Ανασκόπηση 2024
Το 2024 μπαίνει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, αφήνοντάς μας με μία γεμάτη χρονιά σε αγωνιστικό κι όχι μόνο επίπεδο.
Το όνομα της Ελλάδας ακούστηκε στα πέρατα της γης για τις επιτυχίες των ομάδων και των αθλητών/τριών της, ενώ οι Ολυμπιακοί Αγώνες πρωτίστως και δευτερευόντως το Euro 2024
ήταν τα μεγαλύτερα αθλητικά γεγονότα που έλαβαν χώρα.
Ο Ολυμπιακός έγινε ο πρώτος ελληνικός ποδοσφαιρικός σύλλογος που κατακτά ευρωπαϊκό τίτλο (Conference League), με την 29η Μαΐου του 2024 να μένει χαραγμένη με ολόχρυσα γράμματα ως μία από τις ημερομηνίες σταθμούς στα 100 χρόνια ζωής των ερυθρολεύκων, ένα ορόσημο που θα πιάσουν στις 10 Μαρτίου του 2025.
Ωστόσο, την αρχή στα ευρωπαϊκά τρόπαια έκανε η ομάδα Κ19 των Πειραιωτών, που με το επιβλητικό 3-0 κόντρα στη Μίλαν στον τελικό της 22ας Απριλίου σήκωσε στον ουρανό της
Νιόν το Youth League.
Οι επιτυχίες στην Ευρώπη, όμως, δεν σταματάνε εδώ, αφού ο Παναθηναϊκός AKTOR επέστρεψε σε Final Four μετά από 12 χρόνια, με τους παίκτες του Εργκίν Αταμάν και τον
MVP Κώστα Σλούκα, να γυρίζουν στην πατρίδα μας από το Βερολίνο έχοντας στις αποσκευές τους την Κούπα της EuroLeague, ράβοντας παράλληλα το πολυπόθητο έβδομο
αστέρι.
Σαν να μην έφτανε μόνο αυτό το κατόρθωμα, στους τελικούς της Stoiximan GBL επέστρεψε από το 0-2 κόντρα στον Ολυμπιακό κι έκανε την ολική ανατροπή.
Kάτι που είχε να συμβεί από το μακρινό 2002, πάλι με "θύμα" τους ερυθρoλεύκους και δράστρια αυτή τη φορά την ΑΕΚ.
Πήρε, δηλαδή, τα επόμενα τρία ματς της τελικής σειράς (δύο στο ΟΑΚΑ κι ένα στο ΣΕΦ) κι ανέβηκε στον θρόνο του ελληνικού μπάσκετ ανδρών για 40η φορά.
Χρονιά Ολυμπιακών Αγώνων το 2024 και φυσικά δεν θα μπορούσε να λείπει το "γαλανόλευκο" στοιχείο από τα βάθρα στο Παρίσι.
Ο Μίλτος Τεντόγλου έγραψε ιστορία στην Πόλη του Φωτός, αφού κατέκτησε το χρυσό για δεύτερη διαδοχική διοργάνωση κι έγινε ο δεύτερος αθλητής του άλματος επί κοντώ που το επιτυγχάνει, βάζοντας το όνομά του δίπλα σε αυτό του θρυλικού Καρλ Λιούις.
Μάλιστα, ο "Air Miltos" στις αρχές του Ιουνίου και συγκεκριμένα στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος ανοιχτού στίβου στη Ρώμη σημείωσε την καλύτερή επίδοση της καριέρας του, καθώς "πέταξε" στα 8,65 μ. και για μόλις ένα εκατοστό δεν
ισοφάρισε το πανελλήνιο ρεκόρ του Λούη Τσάτουμα.
Ο αδερφικός του φίλος κι ήδη ο μεγαλύτερος άλτης που έχει δει ο ελληνικός αθλητισμός, Εμμανουήλ Καραλής, δύο ημέρες πριν τον Τεντόγλου, ήτοι στις 5 Αυγούστου, απογειώθηκε στα 5,90μ και πανηγύρισε το χάλκινο μετάλλιο στους 33ους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Μόλις 23 ημέρες αργότερα έσπασε στο Diamond League της Σιλεσίας το φράγμα των 6 μέτρων.
Τα γνωστά του έκανε στη γαλλική πρωτεύουσα κι ο Λευτέρης Πετρούνιας, με τον 33χρονο να ανεβαίνει στο τρίτο σκαλί του βάθρου και να γίνεται ο πρώτος αθλητής στους κρίκους που φτάνει τα τρία μετάλλια.
Ιστορία, όμως, έγραψε κι ο Απόστολος Χρήστου, που με το ασημένιο στα 200μ. ύπτιο έγινε ο πρώτος Έλληνας που δίνει μετάλλιο στη χώρα μας στην κολύμβηση.
Συνολικά η Εθνική Ελλάδας ολοκλήρωσε την παρουσία της στο Παρίσι έχοντας κατακτήσει οκτώ μετάλλια, ισοφαρίζοντας την τέταρτη καλύτερη συγκομιδή μαζί τους Ολυμπιακούς στην Ατλάντα το 1996.
Στα ομαδικά αθλήματα στην κορυφαία γιορτή του αθλητισμού συμμετείχε μετά από 16 χρόνια κι η Εθνική μπάσκετ ανδρών, που με ηγέτη τον Γιάννη Αντετοκούνμπο και στον πάγκο της τον Βασίλη Σπανούλη ολοκλήρωσε το ταξίδι της στα προημιτελικά.
Καλύτερη τύχη είχε η "γαλανόλευκη" αποστολή στους Παραολυμπιακούς, με τους αθλητές και τις αθλήτριες να συγκεντρώνουν 13 μετάλλια (τρία χρυσά, τρία ασημένια και επτά
χάλκινα).
Μία επίδοση που είναι παρέα με το Ρίο ντε Τζανέιρο το 2016 η τρίτη καλύτερη μετά το Πεκίνο το 2008 (24) και την Αθήνα το 2004 (20).
Στο εγχώριο ποδόσφαιρο ο ΠΑΟΚ με μία ρελάνς άνευ προηγούμενου στα playoffs έκοψε πρώτος την κορδέλα του τερματισμού και σήκωσε το τέταρτο πρωτάθλημα στην ιστορία
του.
Στο διεθνές στερέωμα, τόσο η Εθνική ανδρών, όσο κι αυτή των γυναικών δεν μπόρεσαν να υπεκεράσουν τα εμπόδια των Γεωργίας και Βελγίου αντιστοίχως και να προκριθούν στο
Euro 2024 και το 2025 εκατέρωθεν.
Το νερό δείχνει να έχει μπει στο αυλάκι για την Εθνική Ελλάδας με την πρόσληψη του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, όμως τα πάντα έχουν επισκιαστεί από την τραγική απώλεια του Τζορτζ Μπάλντοκ, με τον 31χρονο πρώην παίκτη του Παναθηναϊκού να βρίσκεται νεκρός στο διαμέρισμά του στις 9 Οκτωβρίου.
Η Ισπανία άφησε έντονα το αποτύπωμά της στον αθλητισμό το 2024, αφού το άστρο του Λαμίν Γιαμάλ κι ο μετέπειτα κάτοχος της Χρυσής Μπάλας κι αρχηγός της Ρόχα, Ρόδρι, οδήγησαν το σύνολο του Λουίς ντε λα Φουέντε στην πανάξια κατάκτηση του Euro 2024.
Την ίδια ώρα ένας από τους κορυφαίους τενίστες όλων των εποχών και μία σπουδαία προσωπικότητα, ο Ράφα Ναδάλ, αποχαιρέτησε τα κορτ με 22 Grand Slam, δύο χρυσά ολυμπιακά μετάλλια σε μονό και διπλό ανδρών και φέροντας αιώνια τον τίτλο του "Βασιλιά του Roland Garros".
Ήρθε η στιγμή λοιπόν, να ξετυλίξουμε το κουβάρι με τα σημαντικότερα αθλητικά γεγονότα που σημάδεψαν το 2024.
Το όνειρο έγινε πραγματικά: Ο Ολυμπιακός σήκωσε το πρώτο του ευρωπαϊκό
του Κώστα Αυγουστάκη
Η 29η Μαΐου του 2024 θα μείνει για πάντα χαραγμένη με χρυσά γράμματα στην ιστορία του Ολυμπιακού.
Κάτι έλειπε από την τροπαιοθήκη των 47 πρωταθλημάτων, των 28 Κυπέλλων και τεσσάρων Σούπερ Καπ, μία ευρωπαϊκή κούπα.
Αυτή ήρθε λοιπόν, σε ελληνικό έδαφος και συγκεκριμένα στην OPAP Arena.
Ο Ολυμπιακός μπροστά στον κόσμο του σήκωσε το τρόπαιο του Conference League, έπειτα από ένα παιχνίδι που έσπασε καρδιές.
Οι ερυθρόλευκοι αντιμετώπιζαν τη Φιορεντίνα, η οποία είχε χάσει ήδη έναν τελικό και δεν ήθελε να σκεφτεί πως θα χάσει έναν ακόμa.
Η κανονική διάρκεια έληξε χωρίς γκολ και το ματς οδηγήθηκε στην παράταση.
Όλα έδειχναν πως τα πέναλτι ήταν αναπόφευκτα. Ο Αγιούμπ Ελ Κααμπί δεν είχε την ίδια άποψη.
Η παράταση βρισκόταν στα χασομέρια της, στο 116' συγκεκριμένα.
Ο Σαντιάγκο Έσε έκανε το γέμισμα στην περιοχή από τα αριστερά.
Ο Μαροκινός στράικερ έβαλε το σώμα του με τέτοιον τρόπο, ώστε να παραμείνει onside και παράλληλα να “ενώσει” το κεφάλι του με την μπάλα.
Τα υπόλοιπα είναι ιστορία... Η μπάλα κατέληξε στα δίχτυα κι ο Ολυμπιακός πρόσθεσε το πιο λαμπερό του αστέρι στο λογότυπό του.
Οι στιγμές που ακολούθησαν θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στην ερυθρόλευκη συλλογική μνήμη.
"Η θάλασσα του Πειραιά" στα μεγάφωνα του γηπέδου, ο γύρος των θριάμβων των ποδοσφαιριστών και το ατελείωτο πάρτι στον Πειραιά που ολοκληρώθηκε τις πρωινές ώρες με τους πρωταγωνιστές να γίνονται ένα με τον κόσμο τους.
Ένα ταξίδι που είχε τη σφραγίδα του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ.
Ο άνθρωπος που έφτασε στη χώρα στις αρχές του Φλεβάρη κι έμελλε να πετύχει κάτι που εκείνη την περίοδο φαινόταν ακατόρθωτο.
"Σουλούπωσε" τον Ολυμπιακό, ταίριαξε άμεσα στους νεοφερμένους Κάρμο, Όρτα, Τσικίνιο και πήρε το μάξιμουμ από Φορτούνη, Ποντένσε, Ιμπόρα και φυσικά το μεγάλο "όπλο", Ελ Κααμπί.
Η "παρέα" αυτή με ηγέτη τον Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ δημιούργησε αξέχαστες βραδιές κι "ανάγκασε" τους οπαδούς του Ολυμπιακού να επισκέπτονται συχνά το αεροδρόμιο για υποδοχές και πανηγυρισμούς.
Μετά τους ομίλους του Europa League, οι Πειραιώτες κοντραρίστηκαν με τη Φερεντσβάρος στον ενδιάμεσο γύρο.
Οι ερυθρόλευκοι πέρασαν χωρίς ιδιαίτερο πρόβλημα, 1-0 στο Καραϊσκάκης, 1-0 στη Βουδαπέστη.
Στους 16 ο Ολυμπιακός βρήκε στο μονοπάτι του την Μακάμπι Τελ Αβίβ. Το ματς στο Καραϊσκάκης ήταν ένας πραγματικός εφιάλτης.
Οι ερυθρόλευκοι ηττήθηκαν 4-1 κι όλα έμοιαζαν χαμένα.
Κανείς όμως στους Πειραιώτες δεν πίστεψε ότι το ταξίδι τελείωσε έτσι απλά.
Πράγματι στις 14 Μαρτίου του 2023, ο Ολυμπιακός πετύχαινε μία από τις μεγαλύτερες ανατροπές στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.
Οι παίκτες του Μεντιλίμπαρ μπήκαν στο ματς "μανιασμένοι" και οι Ποντένσε, Φορτούνης και Ελ Κααμπί είχαν ισοφαρίσει το συνολικό σκορ μέχρι το τέλος του πρώτου μέρους.
Ο Ζαχάβι μείωσε στο 57', όμως ο Μαροκινός επιθετικός με εκπληκτικό ανάποδο ψαλίδι έκανε το 4-1.
Το παιχνίδι οδηγήθηκε στην παράταση, αλλά το ποτάμι δεν μπορούσε να γυρίσει πίσω.
Με δύο ακόμη γκολ οι παίκτες του Ολυμπιακού πέτυχαν το θαύμα.
Στα προημιτελικά, η Φερεντσβάρος έβαλε δύσκολα στους ερυθρόλευκους, οι οποίοι πέρασαν κι αυτό το εμπόδιο.
Το πρώτο ματς στο Καραϊσκάκης έληξε 3-2, με τους Πειραιώτες να χάνουν προβάδισμα τριών τερμάτων.
Όλα ήταν ανοιχτά στο "κολασμένο" Σουκρού Σαράτσογλου.
Ο Καχβετσί πέτυχε ένα γρήγορο γκολ, αλλά οι ερυθρόλευκοι άντεξαν κι είχαν και τις δικές τους ευκαιρίες. Το ματς οδηγήθηκε στη διαδικασία των πέναλτι.
Ο "γίγαντας" Τζολάκης έστησε τείχος. Έπιασε τις τρεις εκτελέσεις των Τούρκων και πήρε από το χέρι την ομάδα του για τους 4 της διοργάνωσης.
