V for Vierinha

Ο Αντελίνο Βιεϊρίνια θα συνεχίσει να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον ΠΑΟΚ για έναν ακόμη χρόνο.

Ο Πορτογάλος που νιώθει περισσότερο "Σαλονικιός και πάντα ΠΑΟΚ" μας υποδέχθηκε στην Τούμπα, που θεωρεί σπίτι του μια ημέρα πριν την ανακοίνωση για την ανανέωση του συμβολαίου του για έναν ακόμη χρόνο.

Συνέντευξη στον Σάββα Τζιομπάνογλου

Δυσκολεύεται να αξιολογήσει μια σεζόν που δεν μπορεί να ήταν καλή αφού τελείωσε χωρίς να κερδίσει κάτι με τον ΠΑΟΚ και μιλά και για τον πρώτο χαμένο τελικό της καριέρας του που κρίθηκε από ένα πέναλτι που ο ίδιος ακόμη πιστεύει ότι δεν έκανε.

Αναφέρεται με σεβασμό στα πρόσωπα που έπαιξαν και παίζουν ρόλο στην πορεία του ως ποδοσφαιριστή: τον αυστηρό, αλλά θεό στα μάτια του Φερνάντο Σάντος, τον Ραζβάν Λουτσέσκου που στηρίζει μέχρι τέλους τους ποδοσφαιριστές του.

Τον Ιβάν Σαββίδη που θα τον ήθελε περισσότερο στην Θεσσαλονίκη, αλλά είναι σίγουρος ότι θα οδηγήσει τον ΠΑΟΚ εκεί που του αξίζει και τον Ζοζέ Μπότο τον οποίο εμπιστεύεται και ελπίζει ότι θα δημιουργήσει μια ομάδα που θα διεκδικεί τίτλους σε σταθερή βάση.

Η κουβέντα μας μαζί του δεν περιορίστηκε μόνο σε όσα έζησε μέσα στο γήπεδο αλλά και στα καλοκαίρια που σημάδεψαν την καριέρα του. Αυτό του 2017 όταν επέστρεψε στον ΠΑΟΚ για να τηρήσει μια υπόσχεση που είχε δώσει στους φιλάθλους του και να κατακτήσει τίτλους.

Τα λάθη που έγιναν το καλοκαίρι του 2019 με τον ΠΑΟΚ νταμπλούχο να προχωρά σε αλλαγή προπονητή, αλλά και το καλοκαίρι του 2020 όταν και λίγο έλειψε να πάει να βρει τον Λουτσέσκου στην Σαουδική Αραβία, επειδή κάποιοι έπαιζαν "σπασμένο τηλέφωνο".

Ο Βιεϊρίνια παραδέχεται ότι θα του λείψει -όπως θα λείψει και από τον ΠΑΟΚ- ο Αλέξανδρος Πασχαλάκης, θεωρεί ότι ο κύκλος της ομάδας που κατέκτησε το νταμπλ έχει κλείσει εδώ και καιρό.

Τονίζει ότι αν αισθανθεί ότι δεν μπορεί να προσφέρει άλλο πρώτος αυτός θα παραδεχθεί ότι έφτασε το τέλος της καριέρας του.

Δεν αποδέχεται ότι είναι και δεν νιώθει -τουλάχιστον όχι ακόμη- εμβληματικός αρχηγός, φυσικός ηγέτης, μεγάλος αρχηγός του ΠΑΟΚ.

Ωστόσο όσο και αν ο ίδιος θεωρεί ότι είναι απλά ένας από παίκτης που θέλει να βοηθήσει την ομάδα τους δεν μπορεί παρά να παραδεχθεί ότι ηγήθηκε μιας φουρνιάς παικτών που έφερε όσα τρόπαια και επιτυχίες δεν είχε καταφέρει να κατακτήσει άλλη στην ιστορία του Δικεφάλου.

Το έχω συζητήσει αρκετές φορές με τους δικούς μου ανθρώπους, τους φίλους μου. Δεν έχω αυτό το συναίσθημα ότι είμαι κάτι διαφορετικό. Νιώθω ένας ποδοσφαιριστής που προσπαθεί να βοηθήσει όπως μπορεί την ομάδα του.

Δεν αισθάνομαι ούτε εμβληματικός αρχηγός του ΠΑΟΚ, ούτε χαρισματικός ηγέτης, ούτε τίποτα τέτοιο

Αύριο-μεθαύριο όταν θα τελειώσει η καριέρα μου, μπορεί να αντιληφθώ διαφορετικά όσα έχω πετύχει και τι έχω προσφέρει σε αυτή την ομάδα.

Μέχρι και σήμερα που μιλάμε, είμαι ακόμη ένας από τους πολλούς ποδοσφαιριστές που θα κάνει ό,τι μπορεί να βοηθήσει την ομάδα του και τίποτα περισσότερο.

