές. Τα μονοθέσια περνάνε από εμβληματικές τοποθεσίες του Λας Βέγκας, όπως το διάσημο Strip, το Caesars Palace, το Bellagio και το Venetian. Οι πολύ υψηλές μέσες ταχύτητες υπόσχονται άφθονη δράση και προσπεράσεις.

26 Νοεμβρίου
GP Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, Γιας Μαρίνα

Πρώτο GP: 2009
Μήκος πίστας: 5,281 km
Γύροι: 58
Συνολική διαδρομή: 306,183 km
Ρεκόρ γύρου: Μαξ Φερστάπεν, 1:26.103 (2021)
Νικητής 2022: Μαξ Φερστάπεν / Red Bull Racing

Φινάλε του πρωταθλήματος για μια ακόμη χρονιά στο Άμπου Ντάμπι. Η ευθεία μήκους 1,2 km μεταξύ των κλειστών στροφών 5 και 6 αποτελεί ιδανικό σημείο για προσπεράσεις. Δυνατό φρενάρισμα απαιτείται ακόμη στις στροφές 10,11 και 12. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι το νησί Γιας, εκτός από την πίστα, διαθέτει 7 ξενοδοχεία, ένα εντυπωσιακό θεματικό πάρκο της Ferrari, εμπορικό κέντρο, υδάτινο πάρκο, γήπεδο γκολφ και πολλά άλλα…

F1 2023

Οι Πρωταγωνιστές

Δύο παγκόσμιοι πρωταθλητές και τρεις εν δυνάμει αποτελούν το TOP 5 των οδηγών που θα διεκδικήσουν φέτος να πάρουν το στέμμα από τον Πρωταθλητή. Ο Μαξ Φερστάπεν στοχεύει να πάρει τον τρίτο σερί τίτλο του, αλλά για να το πετύχει θα πρέπει να κερδίσει τη Ferrari των Σαρλ Λεκλέρ και Κάρλος Σάινθ που απολαμβάνουν ίσης αντιμετώπισης από την -καθώς φαίνεται – ετοιμοπόλεμη ιταλική ομάδα, αλλά και τον Λιούις Χάμιλτον που δεν λέει να το βάλει κάτω.

Είναι βέβαια και ο Τζορτζ Ράσελ, ο οποίος έχει αποδείξει πως όταν έχει ένα ικανό μονοθέσιο στα χέρια του μπορεί να πετύχει τα πάντα, αλλά και ο “γερόλυκος” Φερνάντο Αλόνσο που δεν σταματά να ονειρεύεται ένα τρίτο παγκόσμιο τίτλο.


Μαξ Φερστάπεν

Η κατάκτηση του πρώτου του πρωταθλήματος το 2021 αποτέλεσε το ιδανικό φινίρισμα για το “ακατατέργαστο διαμάντι” που ήταν ο Μαξ Φερστάπεν. Ο Ολλανδός το 2022 ήταν πολύ πιο ώριμος και σοφός, και έχοντας στα χέρια του το καλύτερο μονοθέσιο, κατέκτησε εύκολα τελικά τον δεύτερο τίτλο του. Ακόμη κι αν φέτος οι αντίπαλοί του έχουν ένα αντάξιο αυτοκίνητο με τη Red Bull, θα είναι δύσκολο να νικήσουν τον Φερστάπεν.

Πέρα από την εκθαμβωτική του ταχύτητα μέσα στην πίστα, τον διακρίνουν ακόμη η ευφυΐα με την οποία “διαβάζει” τον αγώνα και τη στρατηγική, αλλά και η ικανότητά του στις δοκιμές κατάταξης στις οποίες κυνηγά και συνήθως αγγίζει την αρτιότητα. Ο Μαξ έδειξε πέρσι ότι είναι σε θέση να κερδίζει ακόμη κι όταν το μονοθέσιο δεν είναι απόλυτα κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του. Και όταν αυτό συνέβη στο δεύτερο μισό της σεζόν, απλώς διέλυσε τον ανταγωνισμό. Είναι αναμφίβολα ένας από τους σπουδαιότερους σύγχρονους πρωταθλητές της Formula 1.


Σαρλ Λεκλέρ

Ο Μονεγάσκος είναι ένας εκθαμβωτικός οδηγός όταν βρίσκεται σε καλή μέρα και όταν έχει ένα ικανό αυτοκίνητο στα χέρια του. Αυτό το απέδειξε περίτρανα στο πρώτο μισό της περσινής χρονιάς, όταν πήρε νίκες και διεκδικούσε με αξιώσεις τον τίτλο. Σαφώς έκανε λάθη - όλοι κάνουν. Έχει όμως εξελιχθεί από ένα ταλέντο σε έναν ώριμο, πολύ γρήγορο οδηγό, ικανό να σηκώσει στις πλάτες του την Scuderia και να την επαναφέρει στην κορυφή.

Το στοίχημα για φέτος είναι αφενός να καταφέρει γρήγορα να φέρει το στήσιμο του μονοθεσίου στα μέτρα του και να εκμεταλλευτεί την ταχύτητα του αναβαθμισμένου κινητήρα, αφετέρου να ξεχωρίσει σύντομα από τον team mate του έτσι ώστε να πείσει την ομάδα του να ρίξει όλες της τις δυνάμεις σε αυτόν. Η σταθερότητα της Scuderia είναι βέβαια, επίσης απαραίτητη για να καταφέρει ο Λεκλέρ να κοντράρει στα ίσια τον Φερστάπεν στην κόντρα του τίτλου.