Τελευταίος αντίπαλος πριν από τον τελικό της OPAP Arena;
Το φαβορί της διοργάνωσης, η Άστον Βίλα, η οποία εξασφάλιζε εκείνη την περίοδο εισιτήριο για το Champions League μέσω της Premier League.
Ωστόσο, ήταν φαβορί μονάχα στα... χαρτιά.
Ο Ολυμπιακός άλωσε το Μπέρμιγχαμ, επικρατώντας 4-2, κλείνοντας ουσιαστικά την πρόκριση για τον τελικό.
Στις 9 Μαΐου το Καραϊσκάκης "κόχλαζε" για τη ρεβάνς με τους Βίλανς.
Οι ιαχές του κόσμου έκαναν τους Άγγλους ρεπόρτερ να παραμιλούν.
Πώς ήταν δυνατόν να χαθεί η πρόκριση; Δεν χανόταν με τίποτα και το απέδειξε ο Ελ Κααμπί με δύο γκολ του.
Το 2024 θα είναι για πάντα η χρονιά του Ολυμπιακού.
Το έτος που οι ερυθρόλευκοι κατέκτησαν δύο ευρωπαϊκές κούπες, σφραγίζοντας την παρουσία τους στην ελίτ του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.
Τα ερυθρόλευκα "μωρά" στην κορυφή της Ευρώπης
του Κώστα Αυγουστάκη
Ήταν 22 Απριλίου του 2024.
Η καρδιά του ευρωπαϊκού και του ελληνικού ποδοσφαίρου χτυπούσε στη Νιόν και συγκεκριμένα στο Colovray Sports Center ακριβώς απέναντι από τα γραφεία της UEFA.
Η Κ19 του Ολυμπιακού αντιμετώπιζε τη Μίλαν στον τελικό του Youth League, όπου οι Νέοι των ερυθρόλευκων έγραψαν ιστορία, ολοκληρώνοντας ένα πολύ όμορφο ταξίδι.
Ας πάρουμε όμως, τα πράγματα από την αρχή.
Το ταξίδι της Κ19 του Ολυμπιακού ξεκίνησε το φθινόπωρο του 2023 με προκρίσεις επί της Λέτσε και της Καμπάλα και συνεχίστηκε με μεγάλα παιχνίδια τους επόμενους μήνες.
Oι Πειραιώτες απέκλεισαν στα πέναλτι την Ίντερ, ενώ με τη Λανς στους 16 χρειάστηκαν την ίδια διαδικασία, αφού πρώτα επέστρεψαν από το 0-2.
Το statement τίτλου έγινε στο Μόναχο. Ο Ολυμπιακός φιλοξενήθηκε από την Μπάγερν κι επικράτησε με 3-1.
Ο Αντώνης Παπακανέλλος πέτυχε ένα απίστευτο γκολ που έκανε τον γύρο της Ευρώπης, ενώ δίχτυα βρήκαν επίσης, οι Κωστούλας και Μουζακίτης.
Κάπως έτσι, οι ερυθρόλευκοι κέρδισαν το εισιτήριο για το Final Four στην Ελβετία.
Τελευταίος αντίπαλος πριν από τον τελικό ήταν η Ναντ.
Οι ερυθρόλευκοι πήραν την πρόκριση στην αγαπημένη τους διαδικασία, τα πέναλτι, με τον Άντζελο Σίνα να πραγματοποιεί καθοστική επέμβαση και να δίνει στην ομάδα του τη νίκη.
Έτσι, ο Ολυμπιακός έφτασε στον τελικό κόντρα στους ροσονέρι.
Το γήπεδο γέμιζε από νωρίς, με τους οπαδούς των Πειραιωτών να φτάνουν από κάθε γωνιά της Ευρώπης και να κερδίζουν τη "μάχη" της κερκίδας απέναντι στους φίλους της Μίλαν.
Μεγάλα αστέρια, όπως ο Λουίς Φίγκο, απόλαυσαν τα παιδιά του Σωτήρη Συλαϊδόπουλου, αρχιτέκτονα της μεγάλης επιτυχίας.
Ο Ολυμπιακός έκανε τον τελικό... παιχνιδάκι, επικρατώντας 3-0 των Ιταλών.
Ο Μουζακίτης στο 60' άνοιξε το σκορ με εκτέλεση πέναλτι, ο Παπακανέλλος ξανά με μία απίστευτη ενέργεια πέτυχε το 2-0 στο 61' και στο 66' ο Μπακούλας έκανε τους πάντες να μείνουν με το στόμα ανοιχτό με ανάποδο ψαλίδι στο 66'.
Η δουλειά τελείωσε κι οι Νέοι του Ολυμπιακού κατέκτησαν τον πρώτο ευρωπαϊκό τίτλο του συλλόγου, ο οποίος θα ήταν μονάχα η αρχή.
"Είμαστε η καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη, το πιστέψαμε και το κάναμε. Δικαιοσύνη!" έλεγε ο Αντώνης Παπακανέλλος στο μικρόφωνο του SPORT24 που ήταν παρών σε ένα ακόμη μεγάλο αθλητικό ραντεβού.
Πράγματι τα μωρά του Ολυμπιακού έγραψαν ιστορία, μία επιβράβευση της συστηματικής δουλειάς που γίνεται στον Ρέντη από μικρές ηλικίες.
Η δεύτερη επιβράβευση ήρθε λίγο καιρό αργότερα.
Μουζακίτης και Κωστούλας αποτελούν κομβικά μέλη της ανδρικής ομάδας, ενώ οι Παπακανέλλος, Μπακούλας και Κουτσίδης περιμένουν τη δική τους σειρά για να αποκτήσουν επίσης μεγαλύτερη ρόλο με τους... μεγάλους του Ολυμπιακού.
Το έπος του Παναθηναϊκού σε EuroLeague και Stoiximan GBL κι η έκρηξη του Κώστα Σλούκα
της Βασιλικής Καραμούζα
Το 2024 ήταν σίγουρα η χρονιά του μπασκετικού Παναθηναϊκού.
Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος έδωσε τα ηνία και τα εχέγγυα στον Εργκίν Αταμάν.
Ο Κώστας Σλούκας πήρε μια μεγάλη απόφαση και τη στήριξε με όλες του τις δυνάμεις.
Ο Κέντρικ Ναν άφησε την Αμερική κι ήρθε στην Ευρώπη λίγο μετά την έναρξη της σεζόν, για να γίνει απόλυτος game-changer.
Ο Ματίας Λεσόρ κουβάλησε ένα τεράστιο βάρος στις πλάτες του, χωρίς περιθώριο ξεκούρασης ή λάθους, για μια ολόκληρη σεζόν.
Και κάπως έτσι, το τριφύλλι ανέβηκε ξανά στην κορυφή της Ευρώπης μετά από 12 χρόνια.
Κλείνοντας τη regular season με πέντε διαδοχικές νίκες -μετά από την ήττα κόντρα στον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ- για να εξασφαλίσει το πλεονέκτημα έδρας. Λυγίζοντας τη Μακάμπι Τελ Αβίβ με 3-2 σε μια απαιτητική σειρά playoffs.
Αποδεικνύοντας την κυριαρχία του απέναντι στη Φενέρμπαχτσε και τη Ρεάλ Μαδρίτης στο Final Four.
Η Uber Arena του Βερολίνου έγινε η Ιθάκη του Παναθηναϊκού AKTOR.
Το μέρος στο οποίο κορυφώθηκαν όλα τα συναισθήματα των ανθρώπων του τριφυλλιού μετά την κατάκτηση του βαρύτιμου τροπαίου της EuroLeague.
Του έβδομου στην ιστορία του.
Όμως το πράσινο ντεπόζιτο είχε κι άλλο απόθεμα σε βενζίνη.
Κι έτσι, όταν βρέθηκε με την πλάτη κολλημένη στον τοίχο, κατάφερε να κάνει τη μεγάλη ανατροπή από το 0-2 στους τελικούς της Stoiximan GBL με τον αιώνιο αντίπαλο, τον Ολυμπιακό, και να κατακτήσει μια ακόμα κορυφή. Την εγχώρια.
Οι 29 πόντοι του Κώστα Σλούκα στο Game 5 των τελικών ήταν το κερασάκι στην τούρτα του πολύπειρου Έλληνα γκαρντ, που συζητήθηκε όσο κανένα άλλο πρόσωπο στην μπασκετική σκηνή το 2024.
Η δική του αγωνιστική έκρηξη στο δεύτερο μισό της σεζόν ήταν αυτή που εξασφάλισε τους δύο αυτούς τίτλους στον Παναθηναϊκό, αλλά και την προσωπική του δικαίωση, αφού άκουσε τα εξ αμάξης όταν μεταπήδησε από τους ερυθρόλευκους στους πράσινους.
"Είδα κόσμο διψασμένο, που πίστεψε σε μένα από την πρώτη στιγμή.
Τι μπορώ να κάνω, τι μπορώ να καταφέρω. Με στήριξαν σε δύσκολες στιγμές.
Έζησα φέτος στιγμές που ούτε είχα ονειρευτεί. Ο κόσμος με αγκάλιασε από την πρώτη στιγμή, η μεγαλύτερη δικαίωση είναι αυτή.
Επαναλαμβάνω, πέρασα δύσκολα όλο το χρόνο, απάντησα στο γήπεδο με την ομάδα μου.
Αυτή η πρόταση υπάρχει τα τελευταία 10 χρόνια.
Ο κ. Γιαννακόπουλος με εμπιστεύεται εδώ και 10 χρόνια, από σεβασμό και στον Ολυμπιακό δεν τον άκουγα.
Το έκανα, είμαι απόλυτα δικαιωμένος, ευχαριστώ τον Θεό που με φώτισε.
Οι στιγμές με τους συμπαίκτες μου, με τον πρόεδρο, με τον coach, θα μείνουν χαραγμένες βαθιά στην καρδιά μου. Ευχαριστώ όλους.
Η χρονιά θα μείνει στην ιστορία, για πάντα. Ήταν η πιο μάγκικη χρονιά", ήταν μερικά από τα πολλά που είπε ο Σλούκας σε μια συνέντευξη Τύπου ποταμό, που σίγουρα δεν έμεινε ασχολίαστη.
Ο ΠΑΟΚ ήταν νικητής της πιο συγκλονιστικής μάχης του πρωταθλήματος
του Σταύρου Λιώση
To 2024 θα μνημονεύεται ως μια από τις καλύτερες στην ιστορία του ΠΑΟΚ κι όχι άδικα.
Πανηγύρισε το τέταρτο πρωτάθλημα της ιστορίας του, έφτασε στους 8 του Conference League (επανέλαβε δηλαδή ό,τι έκανε και το 2022), ενώ στο Κύπελλο Ελλάδας Betsson έμεινε εκτός στη διαδικασία των πέναλτι από τον μετέπειτα κάτοχο του τίτλου, Παναθηναϊκό.
Παράλληλα, είναι μια από τις καλύτερες χρονιές του Ραζβάν Λουτσέσκου στον πάγκο του ΠΑΟΚ, με τον Ρουμάνο τεχνικό να υπογράφει νέο συμβόλαιο μέσα στο έτος, μέχρι και το 2027.
Το 2024 σβήνει με τους πρωταθλητές να είναι "μέσα" στη μάχη για τη διατήρηση των σκήπτρων τους και να διεκδικούν την πρόκριση στα νοκ-άουτ του Europa League.
Την ίδια στιγμή καλούνται να κάνουν την ανατροπή στις αρχές του έτους κόντρα στην ΑΕΚ στο Κύπελλο.
Το πρωτάθλημα
Ο Δικέφαλος είπε την τελευταία του λέξη στο πιο συναρπαστικό πρωτάθλημα των τελευταίων ετών.
Μια κούρσα που ήταν απαιτητική, που ακόμα κι οι παίκτες του Ραζβάν Λουτσέσκου λύγισαν κάποιες φορές (η άσχημη ήττα από την ΑΕΚ με 2-0, αλλά κι η ήττα από τον Ολυμπιακό στην Τούμπα με 1-4).
Ωστόσο, στο τέλος μίλησαν αυτοί, ήταν αυτοί που έπρεπε και έκοψαν πρώτοι το νήμα.
Ο Λουτσέσκου έφτιαξε γρήγορα ένα δυνατό γκρουπ, παρότι οι υποχρεώσεις ξεκίνησαν μέσα στον Ιούλιο και δεν υπήρχε αρκετός διαθέσιμος χρόνος.
Στην κανονική διάρκεια ο Δικέφαλος πέτυχε το σπουδαίο διπλό στο Φάληρο (2-4) και την εντός έδρας νίκη επί του Παναθηναϊκού (2-1).
Κόντρα στους "μικρομεσαίους" όμως, ήταν αψεγάδιαστος με εξαίρεση την ήττα από τον ΟΦΗ στο Γεντί Κουλέ.
Στα playoffs ξεκίνησε με την ήττα από τον Άρη, ανέκαμψε με νίκες με Παναθηναϊκό και Λαμία.
Στη συνέχεια έμεινε χωρίς νίκη σε τρία ματς με Ολυμπιακό, ΑΕΚ (ισοπαλία) και Λαμία (ισοπαλία).
Μετά το ματς με τους Φθιώτες ελάχιστοι εκτός ΠΑΟΚ πίστεψαν στο πρωτάθλημα και την απόλυτη ανατροπή.
Στους 8 του Conference League για δεύτερη φορά μετά από δύο χρόνια.
Ο ΠΑΟΚ ξεκίνησε την πορεία του από τον δεύτερο προκριματικό γύρο του Conference League και για να συμμετάσχει στα τελικά έπρεπε να κάνει κάτι που δεν πετυχαίνουν πολλές ομάδες.
Το 3/3 στα προκριματικά.
Αυτό έγινε απέναντι σε όχι και τόσο άσημους αντιπάλους, καθώς άφησε εκτός την Μπεϊτάρ Ιερουσαλήμ, τη Χάιντουκ και τη Χαρτς.