Νιώθω τιμή που φορά τη φανέλα του ΠΑΟΚ, που είμαι αρχηγός της ομάδας που αγαπάω, αλλά και ευθύνη που δεν μου γίνεται βάρος. Είναι τιμή να είμαι αρχηγός του ΠΑΟΚ .

Ξέρω ότι έχω ευθύνες, όχι μόνο στον αγωνιστικό χώρο, αλλά και έξω από το γήπεδο, στις προπονήσεις, παντού.

Ως αρχηγός έχεις καθήκον να μιλήσεις με τα καινούργια παιδιά που έρχονται, να προσπαθήσεις να τους περάσεις πράγματα, να τους εξηγήσεις το τι σημαίνει το να φοράς την φανέλα του ΠΑΟΚ και την φιλοσοφία που έχει αυτή η ομάδα.

Να τους περάσεις το DNA του ΠΑΟΚ.

Να τους δώσεις να καταλάβουν ότι ΠΑΟΚ είναι να μην τα παρατάς ποτέ και να παλεύεις μέχρι το τέλος, μόνος εναντίον όλων

Ο Βιεϊρίνια ήταν και είναι εδώ για να βοηθήσει. Αυτό που πάντα με ενδιέφερε ήταν παίζω, χωρίς να με απασχολεί η θέση που θα με τοποθετούσε ο προπονητής.

Δεξί μπακ; Δεξί μπακ. Αριστερό μπακ; Αριστερό. Στόπερ με τον Γκαρσία; Στόπερ. Σε ένα παιχνίδι με τον Φερέιρα στην Ξάνθη είχα αλλάξει τέσσερις θέσεις. Δεξί μπακ, στόπερ, αριστερό μπακ και τελείωσα το παιχνίδι εξτρέμ.

Μπορεί κάποιος να θεωρεί ότι δεν θα έχω την ίδια καλή απόδοση σε όλες τις θέσεις, αλλά εγώ θα τα δώσω όλα όπου και αν χρειαστεί.

Το έχω ξαναπεί: Τερματοφύλακας; Τερματοφύλακας, ρε φίλε. Αρκεί να παίξω και να βοηθήσω.

Δεν μπορώ να πω ότι το τέλος της καριέρας μου είναι μακριά. Άλλωστε στο ποδόσφαιρο ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος.

Σήμερα είναι, αύριο δεν είναι. Υπάρχουν τραυματισμοί, υπάρχουν χίλια δυο πράγματα.

Δεν νιώθω ότι είμαι τελειωμένος, νιώθω ότι ακόμη μπορώ να δώσω πράγματα

Και το έχω πει πολλές φορές πως όταν αισθανθώ ότι δεν μπορώ άλλο να προσφέρω τότε θα είμαι εγώ που θα πω ότι σταματάω το ποδόσφαιρο.

Σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσα να κοροϊδέψω και τον κόσμο και την ομάδα που αγαπώ κι αυτός είναι ο λόγος που όλα τα συμβόλαια που έχω κάνει τελευταία είναι μονοετή

Δεν θα ήθελα να δεσμεύσω τον ΠΑΟΚ με μεγαλύτερο συμβόλαιο για να με κρατήσει. Όσο νιώθω καλά, θα συνεχίσω.

Αν νιώσω ότι δεν είμαι καλά, πρώτος εγώ θα πω "ευχαριστώ για όλα" και θα τελειώσω…

Θα ήταν ψέμα να πω ότι δεν σκέφτομαι το μέλλον μου μετά το ποδόσφαιρο. Άλλωστε ήδη κάποιοι με έχουν κάνει τεχνικό διευθυντή, προπονητή ακόμη και πρόεδρο.

Έχω σκεφτεί κάποια πράγματα για το τι πόστο θα μπορούσα να αναλάβω στην ομάδα, αλλά δεν είναι κάτι άμεσο.

Αρχίζω πάντως να βλέπω κάποια πράγματα, να ασχολούμαι, να ενημερώνομαι για αυτά που γίνονται γενικά στο ποδόσφαιρο.

Νομίζω ότι από εδώ και πέρα θα πρέπει να σκεφτώ πιο σοβαρά τι θέλω να κάνω μετά το τέλος της καριέρας μου στο ποδόσφαιρο.

Όλα αυτά πάντως ακόμη δεν τα έχω συζητήσει με κάποιον. Τα κρατώ για μένα στο μυαλό μου και για την ώρα εκεί θα μείνουν…

Εδώ έγινα άντρας, οικογενειάρχης, πατέρας, Σαλονικιός και πάνω από όλα ΠΑΟΚ, aυτό είναι που νιώθω ακόμη.