Λιούις Χάμιλτον

Ο Λιούις πέρασε μια πολύ δύσκολη χρονιά το 2022, ίσως την πιο δύσκολη στην καριέρα του. Ο επτάκις Παγκόσμιος Πρωταθλητής F1 βρέθηκε από τη μια στιγμή στην άλλη να παλεύει με ένα αποτυχημένο μονοθέσιο, ανήμπορος να διεκδικήσει νίκες και τίτλους. Αιχμηρός κάποιες φορές στις δηλώσεις του αλλά πάντα ψύχραιμος, περίμενε υπομονετικά τη Mercedes να κάνει αξιόμαχη την W13. Αναμφίβολα, το οδηγικό του ταλέντο υπερκάλυψε κάποιες φορές τις αδυναμίες του αυτοκινήτου του το 2022.

Το 2023 ωστόσο, με τον Φερστάπεν να έχει πλέον ωριμάσει, θα είναι δύσκολο να τον κερδίσει εκμεταλλευόμενος μόνο την ταχύτητα και την εμπειρία του. Μένουν ως βασικά του όπλα η ασύλληπτη στρατηγική ευφυΐα του και η ικανότητά του να “παίζει” με τον ψυχισμό του Ολλανδού. Σε έναν ενδεχόμενο ψυχολογικό πόλεμο μεταξύ τους, ο Χάμιλτον θα κερδίσει εύκολα τον ευέξαπτο Φερστάπεν.


Τζορτζ Ράσελ

Αν ένα από τα βασικά συστατικά των αληθινά σπουδαίων οδηγών είναι η επίτευξη μικρών θαυμάτων με ένα μη ανταγωνιστικό μονοθέσιο, ο Ράσελ είναι ένας αληθινά σπουδαίος οδηγός. Πέρσι κατάφερε να πάρει τη μοναδική νίκη για τη Mercedes με την απελπιστικά μη ανταγωνιστική W13, ενώ και στην τελική βαθμολογία ήταν τέταρτος με 35 παραπάνω βαθμούς από τον έκτο Χάμιλτον!

Ωστόσο υπάρχουν δύο ερωτηματικά ενόψει του 2023: πως μπορεί να διαχειριστεί περίπλοκες στρατηγικές καταστάσεις σε ένα ενδεχόμενο κυνήγι τίτλου χωρίς την εμπειρία του πρωταθλητισμού; Κι έπειτα, θα του επιτρέψει η Mercedes να εμπλακεί σε έναν εσωτερικό “πόλεμο” με τον Χάμιλτον, με το ρίσκο της διπλής απώλειας βαθμών; Το σίγουρο είναι πως ο Ράσελ δεν θα υποχωρήσει εύκολα καθώς έχει βάλει από τώρα στόχο να γίνει ο νέος ηγέτης της Mercedes F1 και ίσως ο επόμενος παγκόσμιος πρωταθλητής.


Κάρλος Σάινθ

Ο Ισπανός πέτυχε κάτι σχεδόν αδιανόητο το 2021. Κατάφερε στην πρώτη του κιόλας χρονιά να προσαρμοστεί σε μια ομάδα με τις ιδιαιτερότητες του Μαρανέλο. Ήταν ο μόνος από τους οδηγούς που άλλαξαν ομάδα που δεν χρειάστηκε αρκετούς αγώνες για να έρθει στα μέτρα του καινούριου του μονοθεσίου. Το 2022 ωστόσο δεν ξεκίνησε με τον καλύτερο τρόπο, όμως σιγά σιγά ο Σάινθ βρήκε τα πατήματα του, προσαρμόστηκε στο εντελώς νέο μονοθέσιο και κατάφερε να πάρει την πρώτη του νίκη στην F1.

Με τις επιδόσεις του έχει καταφέρει να κλονίσει όλο το οικοδόμημα που η Ferrari είχε χτίσει πάνω στον Σαρλ Λεκλέρ. Σήμερα, ακόμη και ο νέος αγωνιστικός διευθυντής της ομάδας λέει ότι οι δύο οδηγοί της Ferrari έχουν ίση υποστήριξη, που σημαίνει ότι αν ο υιός-Σάινθ συνεχίσει με την ίδια αυτοπεποίθηση και σταθερότητα στις επιδόσεις του, και αποφύγει τα λάθη, έχει ελπίδες να “κλέψει” το χρίσμα του Νο1 οδηγού και να διεκδικήσει τον τίτλο.


Φερνάντο Αλόνσο

Ο δις παγκόσμιος πρωταθλητής της F1 δεν είχε πέρσι στα χέρια του ένα αυτοκίνητο πρωταθλητισμού. Αυτό είχε γίνει σαφές από πολύ νωρίς, με τη μέτρια απόδοση της Alpine στις δοκιμές του χειμώνα. Αν υπάρχει κάποιος οδηγός ωστόσο που μπορεί να απομυζήσει από ένα μονοθέσιο περισσότερα από όσα έχει αυτό να δώσει, αυτός είναι ο Ισπανός. Το βασικότερο όπλο του 41χρονου πιλότου ωστόσο είναι το άσβεστο πάθος για διακρίσεις και ο πόθος του για ένα ακόμη πρωτάθλημα.

Το στοίχημα για τον Αλόνσο είναι το αν η νέα του ομάδα, η Aston Martin, θα καταφέρει να του δώσει ένα αξιόμαχο μονοθέσιο. Το οποίο ο Ισπανός θα πάρει, θα εξελίξει με την τεράστια εμπειρία του και θα το κάνει νικηφόρο. Η αγωνιστική του δεξιότητα είναι άρτια και οξεία όσο ποτέ και ίσως το κίνητρό του για ένα τρίτο πρωτάθλημα σε μια από τις τελευταίες του ευκαιρίες αποδειχθεί ισχυρότερο από εκείνο ενός νέου οδηγού για το πρώτο του.