Στους ομίλους του Conference League είχε θεωρητικά το πάνω χέρι για τη δεύτερη θέση, όχι όμως και για την πρώτη.
Ο ΠΑΟΚ όμως το έκανε κι αυτό, καθώς με δύο νίκες άφησε πίσω του και την Άιντραχτ εκτός από τις Αμπερντίν και Ελσίνκι που ήταν πιο βατές.
Σχεδόν αψεγάδιαστα, καθώς τερμάτισε με 16 βαθμούς που αποτελεί ρεκόρ σε συγκομιδή όλων των ομάδων του ελληνικού ποδοσφαίρου στον όμιλο.
Έχοντας τερματίσει πρώτος ο Δικέφαλος ξεκίνησε κατευθείαν από τους 16.
Το πρώτο του εμπόδιο ήταν η Ντίναμο Ζάγκρεμπ.
Στην Κροατία η ομάδα του Λουτσέσκου αποδείχθηκε κατώτερη των περιστάσεων κι ήταν με την πλάτη στον τοίχο λόγω του 2-0 στο Μαξιμίρ.
Ωστόσο, στην Τούμπα η ιστορία γράφτηκε εντελώς διαφορετικά.
Ο ΠΑΟΚ μπήκε από νωρίς με ορμή και στο τέλος τη σκόρπισε με το 5-1 κι έκλεισε θέση για τους 8, φάση στην οποία έφτασε και πριν από δύο χρόνια.
Επόμενος αντίπαλός του ήταν η μετέπειτα πρωταθλήτρια Βελγίου Μπριζ, την οποία όμως, δεν κατάφερε να αφήσει εκτός.
Στο Βέλγιο (όπου η αστυνομία αντιμετώπισε βάρβαρα τους φίλους του ΠΑΟΚ), ο Δικέφαλος πιέστηκε, ο Κοτάρσκι έπιασε πέναλτι όμως στο τέλος ηττήθηκε με 1-0.
Και πάλι όμως, πίστεψε στο "χαρτί" της Τούμπας. Η ανατροπή όμως δεν ήρθε ποτέ, ηττήθηκε με 2-0 κι η πορεία του στο Conference League τερμάτισε εκεί.
Οι πρωταγωνιστές
Ο Ραζβάν Λουτσέσκου ήταν ο στρατηγός του ΠΑΟΚ.
Όμως στη φαρέτρα του είχε πολύ καλούς στρατιώτες, που υπηρέτησαν το πλάνο του και έφεραν εις πέρας την αποστολή της κατάκτησης του πρωταθλήματος.
Η αιχμή του δόρατος του Δικεφάλου ήταν η μεσοεπιθετική του γραμμή, καθώς από εκείνη τη γραμμή τρεις ποδοσφαιριστές έκαναν double-double σε γκολ και ασίστ.
Πρώτος σε γκολ και ασίστ ήταν ο Αντρίγια Ζίβκοβιτς με 19 και 14 αντίστοιχα, την καλύτερη μακράν της καριέρας του στον ΠΑΟΚ.
Συμπαραστάτες του ήταν ο Γιάννης Κωνσταντέλιας που πέτυχε 14 γκολ και μοίρασε 10 ασίστ, ο Κίριλ Ντεσπόντοφ που είχε από 13 γκολ και ασίστ, όπως κι ο Τάισον που είχε οκτώ γκολ και 13 ασίστ.
Από κοντά τους κι οι Τόμας, Σβαμπ κι ο Μουργκ που αγωνίστηκε μόνο στις εγχώριες διοργανώσεις, μιας κι έμεινε εκτός ευρωπαϊκής λίστας.
Κορυφαίοι για τον ΠΑΟΚ ήταν ο Ντόμινικ Κοτάρσκι που υπερασπίστηκε με επιτυχία τα καρέ του Δικεφάλου για μια ακόμα σεζόν.
Κορυφαίος αμυντικός του ΠΑΟΚ ήταν ο Κωνσταντίνος Κουλιεράκης που πήρε το καλοκαίρι μεταγραφή για τη Βόλφσμπουργκ.
Μαζί του κι οι Κεντζιόρα και Μπάμπα που επίσης, έκαναν μια εξαιρετική χρονιά, ενώ και φέτος είναι από τους κορυφαίους του ΠΑΟΚ στην αμυντική του γραμμή.
Ο ανίκητος Μίλτος Τεντόγλου
της Μαρίας Καούκη
Τρία χρυσά μετάλλια κρέμασε στον λαιμό του ο Μίλτος Τεντόγλου.
Ο αθλητής του Γιώργου Πομάσκι συμμετείχε σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις μεταξύ των οποίων ήταν φυσικά κι οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Παρισιού.
Έφτασε στο δεύτερο διαδοχικό χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιό του κερδίζοντας κατά κράτος τους αντιπάλους του, ως συνήθως.
Η ποιοτική διαφορά του με τους αντιπάλους του ήταν μεγάλη.
Ο 26χρονος -για πολλούς- ήταν το "σίγουρο" χρυσό μετάλλιο της Ελλάδας στο Παρίσι κι οι πολλοί δικαιώθηκαν την ημέρα του τελικού.
Εκεί, ο Γρεβενιώτης άλτης έκανε τα δύσκολα να μοιάζουν εύκολα και τα κατορθώματά του να θυμίζουν μια ακόμα μέρα στην προπόνηση.
Ωστόσο, ήταν τελικός Ολυμπιακών Αγώνων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε επίπεδο απαιτήσεων, αλλά και πρεστίζ.
Νίκησε με άλμα στα 8,48 μ.
Οι θεατές παρακολούθησαν τον τελικό δίχως αγωνία για τον νικητή, χωρίς μια στάλα σασπένς.
Κι ο ίδιος θα επιθυμούσε περισσότερο ανταγωνισμό, επειδή αγαπάει να αποδεικνύει ότι είναι ο καλύτερος υπό πίεση και μέσα από δυνατούς αγώνες που ανεβάζουν την αδρεναλίνη και τον βοηθούν να επιτύχει μεγάλα άλματα.
Μετά τη νίκη του εντάχθηκε σ' ένα μικρό κλαμπ αθλητών στίβου που είναι κάτοχοι των Ολυμπιακών τίτλων στο Παρίσι και στο Τόκιο συν αυτόν του τελευταίου Παγκοσμίου Πρωταθλήματος στη Βουδαπέστη.
Στο χρυσό ανφάν γκατέ του στίβου των τελευταίων ετών ανήκουν επίσης το σουηδικό φαινόμενο του επί κοντώ, Αρμάντ Ντουπλάντις, ο Μαροκινός Σουφιάν Ελ Μπακάλι στα 3.000 μ. στιπλ, ο Αμερικανός σφαιροβόλος Ράιαν Κράουζερ και η Κενιάτισσα πρωταθλήτρια των 1.500 μέτρων, Φέιθ Κιπιέγκον.
Ειδικότερα στο μήκος, ο 26χρονος δις χρυσός Ολυμπιονίκης έγινε ο δεύτερος μετά τον Καρλ Λιούις που κατακτά διαδοχικό Ολυμπιακό χρυσό.
Μάλιστα, αμφότεροι κρέμασαν το πρώτο χρυσό στον λαιμό τους στην ίδια ηλικία, στα 23 χρόνια τους.
Τόσο ήταν ο γεννημένος το 1961 Καρλ Λιούις το 1984 στο Λος Άντζελες, όπως κι ο γεννημένος το 1998 Μίλτος στο Τόκιο.
Το δεύτερο διαδοχικό χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο είναι για σπάνιους αθλητές μεγάλης αξίας.
Κι η διαχρονικότητα μετράει περισσότερο κι από την επίδοση.
Η πολύ μεγάλη επίδοση της χρονιάς βγήκε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Ρώμης, όπου βρέθηκε σε εκπληκτική κατάσταση.
Εκεί, ο Μίλτος Τεντόγλου έκανε τον τελικό της ζωής του.
Δύο φορές είχε άλμα στα 8,65 μέτρα, δηλαδή μόλις ένα εκατοστό πίσω από το πανελλήνιο ρεκόρ (8,66μ.) του Λούη Τσάτουμα.
Στον τελικό της ιταλικής πρωτεύουσας κατέγραψε τις τέσσερις κορυφαίες επιδόσεις της χρονιάς.
Ναι, όλες στον ίδιο αγώνα. Είχε άλματα: 8,65 μ. (δύο φορές), 8,49 μ., 8,45 8,42 μ..
Ο δεύτερος και "οικοδεσπότης" Ματία Φουρλάνι με το 8,38 μ. δεν μπορούσε να τον απειλήσει.
Τρίτος με επίδοση 8,31 μ. κατετάγη ο Ελβετός Ζίμον Εχάμερ.
Η χρονιά άρχισε για τον Μίλτο Τεντόγλου με το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Γλασκώβης.
Λίγο πριν κλείσει τα 26 του χρόνια ο πρωταθλητής από τα Γρεβενά στέφθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής στον κλειστό στίβο και το 2024, όπως είχε κάνει και δύο χρόνια νωρίτερα στο Βελιγράδι.
Νίκησε με άλμα στα 8,22 μέτρα.
Την ίδια επίδοση είχε κι ο Φουρλάνι, αλλά επικράτησε ο Έλληνας άλτης λόγω δεύτερου καλύτερου άλματος.
Στο κλείσιμο της χρονιάς ο Μίλτος Τεντόγλου αναδείχθηκε κορυφαίος Έλληνας αθλητής στα βραβεία του ΠΣΑΤ, στα οποία ο Γιώργος Πομάσκι αναδείχθηκε καλύτερος προπονητής στην Ελλάδα για το 2024.
Ο Μίλτος κέρδισε τον αντίστοιχο τίτλο και στα Βαλκάνια.
Από την κόλαση στον παράδεισο
της Μαρίας Καούκη
Η σημαντικότερη χρονιά στην καριέρα του Απόστολου Χρήστου συμπεριλάμβανε κάμποσα μετάλλια.
Μεταξύ αυτών κι ένα Ολυμπιακό συν ένα διδακτικό ταξίδι από την κόλαση στο παράδεισο.
Ο κορυφαίος εν ενεργεία Έλληνας κολυμβητής άρχισε τη χρονιά πετυχαίνοντας τον δεύτερο τη τάξει μεγαλύτερο στόχο του, την κατάκτηση ενός μεταλλίου σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα.
Τα κατάφερε τον Φεβρουάριο στην Ντόχα, όπου τερμάτισε τρίτος στον τελικό των 100μ. ύπτιο με χρόνο 53.36.
Το χρυσό μετάλλιο κατέκτησε ο Χάντερ Άρμστρονγκ από τις ΗΠΑ και το αργυρό ο Ούγκο Γκονθάλεθ από την Ισπανία.
Αυτό ήταν το πρώτο μετάλλιο της καριέρας του Χρήστου σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και σηματοδότησε την έναρξη μιας εκπληκτικής σεζόν για τον ίδιο.
Άλλοι δύο Έλληνες έχουν ανέβει στο βάθρο της διοργάνωσης στα αγωνίσματα της πισίνας.
Ο πρώτος ήταν ο Άρης Γρηγοριάδης κατακτώντας το χρυσό στα 50μ. ύπτιο το 2005 στο Μόντρεαλ κι ο δεύτερος ο Κριστιάν Γκολομέεβ το 2019 στην Γκουάνγκτσου, όπου πανηγύρισε το αργυρό στα 50μ. ελεύθερο.
Ο αθλητής του Ολυμπιακού ήταν ο πρωταγωνιστής και στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα της Θεσσαλονίκης.
Εκεί συνδύασε την 31η νίκη του στη διοργάνωση με την επίτευξη του πανελληνίου ρεκόρ στα 200μ ύπτιο ανδρών με 1:56.34.
Από τη Θεσσαλονίκη αποχώρησε φτάνοντας τις 33 νίκες.
Έτσι, έπιασε τον Σπύρο Γιαννιώτη στη κορυφή της σχετικής λίστας.
Ακολούθησε τον Ιούνιο το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Βελιγραδίου.
Αυτό ήταν το τελευταίο καλό "ζέσταμα" για τον Απόστολο πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού.
Στη σερβική πρωτεύουσα κατέκτησε δύο χρυσά μετάλλια στα 50 και 100 μέτρα του ύπτιου στυλ και ένα χάλκινο με την ομάδα των 4Χ100μ. ελεύθερο (Απόστολος Χρήστου, Στέργιος Μπίλας, Κριστιάν Γκολομέεβ, Ανδρέας Βαζαίος).
Στα 50μ. ύπτιο τερμάτισε σε χρόνο 24.39 και πίσω του τρίτος ήταν ο Ευάγγελος Μακρυγιάννης με 24.74, ενώ στα 100μ. η τελευταία του χεριά σταμάτησε το χρονόμετρο στα 52.23.
Δεύτερος ήταν ο Ευάγγελος Μακρυγιάννης με 52.83.
Στο Παρίσι τον περίμενε η κόλαση της τέταρτης θέσης κι ο παράδεισος του αργυρού μεταλλίου.
Αρχικά τερμάτισε τέταρτος στο καλό του αγώνισμα, τα 100 μ. ύπτιο κι έχασε το χάλκινο μετάλλιο για δύο εκατοστά του δευτερολέπτου!
Ο 28χρονος είχε χρόνο 52.41 κι ο τρίτος Ράιαν Μέρφι, που πανηγύρισε την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου τερμάτισε σε 52:39.
Ο αθλητής του Παναγιώτη Βελέντζα μετά τον τελικό ήταν απογοητευμένος και απαρηγόρητος.
Η τέταρτη θέση δεν τον κάλυπτε.
"Έχασα ένα Ολυμπιακό μετάλλιο και δεν με ενδιαφέρει τίποτα άλλο, τι τέταρτος τι όγδοος.