Δεν αλλάζω κάτι σε αυτά που είχα γράψει ως μήνυμα αποχαιρετισμού το καλοκαίρι του 2020. Τότε συνέβη αυτό που εσείς λέτε στην Ελλάδα "σπασμένο τηλέφωνο".

Το βασικό για μένα δεν ήταν μόνο ότι κόντεψα να φύγω από την ομάδα, κάτι που φυσικά με πόνεσε πολύ.

Ήταν όσα άκουγα να λέγονται για μένα που με πονούσαν περισσότερο. Ότι ήθελα λεφτά για να μείνω.

Ποτέ δεν ζήτησα λεφτά για να είμαι στον ΠΑΟΚ, ούτε τότε, ούτε τώρα

Θα μου δώσει η ομάδα ένα χαρτί με το ποσό που θέλει αυτή να μου δώσει και θα συζητήσουμε. Εγώ ποτέ δεν πήγα να πω "θέλω τόσα για να μείνω".

To 2020 θα μπορούσα να πάω στη Σαουδική Αραβία, στην ομάδα του Λουτσέσκου, αλλά δεν πήγα

Είχα πρόταση πολύ πριν μιλήσω με τον Σαββίδη και τελικά μείνω στον ΠΑΟΚ. Σου είπα λειτούργησε το "σπασμένο τηλέφωνο".

Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος και πολύ έξυπνος να καταλάβει τι συνέβη πραγματικά.

Το 2017 άφησα λεφτά για να επιστρέψω, αν είχα σκοπό τα χρήματα, δεν θα γύριζα ποτέ στον ΠΑΟΚ

Ως πατέρας και ως σύζυγος πάντως το καλοκαίρι του 2020 ήταν από τα καλύτερα που έχω ζήσει.

Για πρώτη φορά μετά από 20 χρόνια έκανα διακοπές τον Αύγουστο, άσχετα αν εμένα με έτρωγε από μέσα να βλέπω τον ΠΑΟΚ να παίζει προκριματικά και να μην μπορώ να βοηθήσω.

Φέτος γράψαμε ιστορία στην Ευρώπη, αν και για να πω την αλήθεια εμένα προσωπικά δεν μου λέει κάτι, από την άποψη ότι δεν κερδίσαμε κάτι

Πήραμε βέβαια εμπειρίες. Η ομάδα και όσοι παίκτες δεν είχαν αγωνιστεί σε τέτοιο επίπεδο στην Ευρώπη, αποκόμισαν οφέλη.

Μάθαμε πως πρέπει να διαχειριστούμε καταστάσεις, όπως το να παίζουμε αγώνες κάθε τρεις ημέρες.

Αυτό ήταν το πιο δύσκολο κομμάτι και φάνηκε στο πως τελειώσαμε τη σεζόν. Είμαστε ποδοσφαιριστές. αλλά είμαστε και άνθρωποι και κουραζόμαστε.

Υπάρχουν παίκτες του ΠΑΟΚ που φέτος έφτασαν να παίζουν κοντά στα 60 παιχνίδια κάτι που για τα ελληνικά δεδομένα δεν θεωρείται και φυσιολογικό.

Κατά την γνώμη μου δεν θεωρώ ότι η φετινή ήταν μια καλή σεζόν. Δεν κερδίσαμε κάτι εκτός από εμπειρίες.

Αν τις εκμεταλλευτούμε του χρόνου θα μπορούμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό, κάτι καλύτερο.

Συνήθως λέω ότι ακόμη και τον Θεό δεν τον αγαπάμε όλοι

Μπορείς να έχεις κάνει εκατό ή χίλια πράγματα καλά, αλλά οι περισσότεροι θα σκέφτονται το ένα λάθος που θα κάνεις.

Έτσι ήταν και η φετινή σεζόν για τον ΠΑΟΚ. Μέχρι τον τελικό ήταν μια σχετικά καλή σεζόν. Όχι η καλύτερη που θα μπορούσαμε να έχουμε κάνει, αλλά μια καλή χρονιά.

Στο τέλος όμως ήταν μια κακή σεζόν, αφού δεν πήραμε το Κύπελλο

Όλα αυτά που κάναμε στην Ευρώπη, με τις ομάδες που παίξαμε σε πολύ μεγαλύτερη ένταση σε σχέση με τα παιχνίδια του πρωταθλήματος, το αποτέλεσμα στη Μασαλία, την εμφάνιση εδώ με την Μαρσέιγ, όλα ξεχνιούνται, γιατί δεν πήραμε κάποιο τρόπαιο στο τέλος της σεζόν.

Υπάρχουν κάποια πράγματα στη σεζόν που δεν μπορούν να εξηγηθούν. Όπως το γεγονός ότι μετά από κάθε διακοπή για τους αγώνες των Εθνικών ομάδων δεν μπορούσαμε να κερδίσουμε κανένα παιχνίδι.