Σέρτζιο Πέρεζ

Ο πιο τυχερός και ο πιο άτυχος μαζί! Ο “Τσέκο” έχει την τύχη να οδηγεί ένα κορυφαίο μονοθέσιο, ικανό να κερδίζει αγώνες και τίτλους. Έχει όμως και την ατυχία να είναι team mate του Μαξ Φερστάπεν. Όσο κι αν δεν το παραδέχεται κανείς επίσημα από την ομάδα, η Red Bull έχει πέσει με όλες της τις δυνάμεις πάνω στον Παγκόσμιο Πρωταθλητή.

Με αυτά ως δεδομένα, ο Πέρεζ θα πρέπει να ελπίζει σε κάποιο θαύμα για να βρεθεί σε θέση να κυνηγήσει τον τίτλο. Αυτό βέβαια, δεν τον βγάζει εκτός του κάδρου των πρωταγωνιστών, αφού με την εμπειρία του και τη δυναμική του μονοθεσίου, είναι ικανός να φέρει καλά αποτελέσματα και να γίνει ο ρυθμιστής της χρονιάς. Άλλωστε, έχει αποδείξει ότι είναι μαχητής.

F1 2023

Οι TOP προκλήσεις

Red Bull: Η τιμωρία για παράβαση στο budget cap

Η Πρωταθλήτρια ομάδα τιμωρήθηκε για παραβίαση του ορίου δαπανών (budget cap) το 2021. Η Red Bull πιστεύεται πως ξεπέρασε το ετήσιο όριο των 145 εκατομμυρίων δολαρίων το 2021 κατά 2,2 εκατομμύρια ευρώ. Αναγκάστηκε έτσι να έρθει σε συμβιβασμό πέρσι με την FIA, ο οποίος αφορά σε πρόστιμο 7 εκατομμυρίων δολαρίων αλλά και σε περιορισμό κατά 10% στον επιτρεπόμενο χρόνο για τις δοκιμές αεροδυναμικής του φετινού μονοθεσίου της. Μην ξεχνάμε πως, ως πρωταθλήτρια, η αυστριακή ομάδα είχε ήδη τον μικρότερο διαθέσιμο χρόνο για δοκιμές στην αεροσήρραγγα, οπότε ίσως αυτό δώσει ένα πλεονέκτημα στις Ferrari και Mercedes.

Ferrari: Τα στοιχήματα της νέας ηγεσίας και της απόδοσης

Στο Μαρανέλο έχουν να διαχειριστούν μια διπλή πρόκληση: την επίλυση των προβλημάτων του περσινού μονοθεσίου και την αλλαγή στην ηγεσία της ομάδας.

Στο πρώτο μισό του περσινού πρωταθλήματος η Ferrari ήταν η μόνη που κατάφερε να ανταγωνιστεί την Red Bull και διεκδίκησε τον τίτλο, παίρνοντας και αρκετές νίκες. Στη συνέχεια ωστόσο η ιταλική ομάδα μείωσε ελαφρώς την ισχύ του κινητήρα της προς όφελος της αξιοπιστίας, ενώ φάνηκε πως το μονοθέσιό της υστερούσε μετά το καλοκαίρι σε αεροδυναμική απόδοση, με άμεσο αντίκτυπο και στην διαχείριση της φθοράς των ελαστικών. Αυτά είναι τα τρία σημεία στα οποία εστίασαν οι μηχανικοί της Scuderia για φέτος. Μην ξεχνάμε πως η εξέλιξη της φετινής SF-23 ξεκίνησε πολύ νωρίς το ‘22, ενώ ήδη γίνεται μεγάλη συζήτηση για την υψηλή ισχύ του κινητήρα της Ferrari. Μένει να δούμε αν οι βελτιώσεις έπιασαν τόπο.

Από την άλλη, η αλλαγή σε ηγετικό επίπεδο είναι πολύ πιθανό να επηρεάσει τη λειτουργία της ομάδας. Ο Φρεντερίκ Βασέρ θα πρέπει να πείσει πως είναι άξιος αντικαταστάτης του Ματία Μπινότο και πως έχει τις ικανότητες να δώσει στη Ferrari πρωταγωνιστικό ρόλο μέσα στην πίστα. Μην ξεχνάμε τέλος το μεγάλο αγκάθι που αφορά τους οδηγούς: σε ποιον θα δώσει το βάρος της η ομάδα; Στον Σαρλ Λεκλέρ ή τον Κάρλος Σάινθ;


Mercedes: Έχει όντως έτοιμο plan B με εναλλακτικό μονοθέσιο;

Διπλή η φετινή πρόκληση και για τη Mercedes. Στο ξεκίνημα του 2022, η πρωταθλήτρια των 8 προηγούμενων ετών βρέθηκε ξαφνικά από το ζενίθ στο ναδίρ. Έμεινε μακριά από κάθε ελπίδα για τη διεκδίκηση νικών, καθώς προσπαθούσε να κατανοήσει που υστερούσε το μονοθέσιό της. Η ομάδα του Μπράκλεϊ έφτασε εντέλει στο συμπέρασμα ότι το πρόβλημα της W13 είχε τις ρίζες του στο σχεδιασμό του δαπέδου. Λόγω του ορίου προϋπολογισμών όμως η Mercedes F1 δεν μπορούσε να προχωρήσει στην αλλαγή του δαπέδου πέρσι. Το έκανε φέτος με την καινούρια W14.