Έχασα για δύο κλάσματα του δευτερολέπτου.
Δεν με ικανοποιεί κάτι άλλο, επειδή ήξερα πως θα είμαι στον τελικό. Εγώ ήθελα το μετάλλιο.
Δεν πήρα το μετάλλιο, έκανα ένα βήμα παραπάνω από ό,τι είχα κάνει στο παρελθόν αλλά δεν μου λέει κάτι αυτό.
Τι είμαι τέταρτος, τι είμαι όγδοος δεν με απασχολεί καθόλου.
Δεν γίνεται να μην στενοχωρηθείς, όλη μου τη ζωή την έχω αφιερώσει σε μία πισίνα.
Τώρα δεν ξέρω καν αν θα κολυμπήσω στα 200μ. ύπτιο, μάλλον θα πέσω στο ομαδικό".
Όλα αυτά συνέβησαν κι ειπώθηκαν στις 29 Ιουλίου του 2024. Ήταν το ταξίδι στην κόλαση.
Μέσα σε δύο εικοσιτετράωρα και κάτι ώρες ο Χρήστου αναθεώρησε.
Σκέφτηκε να μην πετάξει την τελευταία του ευκαιρία για ένα ταξίδι στον παράδεισο.
Τα 200 μ. ύπτιο δεν είναι το καλύτερο αγώνισμά του, αλλά έδωσε και τη ψυχή του στον τελικό για να στεφθεί Ολυμπιονίκης.
Τα κατάφερε και πρόσφερε σε όσους τον παρακολουθήσαμε την πιο συναρπαστική, αλλά και διδακτική ιστορία Έλληνα αθλητή στο Παρίσι.
Τερμάτισε στη δεύτερη θέση με επίδοση 1:54:82 (πανελλήνιο ρεκόρ), πίσω από τον Ούγγρο Χούμπερτ Κος (1:54.26) και μπροστά από τον Ελβετό, Ρόμαν Μιτιούκοφ (1:54.85).
Ο Μανόλο με τις μεταλλιάρες και τις ρεκοράρες!
της Μαρίας Καούκη
Το 2024 ήταν η χρονιά που ο Εμμανουήλ Καραλής έκανε πραγματικότητα τη bucket list των μεγάλων στόχων του.
Στο πιο λαϊκό του αυτό μεταφράζεται ως εξής: Μεταλλιάρες, ρεκοράρες, επιδοσάρες, έχει λέγετε!
Είναι η χρονιά που φώναξε στον πατέρα του και προπονητή του Χάρη Καραλή "Μπαμπά έχεις γιο Ολυμπιονίκη" κι έκλεισε με μια εξάμετρη αλματάρα στο επί κοντώ.
Αυτό το αξιολάτρευτο παιδί που ακτινοβολεί θετική ενέργεια στέφθηκε χάλκινος Ολυμπιονίκης στο Παρίσι.
Στον τελικό του επί κοντώ πέρασε με επιτυχία τα 5.90 μέτρα και με αυτή την επίδοση πάτησε στο Ολυμπιακό βάθρο που ονειρευόταν από μικρό παιδί.
Το χρυσό μετάλλιο κατέκτησε με παγκόσμιο ρεκόρ (6,25 μ.) ο μοναδικός στο είδος του Αρμάντ Ντουπλάντις και το αργυρό με άλμα στα 5,95 ο Αμερικανός Σαμ Κέντρικς.
Μάλιστα, αμέσως μετά τον τελικό ο Σουηδός άλτης επεσήμανε ότι ένα μέρος των μεγάλων επιδόσεών του το οφείλει στον ανταγωνισμό που είχε από μικρή ηλικία με τον Μανόλο.
"Είναι φανταστικό να είσαι σε τέτοιο επίπεδο μαζί με τον Μανόλο, επειδή όταν ήμασταν παιδιά, εκεί στα 15 με 16 πιέζαμε ο ένας τον άλλο πολύ σκληρά, ήταν ο καλύτερος μου αντίπαλος πολλές φορές.
Αυτό με βοήθησε και με πίεσε για να φτάσω εδώ πού είμαι τώρα.
Αυτοί οι δύο τύποι (εννοώντας και τον Αμερικανό Κέντρικς) με έκαναν να φτάσω εδώ και να κάνω αυτά τα πράγματα και είμαι πολύ ευγνώμων για αυτό".
Μετά το χάλκινο μετάλλιο ο 24χρονος Έλληνας πρωταθλητής του επί κοντώ έγινε και σημαιοφόρος στην τελετή λήξης μαζί με την Ευαγγελία Πλατανιώτη, πραγματοποιώντας ακόμα ένα όνειρό του.
Ωστόσο, η σεζόν δεν είχε τελειώσει ακόμη. Ο Εμμανουήλ Καραλής είχε ακόμη να δώσει!
Στις 25 Αυγούστου έγινε ο πρώτος Έλληνας επικοντιστής με ένα εξάμετρο άλμα.
Διέλυσε το πανελλήνιο ρεκόρ, περνώντας πάνω από τα έξι μέτρα στο Diamond League της Σιλεσίας.
Στον εν λόγω αγώνα πέρασε με την πρώτη τα 5μ.62, τα 5μ.72, τα 5μ.82, με τη δεύτερη τα 5μ.92 και με την τρίτη τα έξι μέτρα.
Έγινε έτσι, ο 25ος επικοντιστής στην ιστορία του αγωνίσματος με άλμα στα 6 μέτρα.
Το προηγούμενο πανελλήνιο ρεκόρ ήταν δικό του και το είχε πετύχει κι αυτό μέσα στο 2024, με άλμα πάνω από τα 5μ.93 στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα που διεξήχθη τον Ιούνιο στον Βόλο.
"Θέλω να βλέπω τα έξι μέτρα, θα το κάνω σύντομα, φέτος ή του χρόνου.
Είναι στα άμεσα πλάνα μου και των προπονητών μου", είχε δηλώσει στις 5 Αυγούστου, αμέσως μετά από το χάλκινο Ολυμπιακό μετάλλιο που κατέκτησε στο Παρίσι τονίζοντας επίσης ότι απώτερος στόχος του είναι ένα άλμα πάνω από τα 6 μέτρα και 10 εκατοστά.
Το πρώτο πανελλήνιο ρεκόρ της χρονιάς το πέτυχε στις 20 Ιουνίου με άλμα στα 5,92 μέτρα στο μίτινγκ του Μπίντγκοζ, καταρρίπτοντας έτσι το 5,91 μ. που είχε ο Κώστας Φιλιππίδης από τις 4 Ιουλίου του 2015.
Το χάλκινο Ολυμπιακό μετάλλιο του Παρισιού δεν ήταν το μοναδικό που κατέκτησε ο Μανόλο μέσα στο 2024.
Κρέμασε στο στήθος του και το αργυρό μετάλλιο του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος της Ρώμης με άλμα στα 5,87 μ., ενώ είχε προηγηθεί στην αρχή της χρονιάς το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κλειστού στίβου της Γλασκώβης, όπου επίσης ανέβηκε στο βάθρο.
Με άλμα στα 5,85 μ., πλασαρίστηκε στην τρίτη θέση πίσω από τον Σουηδό, Αρμάντ Ντουπλάντις και τον Αμερικανό, Σαμ Κέντρικς.
Προσεγγίζει το πολύ κλειστό κλαμπ των Δήμα – Τσικλητήρα
της Μαρίας Καούκη
Ο Λευτέρης Πετρούνιας αρχικά μικροπαντρεύτηκε με το βάθρο κι ύστερα νυμφεύθηκε την πρωταθλήτρια της δοκού, Βασιλική Μιλλούση.
Αυτό το παγκόσμιο φαινόμενο των κρίκων έχει παροιμιώδη συνέπεια στις διακρίσεις είναι.
Κατακτά μετάλλια εδώ και 13 χρόνια, από το 2011!
Το 2024 ήταν μια από τις χρονιές που απέδωσαν πολύτιμους καρπούς.
Ο 34χρονος κορυφαίος Έλληνας γυμναστής και κορυφαίος αθλητής των κρίκων όλων των εποχών παγκοσμίως συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού ως ο μοναδικός στην ιστορία της ελληνικής γυμναστικής με τρεις προκρίσεις στην κορυφαία των διοργανώσεων και με στόχο να πετύχει κάτι πρωτοφανές στην Ολυμπιακή ιστορία των κρίκων:
Να γίνει δηλαδή ο μοναδικός γυμναστής με τρία Ολυμπιακά μετάλλια στο αγώνισμα. Τα κατάφερε.
Το αγώνισμα εντάχθηκε στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων πριν από ακριβώς 100 χρόνια, δηλαδή το 1924 στο Παρίσι.
Μέχρι φέτος, ήταν το μοναδικό από τα έξι αγωνίσματα της ενόργανης γυμναστικής των ανδρών, στο οποίο δεν υπήρχε αθλητής με τρία Ολυμπιακά μετάλλια.
Εκατό χρόνια μετά ο Λευτέρης Πετρούνιας -επίσης στην Πόλη του Φωτός- έβαλε την υπογραφή του και σε αυτό το επίτευγμα.
Έπειτα, εντελώς ''δικαιωματικά'' πήρε τους κρίκους που κρέμονταν από την οροφή του Μπερσί μαζί του, σπίτι του.
Είναι ο ζωντανός θρύλος του αγωνίσματος κι ένας εκ των κορυφαίων Ελλήνων αθλητών όλων των εποχών.
Αν τα καταφέρει και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες, τότε θα φτάσει τα τέσσερα Ολυμπιακά μετάλλια.
Όσα δηλαδή, έχει κι ο Πύρρος Δήμας (τρία χρυσά, ένα χάλκινο) κι ο Κωνσταντίνος Τσικλητήρας (ένα χρυσό, δύο αργυρά, ένα χάλκινο) και θα ενταχθεί στο πιο κλειστό, αλλά συνάμα και κορυφαίο κλαμπ Ελλήνων Ολυμπιονικών.
Το μετάλλιό του στο Παρίσι δεν ήταν το μοναδικό μέσα στο 2024.
Ο "άρχοντας των δαχτυλιδιών" στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης τον Απρίλιο στο Ρίμινι κι έγινε ο πρώτος γυμναστής με επτά χρυσά μετάλλια στο ίδιο όργανο.
Ο 34χρονος πρωταθλητής με αυτή τη διάκρισή του έφτασε τα εννέα μετάλλια στον θεσμό.
Ο Πετρούνιας συγκέντρωσε 15.000 βαθμούς (βαθμός δυσκολίας: 6.300, βαθμός εκτέλεσης: 8.700) και πάτησε στην ευρωπαϊκή κορυφή.
Το αργυρό μετάλλιο κατέκτησε ο Αζέρος Νικίτα Σιμόνοφ με 14.900 βαθμούς, υπερισχύοντας στην ισοβαθμία του Τούρκου Άντεμ Ασίλ, ο οποίος βαθμολογήθηκε επίσης με 14.900 βαθμούς αλλά είχε χαμηλότερο επιμέρους βαθμό εκτέλεσης.
Με το χρυσό μετάλλιο στο Ρίμινι, ο αθλητής του Δημήτρη Ράφτη έγινε ο πιο επιτυχημένος σπεσιαλίστας όλων των εποχών στα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα, αφήνοντας πίσω του τον Ούγγρο Κρίστιαν Μπέρκι, ο οποίος κατέκτησε έξι χρυσά στον πλάγιο ίππο μεταξύ 2005 και 2012.
Ο Λευτέρης είχε ισοφαρίσει τον Μπέρκι το 2022 με τη νίκη του στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Μονάχου.
Ο Πετρούνιας εκτός από τα επτά χρυσά ευρωπαϊκά μετάλλια, έχει ακόμα ένα χάλκινο από το 2011 στο ντεμπούτο του στον θεσμό στο Βερολίνο και μια ακόμα τρίτη θέση το 2023 στην Αττάλεια.
Το 2024 έφτασε σε άθροισμα τα 12 χρυσά μετάλλια σε μεγάλες διοργανώσεις, καθώς εκτός από τα επτά χρυσά των ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων έχει επιπροσθέτως το χρυσό των Ολυμπιακών Αγώνων του Ρίο, τρία σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα (2015, 2017, 2018) κι ένα επιπλέον στους Ευρωπαϊκούς Αγώνες του 2015 (υπολογίζεται ως διαφορετική διοργάνωση από το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα).
Ο θρίαμβος της Ισπανίας στα γήπεδα της Γερμανίας κι ο εξωγήινος Γιαμάλ
της Μαρίας Κουβέλη
Η Ισπανία θριάμβευσε στα γήπεδα της Γερμανίας και το σήκωσε ξανά στις 14 Ιουλίου 2024.
Η ομαδάρα του Λουίς Ντε Λα Φουέντε ήταν καλύτερη της Αγγλίας στον τελικό και στο τέλος επικράτησε με 2-1.
Κάπως έτσι, η "ρόχα" ανέβηκε στην κορυφή της Ευρώπης για τέταρτη φορά στην ιστορία της, ούσα πλέον η πολυνίκης του θεσμού.
Εκτός από το Euro 2024 βέβαια, η Ισπανία σάρωσε παράλληλα τα βραβεία του τουρνουά, με τον Γιαμάλ να είναι ο καλύτερος νέος ποδοσφαιριστής του τουρνουά, ενώ ο Ρόδρι - το 2024 ήταν η χρονιά του, καθώς κατέκτησε και τη Χρυσή Μπάλα - αναδείχθηκε ο MVP της διοργάνωσης.
Μία νέα, αλλά άκρως επιτυχημένη συνταγή
Η Ισπανία είχε ένα κράμα νέων, ταλαντούχων, αλλά και πιο έμπειρων ποδοσφαιριστών για να φτάσει μέχρι και την κορυφή.