Λείπανε παίκτες στις Εθνικές; Ναι, λείπανε, αλλά δεν λείπανε μόνο οι δικοί μας.

Είχαμε σημαντικούς ποδοσφαιριστές που έφευγαν για την Εθνική; Ναι, αλλά ήταν παίκτες με εμπειρία και θα έπρεπε όλο αυτό να διαχειριστούμε όλοι καλύτερα.

Δεν μπορώ να εξηγήσω τι συνέβη. Αυτό μας κόστισε στην οικονομία του πρωταθλήματος. Αν τα βάλεις κάτω θα δεις.

Εδώ με τον ΠΑΣ μετά από διακοπή, Βόλος εδώ 4-4 μετά από διακοπή, Ατρόμητος μετά από διακοπή. Μόνο σε αυτά τα παιχνίδια χάσαμε επτά βαθμούς…

Και τελικά φτάνεις σε ένα σημείο που η διαφορά μεγαλώνει τόσο πολύ που ξεχνάς το πρωτάθλημα και προσπαθείς να πας αλλού.

Αλλά και εκεί στον τελικό του Κυπέλλου δεν μας βγήκε. Για αυτό και λέω ότι στο τέλος η φετινή σεζόν δεν ήταν για μας καλή.

Για μένα δεν ήταν πέναλτι αυτό που δόθηκε στον τελικό, βρίσκω τον αντίπαλο στο κεφάλι, αλλά βρίσκω και την μπάλα

Ακόμη δεν έχω πειστεί για την απόφαση του Λαόθ, δεν ξέρω. Κάποιοι μπορεί να θεωρούν ότι ήταν πέναλτι, κάποιοι άλλοι ότι δεν ήταν. Εγώ έχω την δική μου άποψη.

Βρίσκω αντίπαλο, βρίσκω και μπάλα, αλλά το επικίνδυνο παιχνίδι το κάνει ο παίκτης του Παναθηναϊκού επειδή χαμηλώνει πολύ το κεφάλι του.

Ξαναλέω ότι αυτό πιστεύω εγώ. Μπορεί άλλοι να έχουν διαφορετική άποψη. Από την φάση όμως αυτή κρίθηκε ένας τελικός...

Ο φετινός ήταν ο πρώτος τελικός που έχασα, τους προηγούμενους εννιά τελικούς που έπαιξα στην καριέρα μου τους κέρδισα όλους

Το Euro με την Εθνική Πορτογαλίας, ένα Ευρωπαϊκό με την Κ-17, τους τρεις τελικούς με τον ΠΑΟΚ, έναν τελικό Κυπέλλου και ένα Σούπερ Καπ με την Βόλφσμπουργκ στη Γερμανία, δυο Σούπερ Καπ με την Πόρτο.

Κανένα τελικό δεν έχασα πριν από αυτόν τον φετινό.

Χάλασαν και τα γούρια. Πρώτα από όλα δεν ήρθε η γυναίκα μου στο γήπεδο, όπως στους προηγούμενους τελικούς.

Δεν ήρθε και ο Γιώργος ο Μαυρίδης να μας κάνει τατουάζ την παραμονή του αγώνα στο ξενοδοχείο.

Το ίδιο είχε συμβεί και το 2014 όταν ο ΠΑΟΚ έπαιξε και πάλι με τον Παναθηναϊκό και έχασε, έγινε και φέτος λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων που είχε στην Ασία.

Στον τελικό του 2018 με την ΑΕΚ είχαμε απόλυτη αυτοσυγκέντρωση, γιατί είχαμε αφήσει πολλά στη μέση στη διάρκεια του πρωταθλήματος

Σε εκείνο το παιχνίδι δεν χρειαζόταν να μας μιλήσει κανείς για το τι θα πρέπει να κάνουμε ούτε ο προπονητής, ούτε καν μεταξύ μας.

Το έβλεπα στα μάτια των συμπαικτών μου ότι δεν υπήρχε κάτι να του πως για να τους ανεβάσω ψυχολογικά.

Αυτό που λέμε, "τους τελικούς δεν τους παίζεις, τους κερδίζεις" το εφαρμόσαμε σε εκείνο το παιχνίδι.

Μη συζητήσουμε για όλα αυτά που λέγονταν για το επίπεδο του Conference.

Τις ομάδες που έπαιξαν. Η Τότεναμ ήταν εκεί, η Μαρσέιγ ήταν εκεί, η Ρόμα ήταν εκεί, η Φέγενορντ, η Λέστερ. Δεν είναι αυτές ομάδες δεύτερου επιπέδου.

Είναι ομάδες που σε μια φυσιολογική για αυτές σεζόν θα παίζουν στο Champions League.