Η γερμανική ομάδα πήρε τη γενναία απόφαση να επιμείνει στη σχεδιαστική φιλοσοφία της αποτυχημένης W13, μετεξελίσσοντάς τη στη W14. Βάσει αυτού, τόσο ο Λιούις Χάμιλτον όσο και διευθυντής της ομάδας, Τότο Βολφ, ήταν πολύ επιφυλακτικοί στις δηλώσεις τους ενόψει της νέας σεζόν. Με λίγα λόγια, η επιμονή στη σχεδιαστική φιλοσοφία της W13 αφήνει και την ίδια την ομάδα στην αβεβαιότητα. Για το λόγο αυτό, η Mercedes φέρεται να έχει έτοιμο και ένα σχέδιο Β: ένα εκτεταμένα ανασχεδιασμένο -σε σχέση με τη W14- μονοθέσιο, όπως αναφέρει το βρετανικό Sky Sports. Αν όντως ισχύει αυτό, πότε είναι η ιδανική στιγμή για να πάρει ο Τότο Βολφ την απόφαση για την αλλαγή;

Ένα ακόμη μεγάλο δίλημμα που θα κληθεί σίγουρα να απαντήσει ο Αυστριακός, όταν η Mercedes καταφέρει να διεκδικεί νίκες, είναι σε ποιον οδηγό θα εστιάσει η ομάδα. Από τη μία ο Βολφ θα θέλει να ευχαριστήσει τον Λιούις Χάμιλτον, ο οποίος από πρωταγωνιστής των προηγούμενων ετών, πέρσι έπεσε απρόσμενα από τον θρόνο του, έκανε όμως υπομονή και πάλεψε με ένα διόλου ανταγωνιστικό μονοθέσιο. Από την άλλη, ο Τζορτζ Ράσελ ήρθε στην Mercedes για να κερδίζει και να διεκδικήσει τον πρώτο του τίτλο οδηγών. Και, παρά το χαμογελαστό του ύφος, δεν είναι σε καμιά περίπτωση διατεθειμένος να υποχωρήσει, ενώ όταν νιώσει ότι αδικείται, ξεσπαθώνει.

Γεμάτη προκλήσεις λοιπόν η νέα χρονιά στη Formula 1. Έχουμε πολλές κόντρες να δούμε, εντός και εκτός πίστας.

F1 2023

Η ισορροπία δυνάμεων μετά τις χειμερινές δοκιμές

Στην πρώτη πράξη της θεατρικής παράστασης της Formula 1 για το σεζόν του 2023, το βασικό συμπέρασμα που βγήκε από τις τρεις ημέρες των δοκιμών εξέλιξης των νέων μονοθεσίων των 10 ομάδων του σπορ είναι, στην ουσία, ένα ερώτημα: μπορεί κανείς να σταματήσει τη Red Bull RB19;

Υπάρχουν δύο παράμετροι, σε αυτό: η απόλυτη ταχύτητα σε έναν γύρο κάθε μονοθεσίου για τις δοκιμές κατάταξης, και η απόδοσή του στη συστοιχία γύρων της προσομοίωσης αγώνα. Για την απόλυτη ταχύτητα μπορούν να βγουν μόνο υποθετικά και όχι ακλόνητα συμπεράσματα - καθότι κανείς δεν γνωρίζει το φορτίο καυσίμου που είχε κάθε μονοθέσιο στον ταχύτερό του γύρο του τριημέρου. Και δεν τον σημείωσαν όλες οι ομάδες με τα ίδια ελαστικά.

Όμως, τα συμπεράσματα από τις προσομοιώσεις αγώνα μπορούν να είναι λίγο πιο ασφαλή - όχι απολύτως, φυσικά. Διότι μπορεί κανείς να υποθέσει ότι με κάθε τύπο γόμας, κάθε ομάδα έκανε συστοιχίες γύρων με φορτίο καυσίμου ανάλογο εκείνου που θα έχει σε αγωνιστικές συνθήκες. Βεβαίως, η εικόνα παραμένει θολή καθώς δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι αυτό ισχύει απόλυτα, ενώ ταυρόχρονα μεταβάλλεται και η θερμοκρασία της ασφάλτου.

Στο πρώτο θέμα, της απόλυτης ταχύτητας, η Red Bull RB19 έδειχνε να έχει την πολυτέλεια να βγαίνει στην πίστα και να κάνει τον πρώτο χρόνο με τον Μαξ Φερστάπεν όποια στιγμή ήθελε. Και στο τέλος ο Σέρτζιο Πέρεζ σημείωσε τον ταχύτερο γύρο του τριημέρου (1:30.305). Όμως, με τις αεροδυναμικές αναβαθμίσεις της Ferrari, η SF-23 δεν αποκλείεται να την απειλεί με αξιώσεις στον έναν γύρο των δοκιμών κατάταξης - το Σάββατο (4/03) που η Scuderia θα ξεδιπλώσει την πλήρη ταχύτητά της.

Στην προσομοίωση αγώνα, τώρα, όπου παίζει σημαντικό ρόλο η διαχείριση των ελαστικών από το μονοθέσιο -και η οποία φυσικά μεταβάλλεται όσο οι ομάδες και οι οδηγοί εντοπίζουν τις ιδανικές ρυθμίσεις- ενδεχομένως μπορούν να εξαχθούν λίγο πιο ασφαλή συμπεράσματα.