Κι αυτό το ασύλληπτο βάθος του ρόστερ της είναι που θα την κάνει να πρωταγωνιστήσει στο Παγκόσμιο Κύπελλο, αλλά και στο επόμενο Euro.
Είχε τον Λαμίν Γιαμάλ που ξεχώρισε, ο οποίος ξεκίνησε 16 χρόνων κι εν μέσω του Euro έγινε 17.
Ο 17χρονος λοιπόν Γιαμάλ, ήταν ο πρώτος σε ασίστ στο τουρνουά κι ο 22χρονος Νίκο Γουίλιαμς, ο σκόρερ του πρώτου γκολ του τελικού.
Είχε τον 21χρονο Πέδρι, τον Φερμίν που επίσης, είναι 21, τον 19χρονο Γκάβι και τον Κουμπαρσί, τον 17χρονο στόπερ που μοιάζει να έχει στοιχεία από Πουγιόλ και Πικέ μαζί.
Σπουδαίο τουρνουά έκανε κι ο Ρόδρι που παρέλαβε το βραβείο του MVP, όπως φυσικά κι οι Φαμπιάν Ρουίθ και Ντάνι Όλμο.
Δεδομένα λοιπόν, οι εμπειρίες αυτών των πολλών νέων παιδιών θα αποτελέσουν τεράστια παρακαταθήκη για τη συνέχεια και σίγουρα η κατάκτηση του τροπαίου θα κάνει ακόμα πιο επικίνδυνη αυτή την ομάδα.
Οι αριθμοί
Η ομάδα του Λουίς Ντε Λα Φουέντε ήταν κατά γενική ομολογία η καλύτερη του τουρνουά.
Απέκλεισε διαδοχικά δύο από τα θεωρούμενα ως φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου, στον μεν προημιτελικό την οικοδέσποινα Γερμανία, στον δε ημιτελικό τη Γαλλία, ενώ στον τελικό δεν επέτρεψε στην Αγγλία να τραγουδήσει το "it’s coming home".
Οι αριθμοί όμως, μιλούν από μόνοι τους και δείχνουν γιατί η Ισπανία δεν έγινε τυχαία για 4η φορά Πρωταθλήτρια Ευρώπης.
Η "ρόχα" έγινε η πρώτη ομάδα που έκανε το απόλυτο σε Euro με επτά νίκες σε ισάριθμα παιχνίδια, ενώ τα 15 γκολ που πέτυχε στο τουρνουά αποτελούν ρεκόρ στην ιστορία του Euro.
Εξίσου εντυπωσιακό είναι ότι η Ισπανία πέτυχε 15 γκολ χωρίς να είναι ένα εξ αυτών από την άσπρη βούλα
Ο Ντε λα Φουέντε κι οι συνεργάτες του θα σχεδιάσουν το πρότζεκτ Παγκόσμιο Κύπελλο, που διεξάγεται το 2026 σε Αμερική, Καναδά και Μεξικό και θα επενδύσουν στην επιτυχία του Euro, προσπαθώντας να παρουσιάσουν μια ακόμα καλύτερη ομάδα.
Ο Γιαμάλ που σάρωσε τα ρεκόρ
Ο Λαμίν Γιαμάλ είναι ένα κεφάλαιο μόνος του.
Άφησε το δικό του ανεξίτηλο στίγμα κι έκανε όλο τον ποδοσφαιρικό κόσμο να παραμιλάει το καλοκαίρι για εκείνον.
Ο Λουίς Ντε Λα Φουέντε τού έδωσε φανέλα βασικού στην αναμέτρηση με την Κροατία κι ο μεσοεπιθετικός της Μπαρτσελόνα έγραψε ιστορία, καθώς σε ηλικία 16 ετών και 338 ημερών έγινε ο νεαρότερος παίκτης που συμμετείχε ποτέ σε ευρωπαϊκό πρωτάθλημα.
Έσπασε επίσης, το ρεκόρ του Πελέ, καθώς έγινε ο νεαρότερος παίκτης που ξεκίνησε βασικός σε ημιτελικό Euro ή Μουντιάλ, ενώ λίγες μέρες μετά έσπασε ξανά ρεκόρ του Βραζιλιάνου θρύλου, καθώς έγινε ο νεαρότερος παίκτης που συμμετέχει σε τελικό με την Εθνική του σε ηλικία 17 ετών και μιας μέρας.
Στα highlights του τουρνουά βρίσκεται δίχως αμφιβολία η απίστευτη γκολάρα που κανείς δεν θα ξεχάσει, όταν από τα 25 μέτρα νίκησε τον Μενιάν κι ισοφάρισε σε 1-1 τη Γαλλία.
Εκτός το εκπληκτικό τέρμα που πέτυχε, παράλληλα έγινε ο νεαρότερος παίκτης που βρήκε ποτέ δίχτυα σε Euro, όντας τότε 16 χρόνων και 323 ημερών.
Η παρουσία της Ελλάδας σε Ολυμπιακούς και Παραολυμπιακούς Αγώνες
του Δημήτρη Μητσαρά
Το μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός του 2024 δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι,.
Εκεί, στην Πόλη του Φωτός, το άστρο της Εθνικής Ελλάδας έλαμψε επιστρέφοντας δυναμικά στο παγκόσμιο αθλητικό στερέωμα.
Η "γαλανόλευκη" αποστολή -για πρώτη φορά μετά από το Λονδίνο το 2012- αποτελούταν από τριψήφιο αριθμό αθλητών κι αθλητριών.
Συγκεκριμένα, 100 κι όχι 101, όπως ήταν το αρχικό νούμερο, καθώς λίγες ημέρες πριν την αναχώρηση για την πρωτεύουσα της Γαλλίας Ελληνίδα αθλήτρια στίβου εντοπίστηκε θετική σε έλεγχο ντόπινγκ.
Ωστόσο, και πάλι ο αριθμός ήταν σημαντικά μεγαλύτερος από τα 83 άτομα που είχαν ταξιδέψει το 2021 στο Τόκιο, ενώ στην κορυφαία γιορτή του αθλητισμού το παρών έδωσαν μετά από 16 χρόνια και δύο ομαδικά σπορ.
Ο λόγος για την Εθνική πόλο γυναικών και την ομάδα μπάσκετ ανδρών, με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο μάλιστα να είναι σημαιοφόρος στην τελετή έναρξης παρέα με την Αντιγόνη Ντρισμπιώτη.
Στο καθαρά αγωνιστικό σκέλος, στους 33ους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες η Ελλάδα κατάφερε να συγκεντρώσει οκτώ μετάλλια.
Διπλασίασε τη συγκομιδή από το Τόκιο τρία χρόνια νωρίτερα και ισοφάρισε την τέταρτη καλύτερη διαχρονικά επίδοση, αφού έπιασε την Ατλάντα το 1996, ενώ δύο αθλητές (Τεντόγλου και Πετρούνιας) πήραν ξανά μετάλλιο στη Γαλλία μετά την Ιαπωνία, αφού Ντούσκος και εθνική πόλο ανδρών έμειναν εκτός της ζώνης των διακρίσεων.
Την αρχή έκανε ο Θοδωρής Τσελίδης με το χάλκινο στην κατηγορία των 90 κιλών στο τζούντο.
Ακολούθησε ο Απόστολος Χρήστου με το ασημένιο στα 200μ ύπτιο, λίγες μόλις ημέρες μετά την ιστορική χαμένη ευκαιρία για την κατάκτηση ενός μεταλλίου στα 100μ ύπτιο, αφού έμεινε εκτός βάθρου κυριολεκτικά στη χεριά για χιλιοστά του δευτερολέπτου.
Παράλληλα, ο 28χρονος έγινε ο πρώτος αθλητής που δίνει μετάλλιο στην Ελλάδα σε οποιοδήποτε αγώνισμα της κολύμβησης.
Ακολούθησαν τα "χάλκινα ελληνικά κουπιά", με τους Παπακωνσταντίνου/Γκαϊδατζή και τις Κοντού/Φίτσιου να κάνουν τις κούρσες τις ζωής τους στο διπλό σκιφ ελαφρών βαρών ανδρών και γυναικών αντιστοίχως.
Ο "Μίδας των Κρίκων", Λευτέρης Πετρούνιας, συνέχισε τη συνήθεια που έγινε λατρεία και κατέκτησε ακόμη ένα μετάλλιο σε Ολυμπιακούς Αγώνες, ανεβαίνοντας στο τρίτο σκαλί του βάθρου πίσω από τους δύο Κινέζους, Γιανγκ Λιού και Τζινγκιουάν Ζόου.
Μάλιστα, ο 33χρονος αθλητής έγινε ο μόνος στην ιστορία των κρίκων που έχει στην κατοχή του τρία ολυμπιακά μετάλλια.
Ο Νταουρέν Κουρουγκλίεβ χάρισε στην Ελλάδα το τελευταίο της μετάλλιο στο Παρίσι και το πρώτο στην πάλη μετά από το 2004 στην Αθήνα, καθώς μέσω του ρεπεσάζ κατάφερε να πανηγυρίσει το χάλκινο.
Ενδιάμεσα, οι κολλητοί, Εμμανουήλ Καραλής και Μίλτος Τεντόγλου, έδωσαν μοναδικά σόου στο κοινό του Σταντ Ντε Φρανς.
Ο ιπτάμενος Μανόλο απογειώθηκε πάνω από τα 5,90μ για να κατακτήσει το πρώτο του μετάλλιο (χάλκινο) σε Ολυμπιακούς Αγώνες και να πιστοποιήσει το γεγονός ότι βρίσκεται σε ανοδική πορεία τα τελευταία χρόνια, αφού όπως έχει δηλώσει πολλάκις χαίρεται και πάλι τα άλματα.
Τελευταίος και κάθε άλλο παρά καταϊδρωμένος, ο ασυναγώνιστος "Air Miltos".
Ο μοναδικός αθλητής στην ιστορία του άλματος εις μήκος που μετά και την κατάκτηση του χρυσού στο Παρίσι με προσπάθεια στα 8.48μ, κατάφερε να έχει ταυτόχρονα στην κατοχή του τους εξής τίτλους:
Ευρωπαϊκό ανοιχτού, Ευρωπαϊκό κλειστού, Παγκόσμιο ανοιχτού, Παγκόσμιο κλειστού και χρυσό στους Ολυμπιακούς.
Τα επιτεύγματα, όμως, δεν σταμάτησαν εκεί. Έβαλε το όνομά του δίπλα σε αυτό του θρυλικού Καρλ Λιούις, αφού έγινε μόλις ο δεύτερος άλτης που υπερασπίζεται τον τίτλο του, καθώς ο Τεντόγλου πανηγυρίσει το χρυσό και στο Τόκιο το 2021.
Από τα υπόλοιπα μέλη της "γαλανόλευκης" αποστολής, πιο κοντά στην κατάκτηση μεταλλίου έφτασε η Εμμανουέλα Καντζουράκη, που τερμάτισε πέμπτη στο σκιτ.
Την έκτη θέση στον τελικό του ντουέτου της καλλιτεχνικής κολύμβησης κατέλαβαν οι Ευαγγελία Πλατανιώτη και Σοφία Μαλκογεώργου.
Το ελληνικό δίδυμο είχε πολλά παράπονα από τους κριτές για τη βαθμολογία τους, ενώ το ίδιο άδοξα μετά από αλλεπάλληλες αμφιλεγόμενες διαιτητικές αποφάσεις έληξε στα προημιτελικά της σπάθης το ολυμπιακό ταξίδι της Δώρας Γκουντούρα.
Τεράστιες εμφανίσεις έκανε κι η ομάδα πόλο ανδρών, τερματίζοντας πέμπτη και χάνοντας μόλις ένα ματς, αυτό στα προημιτελικά κόντρα στη χρυσή μετέπειτα Σερβία, με ένα γκολ 2'' πριν το τέλος της αναμέτρησης που σόκαρε τους πάντες στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα.
Τέλος, μετά τις επιτυχίες τους η ΕΟΕ αποφάσισε να χρίσει σημαιοφόρους στην τελετή λήξης τον Καραλή και την Πλατανιώτη.
Αναλυτικά τα οκτώ μετάλλια που κατέκτησε η Ελλάδα στους Ολυμπιακούς Αγώνες
- Μίλτος Τεντόγλου – Χρυσό στο άλμα εις μήκος / στίβος
- Απόστολος Χρήστου – Ασημένιο στα 200μ ύπτιο / κολύμβηση
- Λευτέρης Πετρούνιας – Χάλκινο στους κρίκους / ρυθμική γυμναστική
- Εμμανουήλ Καραλής – Χάλκινο στο άλμα επί κοντώ / στίβος
- Θοδωρής Τσελίδης – Χάλκινο στην κατηγορία των 90 κιλών στο τζούντο
- Νταουρέν Κουρουγκλίεβ – Χάλκινο στην κατηγορία των 86 κιλών ελευθέρας πάλης
- Παπακωνσταντίνου/Γκαϊδατζής – Χάλκινο στο διπλό σκιφ ελαφρών βαρών ανδρών / κωπηλασία
- Κοντού/Φίτσιου – Χάλκινο στο διπλό σκιφ ελαφρών βαρών γυναικών / κωπηλασία
Ολυμπιακοί Αγώνες χωρίς Παραολυμπιακούς μετά το 1976 και το Τορόντο δεν υφίστανται.
Η Ελλάδα εκπροσωπήθηκε στη 17η γιορτή του αθλητισμού από 37 αθλητές και αθλήτριες, μεταξύ των οποίων και 10 μεταλλιούχοι του Τόκιο.
Μάλιστα, η "γαλανόλευκη" αποστολή ήταν η μικρότερη σε αριθμό μελών μετά τα 16 άτομα της Ατλάντα το 1996.