Μιλάμε για τη Μάρσειγ που ένας παίκτης της μπορεί να αμείβεται περισσότερο από όσο είναι το μπάτζετ μιας ελληνικής ομάδας.

Και από έναν τέτοιο παίκτη όπως ο Παγέτ περιμένεις να βάλει γκολ σαν αυτό που έβαλε, αυτός μας τελείωσε

Αν δεις τα στατιστικά και στα δυο μας παιχνίδια, δεν υπάρχει άλλη ομάδα, ούτε η Παρί Σεν Ζερμέν, που να έχει απέναντι στην Μαρσέιγ τόσες τελικές όσες είχαμε εμείς.

Εμείς ο ΠΑΟΚ, όχι η Παρί που έχει Νεϊμάρ, Μέσι, Εμπαπέ.

Τα παιχνίδια με την Μαρσέιγ ήταν από αυτά που όλοι παίκτες θέλουν να παίζουν, πως θέλουν να παίξουν Champions League.

Mε καίει μέσα μου ότι δεν έχουμε καταφέρει ακόμη να μπούμε ομίλους Champions League, γι'αυτό θα ήθελα να ξαναπαίξω εκείνο το 3-3 με τον Άγιαξ

Υπάρχουν και άλλα που θα ήθελα να είχαμε φέρει ένα διαφορετικό αποτέλεσμα, αλλά αυτό με τον Άγιαξ σίγουρα.

Αν κερδίζαμε εδώ και με την ισοπαλία που είχαμε πάρει στην Ολλανδία, θα παίζαμε στους ομίλους του Champions League.

Υπήρξαν και άλλα παιχνίδια που φτάσαμε κοντά όπως εκείνο με την Μπενφίκα εδώ. Όμως εκείνο τελείωσε 1-4, δεν ήταν 3-3.

Σίγουρα υπάρχουν και αγώνες που θα ήθελα να τους ξαναπαίξω μόνο και μόνο για να ζήσω και πάλι την ατμόσφαιρα της Τούμπας, όπως το 1-0 με την Φενέρμπαχτσε εδώ, το 3-1 με τον Ολυμπιακό την χρονιά του νταμπλ.

Η σχέση μου με τον Λουτσέσκου είναι η καλύτερη δυνατή, ακόμη πιο καλή και από αυτή που είχα με τον Σάντος.

Η σχέση μου μαζί του βασίζεται στον σεβασμό, στην κατανόηση. Δεν θα πω ότι έχουμε το ίδιο όνειρο, αλλά σκεφτόμαστε σχεδόν με τον ίδιο τρόπο.

Υπάρχουν στιγμές που δεν χρειάζεται καν να μιλήσουμε για να συνεννοηθούμε με τον Λουτσέσκου

Είμαστε και πιο κοντά στην ηλικία. Η σχέση μου με τον Σάντος, που με βοήθησε πραγματικά πάρα πολύ στην καριέρα μου, ήταν διαφορετική.

Ο Σάντος ήταν περισσότερο αυστηρός και εγώ ήμουν μόλις 20-21 χρονών. Δεν θέλω να παρεξηγηθώ, για μένα ήταν και είναι θεός.

Τον ήξερα από την Πορτογαλία, ως τον μοναδικό προπονητή που πέρασε από τις τρεις μεγάλες ομάδες και άφησε έργο.

Όταν ήρθα στον ΠΑΟΚ, τα έκανα πάνω μου μόνο που έβλεπα τον Σάντος

Τα άκουγα στις προπονήσεις γιατί απαγορεύονταν τα τακουνάκια. Πάντα όμως ήξερα πως ότι και μου πει το λέει για το καλό μου.

Ο Λουτσέσκου είναι έμπειρος προπονητής και έχει και έναν έμπειρο προπονητή για πατέρα.

Είναι απίστευτα έξυπνος και πολλές φορές, με τις δηλώσεις του βγαίνει αυτός μπροστά για να προστατέψει την ομάδα και τους παίκτες του.

Αν κάνεις τα πράγματα που σου ζητά, αν εφαρμόζεις τις οδηγίες του, τον τρόπο παιχνιδιού που θέλει να παίζεις, ότι και αν γίνει θα σε προστατέψει μέχρι τέλους.

Και αυτό το έχει πολύ και ο Σάντος. Και οι δυο είναι σαν πατέρας για τους παίκτες.

Ο Σάντος είναι από τους αυστηρούς πατέρες και ο Λουτσέσκου σαν εμάς, τους καινούργιους μπαμπάδες

Εμένα για παράδειγμα η κόρη μου με κάνει ό,τι θέλει.