Κρίνοντας από την εικόνα του Μπαχρέιν, η Red Bull έδειξε να είναι ταχύτερη και στις συστοιχίες γύρων, με διαφορά 0,2'' από τις Ferrari και Aston Martin. Στις δικές τους προσομοιώσεις αγώνα οι Mercedes και Alpine φάνηκαν περίπου 0,6'' πίσω από την RB19, και οι Haas, Alfa Romeo και McLaren υστερούσαν κατά περίπου 1 δευτερόλεπτο. Στην ουρά βρέθηκαν οι Williams και Alpha Tauri, με μέση υστέρηση 1,25 και 1,45 δευτερολέπτου αντίστοιχα.

Αλλά, όπως προαναφέραμε, αυτές οι διαφορές προέκυψαν από διαφορετική μεθοδολογία των ομάδων στην προσομοίωση αγώνα (π.χ. η Red Bull, η Alpine και η McLaren την έκαναν τμηματικά και όχι ολοκληρωμένα, όπως οι Ferrari και Aston Martin), ενίοτε σε διαφορετικές καιρικές συνθήκες. Συνεπώς, δεν μπορεί παρά να είναι κανείς επιφυλακτικός, ενόψει του πρώτου φετινού GP την Κυριακή (5/3) στο Μπαχρέιν. Μέχρι τότε, ας δούμε τα συμπεράσματα για κάθε ομάδα από το μοναδικό φετινό τριήμερο δοκιμών εξέλιξης.

1. RED BULL

Η πρωταθλήτρια ξεκίνησε «με την καλύτερη πρώτη ημέρα δοκιμών της ιστορίας» της, κατά τον Χέλμουτ Μάρκο. Η RB19 δεν θα μπορούσε να είχε αποδώσει καλύτερα, και ήδη φαντάζει τρομακτικά καλύτερη από την κυρίαρχη περσινή RB18. Ο Μαξ Φερστάπεν έδειχνε να μπορεί ναά πάσα στιγμή να πετύχει τον πρώτο χρόνο, που σημαίνει ότι η ομάδα ξεκίνησε από την πιο στιβαρή βάση από όλες τις ομάδες για την κατανόηση, ρύθμιση και εξέλιξη της RB19 καθώς εξελίσσεται η χρονιά. Ο Ολλανδός έκανε, ενδεικτικά, 157 γύρους την πρώτη μέρα - δηλαδή δυόμισι GP.

Η RBR κατάφερε να λύσει -πανηγυρικά, όπως φάνηκε από τη σταθερότητα της RB19 στην πίστα, σε όλες τις φάσεις των αργών ή γρήγορων στροφών- και τα τελευταία απομεινάρια του περσινού της προβλήματος υποστροφής -χάρη στην περαιτέρω μείωση του βάρους που της επέτρεψε την καλύτερη κατανομή του- και αυτό είναι ένα τεράστιο όφελος για τον Φερστάπεν. Που παραδέχθηκε και ο ίδιος πως «το αυτοκίνητο ανταποκρίνεται καλά σε ό,τι κι αν αλλάζουμε. Κάθε φορά που οδηγούσα αισθανόμουν άνετα και ήμουν σε θέση να πιέσω από την πρώτη στιγμή, οπότε αυτό είναι κάτι σημαντικό. Είμαι ειλικρινά ικανοποιημένος».

Ενδεικτό είναι ότι ο Ολλανδός δεν χρησιμοποίησε ποτέ τις δύο πιο μαλακές γόμες του τριημέρου δοκιμών (C4-C5), με την οποία σχεδόν όλοι σημείωσαν τους ταχύτερους γύρους τους την τελευταία μέρα, και επικεντρώθηκε κυρίως στη C3 - που θα είναι η μαλακή γόμα στο GP του Μπαχρέιν. Ξεκινώντας νωρίτερα και καλύτερα από όλους της συλλογή δεδομένων για την κατανόηση και εξέλιξη του μονοθεσίου της, η RBR ήδη απέκτησε ένα προβάδισμα.

2. FERRARI

Προς το παρόν η απόλυτη ταχύτητα της Ferrari SF-23 παραμένει ένα αίνιγμα, διότι η Scuderia δεν ήθελε να την αποκαλύψει πλήρως στις δοκιμές του Μπαχρέιν (σημειώνοντας μόλις τον 4ο χρόνο). Το cavallino δεν υστερούσε σε απόλυτη ταχύτητα ούτε πέρσι, στις περισσότερες περιπτώσεις, συνεπώς η ιταλική ομάδα επικεντρώθηκε στην επίλυση των τριών περσινών προβλημάτων της: την αξιοπιστία, την αεροδυναμική απόδοση στις ευθείες, και τη διαχειριση των ελαστικών.

Στους δύο πρώτους τομείς τα δείγματα γραφής ήταν αισιόδοξα. Δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα αξιοπιστίας, ενώ οι αεροδυναμιστές της Scuderia κατάφεραν να μειώσουν -σύμφωνα με τα λεγόμενα του Σαρλ Λεκλέρ- την αεροδυναμική αντίσταση χωρίς να θυσιάσουν την παραγώμενη άντωση. Και τα αποτελέσματα φάνηκαν στην πίστα, από τη σταθερότητα της SF-23 στα χέρια του Μονεγάσκου και του Κάρλος Σάινθ. Παρουσίασε, μεν, κάποια φαινόμενα αναπηδήσεων, αλλά η Scuderia δεν δήλωσε καθόλου ανήσυχη για αυτά: ενδεχομένως οφείλονταν σε ορισμένες ακραίες ρυθμίσεις που έκανε η ομάδα για να αντλήσει περαιτέρω δεδομένα για την εξέλιξη του μονοθεσίου.