Η χώρα μας στην τελετή έναρξης παρέλασε στην 58η θέση στη διαδρομή κατά μήκος των Ηλυσίων Πεδίων προς το στάδιο στην Πλατεία Κονκόρντ, με την ελληνική σημαία να κρατάνε ο χρυσός παραολυμπιονίκης στο ακόντιο, Μανώλης Στεφανουδάκης, και η πρωταθλήτρια του τζούντο, Θεοδώρα Πασχαλίδου.
Το πέρας των 12 αγωνιστικών ημερών βρήκε την Εθνική να ανεβαίνει 13 φορές σε βάθρο, κατακτώντας τρία χρυσά, ισάριθμα ασημένια και επτά χάλκινα, στην τρίτη καλύτερη συγκομιδή της μαζί με το Ρίο ντε Τζανέιρο και πίσω μόνο από την Αθήνα (20) και Πεκίνο (24).
Ο Θανάσης Κωνσταντινίδης ήταν ο μόνος αθλητής που κέρδισε δύο μετάλλια (χρυσό στη σφαιροβολία F32 και ασημένιο στην κορίνα στην ίδια κατηγορία).
Η Ελλάδα διακρίθηκε για πρώτη φορά σε δύο αθλήματα (τάε κβον ντο και τζούντο), ενώ οι τέσσερις από τους 12 μεταλλιούχους ήταν κάτω των 24 ετών, δείχνοντας με τον πιο περίτρανο και πειστικό τρόπο ότι το μέλλον τους ανήκει.
Ο θρύλος, Γρηγόρης Πολυχρονίδης, πανηγύρισε το χάλκινο στο ατομικό μπότσια και πρόσθεσε το έβδομο μετάλλιο στη συλλογή του στην πέμπτη του παρουσία σε Παραολυμπιακούς Αγώνες.
Ο Νάσος Γκαβέλας με τον Γιάννη Νυφαντόπουλο για οδηγό έκανε το back to back στα 100μ στην κατηγορία Τ11.
H χάλκινη στο Τόκιο το 2021, Αλεξάνδρα Σταματοπούλου, έκανε την εμφάνιση της καριέρας της κατακτώντας το χρυσό στα 50μ ύπτιο (S4), ενώ το βήμα παραπάνω πραγματοποίησε κι ο Αντώνης Τσαπατάκης, που μετά το χάλκινο στην Ιαπωνία αναδείχθηκε ασημένιος ολυμπιονίκης στο Παρίσι στα 100μ πρόσθιο (SB4).
Αυτές οι διακρίσεις μάλιστα τους χάρισαν και το “εισιτήριο” για την ύψιστη τιμή της εκπροσώπησης της Εθνικής Ελλάδας ως σημαιοφόροι στην τελετή λήξη των 17ων Παραολυμπιακών Αγώνων.
Αναλυτικά τα 13 μετάλλια που κατέκτησε η Ελλάδα στους Παραολυμπιακούς Αγώνες
- Νάσος Γκαβέλας – Χρυσό στα 100μ (Τ11) / στίβος
- Θανάσης Κωνσταντινίδης – Χρυσό στη σφαιροβολία (F32) / στίβος
- Αλεξάνδρα Σταματοπούλου – Χρυσό στα 50μ ύπτιο (S4) / κολύμβηση
- Θανάσης Κωνσταντινίδης –Ασημένιο στην κορίνα (F32) / στίβος
- Αντώνης Τσαπατάκης – Ασημένιο στα 100μ πρόσθιο (SB4) / κολύμβηση
- Λήδα Μανθοπούλου – Αργυρό στα 100μ (Τ38) / στίβος
- Γρηγόρης Πολυχρονίδης – Χάλκινο στο ατομικό (BC3) μπότσια
- Λάζαρος Στεφανίδης – Χάλκινο στη σφαιροβολία (F32) / στίβος
- Κωνσταντίνος Τζούνης – Χάλκινο στη δισκοβολία (F56) / στίβος
- Μανώλης Στεφανουδάκης – Χάλκινο στον ακοντισμό (F54) / στίβος
- Θεοδώρα Πασχαλίδου – Χάλκινο στην κατηγορία των 70 κιλών (J1) στο τζούντο
- Χριστίνα Γκέντζου – Χάλκινο στην κατηγορία των 65 κιλών (Κ44) στο τάε κβον ντο
- Ελένη Παπασταματοπούλου – Χάλκινο στην κατηγορία +65 κιλών (Κ44) στο τάε κβον ντο
Η Ελλάδα ξανά στην ελίτ: Η νέα σελίδα με Γιοβάνοβιτς, η αέναη νύχτα του Starman κι η υπέρβαση της Εθνικής Γυναικών
του Σταύρου Λιώση
Η χρονιά που φεύγει έχει ήδη χαραχτεί στην ιστορία για την Εθνική Ελλάδας, τόσο σε επίπεδο Ανδρών όσο και σε επίπεδο Γυναικών.
Τα αντιπροσωπευτικά μας συγκροτήματα κατάφεραν με τις επιδόσεις τους να αποδείξουν πως ανήκουν στην ελίτ και να ατενίζουν με αισιοδοξία και προσμονή την επόμενη μέρα.
Η νέα σελίδα που ξόρκισε τον αποκλεισμό
Διττή ήταν η φύση του 2024 για τη γαλανόλευκη, αφού ένας πικρός αποκλεισμός έδωσε τη σειρά του σε μια ξέφρενη πορεία και μια μεγάλη ευκαιρία.
Η χρονιά για την Εθνική Ανδρών ξεκίνησε με τον αποκλεισμό από τα τελικά του Euro εκείνη την αποφράδα νύκτα στη Γεωργία.
H Ελλάδα έμεινε για ακόμη μια φορά μακριά από μια μεγάλη διοργάνωση κι ο Γκουστάβο Πογέτ απομακρύνθηκε.
Το δεύτερο μισό της χρονιάς όμως, ήρθε να απαλύνει τον πόνο και να γεμίσει άπαντες με αισιοδοξία.
Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς ανέλαβε τα ηνία της γαλανόλευκης κι έφερε νέο αέρα στην Εθνική Ομάδα.
Οι πολυμήχανοι Έλληνες έκαναν πέντε νίκες σε έξι αγώνες στη League B του Nations League και θα διεκδικήσουν τον Μάρτιο απέναντι στη Σκωτία την άνοδο στη League A, την κορυφαία κατηγορία.
Η Σκωτία, όπως επίσης η Λευκορωσία, αλλά και μια εκ των Πορτογαλίας και Δανίας θα είναι οι αντίπαλοι της Ελλάδας στα προκριματικά του Μουντιάλ κι η εικόνα της αρμάδας του Γιοβάνοβιτς δείχνει πως η γαλανόλευκη έχει όλα τα
φόντα να βρεθεί στα γήπεδα των ΗΠΑ.
Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα μέσα στο 2024 είχε πολλούς πρωταγωνιστές, από τον Φώτη Ιωαννίδη και τον Βαγγέλη Παυλίδη μέχρι τον Χρτήστο Μουζακίτη που έγραψε ιστορία κάνοντας το επίσημο ντεμπούτο του σε ηλικία 17 χρονών, 10 μηνών και 23 ημερών.
Η χρονιά όμως, θα μείνει για πάντα στις μνήμες και τις καρδιές όλων για έναν και μόνο... τον Τζορτζ Μπάλντοκ.
Η νύχτα του Starman
Ποιος θα λησμονήσει τη βραδιά της 10ης Οκτωβρίου;
Μόλις μια ημέρα μετά την είδηση για τον τραγικό χαμό του Τζορτζ Μπάλντοκ, οι Έλληνες διεθνείς κλήθηκαν να παλέψουν με τα θηρία της Εθνικής Αγγλίας αλλά κυρίως με την πίκρα και τον πόνο.
Εκείνη τη νύχτα η Εθνική έπαιξε με 12 παίκτες, πάτησε τα "λιοντάρια" και πήρε ένα διπλό που αποτελεί τη μεγαλύτερη νίκη της μετά το Euro του 2004.
Ο Παυλίδης άνοιξε το σκορ στο 49' κι ο Μπέλινγκχαμ απάντησε στο 87', όμως η γαλανόλευκη δεν θα άφηνε την ευκαιρία να χαθεί.
Ο Παυλίδης σκόραρε ξανά στο 90+4', φίλησε το μαύρο περιβραχιόνιο κι έδειξε ψηλά στον ουρανό, από όπου ο Starman καμάρωνε τους συμπαίκτες του κι έβλεπε τη σπουδαία αυτή νίκη να συνδέεται με το όνομά για την αιωνιότητα.
Οι Ελληνίδες Θεές των υπερβάσεων
Η Εθνική Ανδρών όμως, δεν ήταν η μόνη που ξεχώρισε αφού άξιες συμπαραστάτριες ήταν οι κυρίες του Αλέξανδρου Κατηκαρίδη.
Η Εθνική Γυναικών, όχι μόνο πέτυχε την άμεση επιστροφή της στη League B του Nations League, αλλά έφτασε και πιο κοντά από ποτέ σε μια τελική φάση μεγάλης διοργάνωσης.
Οι Ελληνίδες διεθνείς σκόρπισαν με πέντε νίκες και μια ισοπαλία τις αντιπάλους τους στα προκριματικά του Euro και βρέθηκαν για πρώτη φορά στα μπαράζ.
Αντίπαλός της Ελλάδας ήταν το Βέλγιο, μια ομάδα που βρισκόταν 41 θέσεις υψηλότερα στο FIFA Ranking.
Με τη Δήμητρα Γιαννακούλη να κατεβάζει ρολά η Ελλάδα πήρε τη λευκή ισοπαλία στο Ηράκλειο και κέρδισε το δικαίωμα να παίξει την πρόκριση στο Βέλγιο.
Εκεί η ανωτερότητα των Βελγίδων έκανε τη διαφορά, όμως αυτό δεν αναιρεί την υπέρβαση των Ελληνίδων διεθνών.
Όπως στην περίπτωση της Εθνική Ανδρών, έτσι και σε εκείνη των Γυναικών, το 2025 προοιωνίζεται ακόμη πιο ελπιδοφόρο.
Το όμορφο μπασκετικό ταξίδι της γαλανόλευκης έφτασε μέχρι την οκτάδα του Παρισιού
του Θάνου Φερώνα
Η Εθνική Μπάσκετ προκρίθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες για πρώτη φορά μετά από 16 χρόνια το περασμένο καλοκαίρι κι αποτελεί αναμφίβολα ένα από τα highlights της αθλητικής χρονιάς.
Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος χρειάστηκε μεγάλη προσπάθεια από όλους τους συντελεστές, έτσι ώστε το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα να κάνει το ταξίδι για τη Γαλλία.
Η αρχή έγινε με την ανάληψη από την Ελλάδα του ενός εκ των τεσσάρων Προολυμπιακών Τουρνουά.
Η επίσημη αγαπημένη θα αγωνιζόταν στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, διεκδικώντας την πρόκριση με την ώθηση των χιλιάδων φιλάθλων που αγκάλιασαν την προσπάθεια από την πρώτη στιγμή.
Στο φαληρικό γήπεδο αγωνίστηκαν επίσης η Δομινικανή Δημοκρατία, η Αίγυπτος, η Σλοβενία, η Κροατία κι η Νέα Ζηλανδία.
Ωστόσο, μόνο μία ομάδα θα έπαιρνε το εισιτήριο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Γουόκαπ, Λαρεντζάκης, Μωραΐτης, Τολιόπουλος, Καλάθης, Καλαϊτζάκης, Παπαγιάννης, Χαραλαμπόπουλος, Παπανικολάου, Γιάννης Αντετοκούνμπο, Κώστας Αντετοκούνμπο και Ντίνος Μήτογλου υπό τις οδηγίες του Βασίλη Σπανούλη, ανέλαβαν να φέρουν την αποστολή εις πέρας.
Η Εθνική πέρασε ως πρώτη από το Group B με δύο νίκες απέναντι σε Δομινικανή Δημοκρατία και Αίγυπτο και πλέον απέμεναν ακόμη δύο για την πρόκριση.
Ο ημιτελικός έφερε απέναντι στην Ελλάδα την Σλοβενία. Άνετη επικράτηση για την γαλανόλευκη που έκλεισε ραντεβού με την Κροατία στον μεγάλο τελικό.
Ούτε η Κροάτες στάθηκαν ικανοί να ανακόψουν την πορεία της Εθνικής, που έκλεισε εισιτήρια για τη Γαλλία.
Ηγετική η παρουσία του Γιάννη Αντετοκούνμπο στο τουρνουά, ο οποίος οδήγησε την Ελλάδα με 22.7 πόντους, 4.7 ριμπάουντ και 2.3 ασίστ κατά μέσο όρο.
Η Ελλάδα έφυγε για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, με μοναδική αλλαγή στο ρόστερ εκείνη του Νίκου Χουγκάζ στη θέση του Κώστα Αντετοκούνμπο.
Τα πράγματα ήταν εκ των πραγμάτων δύσκολα για την Εθνική, η οποία τοποθετήθηκε σε όμιλο με Καναδά, Ισπανία και Αυστραλία.
Η νίκη επί της Αυστραλίας ήταν αρκετή, ώστε η γαλανόλευκη να πάρει την πρόκριση ως τρίτη.
Η Ελλάδα πανηγύρισε την πρόκριση στα προημιτελικά, ωστόσο δεν κατάφερε να προσπεράσει το υψηλό εμπόδιο της Γερμανίας, ολοκληρώνοντας το ταξίδι της στην 8η θέση.
Πρωταγωνιστής της πορείας και πάλι ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, με 25.8 πόντους, 6.3 ριμπάουντ και 3.5 ασίστ.
Το έργο του Σπανούλη κι η κλήση από την EuroLeague
Αρχιτέκτονας της ομάδας που έφτασε μέχρι το Παρίσι, ήταν ο Βασίλης Σπανούλης.