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πολλοί πανηγύριζαν όταν έφυγε ο Φερέιρα

Μετά από έναν χρόνο είχε βρει τον τρόπο παιχνιδιού που πίστευε ότι ταίριαζε στην ομάδα και είχε αποτελέσματα. Αυτό που χρειαζόταν ήταν χρόνος.

Το περίμενα ότι θα πάει καλά στην Παλμέιρας, είναι πολύ καλός προπονητής.

Αν καθίσεις μαζί του και μιλήσεις για ποδόσφαιρο, θα καταλάβεις ότι ο άνθρωπος ξέρει.

Είναι πρώην ποδοσφαιριστής, προσπαθεί να μάθει και να εφαρμόσει καθημερινά καινούργια πράγματα, φαινόταν ότι θα τα καταφέρει.

Υπάρχουν όμως προπονητές ή ακόμη και ποδοσφαιριστές που δεν τα καταφέρνουν εξίσου καλά σε όλες τις ομάδες.

Έλεγαν ότι εγώ είχα πρόβλημα με τον Φερέιρα, κάτι που δεν ισχύει

Κανένα πρόβλημα δεν είχαμε και μιλούσαμε συχνά για την ομάδα.

Σίγουρα μας λείπει ο Ιβάν Σαββίδης, η καθημερινή σχεδόν επαφή που είχαμε μαζί του ή παρουσία του στους αγώνες. Πρέπει να σεβαστούμε όμως πρώτα από όλα την κατάσταση. Είναι ο πρόεδρος μας και σίγουρα τον θέλουμε κοντά μας.

Ο Σαββίδης έχει δέσει με τον ΠΑΟΚ, τον αγαπά όσο λίγοι και δεν μου περνά καν από το μυαλό η σκέψη ότι θα σταματήσει να ασχολείται

Δεν είναι μόνο ότι όλη η οικογένεια του είναι δίπλα στον ΠΑΟΚ, είναι και το πλάνο που έχει στο μυαλό του για αυτή την ομάδα. Θέλει να οδηγήσει τον ΠΑΟΚ εκεί που του αξίζει. Θέλει να χτίσει νέο γήπεδο, να κατασκευάσει νέο προπονητικό.

Αυτά είναι μακροχρόνια πρότζεκτ και δεν γίνονται πραγματικότητα σε δυο ή τρία χρόνια.

Ο ΠΑΟΚ θα είναι διαφορετικός χωρίς τον Αλέξανδρο Πασχαλάκη. Θα λείψει από τον ΠΑΟΚ η τρέλα του, η καλή του τρέλα, η ενέργεια του.

Με τον Πασχαλάκη κοντά σου, δεν υπάρχει κακή μέρα, απλά δεν υπάρχει

Τον θεωρώ έναν αγαθό γίγαντα. Έναν άνθρωπο που δεν έχει κακία μέσα του, που πάντα σκέφτεται για όλους το καλό. Πιστεύω ότι και από τον ΠΑΟΚ θα λείψει ο Πασχαλάκης.

Στεναχωριέμαι που έφυγε και αυτός και ο Βαρέλα. Όπως θα στεναχωρηθώ αν τελικά φύγουν ο Κρέσπο ή ο Μπίσεσβαρ που δεν ξέρουμε ακόμη τι θα γίνει.

Είμαστε χρόνια μαζί με όλα αυτά τα παιδιά, έχουμε χτίσει πράγματα μαζί, αλλά έτσι είναι το ποδόσφαιρο.

Δεν μπορώ εγώ να μεσολαβήσω για να μείνει ο Πασχαλάκης, δεν το έκανα ποτέ, ούτε όταν έμεινε ο Βαρέλα

Εγώ είχα πει τότε μετά τον τελικό ότι η ομάδα θα πρέπει να μείνει η ίδια και αυτή ήταν η γνώμη μου. Δεν πήγα συμβόλαιο στον Βαρέλα για να το υπογράψει.

Βοήθησα μόνο επειδή και τότε είχε λειτουργήσει το σπασμένο τηλέφωνο. Δεν θα προσπαθούσα εγώ πείσω κάποιον να μείνει στην ομάδα, ούτε την ομάδα να κρατήσει κάποιον. Δεν θα το έκανα, ούτε θα το κάνω, δεν είναι δουλειά μου.

Ο τρόπος που έφυγαν ο Πασχαλάκης και ο Βαρέλα, με τον κόσμο να τους αποθεώνει στο τελευταίο τους παιχνίδι στην Τούμπα ήταν αυτός που τους άξιζε.

Όλα αυτά τα παιδιά έχουν προσφέρει τίτλους στον ΠΑΟΚ και πιστεύω ότι αυτό πρέπει να είναι το αντίο της ομάδας απέναντι τους.