Όμως για τον τρίτο προβληματικό τομέα του 2022, τη διαχείριση των ελαστικών, η εικόνα της SF-23 στο Μπαχρέιν δεν ήταν εξίσου αισιόδοξη. Στις συστοιχίες γύρων οι μαλακότερες γόμες σημείωναν μια απότομη πτώση της απόδοσής τους, και η Ferrari παραδέχθηκε ότι δεν ήταν και τόσο εντυπωσιακή στον τομέα αυτόν. Παρότι ιταλικά δημοσιεύματα αναφέρουν ότι οφειλόταν στο μεγαλύτερο φορτίο καυσίμου, το ερώτημα παραμένει αν η Ferrari θα είναι απόλυτα ανταγωνιστική της Red Bull τις Κυριακές.

3. ASTON MARTIN

Η Mercedes W14 σημείωσε ταχύτερο χρόνο στο Μπαχρέιν από την Aston Martin AMR23, όμως βάλαμε την ομάδα του Σίλβερστοουν στην 3η θέση της δυναμικής -μέχρι στιγμής- διότι ήταν σημαντικά ταχύτερη της Mercedes στις συστοιχίες γύρων, και διότι η προετοιμασία και η κατανόηση του μονοθεσίου της κύλησε απρόσκοπτα. Και δεν μπορεί να ειπωθεί το ίδιο για τη W14. Ίσως η τελευταία έχει ευρύτερο πεδίο εξέλιξης, αλλά η AMR23 δείχνει προς το παρόν σε καλύτερη κατάσταση - ειδικά στη συγκρότησή της για τα δεδομένα του αγώνα.

Η Aston Martin, με τον προερχόμενο από τη Red Bull τεχνικό διευθυντή της Νταν Φάλοους, πέρασε από την Άνοιξη του 2022 στην αεροδυναμική φιλοσοφία της RB18, και τώρα τη μετεξέλιξε για να δώσει στον Φερνάντο Αλόνσο ένα μονοθέσιο απρόσμενα αποδοτικό. Ταχύ, από τη στιγμή που ο Ισπανός έδειχνε με άνεση να δαμάζει τη νευρικότητά της AMR23 με την οδήγηση και τις ρυθμίσεις του. Μόνο η Red Bull RB19 έδειξε στο Μπαχρέιν να είναι τόσο ισορροπημένη, τόσο δεκτική σε κάθε είδους αλλαγές και τόσο ακλόνητη στην πρόσφυση.

Το εξαιρετικό τριήμερο για την ομάδα του Σίλβερστοουν έκλεισε με μια υπέροχη συστοιχία γύρων, που σύμφωνα με τον Αλόνσο ήταν «λίγο ταχύτερη» από την πανομοιότυπη της Ferrari. Με την κατανόηση της AMR23 από τόσο νωρίς, η Aston Martin θα μπορεί να ακολουθήσει ένα σαφές μονοπάτι εξέλιξης του μονοθεσίου, και με την δίψα του Αλόνσο μοιάζει ικανή να γίνει απειλητική -υπό προϋποθέσεις- στη μάχη της κορυφαίας τριάδας.

4. MERCEDES

Η Mercedes έμεινε πιστή με τη W14 στη σχεδιαστική φιλοσοφία που είχε εγκαινιάσει πέρσι η προβληματική W13, και το ξεκίνημα της στο Μπαχρέιν έδειξε να κρατά την απόφασή της αυτήν σε ένα τεντωμένο σκοινί. Την πρώτη μέρα ξεκίνησε αρκετά καλά, χωρίς τα περσινά μεγάλα προβλήματα αναπηδήσεων και απρόβλεπτων αντιδράσεων στην παραμικρή αλλαγή ρύθμισης.

Όμως, τη δεύτερη ημέρα η W14 παρουσίασε εμφανέστατα προβλήματα πρόσφυσης στα χέρια του Λιούις Χάμιλτον, και γέννησε εκ νέου προβληματισμό στην ομάδα για τις ρυθμίσεις της. Παρότι, όμως, φάνηκε να βρίσκει λύσεις την τελευταία μέρα, η ομάδα του Μπράκλεϊ δεν είχε την απόδοση που θα επιθυμούσε στην προσμοίωση αγώνα.

Ο Χάμιλτον έγραψε τον τρίτο χρόνο του τριημέρου, η W14 έδειξε να έχει ταχύτητα, αλλά η πρόκληση παραμένει η ρύθμισή της -που δείχνει να βρίσκεται διαρκώς στην κόψη του ξυραφιού- και το «ξεκλείδωμα» της απόδοσής της. Αν δεν τα καταφέρει, ενδέχεται να μεταβεί σε έναν νέας φιλοοφίας σχεδιασμό, όπως έκανε πέρσι στη Βαρκελώνη η Aston Martin, κι αυτό ακούγεται προβληματικό ακόμα και για μία ομάδα με το βάθος της Mercedes.

5. ALPINE

Η γαλλική ομάδα ήταν ο μεγαλύτερος γρίφος των δοκιμών του Μπαχρέιν, καθώς η ίδια επέλεξε να μην επιδιώξει γρήγορους γύρους με τις πιο μαλακές γόμες και ελαφρύ φορτίο καυσίμων. Έμεινε με τον 10ο χρόνο, τον τελευταίο, αλλά η εργασία της στην κατανόηση της ρύθμισης της νέας Α523, η εμφανής ισορροπία και γενικότερη συγκρότησή της στην πίστα και τα δεδομένα που απέκτησε με τις σκληρότερες γόμες κάνουν την ομάδα αισιόδοξη ότι μπορεί να πλησιάσει περαιτέρω φέτος τις πρώτες τρεις ομάδες, συν την Aston Martin.