Ο Έλληνας τεχνικός διανύει τα πρώτα χρόνια της προπονητικής του σταδιοδρομίας, ωστόσο έχει ήδη αφήσει το στίγμα του σε όποιον πάγκο έχει καθίσει.
Πρόκειται για έναν θρύλο του ευρωπαϊκού μπάσκετ και για μία τόσο ισχυρή προσωπικότητα, ικανή για να εμπνεύσει κάθε παίκτη που περνά από τα χέρια του.
Η διετία του στο Περιστέρι και φυσικά η παρουσία του στο κορυφαίο επίπεδο με την Εθνική Ανδρών δεν πέρασαν απαρατήρητες από την EuroLeague, στην οποία μεγαλούργησε ως παίκτης.
Ο Σάσα Ομπράντοβιτς αποτέλεσε παρελθόν από τη Μονακό στους πρώτους μήνες της σεζόν 2024-25 κι η κρούση από τους Μονεγάσκους δεν άργησε να έρθει.
Πράγματι, ο Σπανούλης μετακόμισε στο Πριγκιπάτο, αφήνοντας με το καλημέρα εξαιρετικές εντυπώσεις, τόσο με τα αποτελέσματα της ομάδας, όσο και με τις εμφανίσεις της.
Φάκελος μικρών εθνικών ομάδων: Το ταξίδι του καλοκαιριού και το βλέμμα στο μέλλον
του Νίκου Σαλούστρου
Το καλοκαίρι του 2024 οι μικρές εθνικές ομάδες παρουσιάστηκαν στα παρκέ των EuroBasket κι έδωσαν δείγματα της εξέλιξης, της δουλειάς και της αφοσίωσής τους στον μπασκετικό κόσμο.
Η Ελλάδα είχε εκπροσώπηση σε τρία Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα μικρών ηλικιών Α’ κατηγορίας (U20, U18 και U16), με το πρόσημο να είναι θετικό από τα πεπραγμένα της γαλανόλευκης.
Η Εθνική Νέων (με αθλητές γεννημένους το 2004 και το 2005) κατέκτησε την 3η θέση και το χάλκινο μετάλλιο στο EuroBasket U20 στην Πολωνί.
Νίκησαν το Βέλγιο στον μικρό τελικό και τη Λιθουανία στον ημιτελικό, σε έναν αγώνα που έχει μείνει χαραγμένος στη μνήμη των περισσότερων, καθώς οι διεθνείς έδειξαν την ποιότητα, αυταπάρνηση και προσωπικότητά.
Οι Γιάννης Καρακώστας και Νίκος Πλώτας μίλησαν σε κρίσιμες στιγμές, ο Βαγγέλης Ζούγρης αγωνίστηκε ματωμένος κι η Εθνική τερμάτισε τρίτη, με το μέλλον να της "κλείνει το μάτι".
Ο Ζούγρης μπήκε στην καλύτερη πεντάδα του τουρνουά με 11.6 πόντους, 8.3 ριμπάουντ, 1.7 ασίστ, 1.7 κλεψίματα, 1.4 κοψίματα σε 29’ συμμετοχής κι οι Γιάννης Καρακώστας (14.7 πόντοι, 3.3 ριμπάουντ και 3.7 ασίστ μέσο όρο σε 29’ συμμετοχής) και Νίκος Πλώτας (9.8 πόντοι, 2.8 ασίστ και 1.7 κλεψίματα μέσο όρο σε 26’ συμμετοχής) ξεχώρισαν στα πολωνικά παρκέ.
Δωδεκάδα: Νίκος Πλώτας, Γιάννης Καρακώστας, Νίκος Χιτικούδης, Αλέξανδρος Σαμοντούροβ, Βαγγέλης Ζούγρης, Θοδωρής Κωνσταντινίδης, Χάρης Παρασκευόπουλος, Χρήστος Μπουντούρης, Νίκος Βασιλείου, Αλέξανδρος Καμπερίδης, Απόστολος Ιωάννου, Ευδόξιος Καπετάκης
Προπονητής: Κώστας Παπαδόπουλος
Η Εθνική Εφήβων (με αθλητές γεννημένους το 2006 και το 2007) τερμάτισε στη 10η θέση του EuroBasket U18 της Φινλανδίας, παρά το γεγονός ότι διέθετε ένα σύνολο με πολύ ταλέντο και σπουδαίες προοπτικές για έναν καλύτερο τελικό απολογισμό στο τουρνουά.
Η γαλανόλευκη κοιτούσε ακόμα και τις θέσεις του βάθρου πριν από το πρώτο τζάμπολ, αφού οι Λιοτόπουλος, Αμπόση, Ροζακέας, Παγώνης, που μετακόμισαν στις ΗΠΑ κι οι Αβδάλας και Σπάρταλης έχουν, ήδη, κάνει τα πρώτα τους βήματα στις κορυφαίες κατηγορίες του ελληνικού μπάσκετ και έχουν εκτοξεύσει τις προσδοκίες.
Η ήττα από τη Γαλλία στην πρεμιέρα, παρά την εξαιρετική εμφάνιση (66-69), καθώς κι εκείνες κόντρα σε Σουηδία και Βέλγιο έστειλαν την Εθνική πίσω στην Ελλάδα πρόωρα.
Ο Λευτέρης Λιοτόπουλος ξεχώρισε με 15.7 πόντους και 4.3 ασίστ μέσο όρο σε 31’ συμμετοχής, με τους Παναγιώτη Παγώνη (15 πόντοι και 7.9 ριμπάουντ μέσο όρο σε 29' συμμετοχής) και Νεοκλή Αβδάλα (11.4 πόντοι, 3.9 ριμπάουντ, 2.6 ασίστ και 1.6 κλεψίματα μέσο όρο σε 26’ συμμετοχής) να συγκεντρώνουν επίσης τα βλέμματα.
Δωδεκάδα: Λευτέρης Λιοτόπουλος, Νεοκλής Αβδάλας, Βενιαμίν Αμπόση, Τάσος Παγώνης, Αντρέας Πατρίκης, Στέφανος Σπάρταλης, Τάσος Ροζακέας, Αλέξανδρος Αλεξάκης, Γιάννης Κομνιανίδης, Γρηγόρης Πρέκας, Βασίλης Βλάσσης, Κωνσταντίνος Χατζής.
Προπονητής: Ιωσήφ Νικολαΐδης
Η Εθνική Παίδων (με αθλητές γεννημένους το 2008) κέρδισε τις εντυπώσεις και το μεγαλύτερο χειροκρότημα με την παρουσία και την πορεία της στο EuroBasket U16 του Ηρακλείου.
Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα με οδηγό τον Γιάννη Καλαμπόκη κατέκτησε την 4η θέση στο τουρνουά, κάνοντας το 3/3 στον όμιλο με Ισραήλ, Κροατία και Ιταλία και φτάνοντας μέχρι τον ημιτελικό νικώντας την Πολωνία και την Τουρκία.
Η γαλανόλευκη δεν κατάφερε να προκριθεί στον τελικό, εξαιτίας της ήττας από την Ισπανία, ωστόσο η προσπάθεια των διεθνών ήταν εντυπωσιακή στα γήπεδα της Κρήτης.
Ο Χρυσόστομος Χατζηλάμπρου ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής της Εθνικής Παίδων με 17.9 πόντους και 6 ριμπάουντ κατά μέσο όρο σε 33’ συμμετοχής και μάλιστα επιλέχθηκε στην καλύτερης πεντάδας του EuroBasket.
Οι Ηλίας Χαϊδεμένος (12 πόντοι, 3.4 ριμπάουντ, 1.6 ασίστ και 1.4 κλεψίματα μέσο όρο σε 23’ συμμετοχής) και Αλέξανδρος Σκληρός (9.9 πόντοι, 5.1 ριμπάουντ, 1.4 ασίστ, 1.3 κλεψίματα και 1.3 κοψίματα μέσο όρο σε 21’συμμετοχής) έδειξαν, επίσης, ότι το μέλλον μπορεί να τους επιφυλάσσει ένα ξεχωριστό ταξίδι.
Δωδεκάδα: Βασίλης Χαρτώνας, Ηλίας Χαϊδεμένος, Χρυσόστομος Χατζηλάμπρου, Θανάσης Ασημένιος, Αλέξανδρος Σκληρός, Αλέξανδρος Τσώνης, Αλέξανδρος Θωμάκος, Δημήτρης Σταμούλος, Στράτος Μπαρμπαγιάννης, Χρήστος Βενετίδης, Γεράσιμος Παγουλάτος, Θοδωρής Παπανικολάου
Προπονητής: Γιάννης Καλαμπόκης
Το "αντίο" του μεγάλου Ράφα Ναδάλ
της Μαρίας Καούκη
Από το θαυμαστό Big 3 του παγκόσμιου τένις πλέον μόνο ο Νόβακ Τζόκοβιτς είναι εν ενεργεία τενίστας.
Μετά τον maestro, Ρότζερ Φέντερερ αποχώρησε από την ενεργό δράση και ο Ράφαελ Ναδάλ τον Νοέμβριο του 2024.
Έγραψε τον επίλογο της υπέρλαμπρης καριέρας του κατά τη διάρκεια του Davis Cup που διεξήχθη στη Μάλαγα.
Αποχαιρέτησε το τένις μπροστά στο ισπανικό κοινό, στους αγώνες της Ισπανίας με την Ολλανδία για το Final-8 του Davis Cup.
Αυτός έπαιξε στο πρώτο παιχνίδι της Ισπανίας και ηττήθηκε με 2-0 σετ (6-4, 6-4) από τον Μπότιτς Φαν ντε Ζάντσχουλπ.
Μετά τον αγώνα ο κορυφαίος Ισπανός τενίστας όλων των εποχών τόνισε πως μάλλον αυτή ήταν η τελευταία στιγμή της ζηλευτής καριέρας του.
Ο 38χρονος κάτοχος των 22 Grand Slam τίτλων είχε προβλέψει σωστά.
Οι Ολλανδοί προκρίθηκαν εύκολα στα ημιτελικά και το πολυτιμότερο "μαργαριτάρι" της Μαγιόρκα δεν έδωσε άλλη παράσταση.
Ήξερε ότι το πολύπαθο σώμα του δεν μπορούσε πια να ανταποκριθεί στις υψηλές απαιτήσεις του πρωταθλητισμού και του τουρ.
Ωστόσο, άντεξε ως τα 38 χρόνια του και στη διαδρομή του στα κορτς κατέκτησε συνολικά 92 τίτλους, εκ των οποίων δύο Australian Open, 14 Roland Garros, δύο Wimbledon και τέσσερα US Open!
Την πλούσια συλλογή του Ράφα κοσμούν ακόμα δύο χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια.
Το πρώτο το κατέκτησε το 2008 στο απλό στο Πεκίνο και το δεύτερο το 2016 στο διπλό στο Ρίο.
Στη διαδρομή του κατέγραψε συνολικά 1080 νίκες!
Αγαπήθηκε όσο λίγοι, τόσο για τις εκπληκτικές τενιστικές ικανότητές του, όσο κι επειδή δεν έφτασε αγόγγυστα στην κορυφή, αλλά με απανωτούς τραυματισμούς, με αδυναμίες και συνήθειες που έχουν χαρακτηριστεί "ψυχαναγκασμοί".
Έφτασε ως καθημερινός άνθρωπος που πάσχιζε να είναι κορυφαίος αθλητής, μένοντας παράλληλα ένας ωραίος τύπος εκτός τένις.
Σχεδόν έναν μήνα μετά το "αντίο" του εξομολογήθηκε σε άρθρο του "The Players' Tribune" τη στιγμή που ένιωσε να χάνει τη γη κάτω από τα πόδια του.
Ήταν 17 ετών, όταν του ανακοίνωσαν ότι ήταν πιθανό να μην ξαναπαίξει επαγγελματικό τένις.
"Πληγώθηκα όταν ήμουν 17 ετών και μου είπαν ότι πιθανότατα δεν θα ξαναπαίξω επαγγελματικό τένις.
Έμαθα ότι τα πράγματα μπορούν να τελειώσουν σε μια στιγμή.
Δεν είναι απλά μια μικρή ρωγμή στο πόδι μου, είναι μια ασθένεια.
Δεν υπάρχει θεραπεία, μόνο διαχείριση. Σύνδρομο Mueller-Weiss.
Τι σημαίνει αυτό; Από τη μεγαλύτερη χαρά ξυπνάς το επόμενο πρωί και δεν μπορείς να περπατήσεις.
Πέρασα πολλές μέρες στο σπίτι κλαίγοντας, αλλά ήταν ένα σπουδαίο μάθημα ταπεινότητας κι ήμουν τυχερός που είχα έναν πατέρα -την πραγματική επιρροή που είχα στη ζωή μου- ο οποίος ήταν πάντα τόσο θετικός".
"Θα βρούμε μια λύση", είπε. "Κι αν δεν το κάνουμε, υπάρχουν και άλλα πράγματα στη ζωή εκτός του τένις.
Ακούγοντας αυτά τα λόγια, μετά βίας μπορούσα να τα επεξεργαστώ, αλλά δόξα τω Θεώ, μετά από πολύ πόνο και χειρουργικές επεμβάσεις, αποκατάσταση και δάκρυα, βρέθηκε μια λύση και όλα αυτά τα χρόνια κατάφερα να το παλέψω".
Ο Ισπανός πάνω από όλα υπήρξε ένας μεγάλος μαχητής που εκπαιδεύτηκε να μην εγκαταλείπει τη μάχη, αλλά το πρόβλημα.
Έτσι, κέρδισε τον σεβασμό των πολλών.