Ο κύκλος της ομάδας που κατέκτησε το νταμπλ έχει κλείσει ήδη από πέρυσι. Ποιοι μείναμε εδώ;

Ο Μάτος έφυγε, ο Μουρίσιο, ο Ολιβέιρα, ο Πέλκας, ο Λημνιός, ο Ολιβέιρα, ο Γιαννούλης και πόσα ακόμη παιδιά που ξεχνάω. Ο κύκλος έκλεισε καιρό τώρα, απλά μείνανε εκείνοι που είχαν συμβόλαια.

Μακάρι να δημιουργηθεί μια νέα ομάδα του ΠΑΟΚ που θα φέρει και πάλι τρόπαια και επιτυχίες.

Τι πρέπει να κάνουμε του χρόνου; Ό,τι κάναμε και την χρονιά που κατακτήσαμε το νταμπλ. Με την διαφορά ότι τότε δεν είχαμε στο μυαλό μας την Ευρώπη και είχαμε χρόνο να δουλέψουμε περισσότερο για το πρωτάθλημα.

Πλέον ξέρουμε ότι πρέπει να παίζουμε κάθε τρεις ημέρες και έχουμε την εμπειρία να αντέξουμε τρία παιχνίδια την εβδομάδα. Αυτό είναι το μάθημα που πρέπει να μάθουμε.

Βλέπω τις μεταγραφές που γίνονται, ακούω τις δηλώσεις του αθλητικού μας διευθυντή.

Καταλαβαίνω ότι ο Μπότο θέλει να δημιουργήσει μια ομάδα με μίξη έμπειρων και νεαρών που έχουν ήδη παίξει σε καλά πρωταθλήματα

Αυτό που πρέπει να κάνουμε και θέλαμε να το πετύχουμε και φέτος, αλλά δεν μας βγήκε είναι να κοιτάμε το κάθε παιχνίδι ξεχωριστά, να αντιλαμβανόμαστε ότι κάθε διοργάνωση είναι διαφορετική και να βάλουμε στόχους ξεκάθαρους.

Τι θέλουμε να κάνουμε; Να πάμε μακριά στην Ευρώπη; Να παλέψουμε για πρωτάθλημα και το Κύπελλο;

Πιστεύω ότι θα φανεί τι μπορούμε να πετύχουμε από το ρόστερ που θα δημιουργηθεί και από τους παίκτες που θα έρθουν στην ομάδα.

Φέτος θα είναι η χρονιά του Μπότο, αφού ήρθε τον Ιανουάριο οπότε είχε χρόνο να διαπιστώσει πως λειτουργεί και τι χρειάζεται.

Εμπιστεύομαι τον Μπότο, είναι έμπειρος, έχει γνώσεις κι έχω εμπιστοσύνη στην επιλογή που έκανε η ομάδα με αυτόν

Ακόμη δεν είναι η δουλειά μου να συζητήσω μαζί του το πλάνο του, τι σκέφτεται να κάνει στην ομάδα.

Είναι πολύ γνωστός στην Πορτογαλία κυρίως με τις μεταγραφές που έκανε στην Μπενφίκα, τις πωλήσεις που έκανε και τα έσοδα που προέκυψαν από τους παίκτες που είχε φέρει αυτός.

Τον άκουσα να λέει ότι θέλει να δημιουργήσει μια ομάδα όχι για να πάρει ένα πρωτάθλημα, αλλά για να το κατακτά σε σταθερή βάση.

Κάτι που τα τελευταία 6-7 χρόνια καταφέραμε να το πετύχουμε με τον ΠΑΟΚ κάθε σεζόν να παίρνει κάτι.

Αυτό θέλουμε να το κάνουμε ξανά και να συνεχίσουμε να το κάνουμε για καιρό. Το λέω και το πιστεύω. Δεν είναι δύσκολο να φτάσεις ψηλά, δύσκολο είναι να μείνεις εκεί.

Το καλοκαίρι του 2019 ήταν παράξενο, κυρίως γιατί άλλαξε ο προπονητής. Μέχρι να βρούμε τον εαυτό μας χρειαστήκαμε 2-3 μήνες. Οι ποδοσφαιριστές ήταν πάνω κάτω οι ίδιοι, αλλά χρειάζονται και άλλα πράγματα.

Το σύστημα που παίζεις για παράδειγμα.

Με τα λίγα που ξέρω από ποδόσφαιρο θεωρώ ότι δεν είχαμε παίκτες για να παίξουμε το 3-5-2

Ήταν και ψυχολογικό. Να έχεις κερδίσει τα πάντα και να βλέπεις ότι φεύγει ο προπονητής του δεν είναι εύκολο για κανέναν στην ομάδα.

Η λογική λέει ότι από την στιγμή που έχουμε πετύχει κάτι εξαιρετικό θα συνεχίσουμε όπως είμαστε. Όμως ούτε το ποδόσφαιρο, ούτε η ίδια η ζωή είναι έτσι.