Οι Γάλλοι στο Βιρύ, στο μεταξύ, αισιοδοξούν ότι έλυσαν τα μεγάλα προβλήματα αισιοδοξίας του νεότευκτου, πέρσι, κινητήρα τους, ενώ και οι συστοιχίες γύρων άφησαν την ομάδα του Ένστοουν ικανοποιημένη. Ήταν ένα στιβαρό ξεκίνημα για την κατανόηση και εξέλιξη της Α523, με πολύ καλύτερη απόδοση από όση φάνηκε η ομάδα να φανεί.

6. ALFA ROMEO

Η Alfa Romeo C43 πέτυχε τον τέταρτο χρόνο του τριημέρου, στα χέρια του Βάλτερι Μπότας. Παρότι η επίδοση αυτή την κολακεύει, παράλληλα δείχνει και την πρόοδο που έχει συντελεστεί σε σχέση με το 2022. Η ομάδα του Χίνβιλ δείχνει να είναι αυτή που θα θέσει -τουλάχιστον αρχικά- τα δεδομένα στη μάχη της με τις Haas και McLaren, και ίσως ενίοτε να πλησιάζει και την Alpine. Το απέδειξε με ένα εξ αρχής συγκροτημένο, με καλή πρόσφυση μονοθέσιο, δεκτικό στις ρυθμίσεις τόσο του Μπότας όσο και του Γκουάνιου Τσόου - που σημείωσε τον ταχύτερο γύρο της δεύτερης ημέρας, αν και με λίγα καύσιμα και με την πιο μαλακή γόμα από όλες (C5).

Ένα πρόβλημα της C43 φάνηκε να είναι οι έντονες αναπηδήσεις (porpoising), αλλά -όπως και η Ferrari- η ομάδα δείχνει να το έχει υπό έλεγχο. Και ένα δεύτερο ότι διαπίστωσε λίγη περισσότερη φθορά των ελαστικών από όση θα ήθελε στις συστοιχίες γύρων. Όμως, το βασικό ερώτημα είναι και πάλι αυτό που την γκρέμισε πέρσι: μπορεί να ακολουθήσει το ρυθμό των ανταγωνιστών της στην εξέλιξη του μονοθεσίου της καθώς κυλά η σεζόν;

7. HAAS

Όπως και με την επιλογή δύο έμπειρων οδηγών, έτσι και με το σχεδιασμό της νέας VF-23 η αμερικανική ομάδα θέλησε να ακολουθήσει τον ασφαλή δρόμο: να έχει ένα μονοθέσιο όχι τολμηρό στην αναζήτηση της απόλυτης ταχύτητας, αλλά ξεκάθαρο στη φιλοσοφία του, που να μπορεί να το καταλαβαίνει, να το ρυθμίζει καλά και να το εξελίσσει, για το μοναδικό της και μεγάλο στόχο να κερδίζει σταθερά βαθμούς.

Η απόδοση της VF-23 στους 415 γύρους της στο τριήμερο του Μπαχρέιν έδειξε να πετυχαίνει τις προδιαγραφές αυτές. Δεν παρουσίασε κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα πρόσφυσης, δεν φάνηκε δύστροπη στις διάφορες ρυθμίσεις, απέφυγε κάθε είδους μπελάδες -σαν αυτούς που μαστίζουν τη McLaren-, φάνηκε συγκροτημένη, αξιόπιστη και αξιοπρεπής. Ο Κέβιν Μάγκνουσεν είπε ότι δεν υπάρχει κάποιο σοβαρό εμπόδιο για την ομάδα να διεκδικεί σε κάθε αγώνα βαθμούς. Ακούγεται βαρετό, αλλά είναι πολύ σημαντικό για να πατήσει ξανά στα πόδια της η ομάδα του Τζιν Χάας.

8. McLAREN

Η κατάσταση στην οποία βρίσκεται η McLaren μπορεί, ίσως, να αποτυπωθεί καλύτερα από την εικόνα του Λάντο Νόρις να εκτονώνει με μια γροθιά τα νεύρα του στον τοίχο του γκαράζ της ομάδας, στο Μπαχρέιν. Η McLaren παραδέχθηκε ότι έχασε τους αεροδυναμικούς στόχους που είχε θέσει για τη MCL60, και είχε εμφανή προβλήματα πρόσφυσης χωρίς να έχει καταφέρει να βελτιώσει το περσινό της μεγάλο πρόβλημα υποστροφής.

Το προβληματικό της τριήμερο -με θέματα πρόσφυσης, ακόμα και με μια έξοδο του Όσκαρ Πιάστρι στη στροφή 10- την άφησε με λίγα δεδομένα και με πολλούς γρίφους σχετικά με τη ρύθμιση της MCL60, τουλάχιστον για τον πρώτο αγώνα. Η McLaren δείχνει να βρίσκεται μάλλον σε ρόλο κομπάρσου, αλλά από την άλλη η ομάδα έχει το τεχνολογικό βάθος για να αναστρέψει την κατάσταση και να βγάλει στην επιφάνεια τη σχετική ταχύτητα της MCL60 - να αξιοποιήσει την αεροδυναμική της απόδοση που έμεινε καλά κρυμμένη στις δοκιμές του Μπαχρέιν.