Οι θάνατοι του 2024
των Δημήτρη Μητσαρά και Στέφανου Μακρή
Το 2024 μπαίνει στα κιτάπια της ιστορίας και μαζί του ορισμένες τεράστιες προσωπικότητες του αθλητισμού, που εντός του έτους έφυγαν από τη ζωή. Άνθρωποι που άλλαξαν την πορεία των αθλημάτων που καταπιάστηκαν και μετασχημάτισαν τους συλλόγους και τους οργανισμούς που είχαν την τύχη να τους έχουν. Το SPORT24 σας παρουσιάζει τις φιγούρες των σπορ που παρά το γεγονός ότι δεν βρίσκονται πλέον ανάμεσά μας, θα μνημονεύονται εσαεί.
Τζορτζ Μπάλντοκ (31, 09/10)
Το απόλυτο σοκ, η απόλυτη παγωμάρα σε ολόκληρο τον ελληνικό αθλητισμό. Η είδηση το βράδυ της 9ης Οκτωβρίου ότι ο "Starman" απεβίωσε έκανε τον γύρο του κόσμου, με το άψυχο σώμα του 31χρονου να βρίσκεται στην οικία του και την αιτία του θανάτου να είναι "πνιγμός εντός ύδατος". Μαύρο πέπλο έπεσε πάνω από την οικογένεια του Παναθηναϊκού και της Εθνικής Ελλάδας, αφού ο πρώην αμυντικός αποτελούσε ενεργό μέλος του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος (12 συμμετοχές) κι από το καλοκαίρι του 2024 αγωνίζονταν με το "τριφύλλι" στο στήθος.
Νίκος Σαργκάνης (70, 08/12)
Ο άνθρωπος των ρεκόρ, ο παίκτης που ισορρόπησε μεταξύ Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού και σημάδεψε με την παρουσία του τη θέση του τερματοφύλακα μια για πάντα στη χώρα μας. Ο κορυφαίος που έχει φορέσει ποτέ γάντια στο εγχώριο ποδόσφαιρο. Το "φάντομ" των ελληνικών γηπέδων, παρατσούκλι που του δόθηκε από τον προπονητή της εθνικής Δανίας το 1980 για τις απίστευτες επεμβάσεις του στον αγώνα κόντρα στην Εθνική. Στην καριέρα του κατέκτησε πέντε πρωταθλήματα και ισάριθμα Κύπελλα (με τρεις διαφορετικές ομάδες), ενώ φόρεσε το εθνόσημο σε 58 παιχνίδια.
Φραντς Μπεκενμπάουερ (78, 08/01)
Ίσως ο σπουδαιότερος ποδοσφαιριστής που έχει βγάλει η Γερμανία. Ένας από τους λίγους ανθρώπους του αθλήματος που κατάφερε να σηκώσει το Παγκόσμιο Κύπελλο τόσο ως ποδοσφαιριστής (Δυτική Γερμανία -1974), όσο κι ως προπονητής (Γερμανία – 1990). Ο Κάιζερ, όπως ήταν το παρατσούκλι του, άλλαξε συνολικά το ποδόσφαιρο και ειδικά τη θέση του λίμπερο, όντας ένας από τους πιο εγκεφαλικούς παίκτες όλων των εποχών. Ένας ηγέτης εντός κι εκτός γηπέδων, που έβαλε την Μπάγερν στον ευρωπαϊκό και εγχώριο χάρτη και την απογείωσε, κάτι που του έδωσε τη Χρυσή Μπάλα δύο φορές (1972 και 1976).
Σβεν Γκόραν Έρικσον (76, 26/08)
"Νομίζω ότι όλοι φοβόμαστε τη μέρα που θα πεθάνουμε, αλλά η ζωή είναι και θάνατος. Μην λυπάστε. Να χαμογελάτε", ήταν τα λόγια του Σουηδού προπονητή στο συγκλονιστικό του τελευταίο μήνυμα. Κι έτσι έγινε, ο Έρικσον έφυγε μετά από λίγες μέρες, χορτασμένος από το ποδόσφαιρο κι όντας ένας από τους καλύτερους προπονητές όλων των εποχών. Ο τζέντλεμαν των γηπέδων έζησε δέκα ζωές κι άφησε παρακαταθήκη μερικούς από τους κορυφαίους τεχνικούς του σήμερα, αφού ήταν "ποδοσφαιρικά του παιδιά". Μεγαλούργησε στη σπουδαία Λάτσιο στα τέλη των 90s, έγινε ο πρώτος μη Βρετανός προπονητής που κοουτσάρει την εθνική Αγγλίας κι αποχαιρέτησε τον κόσμο κάνοντας πραγματικότητα το όνειρό του, να καθίσει έστω και για μία φορά στον πάγκο της αγαπημένης του Λίβερπουλ.
Τζέρι Γουέστ (86, 12/6)
Το logo του NBA υπήρξε ένας από τους πιο επιδραστικούς ανθρώπους στην ιστορία του μπάσκετ. Aπόδειξη το γεγονός ότι είναι ο μοναδικός που έχει εισαχθεί τρεις φορές στο Hall of Fame (ως παίκτης, ως μέλος της Ολυμπιακής ομάδας του 1960, αλλά και για την προσφορά του στο άθλημα). Το γεγονός ότι το παρατσούκλι του είναι "Mr Clutch" κι είναι ο μοναδικός παίκτης που έχει αναδειχθεί MVP των NBA Finals αν κι αγωνιζόταν σε ομάδα που ηττήθηκε, τα λέει όλα. Ο Τζέρι Γουέστ υπήρξε ένας από τους κορυφαίους παίκτες όλων των εποχών, φορώντας μόνο τη φανέλα των Λέικερς, αλλά κι ένας από τους κορυφαίους παράγοντες, αφού έπαιξε σημαίνοντα ρόλο τόσο στο χτίσιμο της ομάδας των 80’s, όσο και σε αυτή των 00’s.
Γιάννης Μπουτάρης (82, 9/11)
Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν σημαδέψει τον ελληνικό αθλητισμό με τον δικό τους τρόπο. Ένας από αυτούς ήταν ο πρώην δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Γιάννης Μπουτάρης, ο οποίος εν πολλοίς άλλαξε την ιστορία του ελληνικού μπάσκετ, αφού έπαιξε σημαίνοντας ρόλο στην μεταγραφή του Παναγιώτη Γιαννάκη από τον Ιωνικό στον Άρη. Ο Γιάννης Μπουτάρης υπήρξε παράγοντας του Άρη, Δήμαρχος, οινοποιός. Πάνω από όλα όμως υπήρξε ένας ωραίος τύπος.
Γιάννις Τίμα (32, 16/12)
Ο άλλοτε παίκτης του Ολυμπιακού υπήρξε ένας εκ των καλύτερων σουτέρ του ευρωπαϊκού μπάσκετ την τελευταία 10ετία. Ο Λετονός φόργουορντ ξεκίνησε την καριέρα του στην Λιεπάγια πριν αγωνιστεί στην συνέχεια σε 7 διαφορετικές χώρες (Ρωσία, Ισπανία, Ελλάδα, ΗΠΑ, Πουέρτο Ρίκο, Τουρκία, Ισπανία). Ο θάνατός του αποτέλεσε σοκ για τον ευρωπαϊκό αθλητισμό, με το γεγονός ότι θεωρήθηκε αυτοκτονία να υποχρεώνει πολύ κόσμο να ασχοληθεί με το θέμα της ψυχικής υγείας.
Απώλειες σε κάθε χώρο
Ωστόσο, ο αθλητισμός μετράει ακόμα περισσότερες απουσίες.
Το ελληνικό ποδόσφαιρο έχασε τον Γιώργο Δαρίβα (97), θρύλο του Ολυμπιακού.
Τον Νίκο Φαράντο (95), μεγαλύτερο σε ηλικία παλαίμαχο ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού, τον Τόντσι Γκάμπριτς (64), πρώην τερματοφύλακα του ΠΑΟΚ, τον Κώστα Παπαϊωάνου (78), πρώην παίκτη του Άρη και του Παναιτωλικού.
Τον Νάσο Γκούβα, παλαίμαχο της ΑΕΚ, τον Ανέστη Αφεντουλίδη, πρώτο σκόρερ στην ιστορία της Καστοριάς, τον νεαρό Χάρη Πάστρα (21), πέρασε από τις ακαδημίες του Ολυμπιακού.
Τον Πρόδρομο Κυριακίδη (80), ενώ ανάμεσά μας δεν βρίσκεται και ο Νίκος Ξηροκώστας, εμβληματικός οπαδός της Ένωσης.
Δύο είναι οι Έλληνες παράγοντες στον χώρο του ποδοσφαίρου που πέθαναν.
Ο πρώην πρόεδρος του Άρη, Λάμπρος Γράντας (79) και ο εμβληματικός πρόεδρος του Απόλλωνα Σμύρνης στις χρυσές εποχές της ομάδας τις δεκαετίες του 80’ και του 90, Κώστας Αλαμάνος.
Σε διεθνές επίπεδο έχασαν τη ζωή τους τεράστια ονόματα, όπως οι Γιόχαν Νέσκενς (73), Τότο Σκιλάτσι (59), Αντρέας Μπρέμε (63), Χέλμουτ Ντουκαντάμ (65), Κρίστοφ Ντάουμ (71), Ρον Γκιτς (86), Λουίτζι Ρίβα (79), Μπερντ Χέλζενεμπαϊν (78), Μινγκέλ Άνχελ (76), αλλά και οι άσημοι, όμως εν ενεργεία παίκτες: Χόλντετ Τρεντ (25), Μάρκο Ανγκούλο (22) και Χουάν Ισκιέρδο (27).
Από τη ζωή έφυγαν και μεγάλες μορφές των διεθνών πάγκων, όπως οι:
Σέσαρ Λουίς Μενότι (85, προπονητής που έδωσε στην Αργεντινή το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο το 1978), Μάριο Ζαγκάλο [92, κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο δύο φορές ως ποδοσφαιριστής (1958 και 1962) και ισάριθμες ως προπονητής (1970 και 1994)], Κις Ράιβερς (97, Ολλανδός ποδοσφαιριστής και τεχνικός), Μικαΐλο Φομένκο (75, Ουκρανός αμυντικός και προπονητής της εθνικής της χώρας του), ενώ απεβίωσε και ο Μπέλα Καρολί (82), ο προπονητής που ανέδειξε το τέλειο 10αρι στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μόντρεαλ το 1976, Νάντια Κομανέτσι.
Το μπάσκετ έγινε φτωχότερο από την απώλεια των Hall Of Famers Μπιλ Γουόλτον (71, 27/5), Ντικέμπε Μουτόμπο (58, 30/9).
Στην Ελλάδα θρηνήσαμε τις απώλειες του άλλοτε τεχνικού του Άρη, Λάζαρο Λέσιτς (85, 13/8), του κορυφαίου παράγοντα Θόδωρου Καρατζά (74, 30/5), του εμβληματικού Τίτου Κομνηνού (81, 30/10), του Μίτσελ Γουίγκινς (64, 9/9), του επί 17 χρόνια φροντιστή του Παναθηναϊκού, Πάρη Δερμάνη (60, 8/6), του Γιώργου Βαλαβανίδη (50, 12/11).
Στο NBA και στη Σερβία θρηνούν ακόμα την πρόωρη απώλεια του Ντέγιαν Μιλόγεβιτς (46, 17/1).
Απώλειες μετρούν και άλλοι χώροι του αθλητισμού.
Ο 25χρονος μαραθωνοδρόμος και κάτοχος του παγκοσμίου ρεκόρ, Κέλβιν Κίπτουμ, πέθανε σε τροχαίο στην Κένυα, ενώ η Ρεμπέκα Τσεπτένγκι υπέκυψε το πρωί της 5ης Σεπτεμβρίου στα 23 της στα εγκαύματα που είχε σε όλο της το σώμα εξαιτίας του πρώην συντρόφου της, ο οποίος την είχε περιλούσει με βενζίνη και της είχε βάλει φωτιά.
Ο σπουδαίος τενίστας και μέλος του Hall of Fame, Νιλ Φρέιζερ, απεβίωσε στα 91 του και ο Κιπιεγκόν Μπετ, παγκόσμιος πρωταθλητής στα 800μ σε επίπεδο Κ20, έφυγε από τη ζωή στα 20 του.
Σε ηλικία 76 ετών ο Ο Τζέι Σίμπσον, θρύλος του NFL και μετέπειτα ηθοποιός, έχασε τη μάχη με τον καρκίνο, ενώ στα της Ελλάδας, ο Γιώργος Μυλωνάς, πρώην αθλητής στον ακοντισμό και προπονητής χάντμπολ, πέθανε στα 69 του.
Πλήγματα υπήρξαν και στον καλλιτεχνικό χώρο, με τις απώλειες του Μίμη Πλέσσα (100), κορυφαίου Έλληνα πιανίστα, συνθέτη και μουσικού, καθώς επίσης και του σπουδαίου σκηνοθέτη, Μανούσου Μανουσάκη (74).
Ειδική μνεία και στους δημοσιογράφους Κώστα Χαρδαβέλλα (79), Κώστα Τέο (44), Δημήτρη Κωνσταντακόπουλο (62), Γιώργο Βαρίνο (60), Στράτο Σεφτελή (68), Σταύρο Βρανά (60), Νίκο Τζαντζάρα (54), Μανώλη Σπανάκο (66), Μανώλη Μαθιουδάκη (91), Δημήτρη Κρητικό (53), Παύλο Γερακάρη (75) και στον εκδότη Αντώνη Λυμπέρη (70).
Επιμέλεια: Μαρία Κουβέλη
Art Director: Κωνσταντίνος Μπαντούνας
Photo Credits: Eurokinissi, INTIME, Tourette Photography, AP Photo/Frank Augstein, AP Photo/Frank Augstein, AP Photo/Manu Fernandez, AP Photo/Reed Saxon, AP Photo/Eduardo Munoz Alvarez, AP Photo/Elise Amendola, AP Photo/Alastair Grant, AP Photo/Kin Cheung, AP Photo/Matthias Schrader, AP Photo/Jon Super, AP Photo/Orlando Ramirez, AP Photo/Lee Jin-man
Built with Shorthand