Υπάρχουν τα πάνω και τα κάτω. Και όταν υπάρχουν αλλαγές, χρειάζεται και χρόνος για να έχεις αποτελέσματα.

Η αλλαγή προπονητή δεν επιτρέπει σε μια ομάδα να έχει σταθερότητα.

Ότι ο ΠΑΟΚ είναι το σπίτι μου θα ήταν ψέματα να πω ότι το κατάλαβα την πρώτη μου χρονιά εδώ ή από την πρώτη φορά που πάτησα το πόδι μου στην Τούμπα.

Μπορώ να πω ότι από την πρώτη στιγμή αγάπησα τον ΠΑΟΚ

Σπίτι μου όμως δεν τον ένιωσα τον πρώτο μου χρόνο εδώ, καθώς ήμουν δανεικός από την Πόρτο.

Όταν είσαι δανεικός, αυτό που θέλεις είναι φυσικά να βοηθήσεις την ομάδα να πετύχει πράγματα, να κάνεις μια καλή χρονιά με σκοπό να γυρίσεις πίσω εκεί που ανήκεις.

Σπίτι μου την Τούμπα την αισθάνθηκα νομίζω από την δεύτερη χρονιά μου εδώ, όταν και ο ΠΑΟΚ αγόρασε τα δικαιώματα μου από την Πόρτο.

Έτσι έγινε και η Θεσσαλονίκη πλέον η πατρίδα μου. Μου είχαν κάνει και ένα αφιέρωμα στην πορτογαλική τηλεόραση με τίτλο: "ο αρχηγός της Θεσσαλονίκης".

Πλέον όλη μου η ζωή είναι εδώ στην Θεσσαλονίκη, στην Ελλάδα

Εδώ γνώρισα τη γυναίκα μου, εδώ γεννήθηκε και μεγαλώνει η κόρη, εδώ μπόρεσα να δείξω και το ποδόσφαιρο μου .

Και είναι αλήθεια ότι στο ξεκίνημα μου πήρα πολλές βοήθειες από τον ΠΑΟΚ και τον Φερνάντο Σάντος. Νωρίτερα δεν είχα τις ευκαιρίες που έπρεπε στην χώρα μου.

Από τη στιγμή που ήρθα εδώ γνώρισα την αγάπη των φιλάθλων του ΠΑΟΚ και τον σεβασμό των φιλάθλων των άλλων ομάδων, που για μένα είναι σημαντικά.

Δεν βρίσκω κανένα νόημα πλέον στο να πάω κάπου αλλού.

Στην Πορτογαλία είναι η οικογένεια μου. Επτά αδέρφια, δεν είμαστε και λίγοι.

Θυμάμαι ότι στον γάμο έκλεισα ένα ολόκληρο αεροπλάνο για να έρθουν όλοι εδώ.

Εντάξει, μου λείπουν τα αδέρφια μου, οι παιδικοί μου φίλοι, οι γονείς μου που ήταν και αυτοί που πριν την πανδημία έρχονταν πιο τακτικά εδώ.

Αυτά όμως που μου λείπουν από την Πορτογαλία τα εισπράττω, ίσως και περισσότερα, στην Θεσσαλονίκη

Μου λείπουν, θα ήθελα να τους βλέπω περισσότερο και να μπορούσαν να έρχονται πιο συχνά στη Θεσσαλονίκη, αλλά το σπίτι μου είναι εδώ.

Όταν έφυγα από τον ΠΑΟΚ για τη Βόλφσμπουργκ είχα υποσχεθεί ότι θα επιστρέψω για να κατακτήσω τίτλους. Την υπόσχεση μου την κράτησα, όπως κρατάω τα πάντα και τα καλά και τα κακά.

Το είχα λοιπόν υποσχεθεί ότι θα γυρίσω για να πάρουμε τίτλους γιατί αυτό με έκαιγε τότε που έφευγα.

Ξέρουν όλοι ότι δεν ήθελα να φύγω, τουλάχιστον εκείνη την περίοδο και πως πήρα μεταγραφή λόγω της οικονομικής κατάστασης που επικρατούσε στον ΠΑΟΚ τότε.

Και μετά από έξι μήνες ήρθε στην ομάδα ο Σαββίδης. Τέλος πάντων…

Το καλοκαίρι του 2017 λοιπόν θεώρησα ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή να επιστρέψω. Ήμουν 30-31 χρονών.

Ήθελα να προσφέρω και όχι να γυρίσω στο τέλος της καριέρας μου. Δεν μετάνιωσα ποτέ να πω την αλήθεια.

Φωτογράφιση: Konstantinos Tsakalidis/SOOC
Image credits: INTIME SPORTS, Eurokinissi Sports