Οι ρίζες των προβλημάτων δεν εντοπίζονται τόσο στην απόφαση αλλαγής αεροδυναμικής φιλοσοφίας, που έλαβε πριν από περίπου 3 μήνες. Ο νέος αγωνιστικός διευθυντής της ομάδας, Αντρέα Στέλλα, εξήγησε πως «καταλάβαμε λίγο αργά ότι υπήρχαν ορισμένες κατευθύνσεις για την εξέλιξη που είχαν μεγαλύτερη δυναμική, καλύτερο ρυθμό εξέλιξης άμεσα και μακροχρόνια». Τουλάχιστον, αυτό σημαίνει ότι η McLaren έχει ευρύ πεδίο εξέλιξης, αρχής γενομένης από τις μεγάλες αναβαθμίσεις που προγραμματίζει για το Αζερμπαϊτζάν στο τέλος Απριλίου.

9. ALPHA TAURI

Η νέα Alpha Tauri ΑΤ04 σημείωσε τον πέμπτο χρόνο των δοκιμών στο Μπαχρέιν (αλλά με τα πιο μαλακά ελαστικά και ελαφριά από καύσιμα), δεν είχε σοβαρά προβλήματα, έδειχνε αρκετά σταθερή και συγκροτημένη, αλλά έχει ένα βασικό πρόβλημα: δεν είναι αρκετή γρήγορη, τουλάχιστον προς το παρόν. Έτσι, δείχνει πως θα αναλώνεται με τις McLaren και Williams στη μάχη της ουράς των GP.

Ένα μειονέκτημα του μονοθεσίου της Φαέντσα ήταν η υποστροφική αστάθειά του στις αργές στροφές, αλλά ο τεχνικός διευθυντής Τζόντι Έγκιντον είπε ότι αυτή ήταν περισσότερο αποτέλεσμα των πειραματισμών στις ρυθμίσεις. Με την υποψία ότι η νέα διοίκηση της Red Bull σκέφτεται να θέσει την ομάδα της Φαέντσα προς πώληση, άραγε θα υπάρχει η ψυχολογία στην ομάδα να προχωρήσει το πλάνο εξέλιξης του μονοθεσίου με την ορμή που απαιτείται;

10. WILLIAMS

Η Williams φαντάζει να βρίσκεται ξανά στην τελευταία θέση, και αυτό δεν είναι και τόσο παράλογο αν αναλογιστεί κανείς ότι έμεινε πριν από δύο μήνες χωρίς τεχνικό διευθυντή και επικεφαλής αεροδυναμικής, στο πλαίσιο των αλλαγών της ομάδας. Πάντως, η απόδοση της νέας FW45 στο Μπαχρέιν δεν ήταν τόσο απογοητευτική όσο τα προηγούμενα χρόνια, και ο Άλεξ Άλμπον ενίοτε ανέβαινε κοντά στη δεκάδα των χρόνων. «Είμαστε αναμφίβολα σε καλύτερη θέση από ότι την ίδια στιγμή πέρσι», δήλωσε ο Βρετανος-Ταϊλανδός οδηγός.

Υπό τις οδηγίες του -προερχόμενου από τη Mercedes- νέου αγωνιστικού διευθυντή Τζέιμς Βάουλς δεν αποκλείεται να γίνουν σχετικά σύντομα κινήσεις που θα εξασφαλίσουν την αεροδυναμική εξέλιξη και βελτίωση της ταχύτητας του μονοθεσίου. Το καλό είναι ότι η FW45 ξεκίνησε ως μια καλή, ισορροπημένη, δεκτική στις ρυθμίσεις και αξιόπιστη βάση, για να χτιστεί πάνω της ένα ταχύτερο μονοθέσιο - φέτος, ή το 2024.

F1 2023

Πού θα βλέπουμε φέτος Live τη Formula 1

Από φέτος και για τα επόμενα τρία χρόνια, τo παγκόσμιο πρωτάθλημα της Formula 1 θα μεταδίδεται σε ζωντανή και αποκλειστική μετάδοση σε ΑΝΤ1 και ΑΝΤ1+. Οι λάτρεις του κορυφαίου μηχανοκίνητου σπορ θα μπορούν να δουν live τα 23 Grand Prix και τα 6 Sprint Races του 2023, καθώς και τις πιο δυνατές στιγμές των κατατακτήριων δοκιμών, πλούσιο ρεπορτάζ και αποκλειστικές συνεντεύξεις από τους κορυφαίους πιλότους.

Οι τηλεοπτικές μεταδόσεις ξεκινούν την Παρασκευή 3 Μαρτίου και το Σάββατο 4 Μαρτίου με τις ελεύθερες και τις κατατακτήριες δοκιμές αντίστοιχα, που θα μεταδοθούν ζωντανά από το ΑΝΤ1+. Την Κυριακή 5 Μαρτίου θα πραγματοποιηθεί το πρώτο Γκραν Πρι του φετινού πρωταθλήματος, το οποίο θα μεταδοθεί ζωντανά από ΑΝΤ1 και ΑΝΤ1+.

Νωρίτερα, στις 16:15 θα κάνει πρεμιέρα, σε ΑΝΤ1 και ΑΝΤ1+ το “FORMULA 1 SHOW”, η νέα εκπομπή που θα μετρά αντίστροφα για την εκκίνηση και στη συνέχεια, μετά την πτώση της καρό σημαίας, θα αναλύει και σχολιάζει τις σημαντικότερες στιγμές του αγώνα και τις δηλώσεις των πρωταγωνιστών.

Καλή σεζόν F1!